[Yuri-fanfic-jessica]แรงเงิง

ลำดับตอนที่ #1 : พี่จะกลับมารับเธอนะมุตตา

มุตตาและมุนินทร์ หรือชื่อในฟิคว่า ซูยอนและสิก้า


"คุณจะำทำยังไงต่อไปละคะ ลูกของเราจะรักกันเองไม่ได้นะคะ" คุณแม่รู้สึกเจ็บปวดเมื่อเห็นความรักความผูกพันของลูกสาวฝาแฝดนั้นเกินเลย


คืนวันนั้น คุณพ่อคุณแม่กลับมาจากงานเลี้ยงก่อนเวลาอันสมควรจนมาเจอกับภาพที่คนเป็นพ่อแม่ไม่สามารถจะรับได้

ภาพที่สองพี่น้องนอนกอดรัดกันที่โซฟาห้องรับแขก แฝดผู้พี่(สิก้า) คร่อมแฝดผู้น้อง(ซูยอน) ริมฝีปากประกบกันอย่างเร่าร้อน เสื้อนอนของซูยอนถูกร่นขึ้นไปจนสุด หน้าอกขาวของเธอมีรอยแดงปื้นใหญ่เต็มไปทั่ว ช่วงล่างของซูยอนเธอเปลือยเปล่า มีนิ้วเรียวของแฝดผู้พี่ขยับเข้าขยับออก เสียงร้องครวญครางอย่างสุขสมของสองพี่น้องดังระงมไปทั่วบ้าน


หัวใจของพ่อแม่ แตกสลาย


"ผม..จะพาสิก้าไปอยู่ซานฟราน และคุณอยู่ที่นี่กับซูยอน พอเค้าโตพอและมีคนรักอย่างที่ถูกที่ควรแล้ว ค่อยพาเค้ากลับมาเจอกัน


ใครจะรู้ว่าการจากกันครั้งนี้จะเป็นการลาจากกันตลอดกาล?


"พี่สิก้า ฉันจะอยู่ได้ยังไงถ้าฉันไม่มีพี่ ฉันอยู่ไม่ได้หรอก" ซูยอน แฝดผู้น้อง เธออ่อนไหวกับทุกเรื่อง เธออ่อนแอทั้งร่างกายและจิตใจ ชีวิตเธอมีแต่พี่สาวคนเดียวที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต พี่สิก้าที่เธอรัก พี่ที่คอยปกป้องเธอและให้ความสุขกับเธอ ทุกวัน ทุกคืน


"ไม่เอาน่าซูยอน เราจากกันวันนี้เพื่อที่วันหน้าเราจะได้อยู่ด้วยกันนะ ยังไงสักวันพ่อแม่ก็ต้องรู้เรื่องของเรา พี่ไปอยู่ที่นั่น จะรีบเรียนให้จบ จะได้มีชีวิตเป็นของตัวเอง ถ้าพี่ตั้งกลักได้แล้ว พี่จะรีบรับเธอมาอยู่ด้วย " สิก้า แฝดผู้พี่ให้คำมั่นสัญญา

"พี่ สัญญานะ ว่าอยู่ที่นู่นพี่จะไม่มีใคร ไม่รักใคร ไม่ไปมีความสุขกับใครเหมือนที่พี่ทำให้กับฉัน พี่สัญญาได้ไหม" ซูยอนต้องการคำมั่นสัญญาจากคนที่เธอรัก 

"ได้สิ พี่สัญญาว่าพี่จะไม่มีใคร ถึงพ่อแม่ไม่ให้เราติดต่อกัน แต่เธอก็ต้องเชื่อใจพี่ รอพี่ แล้วพี่จะรับกลับมารับเธอนะสิก้า เข้มแข็งเข้าไว้ล่ะ" 

"ฉันเชื่อใจพี่ ฉันจะรักพี่คนเดียว ฉันจะรอพี่กลับมา แต่ถ้าพี่หักหลังฉัน พี่ทรยศความรักของฉัน พี่จะไม่มีวันได้เจอฉันอีกเลย ตลอดชีวิต" 

"อย่าพูดอย่างนั้นสิซูยอน ม่ะ พรุ่งนี้พี่ก็จะต้องไปแล้ว คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน พี่อยากจะขอ..."

"เรื่องอย่างนี้ พี่ต้องขอฉันด้วยหรือคะ ..." 

สองคนมองตาก็รู้ใจ ไม่ต้องพูดอะไรมาก รสจูบของเธอ ความหวานของเรียวลิ้นเล็กของเธอ พี่จะจำรสของมันไว้  ความนุ่มของเนินอก หน้าท้องที่แบนราบ เอวคอดๆของเธอ ไม่มีสักตารางนิ้วเดียวที่พี่ไม่ได้สัมผัส ไม่ได้ลิ้มลอง อ่า  เรียวขาเล็กๆนี่ช่างสวยงามเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ เวลาพี่สัมผัสขาอ่อนของเธอ ไรขนนุ่มของเธอ พี่อดใจไม่ได้ทุกครั้งที่จะลงไปลิ้มลองด้วยปลายลิ้น 

ซูยอนของพี่ เธอเป็นของพี่คนเดียว กลีบกุหลาบงามของเธอ พี่สัมผัสและลิ้มรสได้คนเดียว ถ้าพี่รู้ว่ามีใครมาสัมผัสตัวเธอแม้แต่ปลายเล็บล่ะ้ก้อ พี่จะเอาคืนกับมันและคนที่มันรักอย่างสาสม

"อ่า ซี๊ดดดด พี่จ๋า ฉันใกล้แล้ว พี่จ๋า.....ได้โปรด "

"ใกล้แล้วเหรอซูยอน งั้นพี่เร่งแล้วนะ อืมมมม" แฝดผู้พี่ขยับข้อมืออย่างถี่ยิบ เสียงร้องของแฝดผู้น้อง ดังระงมแข่งกับแรงขยับของข้อมือ


"ซี๊ดดดดดดด  อ่าาาา ถึงแล้วจ๊ะ พี่จ๋า ฉันรักพี่ หวงพี่ที่สุดเลย อย่า....ไปทำอย่างนี้กับใครนะจ๊ะ" แฝดผู้น้องออดอ้อน

"จ้าาาา เธอก็เหมือนกันนะ เชื่อใจพี่ รอพี่กลับมารับ อย่าทิ้งพี่ไปไหน กับใคร ห้ามเด็ดขาดเลยนะรู้ไหม" แฝดผู้พี่กำชับน้องที่รัก

"จ๊ะ พี่ ฉันจะรอพี่" เธอโน้มคอแฝดพี่ลงมาจุมพิตเพื่อยืนยันคำพูดของเธอ


............................

อยากบอกว่าเรื่องนี้แรงเงิง

เพราะจะมีเงิงออกทุกตอน





....................

ใครจะรู้ว่าตอนจบจะเป็นอย่างไร  เพราะอะไรๆก็เกิดขึ้นได้

และเรื่องนี้ต้องเร่งให้จบก่อนละครจริงๆเพราะเดี๋ยวจะหมดไฟ