คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : BoYfrienD
"ลิซ่า"
"ว๊อดซัพ โฮมเกิร์ล" ฉันกอดทักทาย เจโมนิค เพื่อนสาวผิวดำของฉัน ปีนี้เป็นปีซีเนียร์แล้ว ฉันหวังว่า ฉันจะจบเดือนพฤษภาปีหน้านี้นะ เพราะ TAKS ฉันก็สอบผ่านตั้งแต่เกรดสิบแล้ว
ฉันย้ายมาอยู่ที่ ฮิวส์ตั้น เทกซัส หลังจากที่ฉันเรียนจบ ป.6 เพราะพ่อกับแม่ เลิกกันและในที่สุด พ่อก็ต้องเป็นคนกระเตงฉันมาเลี้ยงที่นี่ด้วย พ่อแต่งงานใหม่กับแม่ม่ายเม็กซิกันชื่อ คลาเรน ฉันกับเธอไปกันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ฉันกับลูกชายซึ่งมีฐานะเป็นพี่ชายของฉันในตอนนี้ไปกันได้ดีทีเดียว
เจโมนิคยื่นการ์ดที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นการ์ดปาร์ตี้
"แบล็คแอนด์โกลเด้น โอเค โฮมเกิร์ลเจอกัน"
โกลเด้น คือ คำที่คนที่นี่ใช้เรียก คนเอเชีย เนื่องจากประชากรในฮิวส์ตั้น ส่วนใหญ่เป็นคน เวียดนาม จีน คนดำ และ เม็กซิกัน โรงเรียนฉันจึงมีคนขาวน้อยมาก และฉันก็ไม่ค่อยจะไปสุมหัวกับพวกนั้นเท่าไหร่ เพราะความแตกต่างหลาย ๆ อย่าง
ฉันเดินตรงไปที่ห้องสมุดใน นอร์ทเฮ้าส์ ซึ่งเป็นที่ฉันชอบมานั่งทุก ๆ เช้า แฟนของฉันคงจะมาถึงโรงเรียนก่อนฉันแล้วล่ะ แล้วก็จริง ๆ ด้วย เขานั่งฟังเพลงอยู่ที่มุมเดิมที่เรามักจะมานั่งคุยกัน แฟนของฉันเป็น คนดำผสมกับเม็กซิกัน ผิวสีแทน ตาโต และจมูกโด่ง และเนื่องจากเขาเคยเป็นนักบาสเกตบอลของโรงเรียนจึงทำให้เขาสูงประมาณ 180 กว่า ๆ
"พีวี่" ฉันเรียกเขาเบา ๆ จากข้างหลัง แต่คาดว่าเขาคงจะไม่ได้ยิน เพราะเขาไม่ได้หันมามอง แ่ต่ปากยังคงขมุบขมิบเพลงแร็พ เดอร์ตี้เซ้าท์ต่อ
"เฮ้ เบบี๋" ฉันเรียกพลางสะกิดเขา
"อู้ ว๊อดซัพ เบบี้" เขาหันมากอดฉัน และจุ๊บที่ปากหนึ่งที ฉันวางกระเป๋าถือและหนังสือไว้บนโต๊ะก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ เขา
เขาปิดเครื่องเล่นซีดี แล้วหันมามองหน้าฉัน
"ไปป่ะ ปาร์ตี้ คือวันศุกร์"
"ไปดิ่ เมื่อกี้ แล๊นซ์มันก็เอาบัตรมาให้ เห็นว่าจะไปกันหลายคนนะ"
"ไม่ค่อยอยากไปเลย พึ่่งเปิดเทอมเอง"
"ไปเหอะ ปีนี้ก็ปีสุดท้ายแล้ว พวกซีเนียร์ไปกันเยอะจะตาย อีกอย่าง กลุ่ม พอล ที่เธอทำอยู่ก็ไปกันไม่ใช่หรอ"
"ไ่ม่รู้ดิ่ พึ่งได้บัตรมาเมื่อกี้เองเจอเจโมนิคอ่ะ เออ แล้ว เจมอลเป็นไงบ้าง"
เจมอล เป็นเพื่อนสนิทของแฟนฉันที่อยู่แก๊งส์(บลู)เดียวกัน เขาโดนยิงเพราะ ไดรฟ์บาย เมื่อวานตอนเย็น โชคดีที่ไม่ตาย หรือโดนตำรวจจับไปซะก่อน
