ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : เมียจ๋า..หันหลัง..ฟังผัวสักนิด
ที่หน้าต่างห้องนอน คุณหนูควอนลิลลิ่
"น้ำเต้าหู้นี่อร่อยจัง ถ้าฉันไม่เจอเธอ ก็คงไม่ได้กินของอร่อยอย่างนี้สินะ " คุณหนูรองขาาา หมายถึงน้ำเต้าหู้อย่างเดียวหรือคะ..ที่อร่อย
"เฮ้ ซูยอน พรวนดินแปลงดอกไม้เสร็จแล้วรีบขึ้นมาหาฉันเลยนะ ฉันมีธุระจะคุยด้วย" อยากรู้จัง จะคุยเรื่องอะไร อิอิ
" >//< " ตะโกนลงมาได้ คนบ้า ..... กลางวันแสกๆ จะเรียกขึ้นไปทำไมที่ตึกใหญ่ ฉันมาทำงานเป็นคนสวนนะ ตอนนี้เนื้อตัวก็มีแต่เหงือไคล มือเท้าก็เป็นดินเป็นโคลน .....ฉันก็อายเป็นเหมือนกันนะ " ซูยอนคิด
โถ...ผู้หญิงคนไหนก็อยากให้แฟนเห็นตอนที่สวยๆ น่ะจริงไหม ซูยอนพรวนดินเสร็จ ก็เช็ดคราบเหงื่อพอให้ดูน่ารักแล้วจึงรีบวิ่งขึ้นไปที่ตึกใหญ่
......
ห้องนอนคุณหนูลิลลี่
"ขอโทษค่ะ ที่มาช้า ซูยอนมัวแต่เลือกตัดดอกลิลลี่มาใส่แจกันให้....................." พูดยังไม่ทันจบดี
Chubbb chubb
"คนผีทะเล จุ๊บแก้มเค้า บ้าบอ !##$#@$#@$#@!# "สารพัดจะว่าไป เพราะตกใจเขิน
"ซูยอนอาา คิดถึงจังเลยย " ลิลลี่เข้าไปประชิดร่างของซุยอน พร้อมกดจูบไปที่แก้ม หอมแก้มใสๆ
"ฉันคิดถึงซูยอนใจจะขาดอยู่แล้ว" ริมฝีปากของลิลลี่โน้มลงไปชิมความหวานจากซูยอนอย่างอ่อนโยน ซูยอนก็เคลิ้มจูบตอบลิลลี่ไปอย่างแสนรัก
ปลายลิ้นของทั้งสองต่างก็โหยหาซึ่งกันและกัน ปลายลิ้นที่ยิ่งชิมยิ่งหวาน
เรียวนิ้วก็เริ่มสำรวจร่างกาย มือคุณหนูรองผลุบหายเข้าไปในเสื้อ กว่าซูยอนจะรู้สึกตัว
หน้าอกอวบอิ่มก็ถูกสองมือขยำจนเต็ม บีบเบา สลับกับลูบไล้ไปมา
สายตาที่เค้ามองมาอย่างหิวกระหาย น้ำเสียงกระเส่าของเค้าที่แสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่า เค้าต้องการอะไร
" ซุยอนอา .... ขอนะ "
" ถ้า...ไม่ให้ล่ะ " ซุยอนตอบด้วยพร้อมกับรอยยิ้ม
นี่เธอกำลังยั่วให้ฉันคลั่งใช่ไหมซูยอน...
"ก็ลองดู...ว่าจะทนได้ซักกี่น้ำ"
ว่าแล้วเจ้ารองก็กดจูบที่ริมฝีปากซูยอนอีกครั้ง จูบแบบบ้าคลั่ง ปลายลิ้นของซุยอนถดหนีด้วยความกลัว แต่มีหรือลูกแกะจะสู้ลิ้นของหมาป่าได้
แลบลิ้นออกมาสิซุยอน ฉันอยากดูดลิ้นเธอ อยากดูดริมฝีปากเธอ
จ๊วบบบ จ๊าบบ เสียงจูบดังระงมไปทั่วห้อง
สองมือเจ้ารองเคล้นคลึงที่ก้นงามของสาวน้อยขายน้ำเต้าหู้ บีบ ขย้ำ นวดแฟ้น จนนิ้วทั้งสองข้างชาไปหมด
พอขยำก้นงามจนหนำใจ มือสกปรกของคุณหนูรองแห่งตระกูลควอนก็ย้ายไปลูบไล้เนินอก พร้อมซุกหน้าลงไปสูดดมกลิ่นนมสาวน้อย
ซูยอนอาา ฉันกำลังหลงเธอหรือนี่
.........
คุณหนูรองที่รักของซุยอน เรียกซูยอนขึ้นมาเพราะเรื่องนี้เองหรือ
คุณหนูรองคะ......ฉันเหนื่อยมากเลยนะคะ
ฉันต้องตื่นตี2เพื่อมาทำน้ำเต้าหู้ กว่าจะเข็นรถออกมาขาย แล้วยังต้องใส่ถุงส่งตามบ้าน
กลับมาต้องอาบน้ำป้อนข้าวให้น้อง
สายๆ ต้องดูแลแปลงดอกไม้
เสร็จแล้วก็ขึ้นมาทำความสะอาดตึกใหญ่
แล้วก็รีบกลับไปดูแลพ่อที่ป่วยอยู่
ฉันแทบจะำไม่ได้อ่านหนังสือเรียนกศน.เลย
ขาดสอบมาก็หลายครั้ง ...คุณหนูรองคะ....
