คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ϟϟ 。INTRO 。ϟϟ
You Are Soulmate
I was under your spell for such a long time
ฉันตกอยู่ใต้มนตร์สะกดของเธอมานานแสนนาน
Couldn't break the chains
และหลุดจากพันธนาการจากเธอไปไม่ได้
You played with my heart tore me apart
เธอทำอย่างกับหัวใจของฉันเป็นของเล่นชิ้นหนึ่งของเธอ และทำลายความรู้สึกฉัน
With all your lies and game
ด้วยคำโกหกแสนหวานและเล่ห์กลของเธอ
บทนำ
บนถนนสายใหญ่ในลอนดอน ท่ามกลางฝนที่ตกหนัก เด็กหญิงวัยเก้าขวบที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมสีดำได้เอ่ยถามผู้เป็นบิดาของตน ขณะที่ทั้งสองกำลังจูงมือกันเดินลัดผ่านตรอกซอกซอยเพื่อไปยังจุดหมายปลายทาง
"พ่อคะ... ทำไมคนอื่นๆ เขาถึงเกลียดหนูเหรอคะ"
ชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อคลุมสีดำเหมือนเช่นเด็กสาวชะงักเท้าเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปด้านหน้าต่อพร้อมอธิบายให้เด็กหญิงฟัง
"เพราะเราไม่เหมือนคนอื่น"
"แล้วทำไมหนูต้องย้อมผมทุกอาทิตย์ด้วยล่ะคะ"
เด็กสาวถามพลางมองไปที่ผมของตนเองที่โผล่พ้นฮู้ดของเสื้อคลุมมา มันเป็นผมสีดำ สีที่ถูกย้อมไปเมื่ออาทิตย์ก่อน และใช่...ผมที่แท้จริงของเธอไม่ใช่สีนี้
มันเป็นสีที่คนอื่นไม่มี ...สีที่ทุกคนรังเกียจ
"เราจะไม่ปลอดภัยถ้ามีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเรา"
ชายกลางคนพูดพร้อมเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นไปอีก นั่นทำให้เด็กน้อยต้องเร่งฝีเท้าของตนเองด้วยเช่นกัน เด็กหญิงไม่ได้เรียนหนังสือ ใช่ว่าเธอไม่เงินเรียน แต่นั่นเป็นเพราะเธอไม่จำเป็นต้องเรียนก็รู้ได้ถึงวิชาความรู้แม้จะไม่เคยย่างเท้าเข้าห้องเรียนสักครั้ง กอปรกับการที่เด็กน้อยชอบที่จะศึกษาด้วยตัวเองตั้งแต่สามขวบ ทำให้ตอนนี้เธอเปรียบเสมือนอัจฉริยะตัวน้อยเลยก็ว่าได้
"ถึงแล้ว"
เสียงผู้เป็นพ่อเรียกความสนใจของเด็กหญิงได้ชะงักนัก เธอถอดฮู้ดสีดำเผยให้เห็นใบหน้าขาวใสของเด็กน้อยวัยเก้าขวบ ดวงตากลมโตน่ารักรับกับจมูกเชิดรั้นและริมฝีปากเล็กๆ สีระเรื่อ ผมสีดำที่ผ่านการย้อมเริ่มกลับกลายเป็นแดงเข้มเหลือบม่วงเหมือนดั่งเดิม พลังงานบางอย่างไหลเวียนอยู่รอบๆ นั่นทำให้รู้สึกอึดอัดชวนอาเจียน และเมื่อเดินเข้ามายังคฤหาสน์แห่งนี้ความรู้สึกคลื่นไส้ก็ยิ่งรุนแรงมากกว่าเดิม
เด็กน้อยเดินมาถึงห้องโถงและก็ต้องพบกับคนนับสิบที่สวมเสื้อคลุมสีดำแบบเดียวกับตน สายตาของเด็กหญิงมองขึ้นไปสบกับนัยน์ตาสีดำสนิทของผู้ที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ประมุข ทั้งตัวของเขาสวมชุดสีดำสนิทแต่ดูแตกต่างจากคนอื่น มีเพียงแต่สร้อยรูปกางเขนกลับหัวสีเงินเท่านั้นที่ดูจะเป็นเอกลักษณ์ของเขาตามที่บิดาของเธอได้บอกเอาไว้ เขาคือผู้ที่ใครหลายๆ คนเรียกว่า 'ซาตาน'
"หึ ไม่เลวนี่เด็กน้อย กล้าสบตาข้าตรงๆ นับว่าไม่เลว"
ผู้ที่ได้ชื่อว่าซานตานกล่าวกับเด็กหญิงพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก น่าสนใจจริงๆ เจ้านั่นไปหาของน่าสนใจแบบนี้ได้ที่ไหนกันนะ
"ท่านจะต้องตาย อีกไม่นานท่านจะต้องตาย..."