"ก็ปลอดภัยแล้วแหละ เมื่อเช้าโทรไปหามันมา"
"เหอะ อยู่ดีไม่ว่าดี หาเรื่อง"
เขาไม่ตอบอะไรแต่แค่มองหน้าฉันเฉย ๆ ความจริง ฉันไม่ค่อยอยากให้พีวี่ อยู่กับพวกแก๊งเท่าไหร่ มันอันตราย แล้วก็ผิดกฏหมายด้วย แต่ว่า ฉันก็ไม่ใช่พีวี่ จะไปยุ่งอะไรทุกเรื่องก็คงไม่ได้
หลังจากที่กระดิ่งเข้าเรียนดัง พีวี่เดินมาส่งฉันที่ตึกเซ้าท์ เพราะฉันมีเรียนเลขคาบแรก
"ตอนกลางวันลั้นช์ไม่ตรงกันใช่ป่ะ เจอกันตอนเย็นที่เดิมนะ ไปเที่ยวกัน"
ฉันพยักหน้าแล้วรีบเดินขึ้นบันได เพราะไม่อยากทาร์ดี้ (คือ ถ้าสายแล้วต้องไปเอาใบที่เรียกว่าใบทาร์ดี้ แล้วก็มีสิทธิ์โดนหักคะแนน) ห้องเรียนพรีแคลคูลัสของฉันมีคนเรียนไม่ถึงสิบคน แถมวันนี้ก็ขาดเรียนกันซะสอง ก็เหลือแค่ไม่กี่คนเอง เราเลยทำงานกันได้ตามสบาย ฉันทะเลาะกับ ฮวาน นิดหน่อย เพราะปกติฉันเป็นคนที่เก่งเลขที่สุดในห้อง ฮวานและ อาโมนิก้ามักจะลอกข้อสอบของฉันเสมอ แต่บทที่แล้วฉันก็ทำไม่ได้เหมือนกันอ่ะ แต่ก็ทำให้พวกมันลอก แล้วผลสอบออกมากลับตก ฮวานเลยแอบงอนฉันนิดหน่อย
ที่โรงเรียนแบ่งเป็น เอเดย์ กับ บีเดย์ ซึ่งแบ่งเป็นวันละ 5 วิชา (รวมโฮมรูม) ฉันไม่มีลั้นช์เดียวกับ พีวี่เลยเทอมนี้ เซ็งชะมัด
วันนี้ฉันเลยต้องมานั่งกินข้าวกับพวก คริสตี้ เพราะเรามีคาบก่อนลั้นช์ด้วยกัน เรื่องที่เสวนากับพวกนี้ก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากผู้ชายกับปาร์ตี้ เป็นเรื่องปกติธรรมดาของเด็กที่อเมริกัน ฉันว่า คริสตี้น่าจะหยุดไปปาร์ตี้ได้แล้วเพราะ คุณเธอก็ใกล้จะคลอดลูกแล้วด้วย นี่ก็ยังอุตส่าห์กระเตงลูกในท้องมาเรียนด้วยทุกวัน เพราะมันขาดสังคมไม่ได้
คาบบ่ายมีแค่วิชาเดียวคือ ศิลปะ เป็นวิชาที่ฉันชอบมาก เพราะมันไม่ต้องจำอะไรมากมาย อีกอย่างคุยในคาบได้ด้วย และที่สำคัญ เพื่อนฉันมีคลาสนี้กับฉันหลายคน ในห้องเลยเสียงดังมากกว่าห้องอื่น ๆ
หลังเลิกเรียน ฉันรีบเดินแทรกผู้คนไปที่ลานจอดรถ เพราะถ้าไปช้า คุณชายต้องบ่นเป็นชุดแน่ แต่แล้วฉันก็เป็นคนแรกที่เดินมาถึงรถ Cadillac DTS สีดำคันงาม แต่หลังจากที่ฉันยืนรอไม่นาน พีวี่ก็เดินมา ฉันละหน่ายกับกางเกงต่ำ ๆ ของเขาจริง ๆ แล้วเขาเป็นอะไรที่แบบว่า ถ้า กางเกงโรค่าแวร์เสื้อต้องโรค่าแวร์จะได้ แมทช์ ค่าเสื้อพี่วี่ตัวเดียวฉันไปซื้อเสื้อผ้าใส่ได้ สองสามชุด
