ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : เจสจองกะน้องคริส
ริมชายหาดซานฟรานซิสโก
ณ ห้องนอนคนน่ารัก
เจ้าของห้องเขากำลังเข้าสู่นิทรา คืนนี้เขาคงจะฝันเหมือนคืนก่อนๆ เขาฝันว่า
ตัวเขา เดินทางไปหาเจสซี่พี่สาวสุดที่รัก เขาหาพี่เจสไม่เจอ
มีสาวน้อยคนหนึ่งมาช่วยเขาไว้ เธอให้ที่พัก เธอให้ข้าวเขากิน เธอทำให้เขาเกือบจะรู้จักคำว่ารัก ถ้าเพียงเขาไม่ตื่นขึ้นมาเสียก่อน
"ซอลลี่ เธออยู่แถวบ้านพี่เจสจริงเหรอ ฉันฝันถึงเธอมาหลายคืนแล้วนะ "
คริสตัล จอง เธอฝันไปว่า เธอกำลังมีความรัก กับสาวน้อยที่ชื่อ ซอลลี่
...............
แวะขึ้นเชียงใหม่
"อันนาโดดเรียนอีกแล้วใช่ไหม ทุกวันเลย ไปไหนของเขากัน น้องอิรุก็ขึ้นรถแดงไปเรียนเองได้2-3แล้วนี่นา " วาเลนไทน์ถามเพื่อนยุ้ย
"แกไม่รู้อะไร น้องอิรุขึ้นรถไปเรียนเองก็จริง แต่คนของเรานี่ล่ะ แอบไปด้วย น้องขึ้นก็ขึ้นตาม น้องลงก็ลงตาม แรกๆก็ช่วยโบกรถ ช่วยจัดที่นั่งให้ นี่ก็ได้3วันแล้ว มันบอกฉันว่า จะประกบดูน้องเล็กสักอาทิตย์หนึ่ง ถ้าน้องเล็กขึ้นรถเองได้จริงๆแล้ว นางจะยอมปล่อยน้องเล็กไปคนเดียว แล้วนางจะกลับมาเรียนเหมือนเดิม" เฌอแตมรู้จริงไรจริง
"อืมม ประเสริฐนัก ควอนอันนา ฉันปลื้มปริ่มในความรักของมันจริงๆ" เพื่อนยุ้ยยอมรับเลยว่าอันนารักน้องอิรุมากๆ
"แต่มันก็อย่างว่า นกน้อยพอมันได้ออกจากกรง มีหรือ มันจะไม่บินหนี ยิ่งน้องเล็กหล่อๆอยู่ด้วย อันนาน้า ไม่ทันเกมน้องเล็กเลย อย่างนี้ล่ะ เขาเรียกว่าจะเสียของรักโดยไม่รู้ตัว"
"อืม พวกฉันก็ว่างั้นล่ะ เฮ้ออออ" เพื่อนๆพี่ใหญ่ถอนหายใจพร้อมกัน
.......................
จักรยานคนจน
"น้องซอจ๋า พี่มารับไปโรงเรียนจ๊ะ" ยุนอาตะโกนเรียกหน้าบ้านแต่เช้า
คงไม่แห้วไม่เหมือนทุกวัน เพราะนัดกันไว้แล้ว
น้องซอยื่นหน้าออกมาจากหน้าต่างเหมือนกับจะบอกว่ารอแป๊บหนึ่ง เธอยังแต่งตัวไม่เสร็จ
"น่าแปลกจัง ทุกวัน เวลานี้น้องซอน่าจะไปโรงเรียนแล้วด้วยซ้ำ ทำไมวันนี้น้องซอแต่งตัวช้าจังนะ"
บนห้องนอนน้องซอ
