ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไปตามหาหัวใจให้เจสสิก้ากันเถอะ
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
ฉันเจสจองเดินทางจากซานฟรานมาที่นี่เมื่อ3เดือนก่อน ฉันมาเยี่ยมครอบครัวใหม่ของแม่ฉันที่นี่ หลังเรียนจบไฮสกูล
ลูกเลี้ยงของแม่ฉันมี4คน ทั้งหมดเป็นฝาแฝด ได้ยินถูกแล้วค่ะ พี่น้องใหม่ของฉันเป็นแฝด4
ฉันเดินทางมาถึงก็ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากลูกๆทุกคนของพ่อเลี้ยงฉัน ยกเว้นคนหนึ่งที่เสียมารยาทมาก
ก็ไอ้แฝดตัวที่3ที่ชื่อ ควอนยูรินั่นล่ะค่ะ เรื่องราวเป็นยังไงก็ไปตามหาอ่านเองที่แฝด4ตระกูลควอน เพราะได้ข่าวว่าเรื่องนี้ยังไม่ถูกอุ้มสักตอน
เฮ้อ ตอนนี้ฉันต้องกลับซานฟรานแล้วล่ะคะ พ่อฉันมารับแล้ว
"เจสซี่ ป่ะ เข้าเกตกันได้แล้ว"
"เจสซี่ ลูกมีอะไรจะฝากไปให้คริสไหม" คุณพ่อถามเจสซี่แล้วยิ้มให้
"คะ คุณพ่อว่าไงนะคะ หนูไม่เข้าใจ นี่เราก็จะไปด้วยกันอยู่แล้ว หรือว่าคุณพ่อ....." เจสซี่เริ่มงง
"หนูแน่ใจนะว่าอยากกลับซานฟราน ลูกรักของพ่อ ตัดสินใจอีกทีสิ บอกพ่อมาตามตรง ไม่ต้องกลัวพ่อเสียใจ สบตาพ่อ พ่อถามว่า ถ้าให้ลูกเลือกระหว่างความสุขสบายที่ซานฟราน ได้เรียนดีไซน์ ได้เป็นดีไซน์เนอร์ที่มีชื่อเสียง มีหน้ามีตาในสังคม กับ การที่ต้องไปอยู้บ้านนอก น้ำไฟก็ไม่มี ไปอยู่กับลิงตัวดำๆ ไม่มีเงินทองไม่มีชื่อเสียง ลูกตอบให้พ่อชื่นใจหน่อยสิ ว่าลูก...จะเลือกอย่างไหน" พ่อยืนกอดอกรอคำตอบจากเจสซี่
"คุณพ่อขา หนูคงทำให้คุณพ่อเสียใจ หนูขอเลือกควอนยูริค่ะ หนูอยากอยู่กับเขา เรื่องเป็นดีไซน์เนอร์นั่นใครก็เป็นได้ แต่ควอนยูริหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว พ่อคะ หนูรักเขาค่ะ ให้หนูคบกับเขานะคะ พ่อขา" คำตอบจากก้นบึ้งของหัวใจเจสซี่
คุณพ่อจับไหล่ของลูกสาวคนโต หมุนพลิกตัวหันหลัง แล้วแกล้งถีบก้นให้ถลำออกไปจากประตูทางเข้าผู้โดยสาร
"รีบกลับไปหาเขาซะเจสซี่ ป่านนี้ไม่ร้องไห้ขี้มูกโป่งคนเดียวที่บ้าน น้ำตาคงจะท่วมคฤหาสควอนไปแล้วล่ะ"
"ค่ะ พ่อ ขอบคุณมากนะคะ" เจสซี่รีบวิ่งออกไป กระเป๋าของใช้อะไรที่บนเครื่องเธอไม่เอาสักอย่างแล้ว
"เจสซี่ ปิดเทอมที่จะถึงนี่ พ่อจะส่งคริสมาอยู่ด้วยน้าาา" ไม่ทันแล้วค่ะพ่อ เจสซี่ออกไปเรียกแท๊กซี่ข้างนอกนู่นแล้ว
"โชคดีนะ เจสซี่ ลูกรักของพ่อ พ่อรักลูกนะ " โชคดีเหมือนกันนะคะคุณพ่อที่น่ารัก
.............................................
