คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : :SEHUN&SULLI - FULL HOUSE 45%
“... ได้ค่ะ ตกลงตามนี้นะคะ แล้วพรุ่งนี้พบกันค่ะ” ฉันกดวางสายแล้วทิ้งตัวลงที่เตียงของฉัน ต่อจากวันพรุ่งนี้ไปฉันคงไม่ได้อยู่บ้านนี้คนเดียวอีกต่อไปแล้ว ครอบครัวของฉันย้ายไปอยู่ที่อเมริกากันตั้งแต่เดือนที่แล้ว ทั้งพ่อและแม่จะให้ฉันไปอยู่กับท่านที่นู่นแต่ฉันดึงดันที่จะอยู่ที่นี่และเรียนมหาลัยให้จบทำให้ฉันต้องอยู่บ้านหลังนี้คนเดียว ตอนแรกฉันก็สนุกกับการที่ได้อยู่บ้านคนเดียวทำอะไรก็ได้ แต่หลังๆมานี้ฉันเริ่มเหงาและไม่ชอบการอยู่คนเดียวเอาซะเลยฉันเลยประกาศหาคนที่ต้องการเช่าบ้าน รีบไปทำความสะอาดบ้านดีกว่าชเว จินริ! พรุ่งนี้เธอจะมีเพื่อนใหม่เข้ามาแล้วนะ
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง
นี่มันเวลาสามทุ่มแล้วนะใครมากดกริ๊งหน้าบ้านฉันกันนะ ? ฉันจึงต้องจำใจเดินไปดูที่หน้าบ้าน มีผู้ชายสูงพอประมาณฉันเห็นหน้าเขาไม่ชัด ในมือของเขาถือกระเป๋าเสื้อผ้า หรือเขาจะมาคุยเรื่องเช่าบ้านนะ ?
“ขอโทษนะคะไม่ทราบว่ามีอะไรรึเปล่า”
“บ้านหลังนี้ใช่ไหมที่ประกาศหาคนเช่า” เขาชูใบปลิวแล้วแกว่งไปมา
“ใช่ค่ะ แต่ว่ามีคนจองไว้แล้วและถ้าคุณจะมาเช่าก็คงไม่ได้ด้วยเพราะฉันประกาศว่าต้องเป็นผู้หญิงน่ะค่ะ” ฉันตอบเขาด้วยสีหน้างงๆ
“ป้ายุนจีรึเปล่าที่โทรมาจองไว้” เขาถามฉัน
“ใช่ค่ะ คุณรู้จักป้ายุนจีเหรอ อ๋อ! คุณจะเอาของของหลานสาวป้ายุนจีมาไว้ที่นี่ก่อนใช่มั้ยคะ” ฉันคิดได้อย่างนั้นจึงจะไปเปิดประตูบ้านเพื่อรับกระเป๋าเสื้อผ้า
“เปล่าน่ะ หลานของป้ายุนจีที่เขาบอกเธอก็คือฉัน แต่ที่ต้องบอกว่าเป็นหลานสาวเพราะฉันถูกใจบ้านหลังนี้แต่ดันติดประกาศแค่ว่ารับผู้หญิงเท่านั้น รีบเปิดประตูสิฉันจะเข้าไป” เข้าพูดพลางดันประตูทำให้ฉันรีบล็อคประตูให้แน่นยิ่งกว่าเดิมแล้วถอยออกมา
“คุณจะบ้าหรือไง!! คุณก็เห็นว่าฉันเป็นผู้หญิงแล้วจะรับคุณมาเป็นผู้เช่าได้ไง ต้องขอโทษด้วยนะคะแต่ช่วยกลับไปด้วยเถอะค่ะ” ฉันพูดจบเตรียมจะหันหลังกลับเข้าบ้าน
“ฉันเพิ่มเงินให้อีกสองเท่าเลยก็ได้ รีบเปิดประตูเถอะน่า เงินส่วนหนึ่งฉันก็โอนให้เธอแล้วนิ”
“นี่คุณไม่เข้าใจหรือไงว่าฉันเป็นผู้หญิง คุณเป็นผู้ชาย เราอยู่บ้านเดียวกันสองต่อสองมันไม่เหมาะ!”ฉันหันไปตอบเขาด้วยสีหน้าหงุดหงิด อะไรกันเอะอะเอาเงินมาฟาดหัวบ้านฉันก็ไม่ได้ขัดสนถึงขนาดต้องเห็นแก่เงินสักหน่อย “พรุ่งนี้เช้าฉันจะโอนเงินคืนคุณเองค่ะ!!! แล้วถ้ามีเงินมากหนักก็หาที่อยู่ที่อื่นเถอะนะคะ!!!”
