ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ม่านประเพณีที่รัก
"เธอซื้อผ้ามาทำไมตั้งเยอะตั้งแยะ ยัยสิก้า" ควอนยูริถามเมื่อเห็นสิก้าหอบผ้ามาเป็นสิบๆม้วน
"ฉันจะเอามากั้นห้อง เธออยู่ส่วนเธอ ฉันอยู่ส่วนฉัน ไม่ต้องเห็นกันบ่อย ฉันรำคาญ" เอ้า ไม่ย้ายไปอยู่คนเดียวมันซะเลยอ่ะสิก้า โธ่
"ไม่เอาน่าสิก้า ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ฉันก็ทำตามที่เธอบอกทุกอย่างแล้วไง ไม่แก้ผ้า ไม่ออกกำลังกาย ไม่เข้าไกล้เธอ ไม่ยิ้มให้เธอ ฉันก็ทำให้หมด แล้วทำไมต้องกั้นอีก" ยูริทำไรผิดอ่ะสิก้า บอกโซวอนหน่อยได้ไหม
"ควอนยูริ มันผิดที่เป็นเธอนั่นล่ะ ฉันไม่ชอบเห็นเธอเวลาออกกำลังกาย ไม่ชอบตอนเธอเหงื่อออก ไม่อยากเห็นกล้ามเนื้อส่วนไหนของเธอทั้งนั้น ฉันไม่รู้จะบอกเธอยังไง งั้นต่อไป ห้ามถาม" ก็อย่างที่โซวอนรู้ เธอกลัวอดใจไม่ไหวน่ะสิ ใช่ไหมยัยเป็ด
"สิก้าอ่า ห้องมันก็แคบอยู่แล้วมากั้นอีก อีกอย่างแอร์ก็อยู่ฝั่งเธอ ห้องน้ำก็ฝั่งเธอ ฉันไปเข้าห้องน้ำอิรุมันทุกคืนไม่ได้หรอกนะ เกรงใจมันอ่ะ"
"ควับ" คืออาการเหลียวมามองแล้วจิกตาใส่
"ก็ได้เธออยากทำอะไรก็ทำ ฉันไปอาบน้ำห้องอิรุมันก็ได้ (เรื่องมากงี้ ไมไม่ไปอยู่ที่อื่นให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราววะ-ไม่กล้าพูด ได้แต่คิด)
เจสสิก้ากำลังจะเข้านอนแล้ว ยูริก็เปิดประตูเข้ามา เขายังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า เพราะเขาเห็นว่ามีฉากกั้นแล้ว เขาจะออกกำลังกายโดยใส่แต่สปอร์ตบราเหมือนเดิมก็ได้ แต่หารู้ไม่
เมื่อเราเปิดไฟ อีกด้านหนึ่งจะเห็นเงาของเราที่ฉากกั้น
เจสสิก้าลืมตาโพลง เมื่อมองเห็นสิ่งที่เธอไม่อยากจะเห็น
เรือนร่างอันสวยงามไม่มีที่ติของควอนยูริ เส้นผมยาวสลวย เอวคอด หน้าอกกลมกลึงแน่น สโพกเฟอเฟค เรียวขายาวที่แสนติดตรึงใจ
ควอนยูริ ฉันหลงรักเรือนร่างของคุณ ฉันอยากเห็นมันทุกวัน อยากครอบครองมัน อยากสัมผัส
อาาาา นี่ฉันกำลังจะทำอะไรกับตัวฉันเอง
.........................................
ควอนยูริที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรก็ออกกำลังกาย ยืดหยุ่นกล้ามเนื้อ ยกเวท โยคะ เขาคงทำทุกอย่่างจนครบตามจำนวนเซทที่ตั้งใจไว้
เธอเหงื่อออกอีกแล้ว ควอนยูริ กลิ่นเหงื่อของเธอทำให้ฉันคลั่ง
นั่นปะไร ขนาดเป็นแค่เงายังเห็นกล้ามท้อง
นี่ถ้าฉันได้สัมผัสหน้าท้องของคุณ...............
