ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fanfic-yuri]แฝด 4 ตระกูลควอน

    ลำดับตอนที่ #7 : ซูยอนจะเข้าคฤหาสควอนยังไงน้า

    • อัปเดตล่าสุด 8 ต.ค. 55



    เช้าของอีกวัน

    "อาชิงยองเอ๊ยย ทำไมลื้อไปกลับรถนานจัง อั๊วรอนานแล้วอ่า" อาม่าเป็นคนรักสุขภาพมากเลยต้องไปรำมวยจีนทุกเช้า

    "ยัยแก่ เห็นมั้ยว่านี่อะไร มีดเว้ย และนี่คือการปล้น มีเงินเท่าไหร่ เอามาให้หมด ไม่ให้เหรอ เดี๋ยวบั้ด" ตายละ มีโจรมาปล้นอาม่า

    "หยุดเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยคุณยายเดี๋ยวนี้"อ๊ะ มีคนมาช่วยคุณยายด้วย

    "เอ๊ะอีนี่ อย่ามาสอด เห็นมั้ยนี่มีด" 

    "เพื้ยว ตุบ ๆ ๆ ๆ เอาน้ำเต้าหู้ไปกินซะ" ใจกล้าซะด้วย สู้กับโจรด้วยถุงน้ำเต้าหู้

    "นึกว่ากลัวเหรอ เอานี่ไปกิน" โจรเข้ามา จะเอามีดแทงคนใจดีที่มาช่วยอาม่า 

    "โอียยยย ๆๆๆๆ .........."

    "หยุดเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นกูชนจริงด้วย" ไชโย ชินยองมาพอดี

    "หึ มีคนมาช่วยด้วย ไม่เอาแล้วก็ได้วะ "ว่าแล้วโจรก็วิ่งหนีไป..อย่างลอยนวล


    "โอ๊ยยย  เจ็บแผลจัง" 

    "โธ่ อีหนู เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ แท้กล้าสู้กับโจร ขอบคุณมากนะที่ช่วยอาม่าไว้ ...เอ๊ะ  นี่หนูถูกแทงนี่  มาเร็วว อาชินยอง พาอีหนูนี่ไปดรงพยาบาลเร็ววว"



    ----เย้  แผลเสร้จเรียบร้อยแล้ว--------



    " หนูเก่งจัง ที่กล้าสู้กับโจร บ้านหนูอยู่ไหนจีะ เดี่ยวอาม่าจะไปส่ง"อาม่ารู้สึกชอบแม่หนูคนนี้เสียละ

    "ไม่เป็นไรค่ะ บ้านหนูอยู่ในสลัม แถวนี้เอง ขึ้นรถเมล์ไปก็ได้ค่ะ "

    "อีหนู อย่าเรื่องมาก ขึ้นรถ ว่าแต่หนูชื่ออารายอ่ะ ทำไมยังไม่ไปโรงเรียน มาขายน้ำเต้าหู้ทำไม " อาม่าถาม

    "หนูชื่อจอง ซูยอนค่ะ ที่ขายน้ำเต้าหู้เพราะพ่อไม่สบาย แม่ก็ต้องดูแลพ่อ แถมยังต้องเลี้ยงน้องซอยอนตัวเล็กๆ อีกคน หนูเลยต้องออกจากโรงเรียนมาขายน้ำเต้าหู้อ่ะคะ่ " ทำไมชีวิตเธอรันทดนัก ซูยอน

    "อาชินยอง ลื้อได้ยินไหม เป็นเด็กดีจริงๆ แล้วไม่ได้เรียนหนังสือ ประโยคนี้นี่มันน่าอัดเทปไปให้อายูลิงของอั๊วฟังจริงๆไหมอ่า" อาม่าเริ่มเครียด

    "หนูเรียนกศน.ค่ะ หนูอยากเรียนพยาบาล จะได้รักษาพ่อ และมีงานทำ จะได้ส่งน้องซอเรียนสูงๆ"

    "....อาชิงยอง ลื้อได้ยินไหม ..เป็นเด็กรักดีจริงๆ  ถ้าอั๊วมีหลานชาย อั๊วจะเอาหนูมาเป็นหลานสะใภ้เลยอ่า" อาม่านี่ก็ปลื้มปริ่มซูยอนสุดๆไปเลย

    "เอาอย่างนี้ ต่อไปลื้อเอาน้ำเต้าหู้ มาส่งให้ที่บ้านอั๊วทุกเช้า บ้านเรามีกี่คน อาชินยอง ช้าเว้ย ขี้เกียจนับ เอามาวันละ 20 ถุงเลย บอกพวกมันให้กินกันทุกคน ใครไม่กิน อาม่าจะตัดอีออกจากกองมรดก"


    ....................................


