THE TABLE • テーブル

ลำดับตอนที่ #17 : {FICTION} KHR | REBORN :: FLORAL (ใบสมัคร)

APPLICATION

"หัวใจของฉัน...มีกำแพงน้ำแข็งกั้นไว้"

ชื่อ : อาร์เจนต้า มาร์ติเนส | Argenta Martinez

        Argenta - สีเงิน

        Martinez - ลูกหลานของเทพมาร์ส (นามสกุลฝรั่งเศส มีที่มาจากสเปน)

ชื่อเล่น : อาร์เจนต้า | Argenta

อายุ : 24 ปี

ลักษณะรุปร่าง : อาร์เจนต้ามีเรือนผมสีเงินยาวเหยียดตรงถึงต้นขาที่เธอยังไม่คิดจะตัดในเร็วๆนี้ ดวงตาสีน้ำตาลทองสีประหลาดราวกับอัญมณี ผิวสีขาวซีดเพราะไม่ชอบออกจากบ้าน จมูกนิดและปากสีพีชเล็กๆบวกกับการแต่งตัวสไตล์โกธิคโลลิต้าและส่วนสูงเพียง 152 ซม. น้ำหนัก 42 กก. ทำให้เธอดูเหมือนตุ๊กตา ผิดกับสาวฝรั่งเศสหรือสาวชาวตะวันตกคนอื่นๆที่มีรูปร่างสูงโปร่งสมส่วน

ดอกไม้/คู่ : ไฮเดรนเยีย / โรคุโด มุคุโร่

นิสัย : อาร์เจนต้ามีนิสัยเย็นชาเนื่องจากเธอคิดว่ามันเป็นเกราะป้องกันที่ดีที่สุดสำหรับเธอ เกราะป้องกันที่จะสามารถกันทุกคนออกไปจากโลกส่วนตัวของเธอ คนที่ฝ่ามันมาได้ตอนนี้มีเพียงคุณตาเจ้าของหอสมุดเท่านั้น คุณตาเป็นคนเดียวบนโลกที่เธอนับถือ เชื่อฟังและให้ความเคารพเขา

          อาร์เจนต้าเชื่อว่าความนิ่งของเธอจะสยบทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวลงได้ ความเงียบจะทำให้เธอมีสมาธิและสามารถจดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้นาน ดังนั้นเธอจึงติดนิสัยไม่ชอบความวุ่นวายและชอบความสงบเป็นที่สุด นั่นจึงเป็นสาเหตุที่เธอไม่ค่อยรวมกลุ่มกับใคร แต่เธอก็ไม่ได้รังเกียจการเข้าสังคมมากขนาดนั้น ด้วยความที่เธอเคยอยู่ในแก๊งค์มาเฟียมาก่อน ทำให้เธอรู้ว่าการเข้าสังคมเองก็มีประโยชน์

          อาร์เจนต้าไม่ชอบแสดงออกทางสีหน้าให้ใครเห็นมากนัก เพราะเธอคิดว่าหารแสดงออกทางสีหน้าจะทำให้คนอื่นรู้จักตัวตนและคาดเดาความรู้สึกนึกคิดของเธอได้มากเกินไป นั่นอาจทำให้เธอตกเป็นเป้าเล่นงานได้ และเธออาจจะต้องผจญกับเหตุการณ์เหมือนเมื่อครั้งยังเด็ก

          อาร์เจนต้าเป็นคนฉลาดเพียงความรู้ในหนังสือเท่านั้น เธอไม่เข้าใจสิ่งที่ต้องใช้หัวใจมองและสัมผัสอย่างความรัก แม้ว่าเธอจะอ่านนิทานอย่าง Beauty and the Beast หรือแม้กระทั่งนิยายโรแมนติกคอเมดี้ เธอก็ยังไม่เข้าใจความรักเลยแม้แต่น้อย แต่ถึงอย่างนั้นความรู้ในหนังสือและประสบการณ์ที่เธอเคยประสบหล่อหลอมให้เธอสามารถพลิกแพลงความรู้ของตัวเองมาใช้ให้เป็นประโยชน์ได้

