ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ดราม่าที่โรงหมอ
หมดเวลาเยี่ยม แต่เธอสามารถเดินเข้าไปข้างในได้
ในแผ่นดินใหญ่ วินาทีนี้พ่อเธอมีอำนาจสูงสุด
"หมอคงไม่บอกประวัติคนไข้กับคุณ กองทัพพระอาทิตย์จะยิ่งใหญ่แค่ไหน แต่สนธิสัญญาเจนีวายังครอบคลุมพื้นที่กากบาทสีแดงนี่อยู่ คุณเข้าเยี่ยมเธอได้ตามอำนาจของนายพล แต่คุณจะมาพาตัวคนไข้ของเราไปไหนหรือทำร้ายเธอไม่ได้"
ผู้มาเยือนเปิดประตูเข้าไปแล้ว
"ซึงยอน...."
เธอเหลียวไปมอง
"คุณวิคเตอเรีย...."
สองสาวพูดคุยกัน
"คริสตัลพาเธอออกมาอย่างนั้นหรือ"
"ค่ะ คุณวิค" น้องแฮมมีทีว่าหวาดกลัว ถ้าวิคเตอเรียสังเกตดีๆ คงเห็นคนไข้สาวแอบลูบท้องตัวเองเป็นระยะ
"ทำตัวตามสบายเถอะ ฉันมาดี ไม่ไ้ด้่มาทำร้ายเธอหรอก ฉันแค่อยากคุยกับเธอเฉยๆ"
"ค่ะ ..."
"ซึงยอน...เธอมีพี่น้องหรือญาติที่ไหนไหม" วิคเตอเรียเปิดประเด็นการสนทนา
"คะ.." น้องแฮมเหมือนอยากจะถามกลับไปว่า นี่มันเรื่องอะไร
"พูดตรงๆเลยแล้วกันนะซึงยอน ฉันรักคริสตัล รักมากๆ ฉันรักเขาก็อยากให้เขา...เป็นของฉันคนเดียว ซึงยอน ถ้าฉันอยากเสนอเงินให้เธอสักก้อน ให้เธอกลับไปอยู่กับพ่อแม่ หรือเธอจะเอาไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่ไหนก็ได้.. ฉันจะให้เงินเธอ ขอแค่เธออกไปจากชีวิตคริสตัล ไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีก ได้ไหม ฉันขอเธอแค่นี้ได้ไหม"
"คุณวิค...."
"ได้โปรดเถอะนะซึงยอน เขาคงชอบเธอมากจริงๆ ถึงไม่ยอมปล่อยเธอไป ถ้ามันจะเป็นอย่างนี้ต่อไปฉันคงไม่สนุกด้วย"
ตรงกับความคิดเธอตอนนี้ เธอคิดจะหนีเขาไปแต่เธอก็มีศักดิ์ศรี ไม่ยอมให้ใครมาเอาเงินฟาดหัว
"ถ้าซึงยอนไม่ยอม คุณวิึคจะทำยังไงกับซึงยอน...คะ"
"ถ้าเธอไม่ยอมออกไปจากชีวิตเขา..."
วิคเตอเรียยื่นหน้าเข้าไปกระซิบบอกเธอใกล้ๆ
"ฉันก็อาจจะ...
ฆ่า...เธอ "
...........
ห้องนอนคุณหนูใหญ่
คริสตัลนั่งกับพื้น
เขาก้มหน้า หมดสภาพคุณหนูรูปงามแห่งสกุลจอง
หน้าบวมเพราะโดนยูลชก ลิ้นคับปากพูดไม่ได้เพราะโดนพี่สาวกัด
สร่างเมาแล้วสินะ
เตรียมหวายให้พร้อม
พี่ใหญ่จะเริ่มสำเร็จโทษแกแล้ว..ไอ้แห้ง
.............
คุณวิคเตอเรียกลับไปแล้ว
ซึงยอนอยู่ในความมืด
จะทำยังไงต่อไปดี....จะทำยังไง
เสียงเปิดประตูเข้ามาอีกครั้ง
เธอกลัวจนต้องขดตัวไปจนสุดผนัง
"ซึงยอน นี่พวกเราเอง...." หัวหน้าทาสพากันมาเยี่ยม
ไม่ว่าจะเป็นนายทาสไร่ฝ้าย นายโรงทอ และนายที่เป็นคนของคุณท่าน
พวกเขารักเธอเหมือนลูก
"พวกฉันเอาของส่วนตัวที่เธอเคยฝากไว้มาคืน..."
