ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : อเวจีสีชมพู
เกาะส่วนตัวควอนวี
พายุเข้าเบาๆ ฝนตก ไฟดับทั้งเกาะ
"มุตตาเธออยู่ไหน อ่ะนี่ตะเกียงเจ้าพายุ ทั้งบ้านมีอันเดียว ฉันให้เธอ ที่นี่ลมแรงมากใช้เทียนไม่ได้หรอก " ควอนวีเป็นห่วงเลยเอาตะเกียงมาให้
"แล้วคุณล่ะไม่ต้องใช้มันเหรอ " มุตตาถามเขา เพราะมันมืดมาก ไม่มีแสงสว่างจะเลยจะทำยังไง
"ไม่เป็นไรฉันไม่กลัวความมืดหรอก อีกอย่างแถวนี้ก็ไม่มีอะไร ฉันอยู่มาตั้งแต่เด็ก จำได้หมดว่าต้องก้าวเท้ากี่ก้าวจะถึงประตูห้องน้ำ
"คิ คิ ตลกจังคุณวีเนี่ย ขอบคุณนะคะ" มุตตาขอบคุณเขาด้วยใจจริง
พรึบ ตะเกียงดับ (น้ำมันก๊าซหมด)
"ว้าย คุณวีอยู่ไหน ฉันกลัวความมืดนะคะ คุณวี คุณวีคะ" มุตตาทิ้งตะเกียงลงและกวาดมือควานหาคุณวี
"ฉันอยู่นี่มุตตา " เค้าคว้าตัวเธอได้เลยดึงแขนเข้ามาหา แต่แรงไปเลยกลายเป็นมุตตาตกอยู่ในวงแขนของเขา
"ฉันอยู่นี่แล้ว ไม่ต้องกลัวนะ ไม่ต้องกลัว" เขายังกอดเธอไว้ และกระซิบบอกเบาๆที่ข้างใบหู
หน้าฉันไปซบอกเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ อบอุ่นจัง ไม่อยากออกไปจากวงแขนนี้เลย คุณวีคะ คืนนี้คุณอยู่เป็นเพื่อนฉันได้ไหมคะ ฉันอยากพูดแบบนี้กับเขาจัง
มุตตา ฉันอยากกอดเธออย่างนี้ทั้งคืนจะได้ไหม ฉันเริ่มจะชอบเธอ หลงเสน่ห์เธอเหมือนพี่เขยของฉันแล้วใช่ไหม
ไม่ได้ ฉันจะทำเรื่องที่น่ารังเกียจ ฉันจะชอบผู้หญิงที่เป็นของเล่นของไอ้พี่เขยไม่ได้ เดี๋ยวมันต้องเยาะเย้ยฉันว่าฉันกินกากเดนมัน
"คืนนี้เธอคงจะต้องอยู่แบบมืดๆนี้ล่ะ จะได้รู้ว่านรกในความมืดนั่นน่ะเป็นยังไง เหมือนกับที่พี่สาวฉันเป็นอยู่ตอนนี้ไง เข้าไปในห้องซะ ฉันจะไปล่ะ"
(((ครืนนนนนนนน เสียงฟ้าร้อง)))
"กรี๊ดดดด คุณวีคะ ฉันกลัว" มุตตาโผเข้ามากอดควอนวีแน่น เอาหน้าซุกไซร้กับอกเขาเหมือนเด็กๆ เรียวแขนเล็กกอดรัดเขาแน่น
"คุณวีคะ อยู่เป็นเพื่อนฉันเถอะนะคะ ได้โปรด แล้วพรุ่งนี้คุณจะทรมานฉันยังไง ฉันยอมทุกอย่าง" เธออ้อนวอนเขา เพราะเธอกลัวความมืดมาก
ไม่ได้ ฉันจะใจอ่อนไม่ได้ มุตตาเอ๋ย ถ้าคืนนี้ฉันอยู่กับเธอ ฉันว่าฉันคงจะห้ามใจไม่ได้ ฉันคงห้ามใจที่จะจูบเธอไม่ได้จริงๆ
"น่ารำคาญน่า กลับไปนอนในห้องไป๊ ฉันเริ่มหงุดหงิดกับเธอแล้วนะ อยากตายไม่ใช่เหรอ นี่ไงชีวิตหลังความตายของเธอ มืดสนิทเหมือนความตายไง" ควอนวีใจแข็ง ผลักมุตตากลับเข้าไปในห้อง
(((((((((((((((((((((เปรี๊ยงงงงงงงงงงงงง ฟ้าผ่าาาา))))))))))))))))))))))))))))))
"กรี๊ดดดดด "คราวนี้ยิ่งน่ากลัวหนัก เธอโผเข้าหาเขาอย่างเป็นที่พึ่งสุดท้าย โผเข้ากอดอย่างแรงจนเค้าและเธอล้มลงไปกองกับพื้น
เค้านอนคร่อมเธอไว้
"คุณวีคะ" มุตตากอดรอบคอเค้าไว้ ทุกอย่างเงียบกริบจนได้ยินเสียงหัวใจสองดวงเต้นแรง
คุณยังไม่เคยรักใคร คุณไม่เคยมีsex คืนนี้ให้ฉันได้นำทางคุณไปนะคะ ไหนๆ ฉันก็กร้านโลกในสายตาคุณแล้ว
เธอโน้นลำคอเค้าลงมาให้ริมฝีปากพอดีกันและกัน จูบที่แผ่วเบาของเขา เสียงหัวใจเขาเต้นแรงจัง ลิ้นเล็กของฉันเข้าไปทักทายเขา แล้วเขาก็ตอบกลับมาอย่างเป็นมิตร สองเรียวลิ้นเกี่ยวกระกวัดกันแลกเปลี่ยนความหวาน