"อีพี่ยุนบ้า ทำไมต้องมาเช้าขนาดนี้ เลือกเสื้อผ้าตั้งแต่เมื่อคืนแล้วยังไม่เสร็จเลย" อ๊ะ ชุดนักเรียนทำไมต้องเลือกด้วยนะ น้องซอ
"ชุดนี่ก็สีชมพู ชุดนี้ก็สีฟ้า ชุดสีขาวก็ดูหน่อยแหน้มไปหรือเปล่า แล้ววันนี้ฉันจะใส่ชั้นในสีอะไรดีเนี่ย...ฮือ ๆ " โถน้องซอเลือกชั้นในอยู่นี่เอง จะใส่ไปอวดใคร ของมันอยู่ข้างในใครจะไปเห็น
"น้องซอ เร็วๆหน่อยจ๊ะ พวกเราต้องไปจักรยานนะ มันช้า เดี๋ยวน้องจะไปสาย พี่ไม่รุ้ด้วยนะ"
อีกไม่กี่อึดใจ น้องซอก็เดินออกมาจากบ้าน
"น่าัรักจัง" ยุนอาคิดในใจ
"ซอฮยอน รีบขึ้นมาเถอะนะ พี่จะพาเธอไปโรงเรียนด้วยจักรยานคันนี้ล่ะ ขึ้นมาสิ" ยุนอาเอามือตบเบาะคนซ้อน
น้องซอขึ้นนั่งอย่างเขิน
"เกาะเอวพี่ไว้สิจ๊ะ" ยุนอากระซิบบอก
น้องซอเกาะหลวมๆ
"ไม่ใช่อย่างนั้น น้องซอ มันต้องเกาะอย่างนี้" เขาจับมือน้องมารวบเอวเขา
"อย่างนี้ล่ะ น้องจะได้ไม่ตก ป่ะ เราไปโรงเรียนกันได้แล้วนะ" ยุนอาออกแรงปั่นแล้ว
ระยะทางจากบ้านน้องซอไปโรงเรียน มันก็ไม่กี่กิโล โรงเรียนก็อยู่ข้างหน้านี่เอง แต่ทำไมยุนอาปั่นรถถีบเหมือนไม่อยากให้มันถึง
น้องซอเกาะเอวเขาไว้นิดเดียว เธอเป็นเด็กดีมาก ถึงพี่ยุนจะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน แต่เธอก็รู้ว่า เมะ น่ากลัวกว่าผู้ชาย น่ากลัวกว่าผู้หญิง น่ากลัวกว่าทอมหล่อๆเท่ๆ
และ เมะ อันตรายกว่าสิ่งใดๆในสามโลก
ถึงแล้ว น้องซอลงรถแล้วจะรีบวิ่งเข้าโรงเรียน ได้ยินเสียงยุนอาตะโกนไล่หลังว่า
"ตอนเย็นพี่จะมารับนะจ๊ะ"
น้องซอมองยุนอาเหมือนจะเสียดายอยู่ลึกๆ แต่คงจะไม่ใช่มั้ง
"พ่อให้พี่ยงมารับแล้วค่ะ เราต้องไปเรียนพิเศษที่เดียวกัน น้องคงกลับไปกับพี่ยุนไม่ได้หรอกค่ะ"
อิมยุนอากลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น เธอหันหัวรถจักรยานกลับไปอย่างท้อแท้ เธอจะเอารถไปจอดฝากไว้ข้างบ้านพักภารโรง
พอดีมีเสียงใสๆของใครบางคนแว่วมา
"ตอนเย็นไปไม่ได้ ตอนเช้าก็ไปได้นี่นา" พูดเสร็จก็รีบวิ่งไปเลย
ยุนอาพูดทวนคำน้องซอเป็นสิบรอบ
"แปลว่า น้องซอให้เราไปรับทุกเช้า ใช่ไหม....." ไชโย๊ ยุนอาแทบจะจุดพลุ
.................................
