ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Party Pranks (ปาร์ตี้ แผลงๆ)
จิ๊บๆ~~~
เสียงนกแก้วดังก้องไปทั่วห้องของรูบี้ แสงอาทิตย์สาดส่องมายังกระจกบานต่างๆในห้องของเธอ
"ห้าว....เช้าแล้วเหรอเนี้ย" รูบี้บิดขี้เกียจอยู่บนเตียงก่อนจะรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ซ่า~
......ไม่นานนักรูบี้ก็ออกมาจากห้องน้ำ หลังจากที่เธอแต่งตัวเสร็จสรรพ เธอก็เหลือบไปเห็นโน๊ตแผ่นหนึ่ง ซึ่งมีเนื้อความว่า
........ฉันรอเเกอยู่น่ะ รีบลงมากินข้าวด้วย
ซอลลา&เชร็ค
"เอ๋?ซอลมาที่บ้านเหรอ เย้!" รูบี้ตะโกนออกมาด้วยความดีใจเมื่อเห็นเนื้อความในโน๊ตแผ่นนั้น
ณ ห้องรับประทานอาหารของรูบี้
"ซอล.นี่เรารอมา45นาทีแล้วน่ะเมื่อไหร่จะลงมาเนี่ย ฉันหิว~~" เชร็คนั่งลูบท้องตัวเองอยู่ที่โต๊ะอาหาร
"หน่า...รออีกสักแปปเหอะ ขนาดเลย์ทำอาหารตื่นมาตั่งแต่ตี5ยังไม่บ่นมากเหมือนนายเลย"
"555.ไม่ต้องเถียงกันหรอก นู้นคนตัวการมาแล้ว" เลย์หัวเราะก่อนจะชี้ไปที่บันไดที่รูบี้รีบวิ่งลงมา
"เยส! ในที่สู๊ดด รูบี้ก็มาสีกที กระเพาะฉันจะเป็นรูอยู่แล้ว"
"บ่นมากจริงๆ อ้าวววรูบี้มาเร็ว ทุกคนรอเธอกินข้าวอยู่" ซอลลาหันไปค้อนใส่เชร็คก่อนจะรีบจูงเพื่อนมากินข้าว
"อั้ม~ อร่อยจัง ขอบใจมากน่ะซอล ที่อุตส่าห์ทำโจ๊กปลา ที่ฉันชอบให้ทำนะ" รูบี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แต่เพื่อนของเธอกลับทำหน้างงๆ
"555'หน้าอย่างฉันน่ะเหรอทำ รอให้เต่าวิ่งชนะเสือชีตาร์เถอะ"
"งั้นก็...เชร็ค" รูบี้หันไปถามเชร็คซึ่งกำลังตักข้าวเข้าปากคำโต
"ฉันไม่ได้ทำ เลย์ต่างหากล่ะที่ทำ" เมื่อรูบี้ได้ยินถึงกับตะลึง!!
"นายเนี่ยน่ะ?"
"เอ่อ...ฉันเอง ม..ไม่อร่อยเหรอ" เลย์ถึงกับเสียศูนย์
"ปล่าว ฉันแค่สงสัยน่ะ ไม่ยักรู้ว่านายทำโจ๊กปลาแบบนี้เป็นด้วย"
"5555 ว่าแต่อร่อยไหม"
"ก็...งั้นๆ" รูบี้ยังคงปากแข็ง ที่บอกไปว่า 'งั้นๆ' โกหกทั้งน้านนนน ใจจริงอยากบอกว่าอร่อยฝุดๆ
"เออนี่. วันนี้ที่บ้านฉันมีปาร์ตี้กะว่าจะชวนไปหน่อย" เชร็คบุคคลที่เงียบหายไปเพราะมัวแต่จุกข้าวอยู่ก็เกริ่นขึ้น
"เห้ยจริงดิ ไปด้วยๆ" ซอลลาก็ดูท่าจะร่าเริงเป็นพิเศษแน่นอนละ ว่าเธอปลื้มเชร็ค
"แล้วแกล่ะ ไปไหม?" ซอลยักไหล่ไปถามรูบี้
"พวกเธอน่าจะรู้ดีนิ ว่าฉันไม่ชอบที่วุ่นวาย"
"เอ่อ..จิงด้วย ฉันว่างานนี้ไม่เวิร์คล่ะ"
"เฮ้ยเดี๋ยวสิ! ไปกันหกคนเอง" เชร็ครีบปฏิเสธทันควัน
"หกคนที่ว่าหน่ะใคร"
"ก็มีฉัน แก รูบี้ เลย์ แม็กโก้ ราวน์นี่ ไง"
"สต็อป! แกเนี่ยน่ะ ชวน" ซอลลาถึงกับ งง เพราะเชร็ตไม่ถูกกับแม็กโก้
