ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : เข้าสู่แผนที่3 (1/2)
"ห้าววว~ มึนหัวจางเลยย..เอ๊ะ! ห้องใครเนี้ย" รูบี้อุทานด้วยความตกใจเมื่อเธอตื่นขึ้นมาพบกับห้องที่ไม่ใช่ของตัวเอง
"อ้าว.ตื่นแล้วเหรอ" เลย์เจ้าของห้องนี้เดินมาหารูบี้พร้อมกับข้าวต้มอันแสนหอม
"ว้าาาหอมจังเลย กินหน่อยน่ะ" รูบี้พูดไม่ทันจบรีบกระโจนไปแย่งข้าวต้มจากเลย์จากนั้นเธอก็ยัดคำโตเข้าปาก หึๆ คงคิดว่าอร่อยแต่ไม่..
"อ๊าก!!!!! ร้อนๆ"
"555โทดทีๆลืมบอกว่าพึ่งออกมาจากหม้อ"
"เลย์.นายแกล้งฉัน..เดี๋ยว ทำไมฉันรู้สึกแปลกๆ"
"ยังไงเหรอ"
"แบบ....อ้วกๆๆ" รูบี้รีบพุ่งไปยังห้องน้ำเพื่อไปอ้วก ซึ่งมีเลย์รีบวิ่งตามไปติดๆ
"แงๆ ทำไมต้องอ้วกด้วย" รูบี้ทำหน้าบู้บี้
"ช่วยไม่ได้นี่.ก็เมื่อคืนเธอซัดค็อกเทลไปซะเละเลย"
"ไม่ต้องมาแฉกันเลย.นายก็เละเหมือนกัน"
"ว่าแต่.....เธอไม่เสียใจเรื่อง..ซอลลาแล้วเหรอ"
".....ไม่รู้ดิ. ฉันไปก่อนน่ะ" รูบี้รีบเดินออกไปจากห้องแล้วปิดประตูดัง..
โครม!!!!!
"5555 ซื่อบื้อจริงๆเลย ตอนนี้ฉันก็มีหน้าที่จะต้องสืบประวัติคนที่ชื่อออกัสให้มากที่สุด เพื่อจะได้มาจัดการกับเธอได้ง่ายๆ อีกไม่นานเธอก็จะรู้.."
เลย์ได้กล่าวปิดท้ายไว้เพียงเท่านี้
ตลอดทั้งวันนี้รูบี้กับเลย์ไม่ได้คุยกันเลย ต่างคนต่างมัวแต่หมกมุ่นอยู่กับความคิดคนนึงก็เสียใจปนดีใจอีกคนก็คิดแผนการที่จะทำต่อไปจนถึงวันเปิดเรียน
ก็อกๆ
"เลย์.....ตื่นยังลูก" นมเคาะประตูเรียกเลย์ในยามเช้า
"ตื่นแล้วครับ.มีอะไรเหรอนม?"
"คุณรูบี้ให้มาตามหน่ะ"
"อ๋อคับ.เดี๋ยวผมจะตามไป"
ผ่านไป 15 นาที เลย์ก็มาถึงบ้านรูบี้พอดี แต่หางตาไปเห็นรถคันนึงสีชมพูสด ก็สังเกตเห็นรูบี้จึงรีบวิ่งไปดู
"ก็อกๆ รูบี้.มีอะไรเหรอ" เลย์เคาะกระจกรถเพื่อให้รูบี้ได้คุยกับเราได้สะดวก
"นายจะไปโรงเรียนไม่ใช่เหรอ"
"อือ"
"งั้นไปพร้อมฉันสิ.ไปขึ้นรถเร็ว"
"เดี๋ยว...หมายความว่า..."
"ใช่! และไม่ใช่เฉพาะวันนี้ ต่อจากนี้ไปนายจะต้องไปโรงเรียนพร้อมฉัน"
"ทำไมล่ะ"
"เพราะนาย....คือเพื่อนรักฉัน" รูบี้พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มใสๆแต่ทำเอาเลย์หัวใจเต้นอย่างบอกไม่ถูก
Lay thing
โหย...ยัยซื่อเกือบทำฉันเคลิ้มไปซะ แต่รับรองไม่ว่าเธอจะมา
ไม้ไหนฉันจะไม่ยอมให้เธอมากำหนดอัตราการเต้นของหัวใจฉันเด็ดขาด
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็มุ่งหน้าไปยังโรงเรียนซึ่งเลย์ก็มีแผนไว้อยู่แล้ว
****************************************************
5555 มาพบกันอีกแล้ว
ถ้าอยากรู้ว่าเลย์จะจัดการกับรูบี้ยังไง
หึๆช่วงหน้า
"อ้าว.ตื่นแล้วเหรอ" เลย์เจ้าของห้องนี้เดินมาหารูบี้พร้อมกับข้าวต้มอันแสนหอม
"ว้าาาหอมจังเลย กินหน่อยน่ะ" รูบี้พูดไม่ทันจบรีบกระโจนไปแย่งข้าวต้มจากเลย์จากนั้นเธอก็ยัดคำโตเข้าปาก หึๆ คงคิดว่าอร่อยแต่ไม่..