"ความจริงไม่ต้องมาก็ได้นะ" ฉันประชด
"โทษทีเมื่อกี้เจอพวก แชนอนเลยแวะคุยหน่้อย"
"ทำไมจะไปยิงใครเค้าอีกละ"
"ไม่เคยยิงใครก่อน แต่ถ้ามีคนมายุ่งกะ เธอ มันโดนเป่าแน่"
"โอ๊ย เก่งจังนะ"
เขาไม่พูดตอบแต่เปิดเพลงเสียงดัง ๆ แทน และนี่ก็เป็นสิ่งนึงที่ฉันไม่ชอบ ก็ไอ้เพลงแร็พแค่เสียงบีทมันก็ดังพออยู่แล้ว ยิ่งเปิดดัง ฉันยิ่งปวดหู ไม่ใช่ว่าไม่ชอบหรอกนะ ฮิพฮอพตอนนี้มันก็เหมือนชีวิตฉันไปแล้ว แต่บางทีดังเกินไป ฉันก็เกรงใจคนบนถนนเค้าเหมือนกัน
"จะไปไหนอ่ะ" ฉันถาม เป็นคำพูดที่แสนจะปกติ
"ไปแกลเลอเรียป่ะ อยากกินไอติมอ่ะ"
"โห แพงอ่ะ"
"ไปเหอะ อยากกิน มาร์เบิ้ลแสล๊บที่แกลเลอเรีย"
ฉันพยักหน้าแล้วแร็พตามเพลงที่เปิด ( Grillz – Nelly
เรานั่งกินไอติมพลางมองดูคนที่เดินผ่านไปผ่านมาพลางคุยกันไปเรื่อย ๆ เหมือนคู่รักคู่อื่น ๆ
"เรื่องพ่อเป็นไงมั่ง"
"ก็เฉย ๆ อ่ะ เกรงใจ มาเซลโล่มันด้วย ลิซ่าไปทำท่าไม่ชอบแม่มันมาก ๆ เดี๋ยวจะทะเลาะกันเปล่า ๆ"
มาเซลโล่ เป็นพี่ชายฉัน 1 ปี แต่เราเรียนชั้น ซีเนียร์ เหมือนกันที่โรงเรียนเดียวกันอีกอย่าง เขาก็รู้จักกันกับพีวี่ ความจริง เพราะมาเซลโล่นี่ละ ทำให้ฉันรู้จักกับพีวี่
"ก็ดีแ้ล้ว อะไรที่ทำใจได้ก็ทำไปเหอะ"
พีวี่ก็อาศัยอยู่กับแม่เลี้ยงเหมือนกัน ครอบครัวพีวี่เป็นครอบครัวคนมีฐานะ บ้านหลังใหญ่อยู่่ใน ดาวน์ทาวน์ แถมพ่อก็ทำงานเป็นโปรดิวเซอร์ ให้แร็พเปอร์อีกต่างหาก
"คืนวันศุกร์มานอนค้างที่บ้านเป่า"
"ไม่รู้ดิ่ ต้องถามพ่อก่อนว่าจะีค้างได้เป่าอ่ะ"
ความจริงฉันไม่ต้องขอ พ่อก็ไม่ค่อยสนใจอะไรมากมายอยู่แล้ว คงเห็นว่าฉันเองก็โตแล้ว น่าจะคิดเป็น(หารู้ไม่ว่าพ่อคิดผิด)
"มาดิ่ มีของนะ" (ของที่หมายถึงคือ วี๊ด นะแหละ)
"อือ ไงก็ไปได้อยู่แล้วล่ะ ถ้าไม่เมาน็อคที่ปาร์ตี้ แบล็คแอนด์โกลเ้ด้นนั่นก่อนนะ"
เรานั่งคุยกันจนถึง หกโมง พีวี่เลยชวนฉันไปดูหนังที่แคตี้มิลล์มอลล์ (เอ่อ ไม่ค่อยจะใกล้เลยใ่ช่มั้ย) เพราะว่า เราจะได้ช็อปปิ้งได้ด้วย พีวี่รู้ว่าห้างประจำของฉันคือ แคตี้มิลล์
เราใช้เวลาทั้งหัวค่ำหลังจากดูหนัง ช็อปปิ้ง ที่ร้าน Charlotte Russe และ พีวี่ ซื้อเสื้อ Baby phat ,
ฉันเปิดประตูบ้าน พร้อมกับพบว่ามาเซลโล่นั่งดูบาสเกตบอลอยู่ หมอนี่เีชียร์ เซลติค ตลอดเชอะ ใครก็สู้ เคอร์บี้ ของฉันไม่ได้ย่ะ
"กลับมาแล้วไง"
"อือ มีไรอ่ะ ไม่หลับไม่นอนอีกไง ดึกดื่นนั่งดูทีวีอยู่ได้"
