◈┻ Joker's Story ll

ลำดับตอนที่ #2 : A. Jordan ll Interducting Oneself.

INTRODUCTING ONESELF;
 

             
        สิ่งเดียวที่ทำได้ในตอนนี้คือการ ‘หนี’
        คงไม่มีคำไหนจะเหมาะไปกว่านี้อีกแล้วแล้ว เมื่อการตามล่าจากกลุ่มคนปริศนาได้บีบบังคับให้ต้องทำเช่นนี้ สัญชาตญาณทั้งหมดถูกดึงมาใช้ หากขาดซึ่งสติเพียงวินาทีนั่นหมายถึงชีวิต ..ว่าแต่มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไงกันนะ?!


        ท่ามกลางสายฝนและพายุที่พัดโหมกระหน่ำ สองขานั้นยังคงวิ่งต่อไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย ร่างกายฟิตพร้อมยิ่งกว่านักกีฬาโอลิมปิค ถามว่าทำไมถึงไม่หยุดพัก? ก็ลองหันไปดูเจ้าพวกข้างหลังนั่นกำลังจะมากำจัดความลับที่นนท์เผลอไปรู้เข้าน่ะสิ!!


        สาบานเลยว่าจะไม่ออกมาเซเว่นตอนดึกๆอีกแล้ว นนพยายามเจรจากับพวกนั้นแล้ว.. แต่ก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย จะพูดอะไรพวกนั้นก็ไม่สน จะยิงลูกเดียว สุดท้ายก็ต้องงัดวิชาก้นหีบโกยหนีเจ้าหนี้มาอย่างที่เห็น...


        ในยามค่ำคืนเช่นนี้ โดยเฉพาะสถานที่ต่างถิ่นไม่คุ้นตา ไม่ว่าจะหลบไปซ่อนตรงไหน ฝันร้ายก็ยังคงตามมาหลอกหลอนไม่หยุด ยิ่งพยายาม ยิ่งเหนื่อยล้า ความพยายามอันไร้ซึ่งความหมาย ทางข้างหน้าช่างมืดมน


        ทว่า..!?

        ด้วยเคราะห์กรรมดี หรือจะเพราะบุญกุศลซึ่งนนได้สั่งสมมาใช้ภพชาติที่แล้ว จริงๆแล้วก็ลืมไปว่าสถานที่ๆตนเองได้มาท่องเที่ยวนั้นคือเมืองท่าเรือ ดังนั้นแล้วจะมาพบกับเรือสำราญมากมายในบริเวณนี้ก็ไม่แปลก


        แม้จะเป็นช่วงกลางคืนแต่บรรยากาศกลับไม่ได้เงียบอย่างที่คาด ในช่วงเวลานี้ทุกคนต่างขะมักเขม้นขนย้ายสินค้าต่างๆทั้งขึ้นและลงจากเรือ ใบหน้าแต่ละคนนั้นเคร่งเครียดดูไม่เอนจอยด์กันเท่าไหร่เลย


        เสียงพวกนั้นกำลังใกล้เข้ามา นนไม่ลังเลที่จะวิ่งอีก แทรกเข้าไปในความอลหม่าน อาศัยความวุ่นวายที่เกิดขึ้นอยู่ให้เป็นประโยชน์ ทั้งวิ่งวน เอียงซ้ายเอนหลบ ลอดใต้ขา จนหลุดออกมาจากบริเวณนั้นได้สำเร็จ


        เบื้องหน้าคือเรือสำราญลำใหญ่อันหรูหรา คนขนเสบียงกำลังจะขนสินค้าขึ้นไป นนใช้ความสามารถพิเศษในการเข้าไปแนบเนียนและอาสาช่วยเหลือยกข้าวของตามประสาเด็กฝึกงานหน้าใหม่(?) ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว นอกจากเสียชีวิตเพราะพวกที่ตามมานี่แหละ !


        นนเคยทำงานบนเรือมาก่อน ดังนั้นแล้วจึงไม่เกินความสามารถที่จะหาห้องเก็บของเจอ ทว่าด้วยความเหนื่อยล้าจากการวิ่งหนีเอาชีวิตรอด ยิ่งก้าวขาไปข้างหน้าสติก็เริ่มจะลดลงไปเรื่อยๆ จนในที่สุดแล้วก็เผลอหลับไป ในที่ซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นของอาหาร..


 

        “Every night in my dreams .. i see you, i feel you...”
        เสียงขลุ่ยบรรเลงตามมาด้วยน้ำเสียงที่คุ้นเคยจากภาพยนตร์สุดคลาสสิค ได้ปลุกให้นนตื่นขึ้นมา แว่วเสียงสนทนาของบุคคลที่อยู่ไม่ไกลนัก ขาสองคู่ที่นนเห็น พวกเขาสะดุ้งตัวเมื่อนนลุกขึ้นและหัวโขกกับโต๊ะจนเกิดเสียงดัง

 

“That is how i know you .. go on...”