หน้าสนามบินสุวรรณภูมิ
"เฮ้อ ทำไมแท๊กซี่มันหายากจังเลยอ่ะ ข้ามไปเรียกอีกฝั่งดีกว่า " เจสสิก้าไม่รู้อะไร หน้าตาเอเชียแท๊กซี่เค้าไม่ค่อยอยากรับหรอก ต้องฝรั่งนู่น
นางเอกเรื่องนี้เดินไปเรียกแท๊กซี่ที่ริมฟุตบาท เจสสิก้าที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเมืองไทยเลย
"โอ๊ยยยยยย ช่วยด้วยยยย ฉันตกท่อ" นั่นไง กทม.เขาลอกท่อรอน้ำท่วมเนี่ย เธอก็ไม่รู้อีก น่าสงสารจัง สิก้า ตกท่อระบายน้ำ
...................................
คฤหาสควอน
"ค่ะ ค่ะ ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ "จองซูยอนวางโทรศัพท์แล้วรีบไปบอกชด
"ลุงชดคะ เดี๋ยวเอารถออกไปโรงพยาบาลหน่อยนะคะ สิก้าเดินตกท่อ เดี๋ยวหนูจะไปเรียกคุณยูริก่อน"
............................
ตึกเล็ก
ห้องนอนกั๊บยูล - โลกส่วนตัวของลิงน้อย
ทั้งห้องมืดสนิท ไม่เปิดหน้าต่าง ไม่เปิดผ้าม่าน มีแต่ลิงน้อยๆที่หัวใจแตกสลายนอนร้องไห้บนเตียงคนเดียว
"ก๊อก ๆ ๆ"
"คุณยูริคะ อย่าเศร้าโศกเสียใจไปเลยค่ะ ซูยอนขอวานคุณไปเป็นเพื่อนทำธุระหน่อยได้ไหมตะ ที่บ้านไม่มีใครอยู่เลย นี่ก็มืดแล้ว มันอันตรายอ่ะค่ะ"
"อืมม ได้สิ รอแป๊บหนึ่งนะ ขอฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน"
.................................
โรงพยาบาลโซชิ
"คุณยูริคะ ซูยอนฝากเข้าไปดูแลเพื่อนของซูยอนที่ในห้องฉุกเฉินหน่อยนะคะ เดี๋ยวซูยอนจะไปจัดการเรื่องค่ารักษาพยาบาลก่อน"
"ได้สิซูยอน เพื่อนเธอชื่ออะไรล่ะ "
"เข้าไปดูที่ห้องฉุกเฉินเลยค่ะ มีไม่กี่คนหรอกค่ะที่เดินตกท่อ ซูยอนไปก่อนนะคะ คุณยูริ อ้อ แล้ว...เ่อ่อ....ดีใจด้วยนะคะ" ซุยอนยิ้มให้แล้วรีบวิ่งออกไปอย่างรีบร้อน
"ซุยอนพูดแปลกๆ นั่นจะรีบไปไหนน่ะ ห้องการเงินก็อยู่ข้างๆนี่ไม่ใช่เหรอ ทำไมวิ่งขึ้นรถนายชดไปอย่างนั้นล่ะ" ยูริงง
"วันนี้เจอแต่เรื่อง เซ้งเว้ยยย แล้วนี่เพื่อนซุยอนเป็นใครชื่ออะไรยังไม่รู้เลยเนี่ย ใครกันวะ โง่จัง เดินตกท่อ" ควอนยูริบ่นกับตัวเอง ตอนเดินเข้าไปตามหาเพื่อนซูยอนในห้องฉุกเฉิน
