คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สงครามเจทิ
บ้านน้อยของแทนี่
"ลัล ลัล ลา" ผอ.คิม เดินผิวปากร้องเพลงเข้าบ้านอย่างมีความสุข
"อารมณ์ดีจริงนะ คิมแท ไปทำอะไรมาล่ะ ถึงได้อารมณ์ดีขนาดนี้ ฮืมม" มาดามทักเสียงเย็นเฉียบ
"เก๊าะ เค้าไปประชุมมาไงตัวเอง จำไม่ได้เหรอ" รีบเข้ามาอ้อน เสียงเย็นอย่างนี้ สายข่าวโทรมาบอกแล้วใช่ไหมน้า หมาน้อยรู้ตัวเพราะทำบ่อย
"พอเลยไอ้หมา อย่านึกว่าฉันไม่รู้นิสัยแก ก่อนๆน่ะ ฉันยังพอรับได้ว่าแกยังสนุกเล่นชั่วครั้งชั่วคราว แต่อีนั่งนี่ แกเอาขึ้นไปนอนบนคอนโดของฉัน บอกมาเลย แกคิดจะจริงจังกับมันใช่ไหม
"ไม่จ๊ะ ไม่เลย ฉันรักเธอคนเดียวนะจ๊ะฟานี่ คนนี้แค่เล่นๆ เหมือนกันจ๊ะ ที่พาเค้าไปที่คอนโดหัวหินเพราะฉันอยากไปซ้อมไว้ เพราะฉันอยากไปฉลองครบรอบแต่งงานกับเธอที่นั่นน่ะจ๊ะฟานี่ทีรัก" ไหวพริบป็นเลิศนะหมาน้อย
"ดี แก้ตัวได้ดี อย่าให้ฉันรู้นะ ว่าแกยังเล่นกับแม่นั่นอยู่ ไม่อย่างนั้น อีนังนั่น มันจะต้องอายคนทั้งกรมแน่ๆ เพราะฉันจะเข้าไปตบ ไปประจานมัน ถึงที่ในกรม จำไว้"
"จ้า เมียจ๋า เก๊ารักเตงคนเดียวน้า" ในใจก็คิด หึ เรื่องไรจะหยุด น้องมุตตาอร่อยจะตาย ลองมาทั้งวัน กินเท่าไหร่ก็ดูเหมือนเธอจะไม่อิ่ม เห็นเรียบร้อยอย่างนั้นน่ะ เร่าร้อนจนฉันแทบคลั่ง นี่ถ้าไม่ติดที่ฟานี่ดุเหมือนหมีขาวขั้วโลกนะ จะเอามาอยู่ที่บ้านเล๊ยย
แต่ถ้าโดนจับได้ก็ไม่เห็นเป็นไร ยังไงฟานี่ก็รักฉันอยู่แล้ว คนที่จะอายน่ะ มันมุตตาต่างหากละเว้ย ตัวใครตัวมันละกันตอนนั้นอ่ะ ฉันก็ไม่ได้ไปบังคับเธอเสียเมื่อไหร่ เธอเต็มใจเองน้าา หึหึ
(เป็นเมะที่เห็นแก่ตัวมากเลยน้า น้องๆหนูๆทั้งหลายต้องรักนวลสงวนตัว แล้วที่สำคัญอย่าไปยุ่งกับคนที่มีเจ้าของแ้ล้วนะคะ - ไรเตอร์เป็นห่วง)
................
" ที่เก่า เวลาเดิม - มุตตา"
เธอส่งข้อความไปหาเค้าอีกแล้ว เธอไม่แน่ใจว่าเธอติดใจในรสรักของเขาหรือเธอเหงา เธอต้องการลืมคนเลวบางคนที่ทอดทิ้งเธอ
sex
ใช่ เธอมีsexกับผอ.คิมแทวันนั้น ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ เธอจำได้แต่เพียง เธอได้ปลดปล่อยแรงเสน่หา ปลดปล่อยแรงปรารถนา เธอถึงจุดสุดยอดนับครั้งไม่ถ้วน เธอปล่อยตัวปล่อยใจให้ผอ.คิม เก็บเกี่ยวความหวานจนหมดทั้งตัว
พี่จ๋า...ฉันคิดถึงพี่เหลือเกิน
..........................
