ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Curse Of Mordume : คำสาปมรณะ

    ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 6 >> มหาปราชญ์

    • อัปเดตล่าสุด 3 เม.ย. 48


    มือหนาพลิกเปิดหนังสือหน้าแรก...





    สารบัญ                                                                         หน้า



    ประวัติมอร์ดูม                                                                               1



    พ่อมด คูเลน ค. แห่งลาเดส                                                            159



    พ่อมด โลดีฟส์ ก. แห่งโกลูน                                                           237



    มหาปราชญ์ มาเรีย ส. โลเนีย                                                          306



    คำสาปมรณะ : ปริศนาแห่งพ่อมดโลดีฟส์                                           394



    ช่วงเวลาหลังวิกฤต : หายนะแห่งพ่อมดคูเลน                                       480



    คำพยากรณ์ของมหาปราชญ์โลเนีย และผู้ถูกเลือก                                526



    บทสรุป                                                                                      600






    เบตามีถอนหายใจ ก่อนจะเปิดหน้าแรก



    ...ก็ใช่ว่าเขาจะสนใจวิชาประวัติศาสตร์อะไรที่ไหน...



    \"อยากอ่านหน้าไหนก็อ่านไปเหอะ\"



    เสียงที่ดังมาจากบุรุษที่ขึ้นชื่อว่าเป็นถึงปู่ของเขา คูเลน คูริโอนีส ผู้ที่นั่งมองเขามาตั้งนานแล้วเอ่ยอย่างอ่อนโยน



    เบตามีอึกอัก มองหน้าสือและกำลังจะเอ่ยปากถาม แต่คูเลนขัด ชิงพูดขึ้นกอนราวกับรู้ใจ



    \"คำพยากรณ์และผู้ถูกเลือกก็ได้ ข้าบอกแล้วไงว่า อยากอ่าน สนใจเรื่องไหนก็เชิญตามสบาย\"เขาพูดแล้วหลิ่วตา \"ใช่ว่าข้าจะไม่รู้นะว่าเจ้ารู้เรื่องหมดเกือบทั้งเล่มแล้ว แต่อยากแนะนำนิดหน่อย ว่าถ้าจะอ่านคำพยากรณ์ อ่านบทที่ 4 \'มหาปราชญ์ มาเรีย ส. โลเนีย\' ก่อนก็ดี จะได้เข้าใจอะไรๆมากขึ้น\"



    \"อ้อ...ฮะ\"



    เด็กหนุ่มรับคำด้วยน้ำเสียงชื่อบานยื่งขึ้น มือหนาพลิกหนังสือเก่าๆไปยังหน้า 306 อย่างรวดเร็ว ก่อนกวาดตาอ่าน



    มหาปราชญ์ มาเรีย ส. โลเนีย



    ประวัติย่อ :



    มหาปราชญ์ มาเรีย ส. โลเนีย มีนามเดิมว่า  \'มาเรีย สไลอัน โลเนีย\' กำเนิดเดิมเป็นบุตรของชาวนาบนที่ดินตอนกลางของเมืองหลวงเรอาห์ บิดานามว่า โคไรออน รูฟัส โลเนีย มารดา มารีอา ไลล่า โลเนีย [นามสกุลเดิม ซีซัส] เกิดวันที่ 29 กุมภาพันธ์ในปี xxxx เป็นลูกชายคนที่สี่ในบรรดาลูกทั้งห้าคน ได้แก่



    1.ไลล่า แมร์ โลเนีย            : พี่สาวคนโต ภายหลังเป็นคุณครูสอนอยู่ต่างเมือง



    2.แจคสัน โคไรออน โลเนีย  : พี่ชาย ภายหลังทำนาสืบทอดต่อ บิดา มารดา



    3.แอ็กเนส รีเบคกา โลเนีย   : พี่สาวคนกลาง ภายหลังเป็นซิสเตอร์นักบวช สอนศาสนา



    4.มาเรีย สไลอัน โลเนีย       : น้อยชายคนรอง เป็นมหาชราชญ์อยู่ที่วังประจำราชกาล พระเจ้าเอริคมหาราช ที่1



