ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Season Love ฤดูรัก คู่ป่วนอลเวง

    ลำดับตอนที่ #1 : # เช้าอันสดใสกับหัวใจที่พองโต

    • อัปเดตล่าสุด 9 ก.ย. 52


    กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงๆๆๆๆๆๆๆ ~!!!!   อ๊ากกกกกกกกกก!!! เสียงนาฬิกาดังกระทบเส้นประสาทสวนหนึ่งของฉัน ทำให้ฉันต้องเอื้อมมือที่ยาวเหมือนแม่นาค ขึ้นไปปิดมัน ฉันหอบหิ้วร่างอันแสนบอบบางของฉันให้ลุกขึ้นจากการเกาะกุมของผ้าห่มอุ่นๆและเตียงนอนแสนนุ่มนิ่ม เฮ้ออออออ~ อยากนอนต่อ    แต่ว่าวันนี้มีงานโรงเรียนฉันเลยยยยยยย......    ฉันเลยย....ฉ..... ฉันต้องรีบไปแล้ววววว!!!! ว๊ากกกกกกกๆๆๆเดี๋ยวสายขึ้นมา แย่หล่ะฉัน เพราะว่าฉันต้องไปช่วยงานที่โรงเรียนเพื่อ คะแนน50 คะแนน(เชียวนะ) $.$ โอ้ววววววววววววว.....แค่คิดฉันก็ควรจะรีบไปแล้ว   ฉันรีบกระโดดเข้าห้องน้ำทันทีเพื่อหวังคะแนนและความสบายในภายภาคหน้า    2 นาทีผ่านไปฉันก็รีบวิ่งจู๊ดดด ออกจากบ้านพร้อมกับนม 1 กล่อง ไม่นานนักฉันก็มาหยุดลงตรงหน้าโรงเรียนเอกชล มาสเตอร์ สคูล(โรงเรียนย่านไหนหล่ะเนี่ย) ซึ่งอันที่จริงคนก็มามากพอสมควร แต่ละร้านหน้าเข้าทั้งนั้น งานโรงเรียนฉันปีนี้สนุกชัวร์   เมื่อถึง ฉันก็รีบเดินเข้าไปสำรวจในโรงเรียนทันทีฉันค่อยๆเดินไปที่ห้องประจำของตัวเองอย่างช้าๆๆๆ    ครืดดดดดดดดดด~เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับร่างบอบบางของ วุ้นสาวน้อยแสนน่ารักคนนี้เองค่ะ(หลงตัวเองสุดๆ)
                    อ่าว....วุ้นมาแล้วหรอ” ^.^   ลูกชุบทักฉันเสียงใส
              “สวัสดีจ่ะ   ลูกชุบ ” ฉันทักลูกชุบกลับก่อนจะวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ
                    นี่...วุ้นของหมดหน่ะออกไปซื้อให้หน่อยนะ
              “อ....อือ... ได้ซิ เอาอะไรมั้งหล่ะ” ฉันพูดอ้ำๆอึ้งๆ
    ส้ม   องุ่น แอปเปิ้ล มะนาว สตอเบอร์รี่ แล้วก็น้ำผลไม้อะไรก็ได้อ่ะจ่ะ อย่างละขวดนะ  แค่นี้แหล่ะจ่ะ ช่วยหน่อยนะ อ้อใช่ น้ำแข็งด้วย   (จะบอกว่าไม่ได้เอาอะไรมาเลยฉันก็ไม่ว่าหรอกนะ)
     เมื่อลูกชุบสั่งอย่างกระหน่ำใจแล้วเขาก็หันกับไปทำงานต่อ ไม่สนคนอย่างฉัน   ที่จะต้องรับภาระอันหนักอึ้ง ไม่เป็นไรๆๆๆๆๆๆ 50 คะแนน รอฉันอยู่ T^T แต่โชคดีที่วันนี้เป็นวันกิจกรรมจึงออกไปข้างนอกได้   แต่ถ้าเป็นวันอื่นละก็อย่าหวัง ว่าจะได้ออกไปเชิดฉายข้างนอกเชียว แค่จะยื่นนิ้วโป่งเท้าออกไปยังไม่ได้ ลองยื่นออกไปซิ ได้โดนอีโต้ของแม่ ปรณี(ชื่อคุณครูคุมเวรหน้าประตู) ฟาดฟันนิ้วโป่งหลุดลอยแน่ๆ    ฉันรีบก้าวออกนอกโรงเรียนพร้อมกับใบรายการของและกระเป๋าถือใบเท่าฝาโอ่งอีกหนึ่งใบ     ฉันเดินไปที่ท่ารถและขึ้นรถไป   คนเบียดกันชะมัด 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×