          อาร์เจนต้าเป็นสาวร่างเล็กที่ไม่ชอบให้มีใครมายุ่งวุ่นวายกับส่วนสูงของเธอและทำเหมือนกับเธอเป็นเด็ก โดยเฉพาะเมื่อคนๆนั้นตัดสินเธอจากส่วนสูงเพียงอย่างเดียว

          ถึงจะเป็นคนเย็นชาและดูหยิ่งในสายตาคนอื่น แต่อาร์เจนต้าเองก็มีความหวังลึกๆว่าสักวันหนึ่งจะมีคนเข้าใจและรักเธอเหมือนที่พ่อ แม่และคุณตาเจ้าของหอสมุดเข้าใจเธอและรักในตัวตนของเธอ

ประวัติ : อาร์เจนต้าเคยเป็นคนของแก๊งค์มาเฟียที่ถูกทำลายไปแล้วแก๊งค์หนึ่งในฝรั่งเศส พ่อและแม่ของเธอเป็นคนของแฟมิลี่นั้น แต่เพราะว่าแฟมิลี่ไปขัดผลประโยชน์ของแฟมิลี่ใหญ่ของอิตาลีที่เข้ามาลงทุนในฝรั่งเศสทำให้คนของแก๊งค์โดนฆ่า รวมทั้งพ่อและแม่ของเธอที่โดนยิงเสียชีวิตต่อหน้าต่อตา ที่ทำการของแก๊งค์ก็โดนเผาทำลายไม่เหลือแม้แต่ซาก ส่วนเด็กและผู้หญิงที่เหลืออยู่ก็ถูกนำไปขายในตลาดมืด หากใครขัดขืนก็จะโดนฆ่าแล้วแยกชิ้นส่วนนำไปขาย แต่เดิมอาร์เจนต้าก็ไม่ชอบแก๊งค์ของเธออยู่แล้วจึงไม่ได้แค้นเคืองใจที่แฟมิลี่โดนทำลาย เพราะด้วยดวงตาสีประหลาดของเธอทำให้เธอเคยถูกมาเฟียแก๊งค์นั้นตราหน้าว่าเป็นแม่มดและปีศาจร้าย แต่สิ่งที่อาร์เจนต้าไม่พอใจคือเธอโกรธตัวเองที่ไม่มีกำลังมากพอจะช่วยพ่อแม่ 

               อาร์เจนต้าเป็นอันดับต้นๆที่โดนเลือกขายในตลาดมืด แต่เธอก็ใช้พลังประหลาดที่ติดตัวมาหนีออกมาจากที่นั่นได้โดยไม่รู้ว่าเป็นพลังสายหมอกในตัว ตอนนั้นเธออายุเพียง 12 ปี

               คดีของพ่อแม่เธอตำรวจทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น บอกว่าคนในตึกตายเพราะถูกไฟคลอกและไฟเผาทั้งหมด ส่วนคนที่ไม่พบศพก็ถูกขึ้นทะเบียนเป็นบุคคลสาบสูญ

               หลังจากหนีออกมาได้อาร์เจนต้าก็ร่อนเร่อยู่ในฝรั่งเศส ก่อนจะแอบขึ้นเรือขนส่งหนีไปที่อิตาลี เธอไปสมัครเป็นบรรณารักษ์ในหอสมุดเล็กๆไม่ไกลจากใจกลางเมืองฟลอเรนซ์มากนักโดยที่คุณตาเจ้าของห้องสมุดก็รับเธอเข้าทำงานด้วยความสงสาร 

               เวลาว่างงานอาร์เจนต้ามักจะไปเดินเล่นตามหอสมุด พิพิธภัณฑ์หรือแม้แต่หอศิลป์เพื่อหาความรู้ทดแทนการเรียน หนังสือทุกเล่มในหอสมุดที่เธอทำงานอยู่ล้วนแต่ผ่านตาของเธอมาแล้วทั้งนั้น 

               เมื่อเธออายุได้ 16 ปี เธอก็ใช้นามแฝงว่า 'Silver Athena' ในการวาดภาพขาย ซึ่งชื่อเสียงของเธอเป็นที่รู้จักกันดีในเมืองฟลอเรนซ์ว่าเธอเป็นศิลปินผู้ไม่เคยเปิดเผยตัวตน แต่ผลงานของเธอก็ได้รับคำชื่นชมอย่างมาก จนกระทั่งเมื่อเธออายุ 22 ปี ก็มีคนมาเชิญเธอถึงห้องสมุดเพื่อให้เข้าร่วมกับ 'Floral Family'