เด็กน้อยพูดเบาๆ แต่นั่นดังพอที่คนทั้งห้องโถงแห่งนี้จะได้ยิน ทุกสายตาจ้องมองมายังเด็กหญิงด้วยแววตาสมเพช
...สมเพชในสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้
"เจ้าว่าอะไรนะ!" เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากชายชุดดำที่ยืนอยู่ข้างซาตานก่อนที่ชายคนนั้นจะชักดาบออกมาและจ่อไปที่คอหอยของเด็กหญิงตัวน้อย
"โอ้ ทำอะไรอย่างนั้นล่ะฟรานเซส รุนแรงกับเด็กไม่ดีนะ"
ผิดคาด... ท่านซาตานกลับยิ้มและพูดเจือด้วยน้ำเสียงสนุกสนาน ก่อนจะเดินลงมาจากที่นั่ง ตรงมายังเด็กหญิงที่ยืนมองน้าตรงๆ ของเขาด้วยท่าทีที่ไม่หยี่ระ
บอกแล้วว่าเด็กคนนี้น่าสนใจ...
"แต่ท่านซาตาน!! ไอ้เด็กนี่มันพูดจาสามหาวกับท่าน..."
"หุบปากเดี๋ยวนี้ฟรานเซส แล้วอย่าหาว่าข้าไม่เตือน"
สิ้นเสียงของผู้เป็นใหญ่ ฟรานเซสจึงได้แต่เก็บดาบของตนและกลับเข้าไปนั่งดังเดิม
"เจ้าว่าอะไรนะเด็กน้อย" ชายร่างสูงซึ่งเป็นผู้มีอำนาจที่สุดในที่แห่งนี้เอ่ยขึ้น พลางยื่นมือเข้าไปคว้าตัวเด็กน้อยมาแนบกาย
"ท่านจะตาย ด้วยหัวใจของเรา"
"โอเคๆ ตายก็ตาย ว่าแต่เจ้ารู้ใช่มั้ยว่าข้าเป็นใคร?"
ชายร่างสูงถามเด็กหญิง ในขณะที่มืออีกข้างของเขาได้ดึงฮู้ดสีดำสนิทที่ปกปิดใบหน้าของตนเองออก เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาล้อมกรอบด้วยสีผมสีเดียวกับนัยน์ตาของเจ้าของ และไม่น่าเชื่อว่าชายที่ทุกคนเรียกขานว่า 'ซาตาน' จะมีใบหน้าราวกับเด็กอายุยี่สิบต้นๆ
"รู้สิ ท่านคือซาตาน" เด็กน้อยตอบโดยไม่ต้องคิด
"แล้วเจ้ารู้มั้ยว่าตัวเองเป็นใคร"
"เราคือแม่มด... สายเลือดที่ทุกคนรังเกียจ"
"ใช่ ทุกคนรังเกียจเจ้า... พวกมนุษย์รังเกียจเจ้า พวกมันจะจับเจ้าไปเผาไฟทั้งเป็น แต่นั่นไม่ใช่ข้า... ข้าไม่ได้รังเกียจสายเลือดของเจ้า มีแต่ข้าเท่านั้นที่ไม่ได้รังเกียจเจ้า" ชายร่างสูงพูดพลางรั้งตัวเด็กน้อยเข้ามาใกล้กว่าเดิม ก่อนจะฝังจมูกไปที่ซอกคอของเด็กหญิง และชิมรสเลือดที่เกิดจากดาบเมื่อครู่ครูดกับผิวเนื้ออ่อน
"แต่ยังไงท่านก็ต้องตาย ท่านต้องตายด้วยหัวใจของเรา" เด็กหญิงพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่สงบนิ่ง ถึงแม้ว่าซอกคอของตนจะถูกซาตานยึดครองอยู่ก็ตาม
"หืม... งั้นข้าก็คงต้องทำลายหัวใจของเจ้า ควักมันออกมาซะ ไม่ปล่อยโอกาสให้หัวใจข้องเจ้าได้ทำร้ายข้าอย่างนั้นหรือ" ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาสบตาเด็กหญิงทั้งๆ ที่มุมปากยังคงมีรอยเลือดสดๆ ติดอยู่
"ถึงงั้นท่านก็ต้องตายด้วยหัวใจของข้าอยู่ดี"
"ไม่เห็นจะเป็นไร ตราบใดที่พระเจ้ายังอยู่ ซาตานก็จะคอยอยู่ขัดขวางพระเจ้า หากข้าตายก็ต้องมีข้าคนใหม่เกิดขึ้นมาอยู่ดี ข้าบอกเลยนะว่าข้าสนใจเจ้ามาก... หากว่าเจ้าอายุสิบแปดหรือในอีกเก้าปี... เจ้าจะต้องเข้าพิธีจุมพิตอลันชีกับข้า เพียงแค่ข้าคนเดียว แม่มดน้อย..."