    5.ฌอน โทมัส โลเนีย          : น้องชายคนสุดทอง เสียชีวิตเมื่ออายุ 18 ปีในสงครามมอร์ดูม



    ...มาเรีย เติบโตขึ้นแล้วเข้าเรียนในโรงเรียนเอกชนเรอาห์ เป็นคนที่เฉลียวฉลาดมาและมีความกระตือรือร้นสูง และด้วยเหตุที่มาเรียมีพรสวรรค์ในด้าน \'การทำนายอนาคต\' จึงได้รับความไว้วางใจจากเพื่อนฝูงและครูอาจารย์เป็นอย่างมาก



    หลังจากที่อายุ 21 ปีและเรียนจบ ชื่อเสียงของเขาก็ยิ่งลือกระฉ่อนออกไปถึงต่างเมืองหลังจากการทำนายเรื่องภูเขาไฟระเบิดในมินิเนียร์ ทำให้พระเจ้าเอริคมหาราชได้เกิดพอพระทัย รับมาเรียเข้ามารับราชการในพระราชวัง และมีผลงานที่น่าพอใจอยู่สม่ำเสมอ หลงจากเสนาบดีการเมืองเสียชีวิตด้วยโรคชรา ทำให้เข้าได้ก้าวเข้ามาในงานตำแหน่งนี้แทนด้วยวัยเพียง 26 ปี นับเป็นเสนาบดีคนที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์



    ในตอนนั้นได้เกิดการขัดแย้งเรื่องการแบ่งแยกดินแดนกันระหว่างเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากเรอาห์ นั่นคือเมืองคูรี และเมืองเล็กๆทำเลดีเมืองหนึ่ง ชื่อเมือง ซีแซนด์ ด้วยคูรีหวังว่าจะยึดเมืองซีแซนด์และรวมเข้าด้วยกันเพราะทำเลดี แต่ซีแซนด์ไม่ยอม ทำให้เกิดการโต้เถียงกันอย่างรุนแรง ทั้งสองรัฐจึงส่งตัวแทนเข้ามาเจรจาขอความช่วยเหลือจากเรอาห์ แต่ด้วยพระเจ้าเอริคและมหาปราชญ์โลเนียมีความเห็นพ้องต้องกันว่า ควรส่งไปช่วยซีแซนด์มากกว่า จึงส่งกำลังเข้าไปช่วยโดยมีนายพลนีรา เป็นแม่ทัพ



    และก็เป็นดังคาดเมื่อคูรีเป็นว่าเรอาห์ไม่ช่วยตนแต่กลับไปช่วยซีแซนด์แทน ทำให้คูรีโกรธมาก และการที่เป็นเมืองใหญ่ไม่แพ้เรอาห์เท่าไหร่นัก การศึกจึงได้เริ่มขึ้น



    ทหารชุดแรกที่ส่งไปจำนวนไม่มากนัก ถูกคูรีผู้โกรธแค้นฆ่าทิ้งจนเกลี้ยง แต่นั่นทำให้ไปแห่งความโกรธปะทุฮือขึ้นในเรอาห์ คราวนี้มีแม่ทัพคีเนีรยและมหาปราชญ์โลเนียเป็นผู้ควบคุม โดยตัวมาเรียเองนั้นไม่ได้รู้เลยว่าทั้งพี่ชายและน้องชายของเขาถูกเกณฑ์เข้าทหารเรียบร้อยแล้ว



    ไฟสงครามจุดชนวนติดขึ้นอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ ในไม่ช้าเมืองต่างๆก็เข้าร่วมกันกับแต่ละฝ่ายโดยหมดสิ้น โดยทางฝ่ายซีแซนด์ ก็ดี ซีแซนด์ เรอาห์ มินิเนียร์ ลูธีน และเครย์ ส่วนฝ่ายคูร ก็มี คูรี โกลูน ธีริน เมียรผื และเคไรอาห์ [ซึ่งสามเมืองหลังนี้ทราบมาว่าถูกบังคับ] จะเห ลือก็แต่เซราสที่ไม่เข้ากับฝ่ายใด และลาเดส เมืองพ่อมดที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับสงครามมนุษย์