        “อะไรน่ะ” เสียงของผู้ชายคนแรก แค่ได้ฟังก็ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม? พอได้ยินเรื่องเกลียดแรกพบ(?)มาบ้างเหมือนกัน แน่นอนว่านนไม่ได้ตอบ อาจเป็นเพราะเพิ่งตื่น กำลังเมาขี้ตาอยู่เลย เหอเหอ ..

 

“Far across the distance, And spaces between .. us”

        “หืม..?” นนสะดุ้งตกใจเมื่อได้ยินเสียงของอีกคนก้มตัวลงมา นัยน์ตาสีฟ้าแสนสวยนั่นสะกดให้นนไม่สามารถทำอะไรได้ ไม่รู้ตัวเลยว่าอีกฝ่ายนั้นกำลังพยุงนนออกมาจากใต้โต๊ะ ให้ตายสิ นางฟ้านางสวรรค์ที่ไหน นนจะกรี๊ด !

 

“You have come to show you .. go on...”

        “....” นนไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่มองทั้งสองคนซึ่งกำลังมองมาที่นนด้วยสายตาแสดงออกด้วยความสงสัย สถานการณ์ในตอนนี้มีเพียงความเงียบอันน่าอึดอัด จนกระทั่งผู้ชายที่นนเกลียดขี้หน้าเริ่มต้นพูดขึ้น

 

“Near..”

 

        “ใคร?” เหอ .. ถามแบบนั้นแล้วควรตอบแบบไหนดีล่ะ นนมองดวงตาเฉื่อยๆที่กำลังจ้องนนอยู่ไม่กระพริบ ตอบไม่ถูกใจแล้วพี่แกจะจับนนฆ่าหมกศพโยนลงทะเลไหม? นนว่าคงไม่เป็นไร ตอนนี้มีนางฟ้าอยู่ด้วยเป็นพยาน โกลด์แบร์คงไม่ทำอะไร หวังว่านะ ...

“Far...”

 

       “นนก็คือนนไง (' ')” ตอบไปซื่อๆแบบนี้นี่แหละ ดูไม่เป็นพิษเป็นภัยอะไรดี ถ้านนถูกฆ่านักอ่านทุกคนก็จะรู้กันไปเลยว่านนเป็นเหยื่อบริสุทธิ์ ไม่มีอะไรแอบแฝงอยู่เลย (?) แล้วก็ปกตินนไม่ใช่เป็นคนคิดอะไรมากแบบนี้หรอกนะ แต่ไม่งั้นจะเบื่อกันก่อนน่ะสิ

 

“Wherever .. you are”

        จากนั้นทั้งสองก็หันไปคุยอะไรกันต่อเหมือนเดิม ดูแล้วเพลงนี่ก็เข้ากันดีนะ อย่างกะแจ็คกับโรส แม้จะเป็นผู้ชายทั้งคู่ก็เถอะ ส่วนเรือลำนี้ก็คือไททานิค... มิวสิคประกอบจะทำให้นนอินกับฉากมากเกินไปแล้ว ~~~

 

“I believe .. that the heart does go on...”

        หลังจากที่คุยกันมาได้สักพัก นนก็ได้รู้ว่านางฟ้าของนนคือมาสเตอร์ของที่นี่ เรือสำราญลำนี้คือไนต์คลับที่จะล่องยังสถานที่ซึ่งเต็มไปด้วยปริศนาและความลึกลับ สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า!! “แล้วนนมาที่นี่จะสมัครงานสินะ” หา??

 

“Once more ... You open the door..”

        สมองนนใช้เวลาประมวลผลอย่างรวดเร็ว ป่าวหรอกฮาฟป๋ม นนแค่มาหาซ่อนตัวน่ะ แหะแหะ ถ้าตอบแบบนี้ไปมีหวังนนจะต้องถูกสปาต้าร์เฉียดหัวเหมือนกัปตันแน่นอน อาจจบท้ายด้วยถูกนำไปเป็นอาหารฉลาม .. อย่างที่กำลังเกิดขึ้นกับนนในขณะนี้ !!

 

“And you’re here in my heart”

        “!$@#^%@!$% จับนนแขวนแบบนี้ไม่ได้นะ ปล่อยนนปายยยยย”
        ดิ้นไปมาให้หลุดจากเชือกที่มัดตัวไว้อยู่ ซึ่งเกี่ยวนนไว้กับตะขอเหล็กและหย่อนลงมาล่อฉลาม ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหลังจากที่รอดจากพวกนั้นมาได้แล้วจะต้องมาเจอกัปตันโรคจิตนี่อีก ชีวิตนนแสนจะรันทด...