"ทีเธออ่ะ เหอะ แล้วมาทำเป็นพูด" เขาละสายตาจากทีวีมามองหน้าฉันพักนึง
"พ่อขึ้นนอนแล้วหรือไง มานั่งพ่นควันฉุย ๆ อยู่นี่"
"ตั้งนานแล้ว ป่านนี้หลับไปแล้วมั้ง"
"เออ มาเซลโล่ คืนวันศุกร์หลังปาร์ตี้ ฉันไปนอนบ้าน พีวี่นะ"
"ไปไหนก็ไปเหอะ แต่ระวังจะโดนยิง ไม่ก็โดนพวกบลัดมันลากไปอ่ะ"
"เออรู้หน่า"
"เป็นผู้หญิงไปอยู่กับพวกแก๊งมากมันไม่ดี"
ฉันเงียบเพราะีขี้เกียจฟังมันพูดมาก ยิ่งถ้าฉันพูดมันก็ยิ่งพูด
"เออ ๆ ขึ้นไปนอนละ พรุ่งนี้ตอนเช้ารอด้วยนะ จะติดรถไปด้วย"
"โอเค"
"เออ เลิกกับ ยัยเจซซิก้านั่นแล้วไง วันนี้เห็นมันจูบกับไอ้จีนเจ๊กอยู่ที่แถว แอนเน็กซ์อ่ะ"
"ก็นั่นละ ถึงเลิก บิทช์"
"เหอะ ฝันดีนะคุณ"
"อือ กู๊ดไนท์"
ฉันอาบน้ำแล้วนอนเหมือนเคย ทั้งหัวเปียก ๆ แต่ก็ไม่ลืมที่จะเปิดวิทยุค้างไว้ เพราะชีวิตฉันขาดเสียงเพลงไม่ได้ ฉันจะนอนไม่หลับ ไม่ก็นอนหลับไม่สนิท ฉันตื่นมาตอนเช้าแบบเช้าตรู่มาก ๆ มันพึ่งจะตีสามเอง เสียดายชะมัด กำลังฝันดี ๆ เลย ฉันฝันถึงเด็ก ผู้หญิงคนนี้บ่อยมาก ๆ เธอเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ผมยาวเป็นลอน แต่งตัวด้วยชุดที่เคยสวยแต่ตอนนี้กลับยับยู่ยี่ มอมแมม เธอมักจะเข้ามาเล่นกับฉันเสมอ(ในฝันนะ) และฉันก็รู้สึกเอ็นดูเธอเอามาก ๆ ด้วยสิ เฮ้อ แต่ว่าฉันเหลือเวลาหลับอีกแค่สองชั่วโมงเอง นอนต่อดีกว่า....
และฉันก็ตื่นเพราะนาฬิกาปลุกจนได้ จากเท่าที่ฟังในวิทยุเห็นดีเจบอกว่า วันนี้อากาศจะร้อนตับแตก แต่ฉันก็ชินแล้วล่ะ อากาศร้อน ๆ แบบนี้เหมือนที่ไทยชะมัด โชคดีนะ ที่โรงเรียนฉันมีแอร์
“มาเซลโล่ ไปโรงเรียนกันเหอะ”
“จะรีบไปไหนอ่ะ”
พี่ชายฉันยังนั่งกินซีเรียลหน้าเหมือนยังไม่ตื่นอยู่เลย ฉันจึงต้องจำยอมรอแล้วโทรหาพีวี่แทน ฉันมาถึงโรงเรียนก็เกือบจะเข้าเรียนแล้ว รู้งี้นั่งรถบัสนักเรียนเหมือนทุกวันจะดีกว่าอีก ฉันไม่ได้เจอพีวี่ตอนเช้าเพราะแค่ฉันก้าวเข้าบริเวณตึกโรงเรียน ออดก็ดังพอดี วันนี้ต้องเป็นวันที่ไม่มีความสุขแน่ ๆ เลย
ฉันคิดอะไรเพลิน ๆ ตอนที่เดินไปตามระเบียงเพื่อจะไปกินข้าวกลางวัน แ้ล้วฉันก็ต้องเจอคนที่ฉันเกลียดที่สุดในโลกตั้งแต่ฉันเกิดมา “มาติน” ฉันพยายามหนี แต่เขาก็พยายามตามฉันจนได้ พีวี่เคยจะยิงเขา
ไปรอบนึงแล้ว ใจฉันก็อยากอ่ะนะ แต่ว่าฉันไม่อยากให้พีวี่ติดคุกหนิ่
“เอ้ ว๊อซซัพเบบี้”
“I aint ya babi man wat da fxx do u want?”
“u talk to me like dat, gal?”