“นี่เดี๋ยวก่อนสิ!! สามเท่าเลยก็ได้ มาเปิดประตูให้สิ” เขาทำท่าทางรำคาญฉันแล้วเริ่มพูดเรื่องตัวเลขของค่าเช่าอีก
“กรุณาเข้าใจด้วย ฉันต้องการรูมเมทเป็นผู้หญิง L”
“ถ้าเธอไม่ให้ฉันเข้าบ้านละก็ฉันจะตะโกนให้ชาวบ้านออกมามุงดูให้หมดเลย แล้วอีกอย่างในสัญญาก็บอกว่าห้ามย้ายออกเป็นเวลาสองเดือนด้วย ฉันฟ้องเธอได้นะ” เขาพูดอย่างถือไผ่เหนือกว่าฉัน
“นี่คุณ...”
“ถ้าเธอไม่ตกลงฉันจะตะ...” จะทำอะไรก็ทำไปเถอะ ฉันคงไม่บ้าพอที่จะเปิดประตูให้ผู้ชายไม่รู้จักมาเข้าบ้านฉันง่ายๆหรอก “เห้ย! เธอทิ้งฉันไว้ข้างนอกไม่ได้นะ!!!”
ฉันรีบต่อสายไปหาป้ายุนจีให้เร็วที่สุด ห้านาทีก่อนฉันได้คุยกับผู้ชายโรคประสาทคนนึงเขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย - - จะให้เขามาอยู่กับฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
“ป้ายุนจีค่ะ ฉันอยากรู้ว่ามันคือเรื่องอะไรกันแน่” เมื่อป้ายุนจีรับโทรศัพท์ฉันก็รีบถามอย่างรวดเร็ว
(คุณหนูเซฮุนไปถึงที่นั่นแล้วเหรอ หนูซอลลี่) ชื่อเซฮุนงั้นเหรอ ? (ป้าต้องขอโทษหนูซอลลี่จริงๆนะจ๊ะที่ไม่ได้บอกความจริง ถ้าป้าบอกความจริงหนูคงไม่ได้ป้าเซ็นสัญญาแน่ๆเลย)
“มันก็ถูกต้องแล้วไม่ใช่เหรอคะคุณป้า จะให้ซอลรับผู้ชายเข้าบ้านมาเหรอคะ ?” ฉันถามป้ายุนจีอย่างฉุนเฉียน ความจริงฉันไม่ได้มีเจตนาจะโมโหใส่ท่าน เพียงแต่ไอ้คนข้างนอกบ้านพยายามโยนหินมาที่หน้าต่างเพื่อให้ฉันสนใจเขา -_- ถ้ากระจกบ้านฉันแตกนะ!!
(หนูซอลลี่ช่วยรับคุณหนูเซฮุนด้วยเถอะนะจ๊ะ ถือว่าเห็นใจป้า) ท่านพูดด้วยน้ำเสียงเริ่มสั่นครือ (ถ้าคุณหนูกลับบ้านมาตอนนี้ คุณหนูก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น)
“หมายความว่ายังไงคะคุณป้า ?”
(เถอะนะจ๊ะถือว่าช่วยป้านะ คุณหนูก็ไม่มีที่ไปแล้วจริงๆ)
“แต่ว่า...”