เจสสิก้าลูบไล้หน้าท้องของตัวเอง โดยคิดว่า นี่คือหน้าท้องของควอนยูริ
มือก็ลูบไล้ลงไปเรื่อย ตาก็มองไปยังเงาที่ฉากกั้นนั้น
"อืมม" เจสสิกาหลุดเคลิ้มครางจนต้องกัดริมฝีปากตัวเองไว้
มือเรียวเลื่อนลงมาที่เนินเนื้อของตัวเอง ลูบไล้ไรขนก่อนแทรกปลายนิ้วไปยังรอยแยกกลีบกุหลาบ
อะ อืมมม ลื่นจัง " เธอใช้ปลายนิ้วเรียวลูบไล้ เขี่ยเล่น สร้างความหฤหรรษให้ตัวเธอเอง ร่างกายข้างในเธอกำลังต้องการ
กลีบเนื้อเธอขยับเข้าหากันเป็นจังหวะ เร้วขึ้น เร้วขึ้น เธอเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้
อยากสอดนิ้วเข้าไปจัง ถ้านิ้วที่ลูบไล้อยู่เป็นปลายนิ้วเรียวของคุณก็ดีสินะ ควอนยูริ
ตอนนี้ฉันทรมานเหลือเกิน
..............................
เจสสิก้าคนสวย
ฉันเห็นเธอกำลัง...........
เธอรู้ไหมว่าที่หลังฉากนี้ ฉันก็ทรมานเหมือนกัน
เจสสิก้า..........ฉันชอบเธอมาก และฉันรู้ว่าเธอก็ชอบฉันมาก
ฉันควรจะทำอย่างไรต่อไปหลังจากวันนี้ ไม่ใช่สิ เอาที่อยู่ต่อหน้าตอนนี้ก่อน
ของหวานอยู่ตรงหน้าแล้ว แต่ไม่กล้าเดินเข้าไปหยิบกิน
เจสสิก้า ทำไมคุณพ่อต้องให้เธอมานอนห้องเดียวกับฉัน
เดี๋ยวนะ คุณพ่อ อ๊ะ ฉันคิดออกแล้ว ฉันหาทางออกให้ตัวฉันเองได้แล้ว
ทีนี้ก็เหลือแต่
สิ่งสวยงามที่ปรากฎต่อหน้าฉันตอนนี้
เจสสิก้า เธอกำลังปรนเปรอตัวเอง ปลดปล่อยตัวเอง เสียงครางเบาแสนเซ็กซี่ เรียวขาเล็กตั้งชันขึ้น
ปลายนิ้วเรียวข้างหนึ่งลูบไล้ขึ้นลงกลางลำตัว ข้อมือขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ส่วนมืออีกก็ข้างกำลังขยำหน้าอกตัวเธอเองอย่างเร่าร้อน
"พอได้แล้ว" ควอนยูริหมดความอดทนจนตะโกนบอกกับตัวเองในใจ
"คนแรกของเธอต้องเป็นฉัน ได้โปรด...อย่าทำร้ายตัวเอง ได้โปรด"
นี่ฉันต้องหยุดเจสสิก้าให้ได้ ทำยังไงดี ฉันต้องทำยังไง คิดสิ คิด อ๊ะ
พรึบ
ไฟดับ
มืดหมดเลย
น่ากลัวจัง
เจสสิก้าที่ยังอยู่ในอารมณ์ปรารถนา ไม่มีใจจะตกใจกลัวความมืดใดๆ ทั้งนั้น เธอทิ้งสองมือลงข้างลำตัวอย่างเหนื่อยหอบ
ไฟดับหรือนี่
ควอนยูริกระชากผ้าฉากกั้นห้องออก และเขวิ้ยงทิ้ง
เขาเดินเข้าไปหาเจสสิก้าช้าๆ นั่งลงข้างเตียง และไขว้ขว้าหามือของเจสสิก้า ควอนยูริล้มตัวลงไปนอนกอดเจสสิก้าที่กำลังนอนตะแคงหันหลังให้ เขากอดด้วยแรงในวงแขนทั้งหมดที่มี สองมือทาบทับประสานกันแน่น
"เจสสิก้า ฉัน...ขอโทษ ฉันมันโง่เอง เธอ...ทรมานมากไหม" ยูริพูดกับเจสสิก้าที่อยู่ในวงแขนเขา
"เธอรู้ เธอเห็น ฉัน...อย่างนั้นหรือ"
"อืมมม " ยูริตอบตามซื่อ
