ความรักของสาวทอม กับนายนักบวชหน้าตาย (หัวขโมยแห่งบารามอส)

ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 5 ปาร์ตี้เพื่อนใหม่กับจูบแรก

~ลานตะวัน~

          เมื่อเธอเดินลงมาถึงลานตะวันแล้วก็พบว่าเหลืออีกเพียงไม่กี่คนที่ยังไม่มา ที่มาแล้วก็เข้าแถวตามห้องที่ได้นอนด้วยกัน เธอรีบกวาดตามองเลขแถว แล้วเธอก็เจอซีบิลที่กำลังเอามือขาวๆกวักเรียกอยู่ไกลๆ

“ทางนี้ครับ คุณแองจี้” ซีบิลพูดเมื่อเธอเดินเข้ามาใกล้

เธอรีบออกเดินทันที และก้าวฉับลงแทนที่ซีบิล ซีบิลก็ไปยืนแทนที่กัส กัสก็ถอยหลังไปอีก แล้วนักเรียนอีก 3-4 คนก็ลงมาจนครบทุกคน รุ่นพี่

โรเวนกับรุ่นพี่อีก 5-6 คนก็เดินมาทางด้านหน้า แนะนำตัว

“สวัสดีน้องๆนักเรียนใหม่ทุกคน ตอนนี้จะเป็นการแนะนำตัวเพื่อทำความรู้จักสนิทสนมกัน เอาล่ะ ! พวกพี่ๆขอแนะนำตัวก่อนละกัน พี่คือโรเวน ฮาร์เวิร์ด เดอะ ปริ้น ออฟ เจมิไน” โรเวนพูดแล้วผายมือไปยังคนอื่นๆ คราวนี้รุ่นพี่ตัวสูงๆที่ยืนอยู่ข้างๆรุ่นพี่โรเวนที่เหล่านักเรียนใหม่ยังไม่เคยเห็นหน้าก็แนะนำตัวเอง

“พี่ ไธนอส ทิลดอล เดอะ วอริเออร์ ออฟ บารามอส” แล้ว 4 คนที่เหลือก็ผลัดกันแนะนำตัว

“พี่ ชิวาส เดเบส เดอะ เรนเจอร์ ออฟ เอเธนส์”

“พี่ โซมาเนีย มิสทรัล เดอะ ฮีลเล่อร์ ออฟ ซาเรส”

“พี่ ลูคัส ซาโดเรีย เดอะ ซอเซอร์เร่อร์ ออฟ ทริสทอร์ เรียกง่ายๆว่ารุ่นพี่ลูคัสนะ”

“ลอเรนซ์ ดอร์น เดอะ พรีสท์ ออฟ แอเรียส”

“เอาล่ะ ทีนี้พี่จะบอกตำแหน่งของป้อมมาให้คือ ป้อมนี้มีหัวหน้าใหญ่ที่สุดของป้อมคือ หัวหน้าป้อม ซึ่งตอนนี้มีรุ่นพี่ปี7 ฟิลิป วีคเนส เดอะ ไนท์ ออฟ เอเธนส์ ประจำตำแหน่งอยู่ หัวหน้าป้อมจะคุม 2 เสนาธิการ ซึ่งมีเสนาธิการฝ่ายซ้ายคือพี่เอง ตำแหน่งเสนาธิการฝ่ายซ้ายดูแลภายในป้อม มีอำนาจควบคุม 4 ผู้คุมกฎ ก็คือพวกพี่ๆข้างๆนี่...” โรเวนพูดพร้อมกับผายมือไปทางรุ่นพี่ทั้ง 4 ซ้ายมือ

“...ทั้ง 4 คนนี้จะคอยดูแลพวกเธอและตรวจปราสาทร่วมกับหออื่นๆ ส่วนเสนาธิการฝ่ายขวาควบคุม 3 ขุนพล และ 12 ผู้พิทักษ์ป้อม ดูแลด้านนอกทั้งหมด” โรเวนพูดจบ รุ่นพี่ไธนอสก็ต่อทันที

“เอาล่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา พี่ๆอยากรู้จักน้องๆ เชิญแนะนำตัวด้วยครับ”

แล้วเหล่านักเรียนใหม่ก็เริ่มรายงานตัวทีละคน เริ่มจาก

“สวัสดีครับ เฟริน เดอเบอโรว์ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”

“คาโล วาเนบลี เดอะ ปรินซ์ ออฟ คาโนวาล”