"ใช่ๆ ตกลงไปไหม"
"..." ซอลลา
"..." รูบี้
"..." เลย์
"โอเค เงียบคือ ตกลง" เชร็คตัดบท
"เอาจริงดิฉันว่า.." ซอลพยายามจะอธิบายเหตุผลแต่เชร็คก็ชิงตัดบทเสียอีก
"เวิร์คมาก โอเคน่ะทุกคนส่วนยูนิฟอร์มที่ต้องใส่ไปต้องเป็นชุดสัตว์"
"สัตว์!!!?" ทั้งสามคนอุทานพร้อมกันเพราะสงสัย แต่เหมือนจะด่าโดยนัย
"ใช่ โอเคจบข่าว ทุ่มนึงเจอกันที่บ้านฉัน เอ๊าะ! เลย์อย่าลืมชวนแม็กและราวน์ไปด้วย"
"คับ"
"เชร็ค บ้าแกมีตั้งหลายหลัง จะเอาหลังไหน" รูบี้ถามก่อนที่เชร็คจะเดินออกจากประตูบ้าน
"แกน่าจะรู้" เชร็คบอกไว้เท่านั้น ก่อนทีี่รูบี้จะนึกภาพบ้านออก
"อ๋อ เค"
Lay think
........โฮะๆ ง่ายกว่าที่ฉันคิดอีก ฉันปล่าวทำน่ะ หลังจากนี้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเพราะฝีมือของพวกเธอทั้งนั้น
Ruby think
.............ฉันไม่รู้น่ะว่านายทำอาหารแบบนี้เป็นได้อย่างไร เพราะคนที่ทำได้มีแต่แม่นมฉันเท่านั่น แต่ฉันคิดว่ามันคงไม่เอิญไปหน่อยมั้งที่นายมาสนิทสนมกับฉัน
เสียงนกแก้วดังก้องไปทั่วห้องของรูบี้ แสงอาทิตย์สาดส่องมายังกระจกบานต่างๆในห้องของเธอ
"ห้าว....เช้าแล้วเหรอเนี้ย" รูบี้บิดขี้เกียจอยู่บนเตียงก่อนจะรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ซ่า~
......ไม่นานนักรูบี้ก็ออกมาจากห้องน้ำ หลังจากที่เธอแต่งตัวเสร็จสรรพ เธอก็เหลือบไปเห็นโน๊ตแผ่นหนึ่ง ซึ่งมีเนื้อความว่า
........ฉันรอเเกอยู่น่ะ รีบลงมากินข้าวด้วย
ซอลลา&เชร็ค
"เอ๋?ซอลมาที่บ้านเหรอ เย้!" รูบี้ตะโกนออกมาด้วยความดีใจเมื่อเห็นเนื้อความในโน๊ตแผ่นนั้น
ณ ห้องรับประทานอาหารของรูบี้
"ซอล.นี่เรารอมา45นาทีแล้วน่ะเมื่อไหร่จะลงมาเนี่ย ฉันหิว~~" เชร็คนั่งลูบท้องตัวเองอยู่ที่โต๊ะอาหาร
"หน่า...รออีกสักแปปเหอะ ขนาดเลย์ทำอาหารตื่นมาตั่งแต่ตี5ยังไม่บ่นมากเหมือนนายเลย"
"555.ไม่ต้องเถียงกันหรอก นู้นคนตัวการมาแล้ว" เลย์หัวเราะก่อนจะชี้ไปที่บันไดที่รูบี้รีบวิ่งลงมา
"เยส! ในที่สู๊ดด รูบี้ก็มาสีกที กระเพาะฉันจะเป็นรูอยู่แล้ว"
"บ่นมากจริงๆ อ้าวววรูบี้มาเร็ว ทุกคนรอเธอกินข้าวอยู่" ซอลลาหันไปค้อนใส่เชร็คก่อนจะรีบจูงเพื่อนมากินข้าว
"อั้ม~ อร่อยจัง ขอบใจมากน่ะซอล ที่อุตส่าห์ทำโจ๊กปลา ที่ฉันชอบให้ทำนะ" รูบี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แต่เพื่อนของเธอกลับทำหน้างงๆ
"555'หน้าอย่างฉันน่ะเหรอทำ รอให้เต่าวิ่งชนะเสือชีตาร์เถอะ"
"งั้นก็...เชร็ค" รูบี้หันไปถามเชร็คซึ่งกำลังตักข้าวเข้าปากคำโต
"ฉันไม่ได้ทำ เลย์ต่างหากล่ะที่ทำ" เมื่อรูบี้ได้ยินถึงกับตะลึง!!