“Leave me alone mathafxxker”
และฉันก็สะบัดมันออกจากไหล่ ท่ามกลางสายตาคู่หนึ่งและเสียงหัวเราะเยาะของ ราล์ฟ
“หัวเราะไร น่าขำตรงไหน รู้งี้ให้พีวี่ยิงตายไปก็ดี”
“ฮอตแล้วไม่ดีไง”
“ไม่เอาอ่ะ เฮ้ย นี่มีลั้นช์หรอ”
“เปล่าอ่ะ สกิ๊ป”
“ไปไหนอ่ะ ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อย”
“ไปดิ่กำลังหาคนไปกินด้วยอยู่พอดี”
ราล์ฟเป็นเพื่อนสนิทของฉันคนนึง คือต้องเข้าใจว่า สังคมวัยรุ่นอเมริกัน กับคนไทยต่างกันมากแบบสุด ๆ
เรานั่งกินที่โต๊ะมุมโรงอาหารเพราะฉันขี้เกียดไปปากเปียกปากแฉะกับพวกผู้หญิง
“เอ้ ว๊อซซัพ ลิซ่า” ฮวานทัก เขาวางอาหารที่โต๊ะ แล้วทำแฮนเช็ค หัวใจ อันยาว ๆ กับฉัน แล้วก็หันไปทำแฮนเช็คของพวกแก๊งเขากับ ราล์ฟ พร้อมกับแชนนอนที่เดินตามหลังมาติด ๆ
เฮ้อ สรุปฉันคิดผิดรึเปล่าเนี่ย ที่มานั่งกินข้าวกับพวกผู้ชาย คุยเรื่องอะไรกันก็ไม่รู้ Violence แล้วก็บ้ากามชะมัด
“เฮ้ย ไปละนะ” ฉันลุกทันทีที่กิน พิซซ่าของฉันหมด
“รีบไปไหนอ่ะ” แชนนอนถาม
“ดูพวกเธอคุยกันดิ่ ไม่รู้เรื่องอ่ะ”
“ฟังไว้จะได้รู้ว่าพีวี่มันเป็นไง”
“หือ เกี่ยวไรกะพีวี่ด้วยล่ะ”
“แก๊งสเตอร์ เกิร์ล”
แล้วฉันก็ต้องนั่งต่อเพราะ แชนนอนไม่ยอมให้ฉันลุกจากโต๊ะ ตอนบ่ายฉันต้องเดินไปเรียนอีกตึกนึงเป็นวิชา ไมโคร ไบโอ เรียนเรื่องโรค แล้วก็วัคซีน อะไรพวกนี้ล่ะ ก็สนุกดีนะ ฉันยังไม่อยากเชื่อเลยว่าเรียนได้ไง โง่ ๆ อย่างฉันเนี่ย
ฉันมารอ พีวี่ที่รถของเขาหลังเิลิกเรียน ไม่นานเขาก็มาแล้วจูบฉันแบบเฟรนช์คิส ท่ามกลางหมู่ โฮมมี่ลิงของเขา ความจริงฉันแอบชอบ เจสันที่สุดเลย เป็นผู้ชายที่ทำเดรดล็อคแล้วหล่อ
“พวกนี้มันจะแวะไปบ้านวันนี้อ่ะ”
“ทำไรอีกอ่ะ”
“ก็รู้ ๆ อยู่ จะไปมั้ย”
“แล้วจะให้วิ่งตามรถบัสหรือไงเล่า” ก็รถบัสโรงเรียนเริ่มออกกันหมดแล้วหนิ่
เขามองหน้าเหมือนงง ๆ นิดหน่อย คงไม่เข้าใจว่าฉันหมายถึงอะไร
“ก็เป่า แต่ถ้าอยากกลับบ้านกลับไปก่อนได้ แต่ถ้าจะไปด้วยกันก็ไปได้”
และแล้ว ฉันก็นั่งสบายอยู่ที่นั่งข้างคนขับ พร้อมกับ โฮมมี่ ของพีวี่อัดกัน หกคนข้างหลังรถ
“อากาศข้างหลังเป็นไงบ้างหรอ” ฉันคุยกับแชนนอนผ่านกระจก
“ไม่ต้องมาพูดเลย เดี๋ยวเหอะ ผู้หญิงคนเดียวซะด้วย ระวังหน่อยนะ ลิซ่า พอดี เอเชียนนี่แบบว่า ไทพ์”
“เฮ้ย ๆ พูดระวังปากหน่อย” พีวี่หันหน้าไปมอง แชนนอน ห้าห้าห้า แล้วฉันก็นั่งยิ้มให้กับกระจกข้าง ๆ แต่กลับกลายเป็นว่าฉันยิ้มให้กับคนขับรถข้าง ๆ เอ่อ เขาจะว่าฉันบ้ารึเปล่า