2 เดือนแล้วที่ฉันลักลอบเป็นชู้กับผอ.คิมแท ฉันกลายเป็นคนหน้าด้านในสายตาคนทั้งกรม ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เดือนหน้านี้แล้วใช่ไหมที่พี่จะกลับมา....แต่งงาน แล้วฉันนี่แหละ จะทำให้พี่อยู่กับความรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต
"ไหน ใครชื่อ มุตตา......." มาดามฮวังในชุด(ปาปาราซซี่ทีเซอร์)เมียหลวงเต็มยศ เอ่ยถามกลางที่ทำงาน..กรมโซชิ
"ฉันเองค่ะ มุตตา มาดามมีธุระอะไรกับดิฉันหรือคะ" มุตตาเชิดหน้ารับความจริงที่จะเกิดขึ้น
สายตามาดามมองเธอตั้งแต่เท้า จรดหัว เธอน่ะหรือมุตตา ผอมแห้ง เงิง ถึงจะสวยมากก็เถอะ ของเล่นชิ้นล่าสุดของคิมแท ถึงเขาจะหลงเธอมากแค่ไหน เธอก็เป็นแค่ของเล่นของเค้าเท่านั้นล่ะ มาดามประเมิณดูแล้ว มุตตา เธอน่ะ ไม่เท่าไหร่หรอก
"เธอน่ะเหรอมุตตา หน้าตาก็ดีนี่ ท่าทางหงิมๆติ๋มๆ ไม่คิดเลยว่าเธอจะชอบลักกินขโมยกิน หน้าไม่อาย" มาดามเริ่มประจาน
เธอคิดว่าจะรับมือกับความหน้าด้านไหว เธอคิดว่าเธอเข้มแข็ง แต่จริงๆแล้วยางอายของเธอ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเธอยังมี ตอนนี้มุตตา เธอกำลังอายสายตาคนทั้งกรม
"หึ ทีอย่างนี้แล้วทำไมไม่ตอบล่ะ คิดจะมามียางอายตอนนี้มันไม่สายไปหน่อยหรือ ห๊า ตอบฉันมาสิ ทำไมไม่ตอบ" มาดามเริ่มโกรธมาก
"คุณมาทำอะไรที่นี่ทิฟฟานี่ เอะอะโวยวายอะไรกัน" ผอ.คิมแทมาแล้ว
"อ๋อ มาแล้วเหรอ ฉันก็มาด่าผู้หญิงหน้าไม่อาย ที่ชอบแย่งผัวชาวบ้านไงล่ะ"
"ไม่เอาน่า ฟานี่ เรื่องเล็กน้อย ป่ะ กลับบ้าน" ผอ.ลากแขนมาดามออกไป
"นี่คุณปกป้องมันเหรอห๊า ฉันโกรธแล้วนะ "ไม่ว่าเปล่า เดินเข้าไปตบ
"เพี๊ยะ" มาดามตบตีมุตตาอย่างสุดแรงเกิด คนทั้งกรมโซชิไม่มีใครกล้าเข้าไปห้าม
แม้แต่ผอ.คิมแท ผู้เป็นสามีของทั้งสองคนก็ไม่กล้าแม้แต่จะคิด แรงหึงของมาดามน่ากลัวเหลือเกิน
มุตตาผู้น่าสงสาร คุณผอ.คิมคะ ถึงคุณจะไม่ได้รักฉัน ถึงเราจะไม่ได้รักกัน แต่คุณก็ไม่คิดที่จะปกป้องฉันเลยหรือคะ ทำไมไม่มีใครรักฉันเลยสักคน
"พอได้แล้วพี่ฟานี่" เสียงดังกร้าวจากควอนวี น้องสาวคนเดียวของมาดามฮวัง ผู้มีอิทธิพลที่สุดในกรมโซชิ
"นั่นพี่ทำอะไรเค้าน่ะ เธอมานี่กับฉัน" ควอนวีลากแขนมุตตาให้มาหลบอยู่ที่แผ่นหลังของเขา
"เธอไม่เกี่ยวนะวี เธอออกไปก่อน พี่จะตบมัน เธอไม่รังเกียจมันเหรอ มันเป็นชู้กับพี่เขยเธอนะ ผู้หญิงแบบนี้เธอขะแขยงมากไม่ใช่เหรอ"มาดามเตือนสติน้อง
"นั่นมันก็อีกเรื่องหนึ่่ง ทุกครั้งพี่ไม่เคยถึงกับตบตีกันกลางกรมอย่างนี้ พี่คิมแทก็เหมือนกัน เธอเป็นผู้หญิงของพี่ ทำไมยืนดูเฉยๆ ไม่สงสารเธอบ้างเหรอ" ควอนวีเริ่มสั่งสอนพี่เขย
"....." เค้ายักไหล่ไม่สนใจ แถมยังเดินกลับไปที่ห้องหน้าตาเฉย
"ทุเรศ" ควอนวีด่าตามหลังพี่เขย
"ไปได้แล้ว พี่ฟานี่กลับบ้านไปซะ แล้วทุกคนกลับไปทำงาน เรื่องนี้มันจบแล้ว อย่าให้ฉันรู้ว่าเอาเรื่องนี้ไปนินทากันสนุกปากนะ ฉันรู้ว่าใครพูด ฉันไม่เอาไว้แน่" ควอนวี ถึงจะเป็นแค่รองผอ. แต่ทุกคนยำเกรงในความตงฉินของเขามาก ออกจะกลัวเขามากกว่าผอ.ชีกอด้วยซ้ำ
"เธอก็เหมือนกันมุตตา กลับไปทำงานซะ แล้วตอนนี้เธอรู้แล้วใช่ไหมว่าต่อไป ควรจะทำตัวยังไง เลือกทางเดินทางไหนถึงจะไม่เจ็บตัว เจ็บใจ"
"ค่ะ คุณวี ขอบคุณมากค่ะ" มุตตาเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานอย่างหัวใจแตกสลาย เธอไม่เหลืออะไรอีกแล้ว
.............