“ผม คิลมัส ฟีลมัส เดอะ คิลเล่อร์ ออฟ ซาเรส”

“สวัสดีครับ ผม โร เซวาเรส เดอะ เบ็กการ์ ออฟ ทริสทอร์ครับ”

“หวัดดี ฉัน ซอร์โร วันวิล”

“ฉัน มาทิลด้า ซิลเวอร์ เดอะ ปรินเซส ออฟ อเมซอน”

“กัส โทนีย่า”

“แองเจลิน่า โรมานอฟ เดอะ วิทช์ ออฟ วิทช์ค่ะ”

“สวัสดีครับ ผม ซีบิล สเวนครับ เป็นเกียรติมากที่ได้รู้จักทุกคนครับ”

“สวัสดีค่ะ ฉัน เรนอน ธีน็อท เดอะ ปรินเซส ออฟ คาโนวาล ยินดีมากที่ได้รู้จักกับทุกๆคนค่ะ”

“ผม สุดหล่อ ครี๊ด ธันเดอร์ เดอะ วอริเออร์ ออฟ ไนล์ ยินดีม๊าก มากกกก ที่ได้รู้จักสาวๆทุกๆคนครับ”

“เดท ไฟเออร์ อย่ายุ่งผมมากละกัน ผมจะนอน”

“เรียกผมว่าเจคแล้วกัน”

“ผม เอ็ดเวิร์ด ยินดีที่รู้จัก”

“ผม เจ้าชายทิวดอร์ จาก วิทช์”

“ผม โคลว์ อาร์มสตรองครับ”

“อาชูร่า เอพริลครับ ถึงผมชอบกินขนม แต่ผมก็หุ่นดีนะครับ”

“นิกส์ พรินส์วิล ผมเป็นนักดนตรีครับ”

“เอาล่ะ พอรู้จักกันแล้ว วันนี้พี่ๆจะพาไปห้องนั่งรวมนะ วันนี้จองให้น้องใหม่ฉลองกันเต็มที่เลย” รุ่นพี่ลูคัสพูดพลางนำขบวนเด็กๆออกไป

“เอากับไอ้ลูคัสสิ อารมณ์ดีไปเรื่อยเล้ย”ชิวาสพูด เกาหัว

“ชิววี่ อย่ามัวยืนพูด ไปเร็ว”ลูคัสที่เดินตามหลังพวกเด็กๆกวักมือเรียก

แล้วขบวนของรุ่นพี่ก็เริ่มเคลื่อนตามเด็กๆไป

~ห้องนั่งเล่นรวม~

 “เอาล่ะ หาที่นั่งกันคนละที่ แล้วเรามาเล่นเกมกันดีกว่า”รุ่นพี่ลูคัสยิ้มระรื่น เหล่านักเรียนใหม่ก็พากันมาจับจองที่นั่ง แต่ที่จริงจะพูดว่าจับจองก็ไม่ค่อยถูกนักเพราะนั่งตามห้องอยู่ดี

“เอ้า ต่อไปนี้เราจะเล่นเกม ปิดตาหาคู่กันนะ เอาล่ะ ผู้ชายล้อมวงแล้วปิดตา...”

ผู้ชายลุกขึ้นยืนเรียงกันเป็นวงกลม เอาผ้าที่รุ่นพี่แจกมาปิดตา

“สาธุ เจ้าหญิงเรนอนมากอดฉันที” ครี๊ดทำท่าเหมือนนักบวชภาวนาจิต

“เอ้า ผู้หญิงเข้าไปกลางวง เอาผ้าปิดตาเหมือนกัน”เสียงรานพี่ลูคัสสั่งมาอยู่แจ้วๆ

 มาทิลด้า เรนอน แองจี้เดินเข้าไปกลางวง เอาผ้าปิดตาเหมือนพวกผู้ชาย

“เอ้า ผู้หญิงหมุน 3 รอบ”

3 สาวก็หมุน 3 รอบ

“เอาล่ะ 3 สาว เดินไปทางไหนก็ได้จนชนคน เมื่อชนเสร็จแล้วให้กอดคอคนนั้น แล้วให้ผู้ชายเปิดตาแล้วพาผู้หญิงเข้าห้องที่จัดไว้ให้ อยู่ด้วยกัน 1 ชั่วโมง แล้วค่อยออกมาปาร์ตี้ เข้าใจ๊” เสียงรุ่นพี่ลูคัสพูดออกมาอย่างชอบอกชอบใจ

