Oh! no this my Love แผนรักแผนร้าย พิชิตใจจอมป่วน

ลำดับตอนที่ #15 : ความจริงที่ซ่อนอยู่//เชร็ค-ซอลลา-รูบี้ 2/2

ต่อจากตอนที่แล้วน๊า
*****************************************************

"คนต่อไปรูบี้คิตตี้ค่าบ..."


"สุดท้ายซอลลากระรอกน้อย"


 
  หลังจากเดินแฟชั่นโชว์เล็กๆเสร็จทุกคนก็กินอาหารที่เชร็คเตรียมไว้ให้อย่างเมามัน โดยเฉพาะแม็กโก้ ที่ดูท่าน่าจะฟินกับเครื่องดื่มที่บ้านเชร็คกอดกันนัวเนียเชียว

"นี่รูบี้.ดูสองคนนั้นสิ แหมกอดกันกลมเชียว" ราวน์นี่ก็คงเห็นจะเหมือนกัน

"555 ฉันว่าถ่ายรูปกันดีกว่า.ทุกคนมาเร็ว!! ถ่ายรูปๆ" รูบี้กวักมือเรียกทุกคนมาที่จุดที่สวยที่สุดของงาน

"เธอไม่ถ่ายเหรอ" เลย์เดินเข้ามาถามรูบี้ขณะที่เธอกำลังล้วงหยิบโทรศัพท์

"อื้อๆ ฉันไม่ค่อยชอบหน่ะ" 

"นี่รูบี้.ฉันว่าเธอก็หน้าตาน่ารักดี แต่ ทำไมไม่ชอบถ่ายรูปล่ะ"

"เอ่อ..คือ -///////-" รูบี้หน้าแดงอย่างกับลูกทับทิม

"หน่าาาาา ไม่ต้องเขิน ฉันว่าแบบนี้ดีกว่า เราตั้งเวลาไว้แล้วถ่ายกันดีกว่า" เลย์เสนอแนวทางให้ แล้วดันให้รูบี้เข้าไปอยู่ในหมู่เพื่อน

"เฮ้! ตอนนี้ผมจะตั้งเวลาไว้น่ะครับ 3 ภาพเก็กท่าสวยๆได้เลย" เลย์กดปุ่มเสร็จก็รีบวิ่งออกมาข้างรูบี้

3

2

1

แชะ! แชะ! แชะ!

   หลังจากถ่ายรูปเสร็จก็มีพลุจุดขึ้นดังครั้งนึง เพราะถ้าเยอะเดี๋ยวรูบี้มีปัญหา แต่บอกไว้เลยมาถึงจะครั้งเดียวแต่สวยมากเพราะเป็นรูปหัวใจ ทุกคนต่างมายืนมุงดูกันและในขณะนั้นเองก็เป็นเวลาที่พอเหมาะพอควร

"ซอลลา" เชร็คเรียกชื่อเธอและมองหน้าเขา

"มีอะไรเหรอ"
   
"คือ.....ฉันชอบเธอ"

"ห้ะ!" ทั้งห้าคนอุทานพร้อมกัน

"ไม่ต้องห้ะ หรอกตอนแรกฉันก็ไม่แน่ใจแต่ตอนนี้ฉันมั่นใจเต็มร้อยแล้วล่ะ ว่าฉันชอบเธอ"

"ว้าว~" แม็กโก้เริ่มตาลาย

"แล้วเธอล่ะ ชอบฉันไหม ถ้าใช่ เพียงเธอตอบตกลงฉัน เป็นแฟนกับฉันน่ะ" พูดจบเชร็คก็จับมือข้างซ้ายของซอลลา แล้วหยิบแหวนในกระเป๋า สีเงิน มีรอยสลักไว้ว่า 'AT LOVE' 

"ตกลงเชร็ค"จากนั้นเชร็คก็สวมแหวนให้ซอลลาทั้งคู่โอบกอดกันด้วยความดีใจ เพื่อนต่างพากันแซวอย่างสนุกสนานเว้นแต่.........

"นิ.เดี๋ยวฉันมาน่ะ รู้สึกเหมือนเสียงพลุจะดังหน่ะ" รูบี้สะกิดบอกซอล

"อ้าว.เดี๋ยวฉันไป.."