 

“And my heart will go on .. and on”

        “สู้ตายนะนน เดี๋ยวผมทำวุ้นให้กิน” เสียงของนางฟ้าเป็นกำลังใจให้นนได้มากจริงๆ น้ำตานนไหลพรากๆ น้ำตาก็หยดติ๋งๆใส่หูฉลามที่กำลังแหวกว่ายไปมาอยู่เบื้องล่างของนน รอหาโอกาสที่จะตะครุบนนเป็นอาหาร ...

 

“Love can touch us one time ..

And last for a lifetime”

 

        “รู้แล้วว่านนเหมาะกับตำแหน่งไหน” บักกัปตันหัวทองพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าที่ดูมีความคิดดีๆ คงจะเจิดกว่านี้ถ้ารีบๆปล่อยนนให้เป็นอิสระ ตอนนี้นนไม่สนอะไรอีกต่อไปแล้ว พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองรอดเท่านั้นเพราะ.. ว้ากกกกก ฉลามมันโดด!!

โดด - ขึ้น - มา - จะ - งาบ - นน - แล้วววว!!!!

“And never let go till
... we’re gone”

 

        นนหลับตาแน่นเมื่อเห็นปากฉลามกำลังพุ่งเข้ามาใกล้ แต่เมื่อผ่านได้สักพักก็ยังไม่รู้สึกเจ็บอะไร นนตายแล้วฤา? หรือว่ากล้ามเนื้อมันชาไปหมด เกิดความสงสัย นนจึงได้ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ เจ้าฉลามถูกห่อหุ้มด้วยตาข่ายใกล้กับนนอย่างฉิวเฉียด !

 

“Love was when i loved you”

One true time i hold to..

 

        “Joker ไง ตลกดีนะ” นนไม่ใช่คนตลกกกก มองหน้านนสิ หัวนนจะระเบิด ตอนนี้ซีเครียดมากเลยนะ นนเกือบจะลงไปเป็นมื้อกลางวันให้เจ้าเมกาโลด้อนจิ๋วนี่แล้ว นนควรจะทำยังไง หัวเราะใช่ไหม ห้าห้าห้า ... บ้าไปล้าววว !!

...
 

        ตอนนี้นนนอนหมดสภาพอยู่บนเรือ นางฟ้ากำลังมาลากหลามจะนำไปทำอาหารให้พวกเรากิน กัปตันถูกใช้ไปหุงข้าวแล้ว นนก็กำลังหม่ำวุ้นแสนอร่อยไปแบบชิลด์ๆอ่านะ วุ้นของนางฟ้าอร่อยโฮกฮาก หรือเพราะหิวก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่นนว่าน่าจะอย่างแรก

 

“In my life we’ll always go on”

        กัปตันก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร .. นนจะพยายามมองเขาในแง่ดี เพราะเขาเป็นคู่ของนางฟ้า แจ็คคู่กับโรสเป็นเรื่องธรรมชาติ (ถึงตอนจบจะ....ก็เถอะ) นนรู้สึกตัวเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงกดมาที่หลัง “เป็นไงบ้างนน”

 

“Near”

        เป็นกัปตันนั่นเองที่เอาแขนมาพาดคอนนไว้ แต่ไม่ทันจะได้อะไรก็ถูกแรงนั้นล็อคเอาไว้ “ไปล่าฉลามกันต่อเถอะ” ไอ้คุณกัปตันลากนนไปเป็นเหยื่อล่อหลามอีกแล้ว นนพยายามดิ้นขัดขืน แต่จนปัญญาจริงๆ ฮืออออ

 

“Far”

        “#3$%!@*&^%$!@#$%^&*” นนไม่ทงไม่ทนมันแล้ว ต่อให้เป็นสามีนางฟ้าก็เถอะ ฟหกดเ่าสวยผแดำฟด ถ้าวันไหนนนเผลอพลั้งมือฆ่ากัปตันก็อย่าถือโทษโกรธกันเลนนะ (ทำได้?) ว่าแต่เพลงประกอบนี่ยังไม่หยุดอีกเหรอ ตั้งแต่เช้าแล้วนะ ยังไม่จบอีกเหรอ??

 

“Wherever you are”

หยุดเดี๋ยวนี้

I believe that the
heart does go on..”

นนบอกให้พอไง

“Once more....
You open the door..”

#@%T@#!@#%^&&*&*
.
จบเถอะ

(c)  Chess theme