"คุณพยาบาลคะ ฉันมาหาคนที่เดินตกท่อวันนี้ค่ะ" ยูริถามหากับพยาบาลที่เข้าเวรอยู่
"โน่นน่ะคะ เอวเคล็ด คอเคล็ด ขาถลอกนิดหน่อย ฉีดยาแก้ปวดให้แล้ว ตอนนี้แกหลับอยู่เพราะฤทธิยา แล้วอย่าเพิ่งไปรบกวนผู้ป่วยนะคะ คุณนั่งรออยู่ตรงนี้ก่อน เดี๋ยวถ้าเธอตื่น ฉันจะออกมาเรียกคุณ" พยาบาลเวรตอบ
"อะไรนะ นี่ฉันต้องรอมันตื่นอีกเหรอ นี่กี่โมงแล้ว 3 ทุ่ม ถ้าคืนนี้มันหลับยาวล่ะ ฉันจะไปรอที่ไหน" ยูริเริ่มหงุดหงิด ซูยอนนะซูยอนเพื่อนเธอแท้ๆ ทำไมไม่มาดูเองเนี่ย
"คุณก็ปูเสื่อนอนรอที่พื้นข้างเตียงเธอสิคะ ญาติผู้ป่วยใครๆเขาก็นอนรออย่างนี้กันทั้งนั้น นี่ค่ะเสื่อ ฉันมีให้เช่า คืนละ50บาท" พยาบาลเวรแนะนำยูริ
"เอ๊า เอาก็เอา นอนที่นี่มันล่ะวะ ดีเหมือนกันจะได้ไม่เหงา คิดถึงสิก้าจัง ป่านนี้เธอคงนอนหลับสบายอยู่บนเครื่องบินสินะ" ควอนยูริคิดถึงสิก้าจนหลับไปบนพิ้นเสื่อข้างเตียงผู้ป่วยอย่างน่ารักน่าหยิกแก้ม
...................................
กลางดึกในห้องผู้ป่วยรวม
"โอ๊ย ใครมาเหยียบหัววะ" ควอนยูริสะลึมสะลือมองไม่เห็นใครก็หลับต่อ
"คุณพยาบาลคะ ห้องน้ำไปทางไหน ฉันปวดฉี่อ่ะค่ะ" อ๋อ เจสสิก้า ลุกมาเข้าห้องน้ำเลยเผลอไปเหยียบหัวลิงที่นอนเฝ้าอยู่ที่พื้น
"โอ๊ย แล้วนี่ใครมาเหยียบหลังอีกวะ" ควอนยูริสะลึมสะลือเหลียวซ้ายแลขวาไม่เห็นใครก็หลับต่ออีก
"อืม ไปฉี่มาแล้วสบายตัวจัง นอนล่ะนะ" เจสสิก้าอีกแล้ว นี่คงเหยียบหลังยูริขึ้นไปนอนบนเตียงล่ะสิ
คราวนี้เป็นควอนยูริลุกมาเข้าห้องน้ำบ้าง กลับมานอนอีกที ลิงน้อยคงลืมไปว่าตัวเองนอนบนเสื่อ เห็นเตียงข้างบนมันเหลือที่เยอะเลยอยากขึ้นไปนอนบ้าง (ก็สิก้าตัวบางขนาดนั้นที่นอนมันก็เหลือเยอะอ่ะดิ)
"ขอนอนด้วยคนนะเธอ" ลืมตามองใกล้ๆ นึกว่าฝันไป นี่มันเจสสิก้านี่นา ทำไมคืนนี้ฝันดีจัง ได้เห็นเจสสิก้าในฝันด้วย งั้นขอนอนกอดหน่อยน้า
.....................