เธอลูบไล้มือเรียวเขาเข้ามาในเสื้อนอนของเธอ จับมือที่สั่นระริกเข้าไปลูบไล้เนินอก สลับข้างอยุ่อย่างนั้น จนเขาเริ่มเป็นงานตามสัญชาตญาณเมะ
เขาบีบเนินอกเธอเบาๆ จนแรงขึ้นๆ
เธอให้รางวัลเขาด้วยเสียงครางในลำคอ
"อืม คุณวีคะ ถอดมันเถอะนะคะ"
เขาไม่ทำให้เธอผิดหวัง เขาอุ้มร่างกายเปลือยเปล่าของเธอไปนอนอยู่บนเตียงหนานุ่มเมื่อไหร่เธอไม่ใส่ใจ สิ่งที่เขาทำตอนนี้น่าสนใจกว่า
เรียวลิ้นเขาตวัดดูดกินนมก่อนนอนอย่างเอร็ดอร่อย มือข้างหนึ่งบีบฟั้นเนินอก มืออีกข้างถูกเธอนำพาไปที่โคนขาอ่อน
"ทางนี้ค่ะ คุณวี" เธอจับปลายนิ้วชี้เรียวยาวของเขาเข้าไปเล่นกับกลีบกุหลาบงามของเธอ
"มุตตา ทำไมวันนี้ มันไม่เหมือนวันนั้นล่ะ" เขาถามอย่างซื่อๆ
"อืมม คุณวีคะ อีกหน่อยคุณวีก็จะรู้เองค่ะ อ่ะ ซี๊ดดดด" เขาเริ่มสนุก นิ้วเรียวที่เหลือของเขาพริ้วเล่น ลูบไล้กลีบกุหลาบของเธอ
"ไม่ไหวแล้วคุณวีคะ มุตตาขอ" เธอจับเรียวนิ้วเค้าทั้งสามสอดใส่เข้าไปในตัวเธอ
"อืมม กรุณาขยับข้อมือ...ได้ไหมคะ" เธอและเขากำลังร่วมรักกันโดยที่เธอเป็นคนสอนวิชารักให้กับเขา
แล้วเขาก็ไม่ทำให้เธอผิดหวัง ข้อมือขยับเข้าออกอย่างถี่ยิบ ริมฝีปากเขาดูดกินปลายยอดสีชมพูจนมันแข้งขึ้นเป็นไต
"ใกล้แล้วค่ะคุณวี อย่าหยุดนะคะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊างงงงงงงงงง" เธอถึงฝั่งฝันด้วยรอยมือของคนคอยบอกกับเธอว่า จะทรมานเธอให้เหมือนกับอยู่ในนรก
ตอนนี้ล่ะ มันคืออะไร
"มุตตา ฉันมีsexกับเธอ ฉันไม่ควรทำอย่างนี้เลย ฉัน..ฉันไม่รู้จะพูดยังไง" ควอนวีพูดออกมาอย่างสับสน ลนลาน
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณวี "เธอดึงคอเค้าลงมาหอม และจูบแผ่วเบาที่ริมฝีปาก
"ถือว่าเป็นการจ้างคุณให้อยู่เป็นเพื่อนฉันคืนนี้ ส่วนวันพรุ่งนี้ คุณจะถีบฉันลงนรกอย่างที่คุณบอก ฉันก็จะยอมให้ค่ะ แต่คืนนี้ เราไปสวรรค์กันก่อนดีกว่าไหมคะ" มุตตาเย้ายวนเขา คุณวี คุณน่ารักจัง บทรักของคุณไม่เหมือนกับพี่มุนินทร์ ไม่เหมือนกับผอ.คิม คุณเป็นคนยังไงนะ ฉันเริ่มสนใจคุณแล้วล่ะสิ
"พี่มุนินทร์ ผอ.คิม คุณวี นี่ฉันมีสามี3คนแล้วหรือนี่ มุตตาเธอนี่มันหน้าด้านอย่างที่ทุกคนตราหน้าจริงๆ " เธอเริ่มประณามตัวเองในใจ
"มุตตา ฉันว่าเรา..." เขาเริ่มจุดไฟรักอีกครั้ง และอีกครั้ง
"อืม คุณวีคะ ฉันว่าท่านี้น่าจะเหมาะกับคุณ...." เธอสอนบทรักให้กับเขาทุกบท ทุกท่า เธอเคลิบเคลิ้มกับรสสัมผัสของเขาจนลืมสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง
แล้วคืนนั้น ทั้งคืนริมทะเลหวานก็มีแต่เสียงร้องครวญครางอย่างสุขสมระงมไปทั่วหาดทรายขาว
นี่น่ะหรือ อเวจีที่คุณวีพามุตตามาทรมาน น่ากลัวจะเป็นอเวจีสีชมพูของมุตตาและควอนวีไปเสียแล้ว
...........
....
ตอนหน้าไปเยื่ยมมาดามกันที่ไอซียู
เตรียมขนมนมเนยน้ำผลไม้ไปกันเยอะๆน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น