    เช้าวันต่อมา

    "คุณลุงคะ หนูมาส่งน้ำเต้าหู้ให้อาม่าค่ะ อ้าว คุณลุงคนนั้นเอง" หมายถึงชด คนขับรถคนเก่าคนแก่ที่พ่วงตำแหน่งยามหน้าคฤหาสควอน

    "อ๊ะ หนูมานี่ได้ยังไง" ชดตกใจถาม

    --------

    "อ๋อ เรื่องราวมันเป็นอย่่างนี้เอง โชคดีจังนะ แต่หนูยังจำเรื่องลุงหาคนมาดูแลแปลงดอกลิลลี่ได้อยู่ไหม หนูมาช่วยงานลุง รับผิดชอบรดน้ำพรวนดิน ให้แปลงดอกสวยงาม ให้คุณลิิลลี่มองลงมาจากหน้าต่างแล้วเห็นดอกลิลลี่สวยๆ ทุกวันแค่นี้ ทำได้ไหม ลุงให้เดือนละ 5,000 บาท" ชด นายรวยไปไหม 

    ใครจะรู้ว่าจริงแล้วนายชดได้มรดกทางต่างจังหวัดมาหลายสิบล้าน แต่แกรักครอบครัวควอนมากเลยไม่ยอมย้ายกลับบ้านนอก แถมยังรู้สึกถูกชะตากับซูยอนตั้งแต่รถชนนั่นแล้ว ที่จ้างนี่ออกตังเองนะเนี่ย

    "5,000 เอาค่ะ เริ่มงานพรุ่งนี้เลยได้ไหมคะ" ซูยอนดีใจมาก เพราะจะได้มีเงินไปให้ทางบ้าน

    "ใครมาน่ะนายชด" ชินยองถาม

    "อ้าวหนูใจเด็ดคนนี้นี่เอง คุยอะไรกับนายชดอยู่เหรอ"

    -----------

    ซูยอนก็เล่าให้ชินยองฟังอีกรอบ

    "อืม แล้วหนูยังพอจะรับงานเพิ่มได้อีกไหมจ๊ะ คือชั้นจะให้หนูขึ้นไปดูแลตึกใหญ่แทนฉันหน่อย ฉันแก่แล้ว ทำไม่ไหว อาม่าก็ให้รับคนมาช่วยแต่ก็ไม่ไว้ใจใคร ได้ไหมหนู แค่ทำความสะอาดตึกใหญ่ เอาขวดโซจู แสงโสม โซดาช้าง ออกมาจากห้องคุณหนูใหญ่  จัดหนังสือ จัดดอกไม้ใส่แจกันสวยๆให้ห้องคุณลิลลี่ แ่ค่นี้ ทำได้ไหมจ๊ะ มีเงินเดือนให้ด้วยนะ อาม่าให้เดือนละ 6,000 บาท " แม่-- เกทับกูชัดๆ  ชดคิด

    "ค่ะ ๆ ๆ รับค่ะ "ซูยอนรีบรับงานเพราะจะมีเงินไปให้ที่บ้าน


    ---------------------

    "ชินยอง แล้วตึกเล็กล่ะ ไม่ให้ซูยอนไปทำเหรอ" ชดถามด้วยความสงสัย

    "ไอ้โง่  แกอยากตายหรือไง แค่คุณหนูสิก้าไปนอนที่นั่น คุณหนูใหญ่ก็หวงคุณอิรุจนแทบจะไม่เป็นผู้เป็นคน นี่จะมาบวกหนูซูยอนเข้าไปยุ่มย่ามอีก คุณหนูใหญ่ไม่อกแตกตายหรือ คิดดูสิ" ชินยองอ่านขาดแฮะ ชดคิด



    .........................................

    ตายละลืมบทคุณลิลลี่ไปเลยอ่ะ  ตอนหน้าจะจัดNCเบาๆ ต้อนรับคุณลิลลี่ซะหน่อย ไหนๆก็ค่าตัวแพงแล้ว ต้องใช้ให้คุ้ม









    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×