fanfic-yulsic-ทาสรัก หนี้อารมณ์ ปฐมบท

ลำดับตอนที่ #8 : หยิ่งนักหรือเจสจอง สักวันฉันจะทำให้เธอไม่มีที่ยืน

โต๊ะจิบน้ำชายามบ่าย


สนามหญ้า บ้านสกุลจอง



"พวกเรายินดีต้อนรับท่านนายพล และเป็นเกียรติอย่างมากที่ท่านเลือกเราเป็นคนดูแลเรือของกองทัพญี่ปุ่น"


ท่านพ่อเชิญนายพลและลูกสาวมาเลี้ยงน้ำชาที่บ้าน



"คริสตัล เป็นลูกสาวที่ข้าภูมิใจ เขาเรียนจบจากอังกฤษ รู้จักคนเกือบค่อนโลก แต่ไม่คิดว่า้เขาจะมีเพื่อนสนิทเป็นลูกสาวท่านนายพล ข้านึกไม่ถึงจริงๆ"

แน่นอนว่าท่านพ่อต้องรักคริสตัลมากเป็นพิเศษ กองทัพญี่ปุ่นเวลานี้ยิ่งใหญ่และเกรียงไกร พวกเขากำลังแสวงหาอาณานิคม แม้แต่อเมริกายังทำอะไรกองทัพเลือดซามูไรไม่ได้



"ที่ข้าอยากฝากวิกเตอรี่ไว้กับท่าน เพราะข้าเห็นว่าเธอไม่มีใคร จะให้อยู่แต่ในค่ายทหารก็กลัวเธอจะเหงา ...." นายพลพูดเป็นประโยคแรกของวันนี้




"ถ้าไม่รังเกียจให้นางมาพักที่สกุลจองของเรา นางอยู่กับเพื่อนสนิทก็ดี จะได้ดูแลกัน ใจจริงข้าอยากให้นางมาทำงานที่ท่าเรือจองเบย์ด้วยซ้ำ ถ้าท่านอนุญาต"



ท่านพ่อเสนองานให้ ถ้าลูกสาวนายพลอยู่กับสกุลจอง สัมปทานที่กำลังจะต่อสัญญาจะไปไหนได้เสีย




"คุณวิกเตอรี่สนใจจะมาทำงานที่จองเบย์กรุ๊ปหรือไม่" ท่านพ่อถามเธอ



"ก็สนใจอยู่เหมือนกันนะคะ แต่คริสตัลไม่รู้ว่าเธออยากให้หนูไปทำงานด้วยหรือเปล่า" เธอตอบพร้อมชายตามองเขา



"ว่าไงคริส เราเป็นเพื่อนสนิทกันไม่ใช่หรือ...ทำไมไม่ชวนเพื่อนมาทำงานด้วยกันล่ะ" ท่านพ่อทัก เมื่อเห็นเขาเงียบ



"แล้วแต่ .... อยากทำอะไรก็ทำกันไปเถอะ" คริสตอบ แล้วเขาเบือนหน้าไป เห็นซึงยองกำลังเดินยกชุดน้ำชาเข้ามา




"ตกลงตามนี้ พรุ่งนี้หนูวิคเตอรี่เข้าไปทำงานในจองเบย์ได้เลย "




"แล้วท่านพ่อจะให้วิคเตอรี่ทำงานตำแหน่งอะไรคะ" คุณหนูเจ้าชู้ไม่เลือกที่ถามกับท่านประมุขสกุลจอง




"เลขาส่วนตัวของเจ้ายังไงล่ะ ...คริสตัล "







"เอ้า น้ำชามาเสริฟแล้ว เชิญท่านนายพลลองจิบชา นี่เป็นชาที่ดีที่สุด......."



ท่านพ่อปลาบปลื้มที่ได้รู้จักท่านนายพลเป็นการส่วนตัว เขาชวนท่านนายพลคุยไม่หยุด



น้องซึงยอนเข้ามาเสริฟน้ำชา เธอจัดชุดน้ำชาให้ทีละคน แล้วเสริฟขนม




จนเมื่อถึงตอนรินน้ำชา เธอมันรินให้คุณหนูคริส




เขาลอบจับมือเธอ แน่นอนว่าทาสสาวชักมือออก




คุณหนูเจ้าชู้มองเธอเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ เธอเริ่มหวั่นไหว มือสั่น รินน้ำชารดใส่แขนคุณหนูลูกสาวนายพล



