ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
หาโว ประเทศีน
ฤหาสน์หลัให่ที่ั้อยู่ในัวเมือ ที่ใรๆมอูว่าสวยส่าแ่วามริในัวฤหาสน์นั้นไม่มีอะไรเลย เสมือนเป็นาบัหน้าอเ้าอบ้าน
"ริรึท่านพ่อที่บอว่าบ้านเราไม่มีหยวนสัหยวนแล้ว"
"้าะโหเ้าทำไม เียนหยวน"
เีย เียนหยวน เ็หนุ่มอายุ22ปี มีรูปร่าสูโป่วาเรียวเล็เป็นประาย ผิวาวุหิมะถ้าเปรียบเสมือนผู้หิ็ะสวยมาๆ แ่มีวามหยิ่ยโสอยู่พอัว
"ท่านพ่อแล้วรอบรัวเราะทำอยัไล่ะ ้าไม่ยอมนะท่านะ้อทำอะไรสัอย่าสิ"
เีย หยวนหล เป็นุนนาอมเสเพล ไม่เยสนใในหน้าที่ารานึทำให้ พระราสำนัไม่พอใ ึถูปลออมาาารเป็นุนนา และอนนี้รอบรัวอยู่ในสถานะล้มละลาย
"เ้าอย่ามาถาม้า ้าไม่รู้"
"ท่านพ่อทำท่านพูอย่านั้นล่ะ"
"้าเป็นพ่อเ้านะ เ้าะมาิ้าไม่ไ้"
พอพูบหยวนหลบโ๊ะอย่าแร ทำให้เียนหยวนสุ้เฮือ ทำไมท่านพ่อ้อแิริยาเี้ยวราอย่านี้้วย เียนหยวนพึมพำในใ
"ท่านเมือรู่ที่ท่านพูมันไม่เป็นวามริใ่ไม"
เีย เียนหล เป็นลูายนแรอระูล ผู้ที่มีหน้าาาม มีแววาหวานผิวพรราวสวย เพราะ เียนหลและเียนหยวนถอแบบมาราออมานหมและวามยิ่ทะนอเียนหยวนถอแบบผู้เป็นบิามานหมเหมือนัน ถ้าเปรียบ2นนี้ เีนยหล เสมือนท้อฟ้าที่มอูสัี่รั้มันสวยามแ่มัน่อนเมและพายุไว้หลัวามสวยามและ เีียนหยวน เสมือนวันทราที่ส่อแสูบนท้อฟ้าในยาม่ำืนแ่มัน อยู่สูนนธรรมาหรือใรที่ยายามเอื้อมแ่เอื้อมไม่ถึ
"เ้าแบบฟั้ารึ"
"ทำไมละท่านพ่อเรื่อสำันานนี้ ทำไมท่านไม่เล่าให้้าฟัเป็นนแรรึท่านหรือ้าไปแล้ว"
"เ้าเป็นนที่ื้นูมเินไป ้าริไม่อยาเล่าให้เ้าฟัเป็นนแร"
"แล้ี่ท่านพ่อพูอนนั้นเป็นเรื่อริรึ"
"็ใ่"
เียนหลนั้ล้าผู้เป็นบิา แล้ว้อ้วยแววาแ็ร้าว เียนหยวนรู้สึถึอันรายำหลัเิึ้นึไปเรียลูพี่ลูน้ออนมา
"ท่านพี่เฟ่ยหล ท่านพ่อับท่านพี่ำหลัแย่แล้ว"
ลู่ เฟ่ยหล เป็นลูพี่ลูน้ออเียนหยวนและเียนหล ึ่มีรูปร่าหน้าาม มีแววาุหมาป่าและมีวามลาเป็นรและมีวามเ้าเล่ห์
"มีเรื่ออะไรัน เ้า้อบอ้ามาเพื่อ้าะ่วยไ้้"
"ืออนนี้บ้านอเราไม่มีหยวนสัหยวนแล้ว"
ลู่ เฟ่ยหลเ้ใสถานะาร์ทุอย่าแล้วีแล้ว ึิแผนารไว้เรียบร้อยแล้วริมฝีปาบาเียบระุยิ้มึ้นมา
"พา้าไปหาท่านอาที"
เียนหยวน พาเฟ่ยหลไปในห้อ ในะนี้ท่านพ่อและท่านพี่อนำลัทเลาะันอย่าไม่มีใรยอมใร
"เอาล่ะหยุไ้แล้ว ้ามีวิธี่วยรอบรัวอเราแล้ว"
"เฟ่ย"
เียนหลพึมพำื่อเฟ่ยหลออมาเบาๆ หยวหลระุยิ้มออมา
"น่าันนั เ้าะ่วยอะไรละเฟ่ยหล"
"ใ่เฟ่ยเ้า่วยอะไรไม่ไ้หรอ"
"อย่าประเมิน้า่ำไปหน่อยเลย"
"แล้วเ้าะทำอย่าไรล่ะเฟ่ย"
"้าอุยับท่านอาเป็นารส่วนัวพวเ้าออไป่อน"
หลัาที่เียนหลและเียนหยวนออไปเฟ่ยหลนั้ล้าๆผู้เป็นอาแล้วพูแผนารที่นเอวาแผนไว้ั้้นออไป