ของคุณคริสซื้อให้ทั้งนั้น
แหวนสลักดอกเหมย จี้สร้อยคอดอกเหมย
กำไล ต่างหู ของมีค่ามากมาย
เธอหยิบเอาเพียงแต่แหวนและสร้อยไว้ นอกนั้นเธอบอกยกให้เพื่อนๆทาส
พวกเขาเอาตั๋วที่ได้จากคริสตัล ไปแลกมาให้เธอ
มันเป็นเงินที่เธอสมควรจะได้รับ
เธอซึ้งน้ำใจพวกนายมาก
ยังจะแบ่งเงินให้พวกเขา แต่พวกเขาไม่ยอมรับสักคน
เธอเล่าเรื่องที่วิคเตอเรียมาขอร้องและขู่ฆ่า เล่าเรื่องที่เธอตั้งท้องให้พวกนายฟัง
พวกเขาลงความเห็นตรงกันว่า
เธอต้องหนีออกไปจากที่นี่ให้ได้
ก่อนรุ่งสาง
ไม่อย่างนั้นวิคเตอเรีย...จะทำตามที่เธอบอกไว้ ทุกประการ
......
สำเร็จโทษคุณหนูรอง
เจสจองยืนถือหวายเส้นใหญ่เดินไปรอบๆตัวน้องสาว
เธอให้ควอนยูลไปตัดมาใหม่ๆ รอยคมแหลมของหวายสดมีเต็มทางยาว
ได้เวลาที่เธอจะต้องได้รับบทเรียนแล้วน้องรัก
"ยูล ถอดเสื้อคริสออก"
พี่ใหญ่ลงหวายไปกลางหลังสุดแรง
"เพี๊ยะ!!!!!"
คริสตัลกัดฟันแน่น
จากนี้ไปเขาจะเป็นคนใหม่ จะไม่เป็นขี้ขลาด ตาขาว...อีกแล้ว
ไอ้แห้งไม่ร้องสักคำ
"นี่สำหรับซึงยอน"
อีกเพี๊ยะ
"นี่ของยูล"
อีกสักเพี๊ยะ
"นี่ของชั้น"
น้องจองก้มหน้า ตัวสั่นระริก นี่หรือรสชาติหวายที่ซึงยอนโดนทุกครั้ง
เจ็บมากเลย
พี่ใหญ่ยังตีเขาต่อ
ตีอีก
ตีจนหลังลาย
ตีจนเลือดออกเต็มหลังเขา
เธอต้องตีให้น้องรู้สำนึก
ตีให้น้องรู้ซึ้ง ตีให้น้องหลาบจำ
"ทีนี้รู้หรือยัง คริสตัล ว่าซึงยอนกับยูลเจ็บมากแ่ค่ไหน " เธอพยักหน้าให้ยูลไปเอาของบางอย่างออกมา
"พี่จะล้างไอ้ความขี้ขลาดตาขาวออกจากตัวเธอให้หมด คริสตัล เธอจะมีลูกแล้ว เธอต้องเป็นคนใหม่"
เขาเงยหน้าถึงเห็นถังน้ำ
"ไม่นะพี่ใหญ่" ไอ้แห้งร้องขอ เพราะความตาขาวของมันยังมีอยู่มาก
"ก้มลงไป คริสตัล"
ด๋อยกลั้นหายใจรอ
นายสาวพยักหน้าให้คนรัก เขาสาดมันกลางหลังคุณหนูรอง
"อร๊ากกกกกกกกกก" เสียงกรีดร้องของคริสตัลดังไปลั่นบ้าน
มันไม่ใช่ถังน้ำเกลืออย่างที่พวกทาสโดนกัน
สำหรับเขา เจสจองให้ของพิเศษกว่านั้น
มันคือน้ำเปล่าละลาย
ทิงเจอร์เข้มข้น
เธอรักน้อง ไม่อยากให้น้องมีแผลติดเชื้อ
แสบไปถึงชาติหน้่าเลยเป็นไง
ไอ้แห้งคริสตัล จอง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น