"อ๊าก!!!!! ร้อนๆ"
"555โทดทีๆลืมบอกว่าพึ่งออกมาจากหม้อ"
"เลย์.นายแกล้งฉัน..เดี๋ยว ทำไมฉันรู้สึกแปลกๆ"
"ยังไงเหรอ"
"แบบ....อ้วกๆๆ" รูบี้รีบพุ่งไปยังห้องน้ำเพื่อไปอ้วก ซึ่งมีเลย์รีบวิ่งตามไปติดๆ
"แงๆ ทำไมต้องอ้วกด้วย" รูบี้ทำหน้าบู้บี้
"ช่วยไม่ได้นี่.ก็เมื่อคืนเธอซัดค็อกเทลไปซะเละเลย"
"ไม่ต้องมาแฉกันเลย.นายก็เละเหมือนกัน"
"ว่าแต่.....เธอไม่เสียใจเรื่อง..ซอลลาแล้วเหรอ"
".....ไม่รู้ดิ. ฉันไปก่อนน่ะ" รูบี้รีบเดินออกไปจากห้องแล้วปิดประตูดัง..
โครม!!!!!
"5555 ซื่อบื้อจริงๆเลย ตอนนี้ฉันก็มีหน้าที่จะต้องสืบประวัติคนที่ชื่อออกัสให้มากที่สุด เพื่อจะได้มาจัดการกับเธอได้ง่ายๆ อีกไม่นานเธอก็จะรู้.."
เลย์ได้กล่าวปิดท้ายไว้เพียงเท่านี้
ตลอดทั้งวันนี้รูบี้กับเลย์ไม่ได้คุยกันเลย ต่างคนต่างมัวแต่หมกมุ่นอยู่กับความคิดคนนึงก็เสียใจปนดีใจอีกคนก็คิดแผนการที่จะทำต่อไปจนถึงวันเปิดเรียน
ก็อกๆ
"เลย์.....ตื่นยังลูก" นมเคาะประตูเรียกเลย์ในยามเช้า
"ตื่นแล้วครับ.มีอะไรเหรอนม?"
"คุณรูบี้ให้มาตามหน่ะ"
"อ๋อคับ.เดี๋ยวผมจะตามไป"
ผ่านไป 15 นาที เลย์ก็มาถึงบ้านรูบี้พอดี แต่หางตาไปเห็นรถคันนึงสีชมพูสด ก็สังเกตเห็นรูบี้จึงรีบวิ่งไปดู
"ก็อกๆ รูบี้.มีอะไรเหรอ" เลย์เคาะกระจกรถเพื่อให้รูบี้ได้คุยกับเราได้สะดวก
"นายจะไปโรงเรียนไม่ใช่เหรอ"
"อือ"
"งั้นไปพร้อมฉันสิ.ไปขึ้นรถเร็ว"
"เดี๋ยว...หมายความว่า..."
"ใช่! และไม่ใช่เฉพาะวันนี้ ต่อจากนี้ไปนายจะต้องไปโรงเรียนพร้อมฉัน"
"ทำไมล่ะ"
"เพราะนาย....คือเพื่อนรักฉัน" รูบี้พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มใสๆแต่ทำเอาเลย์หัวใจเต้นอย่างบอกไม่ถูก
Lay thing
โหย...ยัยซื่อเกือบทำฉันเคลิ้มไปซะ แต่รับรองไม่ว่าเธอจะมา
ไม้ไหนฉันจะไม่ยอมให้เธอมากำหนดอัตราการเต้นของหัวใจฉันเด็ดขาด
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็มุ่งหน้าไปยังโรงเรียนซึ่งเลย์ก็มีแผนไว้อยู่แล้ว
****************************************************
5555 มาพบกันอีกแล้ว
ถ้าอยากรู้ว่าเลย์จะจัดการกับรูบี้ยังไง
หึๆช่วงหน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น