คุณหนูรอง ต้องการฉันแค่นี้เองหรือคะ
คนอย่างจองซูยอน มีค่าแค่ร่างกาย ..หรือคะ
คุณหนูรองเคยถามฉันสักคำไหมคะ ว่า ซุยอนอา ทำสวน..เหนื่อยไหม
ซูยอนคิดในใจแล้วน้ำตาของเธอ...ก็ไหลออกมาอย่างสุดกลั้น
................................................
"ซูยอนเธอร้องไห้ เธอร้องไห้อีกแล้ว เธอเป็นอะไร บอกฉัน บอกฉันมาเดี๋ยวนี้" คุณหนูลิลลี่ผู้ทันคน แต่เชปเตอร์นี้เธอพลาดซะแล้ววววคุณน้อง..ลองกลับไปคิดดูใหม่ เน้อจ้าววว
"ไม่มีอะไรค่ะ นี่ค่ะดอกไม้ คุณหนูเอาไปใส่แจกันเองนะคะ ถ้าคุณหนูไม่มีอะไรแล้ว ซุยอนขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ พอดีน้องซอไม่สบายฝากคนข้างบ้านไว้ จะรีบไปดูน่ะคะ"
"ซูยอน...ฉันไปด้วยยยยยย" คุณหนูลิลลี่ เด็กเรียนอันดับหนึ่ง ทำไมหมดสภาพอย่างนี้วะ
..........................................................
"ชด นายชดดด ไอ้ชดดดด มึงหายไปไหนเว้ยยย ชดโว้ย ชด เอารถออก ชั้นจะไปบ้่านซูยอนนนน" คุณหนูลิลลี่ ว่าที่แพทย์จุฬา กำลังคลั่งรัก
................................
บ่าวกับนายคุยกันในรถเบนซ์คันหรู
"โธ่ .. นึกว่าเรื่องอะไร ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกขอรับ คุณหนูไปถึงก็เข้าไปกอดข้างหลัง กอดหลวมๆก่อน แล้วเอาไหล่เกยคาง แล้วทักถามเรื่องสัพเพเหระสักคำสองคำ หนูซุยอนแกอาจเอาศอกกระุ้ทุ้งท้องคุณหนูเบาๆสักทีสองที
แล้วคุณหนูก็ถามว่าโกรธอะไรหรือเปล่า หนูซูยอนแกก็อาจตอบกลับมาว่าไม่มีอะไร แถมยังจะถามกลับว่ามาที่นี่ทำไม คุณหนูก็ต้องตอบว่า
ฉันก็มาตามหาเมียฉันน่ะสิ โดนนะครับดอกนี้ แล้วเธอก็จะหันหน้ามามองคุณหนู แล้วคุณหนูก็ต้องชิงบอกเธอว่า ซูยอนอา ฉันขอโทษ แล้วคุณหนูก็กระชับกอดให้แน่น จากนั้นก็พูดประโยคง้อเมียที่สุดแสนคลาสสิคว่า เมียจ๋า ไม่รักผัวแล้วเหรอจ๊ะ ถ้าหนูซูยอนยังเงียบ เห็นทีต้องใช้แผนสอง
"ว่ามา นายชด"
"พับแขนเสื้อขึ้นขอรับ หน้าด้านอยู่ เมียจ๋า ทำอะไรอยู่ เดี๋ยวผัวช่วย วันนี้ทั้งวันคุณหนูต้องอดทนนะขอรับ งานบ้านงานครัวอะไรก็ต้องทำ แต่อย่าลืมฉากคลาสสิค มีดครับ คุณหนูรองของกระผมต้องหาเรื่องเข้าห้องครัว คุณหนูต้องยอมเสียเลือด .......คุณหนูต้องโดนมีดบาดขอรับ" ลิลลี่ฟังชดเลคเชอร์อย่างตั้งใจกว่าตอนเรียนหนังสือมาทั้งชีวิต
"อ่าาา......สลัมข้างหน้านี่แหล่ะขอรับ ชีวิตคุณหนูจะนรกหรือสวรรค์ก็อยู่ที่นี่แหล่ะขอรับ"
ลิลลี่สูดหายใจเข้าเต็มปอด สู้โว้ยย เกิดเป็นควอนลิลลี่ต้องอดทน เมื่อเช้าก็เพราะลืมทนอดนั่นแหละ เลยต้องมาลำบากอยู่ตอนเนี้ย เหี้ยแม่ง สัตว์ปีก เทพากร (คุณหนูรองนี่ก็แปลก จะมาด่าตัวเองทำไม)
....................................
"อ้อ คุณหนูรองขอรับ.....แล้วอย่าลืมพูดแทนตัวเองว่าผัว แล้วเีรียกคุณซูยอนว่าเมียจ๋าทุกคำนะขอรับ คำว่าเมียน่ะ ทำเสียงอ้อนๆให้มันได้อารมณ์ด้วย โชคดีนะขอรับ กระผมขอลา"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น