ฉันลดกระจกรถลง เพราะพีวี่ลดด้านของพีวี่ลงแล้วเปิดเพลง เราแร็พกัน(เสียงแบบดังมาก เพราะพวกข้างหลังนั่งฟรีสไตล์) และแล้วก็มาถึงบ้างพีวี่ พ่อกับแม่ของพีวี่ไม่อยู่ กว่าจะกลับคงดึก ๆ แถมบ้านหลังใหญ่ ๆ แบบนี้ก็น่าจะมีอะไรทำกันสนุก ๆ อยู่หรอก
พีวี่เดินนำไปที่ห้องเกมส์ ซึ่งมีโต๊ะพรู โต๊ะคาสิโน เครื่องเล่นเพลง และโต๊ะ ฟุสบอล ฉันเล่นพรู กับ อาเธอร์ (คู่หู ประจำตลอดกาล) ส่วนคน อื่นๆ นั่งเล่นไพ่แล้วก็ มือถือ ไปป์ ที่พึ่งทำจากขวดน้ำ
ควันฟุ้งทั่วห้องจนฉันแทบจะเมาไปด้วย พีวี่เรียกฉันไปนั่งข้าง ๆ ยื่นไปป์ของเขาให้ฉันนิดหน่อย ฉันเคยลองแล้ว กลิ่นหอมนะ แต่ว่าฉันไม่อยากสูบเท่าไหร่ พีวี่คุยกับเพื่อนแ้ล้วหัวเราะจนกรามจะค้าง ฉันเห็นแล้ว น่าอนาถแทนจริง ๆ หลังจากนั้นไม่นาน พีวี่ก็ลากฉันเข้าห้องนอนของเขา
พีวี่มาส่งฉันที่บ้านตอน สี่ทุ่มกว่า ฉันกลับเข้าบ้านที่ว่างเปล่า เพราะมาเซลโล่ยังไม่กลับ ส่วนพ่อกับคลาเรนคงไปกินข้าวแล้วก็ไปต่อที่ไหนกันสักที่
ฉันชะโงกหน้าออกนอกประตูแล้ว โบกมือว่าให้พีวี่กลับบ้านได้ ฉันมองดูเขาขับรถออกไปและติดไฟแดงที่ปากซอย จนกระทั่งฉันไม่สามารถมองเห็นรถเขาได้อีก
ฉันอาบน้ำอย่างรวดเร็วเพราะง่วงนอนและอยากจะเ้ข้านอนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทั้งเมาควัน ทั้งเหนื่่อยจากพีวี่ แล้วอีกอย่างมันก็ดึกแล้วด้วย แถมพรุ่งนี้ยังต้องไปโรงเรียนอีก
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เด๋วมาแต่งต่อนะ ช่วงนี้เรียน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จนหัวจะเปิด อิจฉาที่ไทยจังจะปิดกันหมดแล้ว เฮ้อ
คำศัพท์ จ้า
Homegal - ผุหญิงที่เป็นแก๊งเมมเบอร์ or เพื่อนสาวนะแหละ
Crip - แก๊งส์เตอร์ ที่อเมริกา จะแบ่งเป็นสี มีสีแดงกับน้ำเงินสี คริปนี้เป็นสีน้ำเงินค่ะ
Dirty South - เป็นชื่อที่ใช้เรียก เซ้าท์ไซด์ ของอเมริกา
Senior - ม หก
Galleria - ห้างสรรพสินค้า ที่ค่อนข้างใหญ่ในฮิวส์ตั้น ห้างคนรวย เพราะของแพง
Weed - กัญชา หรือ ปุ๊นนะแหละ
ฉันตื่นมาตอนเช้าแบบเช้าตรู่มาก ๆ มันพึ่งจะตีสามเอง เสียดายชะมัด กำลังฝันดี ๆ เลย ฉันฝันถึงเด็ก ผู้หญิงคนนี้บ่อยมาก ๆ เธอเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ผมยาวเป็นลอน แต่งตัวด้วยชุดที่เคยสวยแต่ตอนนี้กลับยับยู่ยี่ มอมแมม เธอมักจะเข้ามาเล่นกับฉันเสมอ(ในฝันนะ) และฉันก็รู้สึกเอ็นดูเธอเอามาก ๆ ด้วยสิ เฮ้อ แต่ว่าฉันเหลือเวลาหลับอีกแค่สองชั่วโมงเอง นอนต่อดีกว่า....