บ้านแสนสุข จ่ายเงินสด
ห้องนอนกั๊บยูล
มีเจสสิก้านอนคนเดียว ควอนยูริออกไปสูบน้ำใส่สวนกล้วยคนเดียวด้วยความขยันขันแข็ง
เขาร้องเพลงอย่างมีความสุข เมียรักก็นอนอยู่ในบ้าน ต้นกล้วยเขาก็กำลังจะโต ชีวิตเขาตอนนี้ มีความสุขเหลือเกิน หากแต่ไม่มีเสียงโทรศัพท์เครื่องนี้ดังขึ้น
ตี๊ด ดด ด ด
"ฮัลโหล ยูริเหรอ นี่ซูยอนเองนะ"
"ว่าไงซูยอน มีอะไรเหรอ โทรมาแต่เช้า นี่ฉันเอง เจสสิก้า ยูริยาออกไปทำสวนแต่เช้ามืดแล้ว"
"สิก้า พ่อเธอโทรมา บอกว่าคริสจะมาหาเธอ ตอนนี้คริสอยู่บนเครื่อง เย็นๆ คงถึงเมืองไทย ถ้าถึงแล้ว คริสบอกว่าจะให้เฮลิคอปเตอร์ที่บ้านเราไปส่งเธอเลย คืนนี้ เธอเตรียมที่นอนให้คริสไว้ได้เลยนะ"
"จริงเหรอ ฉันดีใจจัง ขอบใจมากนะซูยอน แล้วเธอจะบินไปหาพี่ลิลลี่เมื่อไหร่นะ"
"อาทิตย์นี้แล้วจ๊ะ สิก้า "
"ไปทำกิฟกันเลยใช่ไหม ดีจังเลยนะ โชคดีนะซูยอน"
"เหมือนกันน้า สิก้า บายจ๊ะ"
"บาย" สิก้าวางโทรแล้ว
"ดีใจจัง ต้องรีบไปบอกยูริ"
"ยูริยา ยูริ ฉันมีข่าวดีจะบอกเธอน่ะ"
"ไรจ๊ะที่รัก "ควอนยูริมองเมียรักในชุดนอนลายเป็ดน้อยสีเหลือง เธอช่างน่ารักน่า.. วันนี้ต้องตั้งใจทำงานให้เธอเห็น เผื่อคืนนี้เธอให้รางวัล
"คริสตัลน้องสาวฉัน จะมาที่นี่คืนนี้"
"หา "
"ฉันดีใจมากเลย คิดถึงคริสม๊ากมาก เราเคยนอนกอดกันทุกคืนตอนฉันอยู่ซานฟราน"
"อย่าบอกนะ ว่าเธอจะนอนกับคริสคืนนี้"
"จ๊ะ ไม่ใช่แค่คืนนี้ แต่ตลอดเลย จนกว่าคริสจะกลับซานฟราน"
(- - ") (- - .)
"แล้วฉันล่ะ " ลิงน้อยถามเสียงอ่อยๆ เขาปล่อยสายยางรดน้ำสวนกล้วยลงอย่างหมดอาลัยตายอยากในชีวิต
"ไปนอนห้องพวกลูกลิงนะจ๊ะ ยูริยาที่รัก "
ลิงทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
"ยูริ อย่าทำหน้าอย่างนั้น น้องฉันมีคนเดียว ฉันเลี้ยงมาเหมือนลูก ถ้าเธอไม่รัก ไม่ทำดีกับคริส เราสองคนก็ไม่ต้องมาพูดกัน" สิก้าหน้างอไปแล้ว
"สิก้าอ่า พอน้องมา ลืมฉันเลยนะ T_T ฮือฮือ "
............
เย็นมากแล้ว
เสียงเฮลิคอปเตอร์ลงจอดดังกระหึ่มไปทั่วทั้งบาง
เด็กสาวร่างโปร่ง ผมยาวสลวย ก้าวลงจากเครื่อง
"ไฮ เจสซี่ ไอมาแล้ว"
"ฮาย คริส ไอ มีส ยู" พี่สาวคว้าน้องมาหอมดังจ๊วบบ
"มิส ยู ทู เจสซี่" น้องคริสก็จูบแก้มพี่ดังจ๊วบเช้นเดียวกัน
ยูริยา รู้สึกขนลุก เพราะถ้าไม่บอกว่าเป็นพี่น้องท้องพ่อท้องแม่เดียวกัน เธอคงจะคิดว่าเป็นคู่รักกันเป็นแน่แท้
"คริส มานี่สิ นี่ยูริยา คนรักของพี่" สิก้าแนะนำตัวแฟนให้น้องรู้จัก
คริสตัลมองยูริยาตั้งแต่หัวจรดเท้า เท้าจรดหัว แล้วก็เบือนหน้าหนี
"อ่อน เละเทอะ มอมแมม เจสซี่ไปรักคนอย่างนี้ได้ยังไง" ดูท่าแล้วคริสจะไม่ค่อยปลื้มยูริสักเท่าไหร่นะ
.............
ลาพักร้อนยาว
รอเรื่องเงียบก่อนค่อยอัพนะทุกคน
ป่ากล้วยระส่ำ พี่เค้าเตือนมาว่ามันมีNCเยอะไป
ไรทเข้าใจพี่เค้า
และจะกลับมาแต่งเรื่องนี้ให้ใสๆ
ให้เด็กๆอ่านเหมือนเดิม
ขอเวลาไปหาแรงบันดาลใจเปิดเรื่องใหม่ด้วยนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น