คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #52 : ยอดปราสาทน้ำแข็ง :♠;} เนื้อเรื่องที่ 4 [[: Start :]]
วาโยอันแสนเยือกเย็น จงโอบความสุขของข้าเอาไว้
หิมะสีขาวพิสุทธิ์ ขอเจ้าช่วยปกคลุมข้าไว้กับสิ่งที่ข้าปราฐนา
น้ำแข็งที่แข็งแกร่ง โปรดได้ปกปักษ์ข้าจากความเจ็บปวด
ฤดูเหมันต์
โปรดจงช่วยอยู่กับข้าไปตลอดกาลเถิด
รัตติกาลที่4 ตัวตนของความอ้างว้าง
ร่างสูงในชุดสูทสีขาวกวาดตามองเทวทูติและเทวทูติที่ยังไม่บูชาวิญญาณ
ผมสีเทาหม่อโต้ลมที่พัดมาวูบใหญ่
ลานีซัสเสยผมของตัวเองให้เข้าที่ก่อนกล่าวออกไปอย่างสุภาพ
“เป็นการแก้เครียดกันสักเล็กน้อยนะครับ มาเล่นเกมกันดีกว่านะครับ ท่านลินินบอกว่าให้หาอะไรมาให้พวกท่านแก้มือแข็งกันสักหน่อย”
ชายร่างสูงผายมือไปทางลานบนยอดปราสาทที่ว่างเปล่า
“คุณลาเนียซ ซ่อนตัวอยู่ในที่แห่งนี้น่ะครับ”
ลานีซัสดีดนิ้วหนึ่งครั้ง ก่อนที่เหล่ามนุษย์หิมะจะค่อยๆ ก่อตัวขึ้นมาท่ามกลางธาตุอากาศอันว่างเปล่า พร้อมกับร่างของชายหนุ่มที่ค่อยๆ เลือนหายกลืนไปกับสายลมเหมันต์
“ฝากจัดการด้วยนะครับ”
เสียงสุดท้ายก้องไปทั่วยอดปราสาท
สิ่งที่ต้องโรลเพลย์คือ
.......
.....
...
ไล่เชือดมนุษย์หิมะซะ!
nu eng
ความคิดเห็น