"นายเนี่ยน่ะ?"
"เอ่อ...ฉันเอง ม..ไม่อร่อยเหรอ" เลย์ถึงกับเสียศูนย์
"ปล่าว ฉันแค่สงสัยน่ะ ไม่ยักรู้ว่านายทำโจ๊กปลาแบบนี้เป็นด้วย"
"5555 ว่าแต่อร่อยไหม"
"ก็...งั้นๆ" รูบี้ยังคงปากแข็ง ที่บอกไปว่า 'งั้นๆ' โกหกทั้งน้านนนน ใจจริงอยากบอกว่าอร่อยฝุดๆ
"เออนี่. วันนี้ที่บ้านฉันมีปาร์ตี้กะว่าจะชวนไปหน่อย" เชร็คบุคคลที่เงียบหายไปเพราะมัวแต่จุกข้าวอยู่ก็เกริ่นขึ้น
"เห้ยจริงดิ ไปด้วยๆ" ซอลลาก็ดูท่าจะร่าเริงเป็นพิเศษแน่นอนละ ว่าเธอปลื้มเชร็ค
"แล้วแกล่ะ ไปไหม?" ซอลยักไหล่ไปถามรูบี้
"พวกเธอน่าจะรู้ดีนิ ว่าฉันไม่ชอบที่วุ่นวาย"
"เอ่อ..จิงด้วย ฉันว่างานนี้ไม่เวิร์คล่ะ"
"เฮ้ยเดี๋ยวสิ! ไปกันหกคนเอง" เชร็ครีบปฏิเสธทันควัน
"หกคนที่ว่าหน่ะใคร"
"ก็มีฉัน แก รูบี้ เลย์ แม็กโก้ ราวน์นี่ ไง"
"สต็อป! แกเนี่ยน่ะ ชวน" ซอลลาถึงกับ งง เพราะเชร็ตไม่ถูกกับแม็กโก้
"ใช่ๆ ตกลงไปไหม"
"..." ซอลลา
"..." รูบี้
"..." เลย์
"โอเค เงียบคือ ตกลง" เชร็คตัดบท
"เอาจริงดิฉันว่า.." ซอลพยายามจะอธิบายเหตุผลแต่เชร็คก็ชิงตัดบทเสียอีก
"เวิร์คมาก โอเคน่ะทุกคนส่วนยูนิฟอร์มที่ต้องใส่ไปต้องเป็นชุดสัตว์"
"สัตว์!!!?" ทั้งสามคนอุทานพร้อมกันเพราะสงสัย แต่เหมือนจะด่าโดยนัย
"ใช่ โอเคจบข่าว ทุ่มนึงเจอกันที่บ้านฉัน เอ๊าะ! เลย์อย่าลืมชวนแม็กและราวน์ไปด้วย"
"คับ"
"เชร็ค บ้าแกมีตั้งหลายหลัง จะเอาหลังไหน" รูบี้ถามก่อนที่เชร็คจะเดินออกจากประตูบ้าน
"แกน่าจะรู้" เชร็คบอกไว้เท่านั้น ก่อนทีี่รูบี้จะนึกภาพบ้านออก
"อ๋อ เค"
Lay think
........โฮะๆ ง่ายกว่าที่ฉันคิดอีก ฉันปล่าวทำน่ะ หลังจากนี้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเพราะฝีมือของพวกเธอทั้งนั้น
Ruby think
.............ฉันไม่รู้น่ะว่านายทำอาหารแบบนี้เป็นได้อย่างไร เพราะคนที่ทำได้มีแต่แม่นมฉันเท่านั่น แต่ฉันคิดว่ามันคงไม่เอิญไปหน่อยมั้งที่นายมาสนิทสนมกับฉัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น