"แล้วรู้สึกยังไง สะใจใช่ไหม สะใจเธอแล้วใช่ไหม" เจสสิก้า อายจนต้องร้องไห้ออกมา
"ควอนยูริคนบ้า บ้าที่สุดเลย เธอก็รู้ว่าฉันชอบเธอ ในสายตาเธอฉันไม่สวยหรือไง ไม่สวยพอที่เธอจะจีบหรือไง ขนาดเธอเห็นฉันตอนที่น่า...อายที่สุด เธอก็ยังนั่งมองเฉยๆ เลยอ่ะ ควอนยูริฉันอยู่กับเธอไม่ได้อีกแล้ว ฉันหน้าด้านไม่พอ ..........."สิก้าพูดความในใจออกมาทั้งน้ำตา
"เจสสิก้่า อย่าร้องไห้ ฉันก็รู้สึกไม่ต่างอะไรกับเธอ เธอรู้ไหม ฉันชอบเธอมาก เธอเป็นคนสวย และก็หุ่นดีมาก ฉันแอบมองหน้าอกเธอทุกวัน บางครั้งฉันต้องปลดปล่อยตัวเองในห้องน้ำ ฉันก็ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ฉันไม่กล้าจีบเธอ ไม่กล้าเข้าไปกอดเธอ คงเป็นเพราะฉันคิดจริงจังกับเธอ ฉันชอบเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน จนฉันเริ่มรักเธอ ถ้าฉันสารภาพรักกับเธอแล้วปฎิเสธฉันล่ะ " ยูริก็พูดความในใจออกมาเหมือนกัน
กระชับวงกอดแน่นเข้าไปอีก
"เจสสิกา คืนนี้ขอฉันนอนกอดเธอทั้งคืนได้ไหม แค่กอดเท่านั้น ขอกำลังใจสักหน่อย พรุ่งนี้เช้าฉันจะไปคุยกับคุณพ่อ แล้วฉันจะให้คุณพ่อไปขอคุณแม่เธอ ให้เธอคบกับฉัน " ยูริพูดจริงจัง
"ไปขอกับแม่ฉัน แล้วถ้าท่านไม่ยกฉันให้เธอล่ะ" สิก้าเริ่มอารมณ์ดีขึ้น
"ก็พาหนี"
"แล้วนี่เธอ ไม่คิดจะขอฉันเป็นแฟนแล้วหรือ ถึงข้ามไปขอคุณแม่ฉันน่ะ" คนบ้าจริง คิดอะไรไม่เหมือนชาวบ้านเค้าเลย
"ไม่แล้ว ไม่ขอแล้ว นอนกอดกันอยู่อย่างนี้แล้ว ไม่ขอแล้ว จะเอาเลย" พูดจริงอ่ะ ไม่เอานะ ขี้เกียจแต่งnc แล้ว
เจสสิก้าไม่ตอบ เพียงแต่กระชับวงแขนแฟน(หมาดๆ)ของเธอให้แน่นขึ้น สอดมือประสานกัน
"ถ้าคุณแม่ยกเธอให้ฉันแล้ว ฉัน..ขอนะ"
">///<"
..........................
เห็นน้องคนหนึ่งทวิต
บอกว่ายูลสิกเหมือนอารยธรรมอียิปต์
ที่เคยรุ่งเรือง ยิ่งใหญ่และมีมนต์ขลังอย่างที่สุด
แต่วินาทีนี้ ทุกอย่าง เหลือแต่ซากปรักหักพังกับโมเมนต์เก่าๆไว้พอประทังชีวิต...ไปวันๆ
คงไม่จบง่ายๆแล้วล่ะ เพราะเรื่องที่แยกโดนสอยไปหมดแล้ว
อาจทำเรื่องนี้ยาวเป็นซิทคอมไปเลย
อยากให้มีคนรักยูริยามากๆเหมือนที่ไรทรัก
และอยากให้แม่ยกยูลสิก ไม่เหงา
เลยเริ่มคิดที่จะแต่งฟิคให้แม่ยกอ่านเล่นๆ
จะแต่งต่อไปเรื่อยๆ น้า
ขอแค่มีคนอ่านสักคน แค่นี้ไรทก็ดีใจแล้ว
.......
ยูลสิกฟอร์เรฟเวอร์
เยส
.......
อร๊ายยย ตอนนี้เรทติ้งขึ้นมา15แล้ว ใกล้จะโดนสอยแล้วว ฮือ ฮือ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น