    ภายหลังสงครามที่ยืดเยื้อนานสิบปี เมืองคูรีเป็นฝ่ายแพ้ เรอาห์มอบอำนาจให้ซีแซนด์จัดการรวมคูรีเข้าด้วยกันและตั้งชื่อใหม่ว่า คูซีแรนด์ หลังสงครามทั้งหมดซึ่งส่วนใหญ่มาจากการวางแผนอันยอดเยี่ยมของมาเรีย  ทำให้เขาไต่ต้าวหน้าการงานขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่เสนาบดีการเมือง รองแม่ทัพ แม่ทัพ รัฐมนตรีการคลัง องครักษ์และองคมนตรีประจำตัว ที่ปรึกษาการเมืองและการทหาร จนสุดท้าย มหาปราชญ์แห่งแผ่นดิน  ต่ำแหน่งทั้งหมดที่ได้รับมาในเวลาไม่ถึงห้าปี เขาจึงได้เป็นมหาปราชญ์ตั้งแต่อายุ 39 ปี น้อยกว่ามหาปราชญ์คนที่อายุน้อยที่สุดเท่าที่เคยมี ถึง 21ปี



    มหาปราชญ์มาเรียได้รับการนับหน้าถือตาจากประชาชนทุกคนรวมถึงพระเจ้าเอริคมหาราช และการที่มีความสามารถด้านการทำนายด้วย ทำให้เขาเป็นมหาปราชญ์คนที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์มอร์ดูม



    หลังจากเป็นมหาปราชญ์มาถึง 41 ปี จนกระทั่งอายุ 80 ปี มหาปราชญ์มาเรียก็จากโลกไปอย่างสงบ มีเพียงอย่างเดียวเท่านั้นนอกจากชื่อเสียงที่เขายังคงฝากเอาไว้ให้ในดินแดนมนุษย์...



    ...คำพยากรณ์ครั้งสุดท้าย...



    มหาปราชย์ได้พยากรณ์ครั้งสุดท้ายต่อหน้าพระเจ้าเอริคมหาราช ขุนนาง อัศวิน และประชาชนทุกคน [เนื้อหาของคำพยากรณ์เปิด บทที่ 7] และเขาก็สิ้นใจ



    งานศพของเขาจัดขึ้นอย่างใหญ่โตสมเกียรติที่สุด และคำพยากรณ์สุดท้ายของเขาก็ได้จารึกเป็นประวัติศาตร์ของมอร์ดูมตลอดชั่วกาลนาน...




    นัยน์ตาสีเขียวละออกจากหนังสือทันทีที่อ่านจบ



    ...ไม่น่าเชื่อ เรื่องดังออกถึงขนาดนี้เขาถึงไม่เคยอ่าน เป็นไปได้ยังไง...



    ...เหนือความคาดหมาย



    \"อ่านจบแล้วฮะ\" เบตามีพูดเสียงดังเพื่อดึงความสนใจจากปู่ตัวเอง ซึ่งได้ผล



    \"ดี ดี ดี\"คูเลนยิ้ม เบตามียิ้มร่า ก่อนจะแง้มหนังสือไปยังหน้า 526 บทที่ 7 คำพยากรณ์ของมหาปราชญ์และผู้ถูกเลือก



    ฉับ!