"ว้ายย .......... " น้าชาจีนร้อนมาก





"ซุ่มซ่ามจริง เธอนี่... " คุณหนูวิคเธอร้อนจนแขนแดงหมด




น้องซึงยอนรีบเอาผ้ามาเช็ด



"อย่ามาแตะต้องตัวฉัน นางทาสสกปรก.." เธอรีบปัดแขนน้องซึงยอนออกเหมือนรังเกียจสุดๆ



"ซึงยอนขอโทษค่ะ ซึงยอนไม่ได้ตั้งใจ" เธอก้มลงคุกเข่าขอโทษ หัวก็หมอบคำนับ




"โง่จริง ใครเอานางทาสสกปรกนี่มาเสริฟน้ำชา....." ท่านพ่อเอ็ดตะโรยกใหญ่




นายทาสรีบเข้ามาหา



"ขออภัยนายท่าน ข้าจะลงโทษนางเอง..." เขาลากน้องซึงยอนไปจากที่นั่น




คริสตัลลุกขึ้นจากโต๊ะ


"เดี๋ยวก่อน .... " เหมือนคริสจะเรียกให้เขาหยุดทำร้ายเธอ



"คริส....นั่งลง อย่าเสียมารยาทกับท่านนายพล" ท่านพ่อพูดกับเขา





นายทาสกำลังโบยน้องซึงยอนอยู่ไกลๆ เสียงลงแซ่หวาย เสียงร้องขอโทษของซึงยอน ทำให้เขานั่งกัดปาก มือกำหมัดแน่น ตาแดงก่ำ




-ซึงยอน ฉัน.....ขอโทษ-







"ทำอะไรกันน่ะ" เสียงเฉียบขาดนี่คือเสียงใคร






"หยุดเดี๋ยวนี้นะ" เธอรีบเดินเข้ามาห้ามเขา





"คุณหนูเจส นางทาสคนนี้รินน้ำชาร้อนรดแขน แขกพิเศษของคุณท่าน ข้าเลยโบยมัน.."




"แค่นั้นเองหรือ......" นายหญิงมองทาสสาว




ซึงยอน เพื่อนสนิทของยูลนี่นา




คุณหนูใหญ่เงยหน้าขึ้นพูดกับนายทาส





"พอแล้ว ไม่ต้องโบยแล้ว  " เธอสั่งเขา





"หลังลายอย่างนี้จะไปทำงานอะไรได้  พานางไปพักที่โรงนอน...ไป๊.."  




"ครับคุณหนูเจส"










"ลูกเจส..... " เสียงท่านพ่อเรียกเธอให้เข้าร่วมวงน้ำชา





"นี่ท่านนายพล "



เธอโค้งให้เขา





"แล้วนี่ คุณวิคเตอเรีย ลูกสาวท่านนายพล"





เธอยิ้มให้ เล็กน้อย






"ท่านนายพล คุณวิคเตอเรีย นี่คือเจสสิก้า จอง  ลูกสาวคนโตของข้า "



ท่านพ่อแนะนำตัวเจส จอง เขาพูดไม่หยุดเรื่องความเก่ง ความสวย และเรื่องงานหมั้นที่กำลังจะเกิดขึ้น






พวกเขาร่วมโต๊ะน้ำชากันอยู่นาน ท่านพ่อเห็นว่าควรจะเจาะลึกคุยเรื่องการค้าและการเมือง ท่านเลยบอกให้พวกลูกๆ พาคุณวิคไปเที่ยวชมรอบบ้าน






"คริสตัล เดี๋ยวพี่จะไปกงสุลอเมริกา เธอต้อนรับคุณวิคเตอรี่คนเดียวได้ไหม "



"พี่จะไปหาพี่ลิชชี่อีกแล้วพรือ....ไปสิ" เขาเซ็งจนคิดว่า ใครอยากทำอะไรก็เชิญ



"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณวิคเตอเรีย " เธอยิ้ม แต่ไม่ได้โค้งให้




"ค่ะ" วิคตอบ




"พี่ไปละนะคริส..ดูแลเพื่อนเธอดีๆล่ะ"





พี่สาวคล้อยหลังออกไป



วิคเตอเรียเข้ามากอดแขนเขา




"คริสตัล นั่นพี่สาวเธอหรือ ...."




"อืมมม เธอก็ได้ยินพ่อแนะนำให้รู้จักแล้วไม่ใช่หรือ" เขาชะเง้อไปทางโรงทาส



"คริส พี่สาวเธอเป็นว่าที่ประมุขสกุลจองคนต่อไปใช่ไหม ... แล้วเธอล่ะ"






เธอดึงเขาให้พ้นจากที่นั่น จุดหมายของเธอคือ ห้องนอนของเขา





"ฉันก็ช่วยงานพี่เจส และดูแลท่าเรือสาขาต่างประเทศทั้งหมด" เขาตัดใจเดินออกไปเพราะคิดว่าคงจะไม่ได้เห็นใครที่เขาอยากเห็น



"ไม่แฟร์ ... เธอทำงานมากกว่าแท้ๆ อีกหน่อยพี่เธอต้องแต่งงานกับแดนนี่ แล้วจะมาทำงานได้อีกหรือ"



"ยังไงพี่เจสต้องเป็นคนดูแลทั้งหมด เขาเป็นพี่สาวคนโต"




"คริสตัล  แล้วเธออยากครอบครองทั้งหมด แทนพี่สาวเธอไหม"