“คร๊าบบบบบ”ผู้ชายงี้เสียงหวานทีเดียว ส่วนพวกผู้หญิงรู้สึกหนาวๆร้อน

“คุณพระคุณเจ้าอย่าให้ลูกไปเจอคนบ้ากามด้วยเถอะ” เสียงเรนอนพึมพำออกมาคนเดียว

“เอาล่ะ เริ่มได้”

สิ้นเสียงของรุ่นพี่ลูคัส 3 สาวก็เริ่มเดินออกไป แองจี้เดินไปข้างหน้า ได้ยินเสียงผู้ชาย เธอแตะที่ตัวเขาเบาๆได้ยินเสียงว่า

“แองจี้ เรนอน หรือว่ามาทิลด้านะ”

เธอได้ยินเสียงนั้นและจำได้ว่ามันเป็นเสียงของครี๊ด ธันเดอร์ บุรุษตาเดียว เธอรีบถอยไปยังฝั่งตรงข้าม เธอไม่สนใจแล้ว แค่ไปไกลๆไอ้คนบ้ากามก็พอ เธอวิ่งมาข้างหน้า แล้วก็รู้สึกว่าจะไปชนกับใครสักคน เขาไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ เหมือนกับคนไม่สนใจผู้หญิง เธอจับแน่นที่แขนของเขา และเมื่อเขาขยับแขนตอบเหมือนจะบอกว่า ‘ฉันรู้แล้ว’ เธอก็ปล่อยมือเขาทันที เขายังไม่เปิดตาเธอซะที แต่เขาเริ่มจูงมือเธอ ตอนนี้เธอได้ยินแต่เสียง เธอได้ยินเสียงเขาผลักประตูและจูงเธอเข้าไปตาม และได้ยินเสียงเขาปิดประตูตามมา แล้วก็เงียบไป เธอคลำๆทางแต่ก็รู้สึกเหมือนเดินอยู่ในอากาศ เธอมองไม่เห็นอะไรซักอย่าง แต่แล้วมือเดิมนั้นก็พาเธอมานั่งที่เก้าอี้ตัวหนึ่ง แล้วก็คลำเจออะไรบางอย่างแข็งๆ มันให้กลิ่นหอมหวาน

“กินได้ไหม” เธอถามขึ้นมา ‘แหม มีปาร์ตี้ไม่กินขนมได้ไง’ เธอคิด

แทนคำตอบ เขาจับมือเธอหยิบมาชิ้นหนึ่งแล้วก็รู้สึกว่ามันสั่น จากนั้นก็ได้ยินเสียงเขาเคี้ยวเบาๆ เสียงทั้งหมดดังอยู่ข้างหูเท่านั้น แองจี้เข้าใจในความหมาย เธอกัดเข้าคำหนึ่ง รสชาติของมันค่อนข้างดีทีเดียว

“นี่ นายชื่ออะไรอ่ะ” เธอเริ่มถามนายลึกลับนั่น แต่เสียงตอบรับก็ได้แค่ความเงียบเท่านั้น

“ฉันถามได้ยินไม๊”

เงียบ!

แองจี้เริ่มมีน้ำโหขึ้นมาบ้างแล้ว

“นี่! นายเป็นใบ้หรือยังไงยะ ถามแล้วไม่ตอบเนี่ย หมายคว.....” เธพูดยังไม่ทันจะจบก็รู้สึกว่ามีอะไรมาตะปบปากเธอไว้ แล้วทันใดนั้นทุกอย่างก็สว่างไปหมด เหมือนอยู่ในจินตนาการยังไงยังงั้น เบื้องหน้าของเธอเต็มไปด้วยทุ่งดอกไม้ที่ไกลสุดลูกหูลูกตา ความหอมของมันตลบอบอวลไปทั่วและแล้วก็มีเสียงดังมาจากข้างหลังเธอว่า

