ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fanfic-yuri]แฝด 4 ตระกูลควอน

    ลำดับตอนที่ #12 : คู่เรทกลับมาทวงบัลลังค์

    • อัปเดตล่าสุด 9 ต.ค. 55




    ยูลสิกพร้อมเสริฟแล้วจ้าาาาา



    ย้อนกลับไปในคืนวัน..วันแห่งความทรงจำอันแสนวิเศษ



    "เจสสิก้า เรามากอดกันนะ ฉันรู้ว่าเป็นเธอตั้งแต่ได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามาแล้วล่ะ" หวานละกู คืนนี้




    ( "///>////<////")




    ( ">////<)






    ( "><)
     




    ( -  -)





    ( - * -)




    "ไอ้ลิงดำ   -ึงหลอกกู  -ึงอย่าอยู่เลย " แคว๊กกก  ตุ๊บบ  อั๊กกกก โครมมมม (PG18+)



    "โอ๊ย เจสสิก้า  อย่าข่วนหน้าฉัน  อร๊ากกก   หลังจะหักแล้ว  โอ๊ะโห๊ะๆ อย่าดึงไหล่  เจสสิก้าฉันไหว้ละจ๊ะอย่าทำฉันเลย ฉันกลัวแล้ว"



    "-ึงไม่ต้องมาไหว้ นี่ -ึงคิดจะปลุกพระเหรอ เอามือลง แล้วเอานี่ไปกิน " เฟี๊ยววววว  ปั๊กกกักกก  โคร๊มมมมม  อร๊ายยย



    เจสสิก้าเวลาโกรธนี่ก็ขึ้นมึงขึ้นกูเหมือนกันนะเนี่ย




    " อร๊อกกกก " คำพูดสุดท้ายที่ออกมาจากปากควอนยูริ ก่อนที่เลือดสดๆจะไหลทะลักออกมาทางหัวและปาก




    โถ ลิงน้อยๆ ของโซวอน น่วมไปทั้งตัว เพราะมีแถมท้ายจากเจสสิก้า เป็นกระปุกออมสินเซรามิครูปลิงน้อยที่แฟนเก่าเอาให้ตอนม.1 


    ขว้างแม่นมากเลยนะเจสสิก้า กลางหัวกระหม่อมเป๊ะ



    "ควอนยูริ ๆๆ เธอเป็นยังไงมั่ง  ตายหรือเปล่าเนี่ย" เจสสิก้าเริ่มลนลาน นี่ฉันมาอยู่บ้านเขาได้ไม่ถึง24ชั่วโมง ก็ทำลูกเค้าตายซะแล้ว มือหนักไปหน่อย  ไม่น่าเลยเรา



    "ยัง  เจสสิก้า  ฉันยังไม่ตายยยยย   ตอนนี้ฉันขอเธอช่วยเช็ดเลือดออกจากตาฉันหน่อยได้ไหม ฉันลืมตาไม่ขึ้น" 



    ....................................



    ปฐมพยาบาลเบื้องต้นเสร็จไปพอหายเจ็บนิดหนึ่ง


    "เจ็บตรงไหนอีกไหม  เฮ้อออ เธอก็ไม่น่าแกล้งฉันเลย  ฉันเป็นคนขี้ตกใจกลัวอายมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ว่าแต่ไม่เป็นไรแล้วแน่นะ" เจสสิก้าถามด้วยความเป็นห่วง (หรือโล่งใจที่รอดคุกกันแน่จ๊ะ)





    "จ๊ะ...." ยูลน้อยตอบแบบสงบเสงี่ยมเจี๋ยมเจี๊ยม




    "งั้นก็ดีละ 2-3 วันนี้เธอไม่ต้องออกไปไหน เดี๋ยวคนที่บ้านจะสงสัยว่าไปโดนอะไรมา ฉันขี้เกียจตอบคำถาม เพราะฉันโกหกใครไม่เป็น เข้าใจไหม"


    "จ๊ะ...เอาตามที่สิก้าว่านั่นล่ะจ๊ะ  แต่ ฉันต้องส่งประกวดโครงงานกล้วยตากพลังแสงอาทิตย์ เขาจะปิดรับสมัครอาทิตย์หน้าแล้ว  มือฉันเจ็บ ไหล่ก็หลุด แถมตายังปิดเกือบมองไม่เห็นอย่างนี้ ฉันจะขููดกล้วย ตากกล้วยก็ทำไม่ได้แล้ว เธอช่วยเป็นมือเป็นไม้ให้ฉันหน่อยได้ไหม  เดี๋ยวฉันจะบอกเธอเองว่าต้องทำอะไรบ้าง ช่วยฉันหน่อยได้ไหมจ๊ะ" ลิงน้อยน่ารักจัง  ยังเป็นห่วงโครงงานที่ตัวเองรัก



    "ได้สิยูริ  งั้นอาทิตย์นี้เธอไม่ต้องออกไปไหน ฉันจะหาข้าวหาน้ำให้เธอ และฉันจะช่วยเธอทำโครงงานเอง เอาล่ะ เธอนอนพักได้ แล้วห้ามเข้าใกล้ฉันเกิน 2 เมตร จะเข้าห้องน้ำห้องท่าออกมาก็อย่าทำรุ่มร่าม @!#!@$%@#%#@# (ประมาณ 15 นาทีกว่าจะจบข้อห้ามทั้งหลายทั้งปวง) เข้าใจไหมที่ฉันพูดไหม "


    "........ ห๊า ....." ควอนยูริ ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะสมองยังบวมๆ ประสาทก็ช้า ตาก็ยังลาย



    "ฉันถาม...ว่าเข้าใจ...ที่ฉันพูดไหม" (ลากเสียงสูง)



    "จ๊ะ.......เข้าใจทั้งหมดนั่นล่ะจ๊ะ"



    "ดีมาก ...... จะได้อยู่กันง่าย " หึ หึ หึ เจสจอง แอบหัวเราะในลำคอ





    ....................................


    ต่อไปนี้เค้าจะแตกเรื่องละ คู่ละเรื่องไปเลย เพราะถ้ายังรวมทั้ง4แฝด ตอนจะเยอะไป หน้าวอลมันยาวๆ กลัวคนจะขี้เกียจคลิกอ่าน


    ตอนหน้า พี่รองจะพาน้องเล็ก



    V

    V

    V




    ไปเที่ยวซ่อง








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×