(ป้ารู้จ๊ะว่าหนูเป็นผู้หญิง แต่คุณหนูเซฮุนไม่ทำอะไรหนูหรอกนะ ป้าเลี้ยงมากับมือ ป้ารู้ดี)
“แน่ใจเหรอคะคุณป้า ...” ฉันถามอย่างไม่มั่นใจ
(แน่นอนจ๊ะ ส่วนเรื่องเงินที่เหลือป้าจะโอนไปให้ตอนเช้านะ ป้าจะเพิ่มให้อีกสามเท่าเลย ช่วยป้าเถอะนะหนูซอลลี่)
“เรื่องค่าเช่าไม่ต้องเพิ่มหรอกค่ะ ซอลไม่ได้อยากได้เงิน แต่ว่าเขาต้องอยู่ภายในเวลาสัญญาคือไม่เกินสองเดือนนะคะคุณป้า” ฉันพูดพลางถอนหายใจ เฮ้อ .. ใจอ่อนอีกแล้ว
(ขอบคุณหนูซอลลี่มากนะจ๊ะ รับรองว่าแค่สองเดือนเท่านั้นจ๊ะ เดี๋ยวเรื่องเงินป้าจะจัดการให้)
“ค่ะคุณป้า แต่แค่สองเดือนเท่านั้นนะคะ” ฉันวางสายกับป้ายุนจีแล้วเดินออกไปนอกบ้าน ฉันทำหน้าเบื่อโลกที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้ก่อนเดินไปเปิดรั้วบ้าน
“เข้ามาได้แล้ว -_-” ฉันพูดแล้วจิกตาใส่เขา .. เซฮุนสินะ ? “ฉันชื่อชเว จินริ แต่เรียกซอลลี่ก็พอ ส่วนเรื่องบ้านฉันคุยกับป้ายุนจีเรียบร้อยแล้ว นายสามารถอยู่บ้านหลังนี้ได้แค่สองเดือนตามสัญญาเท่านั้นเข้าใจไหม”
“เข้าใจแล้ว แค่สองเดือนก็ได้ยังไงก็ได้ ว่าแต่ป้ายุนจีให้เงินไปเท่าไหร่ละกว่าเธอจะออกมารับฉันได้น่ะ” เซฮุนถามฉันอย่างหน้าซื่อๆ อยากตบปากหมอนี่จริงๆ -_- “อ้อ ฉันชื่อโอ เซฮุน เรียกเซฮุนนั่นแหละ ยินดีที่ได้รู้จักคุณเจ้าของบ้าน” เขาพูดจบก็ยิ้มกว้างจนปากจะถึงหู ไม่อยากจะยอมรับว่าดูหล่อชะมัด!
“ไม่ใช่เรื่องของนาย -_- แล้วฉันก็ไม่ใช่คนหน้าเงินด้วย” ฉันพูดแล้วปิดรั้วบ้าน
“ครับๆคุณเจ้าของบ้าน ช่วยพาเข้าบ้านด้วยครับ” เขายิ้มให้ฉันแล้วเดินตามฉันต้อยๆ
“ห้องนี่ห้องรับแขก ส่วนห้องอื่นๆค่อยดูพรุ่งนี้แล้วกันฉันง่วงแล้ว” หลังจากที่ฉันคุยกับป้ายุนจีจบและพาเข้าบ้านตอนนี้ก็กลายเป็นเวลาห้าทุ่มไปซะแล้วเร็วเป็นบ้า “ห้องนอนนายอยู่ชั้นสองเดินขึ้นบันไดแล้วเลี้ยวขวาด้านซ้ายมือ ส่วนห้องของฉันอยู่ตรงข้ามห้ามเข้าไปยุ่งละ!” ฉันพูดพร้อมกับจิกตาใส่เขา ใครจะไปรู้ละว่าเป็นผู้ชายฉันเลยจัดการเก็บห้องที่อยู่ตรงข้ามกับฉันให้ ไม่น่าเลยชเว จินริ!!