“กำลังจะเสร็จอยู่แล้วเชียว เอ้า เล่นมันแค่นี้ก็ได้ ปะ” แล้วเขาก็จูงมือเธอเข้าไปกลางทุ่งดอกไม้ที่มีก้อนหินก้อนเท่าเอวอยู่2 ก้อน เขาเลือกนั่งอยู่บนหินก้อนหนึ่ง ส่วนแองจี้นั้นเธอไปเก็บดอกไม้มาเต็มกำมือ เดินมาที่เขาและนั่งลงข้างๆ จากนั้นเธอก็บรรจงถักดอกไม้ให้เป็นมงกุฎแล้วทำท่าเดินออกไป เขาสนใจอยู่ซักพักก็หันหน้ากลับไปเหมือนเดิม แต่เขาหารู้ไม่ว่าแองจี้ได้ลอบเดินมาข้างหลังแล้วบรรจงสวมมงกุฎดอกไม้ลงบนศีรษะของเขา แล้วก็อ้อมมาจ้องอยู่ข้างหน้าเขา ครั้งหนึ่งที่เขาทำท่าจะจับมัน เธอก็รีบตะปบข้อมือเขาไว้แน่น

“อย่าจับ เดี๋ยวมันจะเสีย”

แล้วเขาก็ทำหน้าเซ็งอย่างรุนแรง นั่งไขว่ห้างเอามือกอดอกทำหน้าบูด เมินหน้าไปทางอื่น

และเธอก็มานั่งข้างๆเขา ถามแบบกล้าๆกลัวๆว่า

“นี่ ไม่ชอบหรอ ฉันอุตส่าห์ทำให้นา”

“เปล่าซะหน่อย”

“ก็แล้วนายทำหน้ายังงั้นทำไมอ่ะ”

“ก็บอกว่าเปล่าไงล่ะ”

“บอกมาเถอะน่า”

“ฉันไม่ชอบดอกไม้”

“งั้นก็แล้วเรื่อง”

ว่าแล้วเธอก็เรียกคทาออกมา พึมพำคาถา 2 3 คำ แล้วชี้ไปที่เขา มงกุฎดอกไม้ก็เปลี่ยนเป็นมงกุฎไฟทันที

“โอย ร้อน”เขาลุกขึ้นมาเรียกคทาขึ้นและพึมพาคาถาอีก มงกุฎของเขาเปลี่ยนเป็นมงกุฎน้ำแข็งและเสกให้เธอด้วยเช่นกันอีกอันนึง

“เอาไปเลย แก่นดีนัก” เขายิ้มออกมาบ้าง แองจี้ไล่เอาคทาตีเขา แต่สวรรค์ก็กลั่นแกล้ง ในขณะที่แองจี้ไล่ตีเขานั้น ก็เกิดสะดุดก้อนหินเกือบล้ม แต่เขาก็รับได้ก่อนที่เธอจะล้ม ในขณะนี้แองจี้กำลังหน้าแดงเพราะตอนนี้เธอกำลังอยู่ในอ้อมกอดของเขา

“อยากให้กอดตั้งแต่แรกทำไมไม่บอก” เขาพูด แล้วกระชับอ้อมกอดนั้นให้แน่นยิ่งขึ้น

“บ้า พอได้แล้ว ฉันหิว จะออกไปแล้ว” เธอบอกกับเขาและตอนนี้กำลังใช้มือผลักเขาออก แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย

“ไม่ จนกว่าฉันจะพอใจ”

“1 2 3 พอใจยัง ปล่อยเด้” แรกๆก็อาย แต่ว่านี่มันจะ 1 ชั่วโมงแล้ว เกิดมีคนเปิดเข้ามาดูละก็  ฮึ่ม!

แองจี้ผลักอกเขาออกอย่างแรงจนทั้งสองเซไปและล้มไปด้วยกัน!!!!!

ตอนนี้แองจี้ล้มทับเขาอยู่ แองจี้ขยับจะลุกออก เขาได้จังหวะพลิกมาคร่อมตัวเธอ นั่นทำให้เธอหยุดการเคลื่อนไหวลงทันที กลายเป็นนอนตัวแข็งอยู่ภายใต้ร่างของเขา  ล้วงมือเข้าไปในเสื้อของเขาแล้วถอดบางอย่างออกมาจากคอ มันคือไข่มุกแสงจันทร์! แล้วเขาก็นั่งต่อเข่าแล้วบรรจงใส่ให้เธอ แล้วเขาก็จูบเธอ   มันเป็นจูบที่นุ่มนวลและแผ่วเขายิ่งนัก แองจี้รู้สึกว่าหัวหนักขึ้น แล้วสติสัมปชัญญะของเธอก็ดับลง

เป็นงายยยย  ดีป่าวเนี่ย  เฮ้อ กลุ้มจาย
เอารูปมาฝากด้วย ดูเอาเองน๊า


เฮียลูคัสหล่อป่าว  เหอะๆๆๆ

มาเม้นท์เยอะๆนะ