"เธอพูดอะไรบ้าๆ น่ะ วิคเตอเรีย" เขาสะบัดแขนเธอออก




"พูดจริงๆนะคริส พ่อเธอดูจะรักพี่สาวเธอมากกว่า ทั้งที่เธอก็มีดีไม่ด้อยไปกว่าพี่เธอเลย คริสตัล  ถ้าเธอได้ครอบครองทุกอย่างในสกุลจอง เธอจะกลายเป็นคนที่รวยที่สุดในแผ่นดินใหญ่ ใครๆจะยกย่องเธอ ไม่ใช่มองเธอเป็นคริสตัล ลูกสาวคนรองสกุลจอง ถ้าเธอขึ้นเป็นประมุขสกุลจอง เธอจะได้ทุกอย่างที่เธออยากจะได้ รวมทั้ง พี่สาวเธอจะต้องเชื่อฟังเธอ"





"พี่สาวฉันจะเชื่อฟังฉันหรือ"




"ใช่ ถ้าเธอได้ครอบครองทุกอย่างที่นี่ พี่สาวเธอจะต้องอยู่ในอาณัติเธอ เจสจองจะต้องทำทุกอย่างตามที่เธอสั่ง"




เธอเดินคล้องแขนเขาขึ้นไปบนตึก



"พี่เจสจะทำทุกอย่างตามที่ฉันสั่ง...." คริสเริ่มคล้อยตาม



"ใช่ ถ้าเธอต้องการอย่างนั้น ฉันจะช่วยเธอ ฉันจะทำให้เธอได้ครอบครองทุกอย่างแทนพี่สาวเธอเอง"




"แล้วเธอจะใช้วิธีไหน"



คริสตัลจอง เธอไม่ได้อยากร่ำรวย ไม่ได้อยากเป็นประมุขสกุลจอง แต่เธออยากให้พี่สาวเธอ ทำตามที่เธอสั่ง





ในความคิดของเด็กน้อยคริสตัล เธออยากสั่งให้พี่สาวของเธอ........รักเธอ




"มากับฉันสิ แล้วเธอจะรู้เอง....." เธอดันเขาเข้าไปในห้องนอน แล้วลงกลอนประตู




ทำให้ฉันมีความสุขก่อนสิ คริสตัล แล้วฉันจะใช้ความสามารถและอำนาจที่พ่อฉันมี ทำทุกอย่างให้เธอได้ในสิ่งที่ต้องการ




วิคเตอรี่ดันเขาลงไปนอนยังโซฟา เธอกอด จูบและสัมผัสตัวเขา



คริสตัลปล่อยให้วิคเตอเรียทำทุกอย่างที่เธออยาก.....บนเรือนร่าง



อยากมานอนห้องฉันก็ได้ อยากไปเฝ้าฉันในที่ทำงานก็ได้ อยากครอบครองตัวฉันก็ได้



ขอแค่เธอช่วยให้ฉัน .........ได้เป็นเจ้่าชีวิตพี่เจส แค่นั้น ฉันยอมเธอทุกอย่าง




"ช่วยทำให้ฉันมีความสุขได้ไหม....คริสตัล"




เขาดันเธอลงไปนอนข้างล่าง เรียวนิ้วบางเขาดึงทึ้งชั้นในเธอออก




แล้วประกบริมฝีปากลงไปในส่วนที่อ่อนไหวที่สุดในร่างกายเธอ




"อ่าาา....ดีมาก คริสตัล" เธอพึงใจในรสสัมผัสของเขา ไม่ว่าจะเขาจะทำอะไรกับเธอ ดูจะเป็นรื่องที่วิเศษไปเสียหมด





-เจสจอง เธอหยิ่งเกินไป ฉันเป็นถึงลูกสาวนายพลที่มีอำนาจที่สุดในเกาะฮ่องกงและแผ่นดินใหญ่ เธอไม่โค้งให้ฉัน ไม่มองฉันอยู่ในสายตา เจสสิก้า จอง เธอสวยและรวยมากใช่ไหม สักวัน ฉันจะต้องเหยียบเธอให้จมดินให้ได้ คอยดูสิ -









เสียงร้องครวญครางของวิคตอเรียลอยไปถึงหลังตึก ที่ๆมีทาสสาวถูกโบยจนหลังลายยืนอยู่ตรงนั้น



เธอเงยหน้ามองขึ้นไปยังหน้าต่างห้องนอนชั้นสอง





-เจ็บทั้งตัว เจ็บทั้งใจ -




"ถ้าซึงยอนนอกใจคุณคริสบ้าง คุณจะรู้สึกยังไง คุณคริสจะเจ็บเหมือนที่ซึงยอนเจ็บหรือเปล่า ซึงยอนอยากรู้นัก"




ทาสสาวช้ำรัก เธอพูดกับตัวเองเหมือนจะฝากคำกับสายลมลอยไปบอกเขา