:)
Shalunla
ฤหาสน์หลัให่ที่ั้อยู่ในัวเมือ ที่ใรๆมอูว่าสวยส่าแ่วามริในัวฤหาสน์นั้นไม่มีอะไรเลย เสมือนเป็นาบัหน้าอเ้าอบ้าน
"ริรึท่านพ่อที่บอว่าบ้านเราไม่มีหยวนสัหยวนแล้ว"
"้าะโหเ้าทำไม เียนหยวน"
เีย เียนหยวน เ็หนุ่มอายุ22ปี มีรูปร่าสูโป่วาเรียวเล็เป็นประาย ผิวาวุหิมะถ้าเปรียบเสมือนผู้หิ็ะสวยมาๆ แ่มีวามหยิ่ยโสอยู่พอัว
"ท่านพ่อแล้วรอบรัวเราะทำอยัไล่ะ ้าไม่ยอมนะท่านะ้อทำอะไรสัอย่าสิ"
เีย หยวนหล เป็นุนนาอมเสเพล ไม่เยสนใในหน้าที่ารานึทำให้ พระราสำนัไม่พอใ ึถูปลออมาาารเป็นุนนา และอนนี้รอบรัวอยู่ในสถานะล้มละลาย
"เ้าอย่ามาถาม้า ้าไม่รู้"
"ท่านพ่อทำท่านพูอย่านั้นล่ะ"
"้าเป็นพ่อเ้านะ เ้าะมาิ้าไม่ไ้"
พอพูบหยวนหลบโ๊ะอย่าแร ทำให้เียนหยวนสุ้เฮือ ทำไมท่านพ่อ้อแิริยาเี้ยวราอย่านี้้วย เียนหยวนพึมพำในใ
"ท่านเมือรู่ที่ท่านพูมันไม่เป็นวามริใ่ไม"
เีย เียนหล เป็นลูายนแรอระูล ผู้ที่มีหน้าาาม มีแววาหวานผิวพรราวสวย เพราะ เียนหลและเียนหยวนถอแบบมาราออมานหมและวามยิ่ทะนอเียนหยวนถอแบบผู้เป็นบิามานหมเหมือนัน ถ้าเปรียบ2นนี้ เีนยหล เสมือนท้อฟ้าที่มอูสัี่รั้มันสวยามแ่มัน่อนเมและพายุไว้หลัวามสวยามและ เีียนหยวน เสมือนวันทราที่ส่อแสูบนท้อฟ้าในยาม่ำืนแ่มัน อยู่สูนนธรรมาหรือใรที่ยายามเอื้อมแ่เอื้อมไม่ถึ
"เ้าแบบฟั้ารึ"
"ทำไมละท่านพ่อเรื่อสำันานนี้ ทำไมท่านไม่เล่าให้้าฟัเป็นนแรรึท่านหรือ้าไปแล้ว"
"เ้าเป็นนที่ื้นูมเินไป ้าริไม่อยาเล่าให้เ้าฟัเป็นนแร"
"แล้ี่ท่านพ่อพูอนนั้นเป็นเรื่อริรึ"
"็ใ่"
เียนหลนั้ล้าผู้เป็นบิา แล้ว้อ้วยแววาแ็ร้าว เียนหยวนรู้สึถึอันรายำหลัเิึ้นึไปเรียลูพี่ลูน้ออนมา
"ท่านพี่เฟ่ยหล ท่านพ่อับท่านพี่ำหลัแย่แล้ว"
ลู่ เฟ่ยหล เป็นลูพี่ลูน้ออเียนหยวนและเียนหล ึ่มีรูปร่าหน้าาม มีแววาุหมาป่าและมีวามลาเป็นรและมีวามเ้าเล่ห์
"มีเรื่ออะไรัน เ้า้อบอ้ามาเพื่อ้าะ่วยไ้้"
"ืออนนี้บ้านอเราไม่มีหยวนสัหยวนแล้ว"
ลู่ เฟ่ยหลเ้ใสถานะาร์ทุอย่าแล้วีแล้ว ึิแผนารไว้เรียบร้อยแล้วริมฝีปาบาเียบระุยิ้มึ้นมา
"พา้าไปหาท่านอาที"
เียนหยวน พาเฟ่ยหลไปในห้อ ในะนี้ท่านพ่อและท่านพี่อนำลัทเลาะันอย่าไม่มีใรยอมใร
"เอาล่ะหยุไ้แล้ว ้ามีวิธี่วยรอบรัวอเราแล้ว"
"เฟ่ย"
เียนหลพึมพำื่อเฟ่ยหลออมาเบาๆ หยวหลระุยิ้มออมา
"น่าันนั เ้าะ่วยอะไรละเฟ่ยหล"
"ใ่เฟ่ยเ้า่วยอะไรไม่ไ้หรอ"
"อย่าประเมิน้า่ำไปหน่อยเลย"
"แล้วเ้าะทำอย่าไรล่ะเฟ่ย"
"้าอุยับท่านอาเป็นารส่วนัวพวเ้าออไป่อน"
หลัาที่เียนหลและเียนหยวนออไปเฟ่ยหลนั้ล้าๆผู้เป็นอาแล้วพูแผนารที่นเอวาแผนไว้ั้้นออไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น