เช้าแ้ล้วจ้า
พยาบาลเวรเช้าเข้ามาเดินดูความเรียบร้อยตามเตียงผู้ป่วยเหมือนทุกๆวัน แต่วันนี้เธอ
"กรี๊ดดดดดดด คุณสองคน ลามกที่สุดเลย ทุเรศมาก กรี๊ดดดดดดด"
มันก็เป็นภาพที่ไม่น่าดูจริงๆ
ควอนยูริกอดเจสสิก้าไว้ในอ้อมแขน มือข้างหนึ่งของเขาหายเข้าไปในเสื้อคนไข้
ใช่แล้ว เขานอนจับนมเจสสิก้าทั้งคืน
ส่วนเจสสิก้านอนก็อยู่ในท่าที่เหมือนจะให้ความร่วมมือกับเขาเช่นกัน
................
สถานีตำรวจ
"หนูสองคนโดนข้อหาอนาจารในที่สาธารณะ ข้อหานี้ก็ไม่ร้ายแรงอะไรมาก ปรับ 2,000 ทำประวัติแล้วก็กลับบ้านได้ พวกหนูเป็นแฟนกัน จะรักกันที่บ้านใครเขาก็ไม่ว่า แต่นี่จะมาอะไรกันในโรงพยาบาลมันไม่เหมาะไม่ควร เอาล่ะ จ่ายค่าปรับมาแล้วพวกหนูกลับบ้านได้" สิบเวรอธิบาย+อบรมความประพฤติเสียยืดยาว
"สิก้า มีเงินไหม ฉันมีตอนนี้ไม่ถึง500เลยอ่ะ ฉันไม่เคยพกเงินเยอะเธอก็รู้" ควอนยูริ เอ่ยถามคนรัก
"ยูริยา กระเป๋าตังฉันลืมไว้ที่ห้องของเธอด้วยซ้ำ จะกลับซานฟรานนี่ฉันไม่เอาเงินไปสักบาทเลยนะ" เจสสิก้าส่ายหัวบอกไม่มีเงินเหมือนกัน
"ทำไงดีล่ะ เจสสิก้า จะให้ทางบ้านหรือใครๆรู้ก็ไม่ได้ด้วยสิ อายเค้าอ่ะ" ควอนยูริกลุ้มใจ ยกมือเกาหัว ตาเลยเหลือบมองไปเห็น
ไอโฟน
สมบัติล้ำค่า
ในมือ
ของ
ชิค
"เร็วๆหน่อยนะหนู ถ้าไม่มีเงินจ่ายค่าปรับเองก็โทรเรียกพ่อแม่มาจ่ายดีกว่านะ เสียเวลาฉันหมดเนี่ย" สิบเวรแนะนำทางออกให้
"สิบเวรคะ ใช้ไอ้นี่จ่ายแทนค่าปรับได้ไหมคะ" ควอนยูริ คว้าลูกรักของชิค มายื่นให้สิบเวร
"ควอนยูริ ไม่น้าาาาาาาาาา" เจสสิก้าร่ำร้องปริ่มจะขาดใจ
.............................
เดินจับมือกันลงมาจากสน.
"ไม่เอาน่าสิก้า เดี๋ยวฉันซื้อให้ใหม่น้า ไม่เอา อย่าทำหน้าอย่างนี้สิ ไม่สวยเลยน้า" ควอนยูริยิ้มแก้มจะฉีกขึ้นใบหู
***หน้างอ แก้มป่อง***
"สิก้าของฉัน หน้างอยังน่ารักเลยอ่ะ " ควอนยูริโลกเป็นสีชมพู มองอะไรก็ดีไปเสียหมด
"ป่ะกลับบ้านเรากัน ขึ้นรถเมล์กันนะสิก้า เร็วๆ คันนี้ล่ะ ป่ะสิก้า" ควอนยูริลากแขนเจสสิก้าขึ้นรถเมล์ ปลายทางคือ....คฤหาสควอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น