และฉันก็ตื่นเพราะนาฬิกาปลุกจนได้ จากเท่าที่ฟังในวิทยุเห็นดีเจบอกว่า วันนี้อากาศจะร้อนตับแตก แต่ฉันก็ชินแล้วล่ะ อากาศร้อน ๆ แบบนี้เหมือนที่ไทยชะมัด โชคดีนะ ที่โรงเรียนฉันมีแอร์
“มาเซลโล่ ไปโรงเรียนกันเหอะ”
“จะรีบไปไหนอ่ะ”
พี่ชายฉันยังนั่งกินซีเรียลหน้าเหมือนยังไม่ตื่นอยู่เลย ฉันจึงต้องจำยอมรอแล้วโทรหาพีวี่แทน ฉันมาถึงโรงเรียนก็เกือบจะเข้าเรียนแล้ว รู้งี้นั่งรถบัสนักเรียนเหมือนทุกวันจะดีกว่าอีก ฉันไม่ได้เจอพีวี่ตอนเช้าเพราะแค่ฉันก้าวเข้าบริเวณตึกโรงเรียน ออดก็ดังพอดี วันนี้ต้องเป็นวันที่ไม่มีความสุขแน่ ๆ เลย
ฉันคิดอะไรเพลิน ๆ ตอนที่เดินไปตามระเบียงเพื่อจะไปกินข้าวกลางวัน แ้ล้วฉันก็ต้องเจอคนที่ฉันเกลียดที่สุดในโลกตั้งแต่ฉันเกิดมา “มาติน” ฉันพยายามหนี แต่เขาก็พยายามตามฉันจนได้ พีวี่เคยจะยิงเขา
ไปรอบนึงแล้ว ใจฉันก็อยากอ่ะนะ แต่ว่าฉันไม่อยากให้พีวี่ติดคุกหนิ่
“เอ้ ว๊อซซัพเบบี้”
“I aint ya babi man wat da fxx do u want?”
“u talk to me like dat, gal?”
“Leave me alone mathafxxker”
และฉันก็สะบัดมันออกจากไหล่ ท่ามกลางสายตาคู่หนึ่งและเสียงหัวเราะเยาะของ ราล์ฟ
“หัวเราะไร น่าขำตรงไหน รู้งี้ให้พีวี่ยิงตายไปก็ดี”
“ฮอตแล้วไม่ดีไง”
“ไม่เอาอ่ะ เฮ้ย นี่มีลั้นช์หรอ”
“เปล่าอ่ะ สกิ๊ป”
“ไปไหนอ่ะ ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อย”
“ไปดิ่กำลังหาคนไปกินด้วยอยู่พอดี”
ราล์ฟเป็นเพื่อนสนิทของฉันคนนึง คือต้องเข้าใจว่า สังคมวัยรุ่นอเมริกัน กับคนไทยต่างกันมากแบบสุด ๆ
เรานั่งกินที่โต๊ะมุมโรงอาหารเพราะฉันขี้เกียดไปปากเปียกปากแฉะกับพวกผู้หญิง
“เอ้ ว๊อซซัพ ลิซ่า” ฮวานทัก เขาวางอาหารที่โต๊ะ แล้วทำแฮนเช็ค หัวใจ อันยาว ๆ กับฉัน แล้วก็หันไปทำแฮนเช็คของพวกแก๊งเขากับ ราล์ฟ พร้อมกับแชนนอนที่เดินตามหลังมาติด ๆ
เฮ้อ สรุปฉันคิดผิดรึเปล่าเนี่ย ที่มานั่งกินข้าวกับพวกผู้ชาย คุยเรื่องอะไรกันก็ไม่รู้ Violence แล้วก็บ้ากามชะมัด
“เฮ้ย ไปละนะ” ฉันลุกทันทีที่กิน พิซซ่าของฉันหมด
“รีบไปไหนอ่ะ” แชนนอนถาม
“ดูพวกเธอคุยกันดิ่ ไม่รู้เรื่องอ่ะ”
“ฟังไว้จะได้รู้ว่าพีวี่มันเป็นไง”
“หือ เกี่ยวไรกะพีวี่ด้วยล่ะ”
“แก๊งสเตอร์ เกิร์ล”
แล้วฉันก็ต้องนั่งต่อเพราะ แชนนอนไม่ยอมให้ฉันลุกจากโต๊ะ ตอนบ่ายฉันต้องเดินไปเรียนอีกตึกนึงเป็นวิชา ไมโคร ไบโอ เรียนเรื่องโรค แล้วก็วัคซีน อะไรพวกนี้ล่ะ ก็สนุกดีนะ ฉันยังไม่อยากเชื่อเลยว่าเรียนได้ไง โง่ ๆ อย่างฉันเนี่ย
ฉันมารอ พีวี่ที่รถของเขาหลังเิลิกเรียน ไม่นานเขาก็มาแล้วจูบฉันแบบเฟรนช์คิส ท่ามกลางหมู่ โฮมมี่ลิงของเขา ความจริงฉันแอบชอบ เจสันที่สุดเลย เป็นผู้ชายที่ทำเดรดล็อคแล้วหล่อ
“พวกนี้มันจะแวะไปบ้านวันนี้อ่ะ”
“ทำไรอีกอ่ะ”
“ก็รู้ ๆ อยู่ จะไปมั้ย”