               ปัจจุบันมาเฟียที่ฆ่าพ่อแม่ของอาร์เจนต้าถูกวองโกเล่จัดการแล้ว ตำรวจเองก็สรุปคดีใหม่ว่าเป็นการฆาตกรรมหมู่และจุดไฟอำพราง โดยเป็นฝีมือของมาเฟียแฟมิลี่นั้น ตำรวจชั้นผู้ใหญ่หลายนายถูกถอดยศและถูกสั่งจำคุก อาร์เจนต้ากลับมาเป็นคนธรรมดาโดยที่ยังคงอาศัยอยู่ที่หอสมุดกับคุณตาเจ้าของ

อาวุธ/สัตว์กล่อง : 

                         ดาบเรเปียร์ที่ตีขึ้นจากเหล็กชั้นดี ด้ามจับมีเล่มหนึ่งมีสีทองและอีกเล่มหนึ่งมีสีเงิน โดยเพลงดาบที่ใช้เป็นเพลงดาบที่เธอลักจำ เรียนมาจากหนังสือในหอสมุดของคุณตาด้วยตนเอง เธอสามารถใช้ได้ทั้งดาบเรเปียร์เดี่ยวและคู่สลับไปมาได้อย่างชำนาญ เล่มสีทองชื่อวิเวียน เล่มสีเงินชื่อวิคเตอร์

                         

                   

                         ฝูงค้างคาวแวมไพร์สายหมอกที่ใช้ได้ทั้งกลางวันและกลางคืน เรียกชื่อฝูงว่า Bloody Martin ซึ่งมาจากนามสกุลของอาร์เจนต้า

ชอบ : 1. หนังสือ เพราะใช้ชีวิตทั้งชีวิตกับพวกมันราวกับหนังสือเป็นสมาชิกครอบครัว ดูแลหนังสือดีมาก

          2. ภาพวาดสีน้ำและสีน้ำมัน เพราะดูแล้วบางครั้งก็เลือนลางเหมือนสายหมอก

          3. เพลงคลาสสิค เพราะเคยฟังตามข้างถนนในฟลอเรนซ์ และก็ได้ยินทุกวัน

เกลียด /ไม่ชอบ : 1. ที่แคบหรือในเขตที่โดนรั้วสูงล้อมรอบ เพราะนึกถึงตอนโดนนำไปขายในตลาดมืด

                          2. สถานที่คนเยอะและวุ่นวาย อาร์เจนต้าก็อยู่ได้บ้างแต่ถ้าเลือกได้ก็ไม่อยู่จะดีกว่า เพราะมันทำให้เธอรู้สึกอึดอัด

                          3. คนกวนประสาทโดยเฉพาะเวลาทำงาน เพราะเธอรักความสงบเป็นที่สุด

งานอดิเรก : อ่านหนังสือ (แนวปรัชญา ตำนาน ประวัติศาสตร์เทือกๆนั้น) วาดภาพ

ลักษณะคำพูด : 

เวลาทักทาย

     "อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณตาราฟ"อาร์เจนต้ากล่าวพร้อมยิ้มน้อยๆให้กับบุคคลเพียงคนเดียวที่เธอไว้ใจ ชายชราในชุดผ้ากั้นเปื้อนยิ้มร่าก่อนจะกล่าวทักทายอย่างอ่อนโยนและอารมณ์ดีเหมือนทุกวันว่า

     "อรุณสวัสดิ์ อาร์เจนต้า เมื่อคืนหลับสบายดีไหม?"