"ไม่ต้อง. ฉันไปคนเดียวได้ ^_^ ยินดีด้วยน่ะ ได้มีแฟนซักที" จากนั้นรูบี้ก็หันหลังให้ซอลลาแล้วรีบเดินมายังมุมที่มืดที่สุดของงาน แต่ในขณะเดียวกันเลย์ก็มาดื่มค็อกเทลอยู่ที่มุมนี้ เมื่อเห็นรูบี้เดินมาเขาเลยเข้าไปหลบหลังพุ่มไม้

"ฮือ.......ฮึก ฮือ...." หยดน้ำตาที่ใสและบริสุทธิ์ของรูบี้ไหลย้อยอาบมาที่แก้มขาวเนียนของเธอ

"รูบี้.นั้นเธอร้องทำไม" เลย์หลังจากซุ่มดูอยู่ที่พุ่มไม้ก็ทำแกล้งเดินออกมา

"ฮึก.เลย์นั่นนายเหรอ"

"อืม.ไหนบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าร้องไห้ทำไม"

"......ฉันดีใจแทนเพื่อนฉันน่ะ." รูบี้โกหกหน้าตายทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ

"ฉันบอกเธอแล้วไงว่าถ้าเธอมีเรื่องทุกข์ใจอะไร มาปรึกษาฉันได้ ฉันดูออกหน่า น้ำตาที่เธอร้องออกมามันแฝงไปด้วยความเจ็บช้ำ" เลย์พูดพร้อมยกมือไปปาดน้ำตาที่ไหลอยูพอดี

"ฮึก.เลย์..." รูบี้เข้าโผกอดเลย์อย่างสุขใจ เธอคิดว่าเลย์น่าจะรู้ความรู้สึกของเธอกับซอลลา แต่แท้จริงแล้วการที่เลย์ทำแบบนี้ก็เหมือนการไขความลับจากเธอนั่นเอง

"โอ๋ๆ ไม่ร้องน่ะ ไหนบอกผมหน่อยซิ"

".....ฉันแอบชอบซอลลามานานแล้ว.."

"0_0" สีหน้าในใจของเลย์

"เท่าที่จำได้น่าจะหลังที่ฉํนเลิกกับออกัส.ซอลลาเขาทำดีกับฉันทุกอย่างและช่วยเหลือฉันทุกเมื่อ จนฉันเริ่มรู้สึกดีกับเธอแต่เมื่อถึงเหตุการณ์ที่สวนสนุกนั้น ฉันไม่คิดจะแย่งนายไปจากเธอ แต่การกระทำของเธอทำให้ฉันรู็สึกได้ถึงความเกลียดในตัวฉัน ตอนนั้นฉันยอมรับ.ฉันยังทำใจไม่ได้ แต่หลังจากเหตุการณ์นั้นทำให้เราดูรักกันมากขึ้น...และแล้วก็ถึงวันนี้.....ที่เชร็คขอเธอเป็นแฟน"

"ไม่ต้องกลัวน่ะ ผมว่ารูบี้เป็นผู้หญิงที่ใจแกร่ง เรื่องแค่นี้ไม่ต้องกลัวหรอก ถึงตอนนี้สุขภาพใจเธอจะยังไม่ดี ฉันว่าเดี๋ยวพอนานๆไปเธอก็จะทำใจได้แหละ ฉันเป็นกำลังใจให้น่ะ" พูดจบเลย์ก็กระดกค็อกเทลเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย

"นายกินอะไร?" รูบี้ถามเพราาะคิดว่าน่าจะช่วยบรรเทาใจเธอได้

"อ๋อ. ค็อกเทลน่ะ"

"ฉันอยากกินอ่า ไหนลองเอามากินดูสิ" พูดไม่ทันจบ รูบี้ก็แย่งค็อกเทลมาจากเลย์จากนั้นตนก็กระดกเข้าปากตาม

"อ๊าาา หวานจังไปกินกันดีกว่าไป" จากนั้นทั้งสองก็เข้าไปร่วมงานกันจนดึก ซึ่งไม่ต้องถามว่าจะมีรูปภาพประกอบยังไง เอาเป็นว่า
                 .........รูบี้กับเลย์เมาเละ
                 .........ซอลลากับเชร็คหยอกล้อกัน
                 .........ราวน์นี่กำลังแบกแม็กโก้ที่มือกำลังถือขวดไวน์อยู่

****************************************************
     ในที่สุดงานเลี้ยงก็จบซักที
 ตอนนี้อารมณ์ดีไปก่อน
 ต่อไปถึงเวลาที่เลย์จะต้อง...... อุปไว้ก่อนดีกว่า
อย่าลืมติดตามด้วยน่ะค๊าาาา เยิฟๆ