    เสียงหนังสือที่ถูกคนเก่งเวทย์ใช้เวทย์ปิดหนังสืออย่างแรงจนเบตามีสะดุ้ง ตกใจจนเกือบปล่อยหนังสือหลุดมือ



    \"ปู่ยังไม่อยากให้เจ้าอ่านบทนั้นตอนนี้\"คูเลนยิ้มเรียบๆ \"เพราะเจ้าต้องผ่านการทดสอบของข้าก่อน\"



    \"หมายความว่าไงฮ...\"



    \"รับ!!\"



    \"ว๊ากก!!\"



    แสงสว่างวาบในมือคูเลนก่อนจะโยนไม้คทานาธาเรียนให้หน้าตาเฉย เบตามีแทบกระโจนตะครุบมันไว้อย่างใจหายใจคว่ำเพราะการตัดสินใจกระทันหันนั่น เบตามีอ้าปากค้าง



    \"ปู่จะเล่นอะไร....\"



    \"มีอะไรกันรึเปล่า\"



    แอนนาเบลล่าเดินกลับเข้ามาในห้อง ทำให้คำพูดในลำคอของเบตามีหายวับไปกับตา



    \"อ้อ เบตามีกำลังจะไปทดสอบน่ะ\"คูเลนตอบเรียบๆ



    แอนนาเบลล่าเลิกคิ้ว



    \"อ่านแล้ว??\"



    \"อืม\"คูเลนตอบ



    \"ก็ดีนิ่  เห็นเถียงอยู่ตั้งนาน\"แอนนาเบลล่าไม่วางแขวะเขาเหมือนเดิม เบตามียิ้มเจื่อนกลืนน้ำลายเอื๊อก



    \"ขอด่านด้วยเบลล่า เดี๋ยวอีกห้านาทีไป\"



    คูเลนบอก แอนนาเบลล่าจึงพยักหน้าง่ายๆ แล้วก็ถลันออกไปจากห้องอีกครั้ง



    \"เบต้า\"



    \"ฮะ...ว๊ากกกก!!! \"



    แทบยังไม่ทันหันไปถามว่ามีอะไร ไม้เน้าเคริเบียนในมือของคูเลนก็ตวัดวูบลงมาอย่างแรงและเร็ว เบตามีเบิกตากว้าง ก่อนรีบพุ่งตัวจากเก้าอี้ที่กลายเป็นผุยผงในพริบตา และหมอบลงกับพื้นจนเกือบกลิ้ง



    ...หัวใจจะวาย...



    ...ใครคิดว่าคนแก่จะมือไวใจไวขนาดนั้น แถมยังมือหนักเหลือเชื่อ...



    โครม!!



    ฝุ่นลอยฟุ้งกับเสียงที่ดังจนหูแทบแตก



    เก้าอี้ไม้ตัวเก่าของเขาที่ก่อนหน้านั้นยังดูแข็งแรงดี บัดนี้แตกกระจายเป็นเศษเล็กเศษน้อยอยู่บนพื้น ขนาดไม้ที่พื้นัยงร้าวแตกเป็นทาง คูเลนตวัดไม้กลับก่อนจะยิ้มอย่างพอใจ



    \"ไหวพริบใช้ได้นี่\" คำชมที่ไม่น่าชมออกมาเพราะตอนนี้เจ้าตัวมันจุกไปไหนถึงไหนเพราะท้องกระแทกพื้นตอนพุ่งตัวหลบ แล้วจู่ๆคูเลนก็ตวัดมือขึ้น เก้าอี้ก็ลอยกลับมาติดกันเป็นตัวเดิมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น



    เบตามีพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ยิ้มเจื่อนรับคำชม



    \"อืม ดี งั้นตามมา ถึงเวลาแล้ว\"



    คูเลนบอก เบตามีทำหน้าเหยเกราวกับเพิ่งกลืนน้ำดีเหม็นๆลงไป แต่ก็ต้องยอมตามไปโดยดีในที่สุด...



    ******************************************************************



    ๐_LilLY_๐ >>



    โอ้ว ตอนนี้ยาวเข้าที



    กร๊ากกก ยาวแต่ไม่มีคนอ่าน 555+



    เอามาแปะไว้แระก่อนสถิติจะครบเดือนแล้วเราจะสติแตกลบเรื่องนี้ทิ้งซะก่อน



    ไว้เจอกันตอนหน้าละกันน้า



    บ๊ายบายจ้า



    ปล.คนอ่านช่วยกันโพสหน่อยสิ แหะๆๆๆ ^^\'\'





    ...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×