     "สบายดีค่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วง"

เวลาโดนคนกวนตอนทำงาน

     "หยุดสักทีจะได้ไหมคะ? ฉันจะทำงาน"อาร์เจนต้ากล่าวออกมาอย่างเหลืออด เมื่ออีกฝ่ายจ้องเธอทำงานอย่างไม่วางตา แม้ว่าตัวเขาจะอยู่ห่างจากเคาน์เตอร์มากก็ตามที

     "ก็คุณบอกว่าจะทำอะไรก็ได้นี่ ไม่ได้ห้ามให้มองคุณด้วย จริงไหม?"อีกฝ่ายกระตุกยิ้มมุมปากอย่างกวนอารมณ์ หญิงสาวสูดหายใจลึกๆก่อนจะกล่าวว่า

     "แต่ควรจะคิดได้นะคะว่านั่งจ้องหน้าคนอื่นมันเสียมารยาท"อีกฝ่ายไม่ตอบ แต่สายตาก็ยังคงจ้องมาทางเธอ พร้อมกับรอยยิ้มมุมปากกวนประสาทที่เพิ่มขึ้นมา

เวลาคุยกับคุณตาเจ้าของหอสมุด

     "คุณตาราฟคะ เดี๋ยวจะซื้อขนมมาฝากนะคะ"อาร์เจนต้ากล่าวขณะใส่รองเท้า มือเรียวสะพายกระเป๋าที่ด้านในประกอบไปด้วยสมุดสเก็ตช์ สีไม้ สีน้ำและพู่กัน

     "ไปดีมาดีนะ อาร์เจนต้า ตาจะรอขนมอยู่ที่บ้าน"คุณตาราฟาเอลเอ่ยพร้อมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี อาร์เจนต้ายิ้มบางๆก่อนจะเปิดประตูบ้านแล้วเดินออกไป

เวลาทำงานในหอสมุด

     "หนังสืออยู่ที่ตู้ D ชั้น 3 ค่ะ"อาร์เจนต้ากล่าวทั้งที่ยังไม่ละสายตาจากข้อมูลจำนวนมากบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ อีกฝ่ายเป็นชายหนุ่มชั้นมหาวิทยาลัยที่มาใช้บริการห้องสมุดเป็นประจำจึงรู้ดีว่าบรรณารักษ์หญิงเป็นคนพูดน้อยอยู่แล้ว จึงไม่ได้ติดใจและกล่าวขอบคุณเบาๆ

เวลาโดนคนอื่นมองว่าเป็นเด็ก

     "ดิฉันอายุ 24 และคิดว่าส่วนสูงของดิฉันไม่ใช่เรื่องของคุณ"อาร์เจนต้ากล่าวพร้อมปรายตาไปมองอีกฝ่ายอย่างไม่ยี่หระ ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นแค่เด็กมัธยมปลายที่ไม่ควรเสียเวลาหาเรื่องด้วย แต่เธอยอมให้คนอื่นตัดสินเธอว่าเป็นเด็กจากภายนอกไม่ได้เช่นกัน คิดว่าจะใช้ความนิ่งสยบอยู่หรอก แต่นานเข้าอีกฝ่ายก็ไม่หยุดเสียที

เพิ่มเติม : - ผลงานการวาดภาพที่โดดเด่นของ Silver Athena คือภาพวาดวิวจากสีน้ำและสีน้ำมัน

               - คุณตาเจ้าของหอสมุดมีชื่อว่า 'ราฟาเอล ซอร์เรนติโน่'

               - ช่วงเวลาที่เป็นบุคคลสาบสูญ อาร์เจนต้าใช้นามสกุล 'ซอร์เรนติโน่' และสวมบทเป็นหลานสาวของคุณตาที่เดินทางมาอาศัยอยู่ด้วยจากต่างประเทศ

               - ปกติอาร์เจนต้าจะใส่ฮู้ดเพื่อปิดบังดวงตาไว้ หากไปข้างนอกก็จะใส่แว่นกันแดดแทน

มุมสนทนา

Q : สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อยูซึ จะเรียกว่ายูก็ได้ ผู้ปกครองชื่ออะไรคะ

A: ชื่อ คายะ ค่ะ :)

Q : ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เอ่ย

A: ชอบรีบอร์นค่ะ อีกอย่างคือเปรียบนางเอกกับดอกไม้นี่ได้ใจเรามากค่ะ

Q : ถ้าไม่ติดเป็นอะไรรึปล่าวคะ

A: ไม่เป็นไรค่ะ เราโอเคกับการตัดสินของไรท์

Q : หมดคำถามเเล้วค่ะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ

A: ยินดีที่ได้สมัครเช่นกันค่ะ :)

O W E N TM.