"แต่ท่าน จุมพิตอลัน..." บิดาของเด็กสาวท้วงขึ้นมา แต่ยังไม่ทันจบประโยคสายตาคมกริบของผู้เป็นใหญ่ก็ตวัดมา นั่นทำให้ชายวัยกลางคนเงียบเสียงและไม่กล้าคิดสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้
เขาจะไม่ยอมให้เด็กหญิงเข้าพิธีบ้าๆ นั่น พิธีที่จะแสดงตนเป็นแม่มดเต็มตัว พิธีแห่งซาตาน จุมพิตแห่งอลันชี!
ฮัลโหลลลลลลล ? สวัสดีพ่อแม่พี่น้องที่อ่านมาถึงช่วงนี้ทุกๆท่าน ท่านอาจจะสงสัยว่านิยายเรื่องนี้มันเกี่ยวกับอะไรกันแน่ เห็นขึ้นชื่อว่ารักหวานแหวว ชื่อเรื่องก็ไม่น่าจะเกี่ยว แล้วทำไมมันกลายมาเป็นซาตานไปซะได้
คือเรื่องนี้ถ้าใครอ่านเรื่องก่อนๆ ของลิมาแล้วนั่นได้แก่
Leave Her ! ฝากบอกเธอย่าเผลอมารักผม
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เข้ามาเกี่ยวกับเรื่อง UR SOULMATE มากที่สุด เพราะอะไรไปอ่านเอง
และเชื่อว่าใครอ่านเรื่องนี้จะต้องเพี้ยนตามนางเอกเราแน่ๆ ค่ะ = =;
● ● ● ● ●
J'FP Cherryblossom บัญญัติกวนป่วนหัวใจนายแบดกายส์
เรื่องนี้นำเสนอมากๆๆๆๆ นั่นเพราะเป็นเรื่องที่แต่งแล้วฟิน 55555 คือแต่งแล้วสนุก และคาดว่า
รีดเดอร์จะชอบเรื่องนี้ เจ้พั้นช์กับแรฟเฟิลเราจ๊าบกล้วยแค่ไหนอย่าลืมไปติดตามนะ
มาต่อกันที่นิยายเรื่องนี้... นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักหวานแหววมีซาตาน มีพระเจ้า มีปีศาจ มีการบูชายันต์ บลาๆๆๆๆ
ซึ่งไม่แน่ใจว่าจะอยู่ในข่ายรักหวานแหววหรือไม่ แต่นั่นก็ช่างมันเถอะค่ะ !! ใครชอบแนวนี้ล่ะก็ของบอกว่าเริ่ดมาก !!
พระเอกเรายังไม่เฉลยนะคะ -0- แบบว่าถ้าบอกไปล่ะก็แหมๆๆๆๆ -///- เดี๋ยวรู้กันทุกเรื่องเลยสิ
อ้อ...นิยายเรื่องนี้เน้นดราม่า คอมเมดี้นะคะ ไม่ฮาไม่ใช่ลิ
ไปละ รักรีดเดอรค่ะ ชุ้บๆๆๆๆ
ความคิดเห็น