“อ้อ! งั้นฉันขึ้นไปเลยนะ” เซฮุนพยักหน้าเข้าใจก่อนจะเดินขึ้นบันไดไป “ซอลลี่อา เธอเรียนที่ไหน คณะอะไร” เซฮุนหันกลับมาถามฉัน
“ที่มหาลัยคยองฮี คณะดนตรีแล้วนายละ ?” ฉันถามเขากลับ
Sehun’s part
ความจริงแล้วเมื่อคืนผมไม่ได้จะดูถูกที่เสนอค่าเช่าบ้านให้เธอแบบนั้น หรือการกระทำอะไรที่ทำให้เธอไม่พอใจหรอกครับ เพียงแต่ผมจำเป็นต้องอยู่ที่นี่สักพัก การที่เห็นผู้หญิงคนนั้นทำหน้ายุ่งๆก็สนุกไปอีกแบบ ผมสืบประวัติเธอมาพอสมควรดูเหมือนเธอจะชอบตื่นสาย เห็นแบบนี้แล้วอยากแกล้งเธอน่ะครับ พวกคุณคงงงว่าทำไมผมต้องสืบประวัติเธอใช่ไหมครับ มันเป็นเพื่อนที่ช่วยไม่ได้จริงๆที่ทางบ้านผมเขาจะให้ผมหมั้นกับผู้หญิงคนนึงซึ่งผมไม่รู้จักเธอด้วยซ้ำ ใช่ครับผู้หญิงคนนั้นคือชเว จินริ ดูเหมือนเธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าต้องหมั้นกับผม
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ซอลลี่ ตื่นได้แล้ว” ผมยืนเคาะประตูหน้าห้องของเธออยู่ ผมกะว่าเราจะไปมหาลัยพร้อม
“...” ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาเลยครับ
“ซอลลี่ เธอมีเรียนกี่โมงน่ะ นี่มันเช้าแล้วนะ” ผมตะโกนถามเธออีกรอบ “ฉันเปิดเข้าไปนะ” พูดจบผมก็หมุนลูกบิดแล้วเข้าไปห้องเธอ ห้องของเธอเป็นสีชมพูอ่อน จัดห้องตามแบบที่ผู้หญิงหวานๆคนนึงจะชอบได้เลยละครับ มีตุ๊กตาวางอยู่บนเตียงตั้งหลายตัวแต่ดูเหมือนเธอจะนอนทับตุ๊กตาตัวนั้นอยู่
“... แม่คะ ... ไม่เอาจินริไม่ไปหรอก ...” เธอละเมอด้วยละครับ
“ซอลลี่อาเช้าแล้วนะ” ผมสะกิดเธอ เธอกลับไม่กระดิกแทบพลิกตัวหันหลังให้ผมอีกด้วย “ซอลลี่เช้าแล้ว” ผมเขย่าตัวเธอแรงขึ้น
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
คือดองมานานแล้วเนอะไม่ยอมมาลงสักที 5555555555 ขอโทษคนอ่าน (ที่เหมือนจะไม่ค่อยมี) ด้วยนะคะ
ขอเปิดด้วยคู่ฮุนลี่แล้วกันเนอะ คือมาแต่งเรื่องสั่นแต่มันก็ไม่ค่อยสั้นเท่าไหร่ ช่วยติดตามกันด้วยนะคะ
เดี๋ยวจะรีบมาอัพต่อนะ ตอนนี้ตีห้าแล้วยังไม่ได้นอนเลย 555555555555
ขอบคุณที่ติดตามด้วยนะคะ <3 <3 <3
ปล.สำหรับใครที่รีเควสคู่ไว้จะพยายามแต่งให้ครบนะคะ แต่ช่วยรอหน่อยนะ เป็นคนที่คิดเรื่องตามอารมณ์ทำให้อาจจะไม่ได้ตรงตามคำขอนะคะ
:-Daisy ✿
ความคิดเห็น