ที่จอดรถหน้ากรมโซชิ
มุตตาำกำลังเปิดประตูจะขึ้นรถกลับบ้าน
"มุตตา เธอฟังฉันอธิบายก่อนได้ไหม "ผอ.เดินมาง้อ
"พอเถอะค่ะผอ.คิม ฉันพอแล้ว เราสองคนหยุดความสัมพันธ์กันดีกว่า ฉันไม่สนุกด้วยแล้ว ภรรยาของคุณทำกับฉันไว้มาก และคุณมันก็เลวกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะ" มุตตาใจแข็งขึ้นมาก เธอพยายามตัดสัมพันธ์กับผอ.คิม
"ไม่เอาน่ามุตตาเธอก็รู้ว่าฟานี่เค้าเป็นคนยังไง ต่อไปฉันจะระวังตัวให้มากกว่านี้ นี่ เห็นไหม ฉันซื้อแหวนเพรชมาให้เธอเป็นการไถ่โทษ เอามือมานี่สิ ฉันจะสวมให้" ผอ.กำลังจะหยิบแหวนเพรชมาสวม
"ไอ้หมา มึงคิดจะทำอะไรอีก" มาดามคิดไว้แล้ว ว่าเค้าต้องไม่ยอมเลิกกับมุตตา
"อะไรกันอีกล่ะ ฟานี่ เธอนี่มันน่ารำคาญจริงๆ ฉันเบื่อเธอมากเลยรู้ไหม ไปไสหัวกลับบ้านไป" ผอ.กล้าโชว์พาวต่อหน้ามุตตา
"ไอ้หมา แกกล้าด่าฉันเหรอ" มาดามคิดไม่ถึงว่าเค้าจะกล้า ก็เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้
"เออ สิวะ กูเบื่อๆๆๆ กูเบื่อมึงแล้ว กูรักมุตตา" สุดยอดเลยผอ.คิม คุณแมนมาก
"กรี๊ดดดดดดด " มาดามร้องสุดเสียงแล้วช๊อค ล้มลงที่พื้นหัวฟาดอย่างแรง
"พี่ฟานี่ ไอ้หมาแท แกทำอะไรพี่ฉัน" ควอนวีผ่านมาเห็นเหตุการณ์พอดี
"ฉันไม่รู้ อยู่ๆ ฟานี่ก็ล้มไปเองฉันไม่เกี่ยวนะ ฉันไปล่ะ " ผอ.คิมแท เอาเข้าจริงๆ ก็เริ่มกลัว ความจริงแกกลัวควอนวีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
"แกจัดการเอาเองละกัน ฉันไปล่ะ" ไวกว่าปรอท ผอ.คิม ขับเบนซ์เปิดประทุนออกไปอย่างไม่เห็นฝุ่น
"พี่ฟานี่เป็นอะไร พี่ตื่นสิ เดี๋ยวฉันพาพี่ไปโรงพยาบาลเองนะ" ควอนวีเป็นห่วงพี่สาวมาก เธอชายตาแลไปเห็นมุตตาที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ไกลๆอย่างผิดหวัง
"มุตตา เธอนี่มันเลวจริงๆ เธอทำให้พี่สาวฉันเป็นแบบนี้ คอยดูนะ ฉันจะเอาคืนเธอ นังผู้หญิงหน้าด้านไรยางอายอย่างเธอ มันต้องเจอกับฉัน" ควอนวีกัดฟัน มองมุตตาด้วยสายตาอาฆาตแค้น
ความคิดเห็น