หากเฟรินไม่สามารถกลับเป็นหญิงได้อีกครั้ง!!!!!

ลำดับตอนที่ #3 : KIss เป็นเหตุให้ KIdd ( คิด )

" ชู่วว อย่าเสียงดังสิ ชั้นอุตส่าห์แอบเข้ามา แกคิดว่ามันง่ายนักรึ " มาร์ดัสบอกเฟริน

" อย่างพ่ออ่ะ จะเป็นนักวิทย์ ฝันรึป่าวเนี่ยฉัน.. ว่าแต่พ่อ ไอ้ยานี่มันอะไรอ่ะ " เฟรินยกมือหยิกแก้มตนเอง

" เอาไว้ก่อน แล้วฉันจะบอกให้ แต่ตอนนี้มีข่าวมาบอก " มาร์ดัสตอบปัดๆ

" ข้อ1  ฉันจะไม่อยู่3เดือน ไปเกาะลูลู่เครส..แกไม่ต้องตามมาด้วยนะ เจ้าตุ๊กแก " มาร์ดัสเหน็บ

" 2... แกปกติงกซะยิ่งกว่างกนี่นา..... " มาร์ดัสเดินไปหาเฟรินแล้วกระซิบ " ถูกจูบแล้วแกไม่คุ้มนา แกต้องเอาคืนให้คุ้มสิ " มาร์ดัสแซว

" ฉันไปล่ะ เจ้าตุ๊กแกตัวแดง "

       แล้วก็มีผู้ร่วมสนทนาอีกคน

" เฮ้   คาโล เฟริน พวกแกมาอยู่นี่เอง หอปิดแล้วนะ " คิลบอก

" แล้วแกหล่ะ " เฟรินย้อน

" ก็พวกแกหายไปทั้งคู่ยังกับไปค้างม่านรูดกัน " คิลแซวจนเฟรินตบหัวดังผัวะ

      ทันใดนั้นอากาศก็เย็นลงเรื่อยๆ

" คาโล ชั้นหนาวจะตายแล้วเฟร้ย " เฟรินด่า แต่พอเห็นหน้าก็มองหน้าคาโลไม่ติด จึงสะบัดหน้าหนี คิดถึงคำที่มาร์ดัสบอก " จูบคืนซะสิ จะได้คุ้มไง "

" เฟริน " คาโลจับแขนเฟรินไว้แต่เฟรินสะบัดออกแล้วกลับหอโดยไม่หันมอง

" ช่างเถอะคาโล หมอนั่นมันมามาก เลยหงุดหงิ..โอ้ย " คิลกระซิบแต่ถูกรองเท้าเก่าๆแสนเหม็นบินมาปะทะหน้าเต็มๆ  พร้อมกับเสียงด่าตามมา " มามากบ้านแกสิ "

" รองเท้าแกเล่นเอาใจชุ่มเลย ไอ้เพื่อน " คิล อดแซวถึงรองเท้าไม่ได้

รุ่งเช้า

" โร นายรู้จักเกาะลูลู่เครสไหม " เฟรินถาม

" อืม ม่ายรู้สิแฮะ ......." โรตอบ

" เฮ้เฟริน " เสียงเจ้าตัวดีอีกตัวที่เป็นใครไม่ได้นอกจากครี้ด

" ไงครี้ด ของขวัญล่ะๆ " เจ้าคนงกทวง

" ยังๆ นายยังม่ได้ใส่ชุดวันเกิดให้ดูเลย " ครี้ดยังคิ้ว2แผล่บ

" พอดีเลยครี้ด รองเท้าอีกข้างยังว่าง ฉันให้นาย " พูดแล้วก็ยัดรองเท้าอีกข้างจากที่เมื่อวานหายไปข้างหนึ่งใส่หน้าครี้ด

" จริงสิ ซักให้ด้วยนะ  คิล ครี้ด หึๆๆ " เจ้าตัวดีหัวเราะร่วน แต่ตัวดีอีก2ตัวซุบซิบกัน 

       ฉันว่าซักยังไงก็ไม่หายเหม็นฟ่ะ(คิลพูด)

     ดีไม่ดี แค่หิ้วกลับไป รูมเมท เหม็นสลบ(ครี้ดพูด)

    กลิ่นรัญจวนขนาดนี้แค่แตะยังอยากบ้า(คิลพูด)

    นั่นสิ สงสัยเท้าเฟรินมัน เป็นฮ่องกง ฟุตแหงว่ะ (ครี้ดพูด)

         ***ฮ่องกงฟุต เท้ามีรา เห็ด แบคทีเรีย ฯลฯ

" ฉันคิดว่าเกาะนั้นคงเป็นเกาะที่สร้างสนามแม่เหล็ก ต่อต้านการถ่ายภาพจากดาวเทียม ทำให้ไม่ปรากฏในแผนที่ " เสียงคาโลดังขึ้น ไม่ทันไร เฟรินก็จะลุกหนี

        หมับ คาโลคว้าต้นแขนเฟริน

" ปล่อย " เฟรินพูดเสียงดุ

" นายโกรธอะไรของนาย นายก็รู้ว่าฉันง้อไม่เป็นก็ยังงอน " คาโลกระซิบ หารู้ไม่ว่าตนเผยไต๋

" ก็ต้องหัดง้อซะบ้าง มันเป็นพื้นฐานนะ นักรักขั้นอนุบาล " เจ้าตัวดีได้ทีขี่อีกัวน่าไล่(ไรฟ้าเนี่ย คนแต่งติ๊งต๊อง)

           แสบจริงๆ  ( คาโลคิด)