“แล้วจะให้วิ่งตามรถบัสหรือไงเล่า” ก็รถบัสโรงเรียนเริ่มออกกันหมดแล้วหนิ่
เขามองหน้าเหมือนงง ๆ นิดหน่อย คงไม่เข้าใจว่าฉันหมายถึงอะไร
“ก็เป่า แต่ถ้าอยากกลับบ้านกลับไปก่อนได้ แต่ถ้าจะไปด้วยกันก็ไปได้”
และแล้ว ฉันก็นั่งสบายอยู่ที่นั่งข้างคนขับ พร้อมกับ โฮมมี่ ของพีวี่อัดกัน หกคนข้างหลังรถ
“อากาศข้างหลังเป็นไงบ้างหรอ” ฉันคุยกับแชนนอนผ่านกระจก
“ไม่ต้องมาพูดเลย เดี๋ยวเหอะ ผู้หญิงคนเดียวซะด้วย ระวังหน่อยนะ ลิซ่า พอดี เอเชียนนี่แบบว่า ไทพ์”
“เฮ้ย ๆ พูดระวังปากหน่อย” พีวี่หันหน้าไปมอง แชนนอน ห้าห้าห้า แล้วฉันก็นั่งยิ้มให้กับกระจกข้าง ๆ แต่กลับกลายเป็นว่าฉันยิ้มให้กับคนขับรถข้าง ๆ เอ่อ เขาจะว่าฉันบ้ารึเปล่า
ฉันลดกระจกรถลง เพราะพีวี่ลดด้านของพีวี่ลงแล้วเปิดเพลง เราแร็พกัน(เสียงแบบดังมาก เพราะพวกข้างหลังนั่งฟรีสไตล์) และแล้วก็มาถึงบ้างพีวี่ พ่อกับแม่ของพีวี่ไม่อยู่ กว่าจะกลับคงดึก ๆ แถมบ้านหลังใหญ่ ๆ แบบนี้ก็น่าจะมีอะไรทำกันสนุก ๆ อยู่หรอก
พีวี่เดินนำไปที่ห้องเกมส์ ซึ่งมีโต๊ะพรู โต๊ะคาสิโน เครื่องเล่นเพลง และโต๊ะ ฟุสบอล ฉันเล่นพรู กับ อาเธอร์ (คู่หู ประจำตลอดกาล) ส่วนคน อื่นๆ นั่งเล่นไพ่แล้วก็ มือถือ ไปป์ ที่พึ่งทำจากขวดน้ำ
ควันฟุ้งทั่วห้องจนฉันแทบจะเมาไปด้วย พีวี่เรียกฉันไปนั่งข้าง ๆ ยื่นไปป์ของเขาให้ฉันนิดหน่อย ฉันเคยลองแล้ว กลิ่นหอมนะ แต่ว่าฉันไม่อยากสูบเท่าไหร่ พีวี่คุยกับเพื่อนแ้ล้วหัวเราะจนกรามจะค้าง ฉันเห็นแล้ว น่าอนาถแทนจริง ๆ หลังจากนั้นไม่นาน พีวี่ก็ลากฉันเข้าห้องนอนของเขา
พีวี่มาส่งฉันที่บ้านตอน สี่ทุ่มกว่า ฉันกลับเข้าบ้านที่ว่างเปล่า เพราะมาเซลโล่ยังไม่กลับ ส่วนพ่อกับคลาเรนคงไปกินข้าวแล้วก็ไปต่อที่ไหนกันสักที่
ฉันชะโงกหน้าออกนอกประตูแล้ว โบกมือว่าให้พีวี่กลับบ้านได้ ฉันมองดูเขาขับรถออกไปและติดไฟแดงที่ปากซอย จนกระทั่งฉันไม่สามารถมองเห็นรถเขาได้อีก
ฉันอาบน้ำอย่างรวดเร็วเพราะง่วงนอนและอยากจะเ้ข้านอนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทั้งเมาควัน ทั้งเหนื่่อยจากพีวี่ แล้วอีกอย่างมันก็ดึกแล้วด้วย แถมพรุ่งนี้ยังต้องไปโรงเรียนอีก
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เด๋วมาแต่งต่อนะ ช่วงนี้เรียน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จนหัวจะเปิด อิจฉาที่ไทยจังจะปิดกันหมดแล้ว เฮ้อ
คำศัพท์ จ้า
Homegal - ผุหญิงที่เป็นแก๊งเมมเบอร์ or เพื่อนสาวนะแหละ
Crip - แก๊งส์เตอร์ ที่อเมริกา จะแบ่งเป็นสี มีสีแดงกับน้ำเงินสี คริปนี้เป็นสีน้ำเงินค่ะ
Dirty South - เป็นชื่อที่ใช้เรียก เซ้าท์ไซด์ ของอเมริกา
Senior - ม หก
Galleria - ห้างสรรพสินค้า ที่ค่อนข้างใหญ่ในฮิวส์ตั้น ห้างคนรวย เพราะของแพง
Weed - กัญชา หรือ ปุ๊นนะแหละ
ความคิดเห็น