เริ่องวุ่นๆของยัยจอมซ่ากับหนุ่มไอดอล

ลำดับตอนที่ #8 : สัญญา

เช้าวันนี้ชีวิตของนิฮายะก็ดำเนินมาอย่างปกติทุกอย่างยิ่งทำให้เธอสบายใจ

มากขึ้น  แล้วเธอก็ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใคร   แต่พอหลังเลิกเรียน

         เอียด   เสียงรถยนต์ยี่ห้อดังจอดอยู่หน้าโรงเรียน     แล้วจากนั้นไม่นานนักก็

มีเสียงเหล่าสาวๆดัง      กริ๊ดกร๊าดตามมา

        ขณะเดียวกันนิฮายะกำลังเดินออกจากห้องหลังจากทำเวรเสร็จ  แล้วเธอก็ต้อง

หยุดกึก

        “อ้าวพวกนายจะมาทำไมอีกเนี้ย”   นิฮายะถามด้วยความตกใจ

        “ก็มารับเธอนะสิ”    มิคาโตะตอบน้ำเสียงเรียบๆ

        “รับฉัน    นายจะพาฉันไปไหน”    นิฮายะทวนเสียงสูง

           แต่ตอนนี้พวกเขาทั้ง 2 คน กลับไม่สนใจอะไรทั้งนั้น  แล้วก็พยายามที่จะ

ลากตัวนิฮายะไปด้วย  

         “นี่  พวกนายปล่อยฉันนะ”   นิฮายะพยายามรั้งตัวเองกลับมา

  
              “เอาเหอะ    เดี๋ยวไปถึงแล้วเธอก็รู้เอง”   ทาคุโตะตอบ

          “ถ้าพวกนายไม่บอกฉันก็ไม่ไป”    นิฮายะต่อรอง

          “ไปที่บ้าน”   มิคาโตะตอบ

         “บ้านใคร”   นิฮายะถามต่อขณะพยายามแกะมือของทาคุโตะออกแต่ก็ไม่

 สำเร็จ

          “บ้านพวกฉัน”มิคาโตะตอบ

 
          “บ้านพวกนาย   ฉันไม่ไปหรอก  ฉันไม่มีธุระอะไรที่บ้านพวกนาย”    นิฮา

ยะตั้งสติแล้วดิ้นสุดแรงเกิด     จนในสุดท้ายทั้งคู่ต้องยอมปล่อย

         “เฮ้อ   ปล่ยอได้สักที”   นิฮายะพึมพำพร้อมทิ้งกระเป๋าเรียนลง

       “ไปดีๆไม่ชอบใช่ไหม    ทาคุโตะเดี๋ยวเอากระเป๋าตามมานะ”   มิคาโตะสั่ง  

พอพูดจบ   เขาก็คว้าร่างของนิฮายะแบกขึ้นบนไหล่อย่างสบายๆ

        “ว้าย   นี่พวกนายปล่อยฉันลงนะ   ปล่อยเดี๋ยวนี้     บอกให้ปล่อยไงล่ะ”   

นิฮายะตะโกนลั่น พร้อมดิ้นไปมา

           “นี่พวกนายทำเกินไปแล้วนะมาพาตัวฉันไปอย่างนี้ได้ไง”   นิฮายะโวย

      “พวกฉันก็แค่ทำตามที่เธอสัญญาไว้ว่าจะทำตามที่พวกฉันสั่งนี้”     มิคาโตะ

  ตอบ     ส่วนทาคุโตะก็เดินหิ้วกระเป๋าตามมา

        “โอเค ๆ   ฉันเข้าใจล่ะ   ปล่อยฉันลงเถอะอายเค้า”   นิฮายะพูด

        “ไม่ดีกว่า   ฉันกลัวว่าเธอจะหนีอีก”   มิคาโตะตอบอย่างสบายอารมณ์   มัน

ยิ่งทำให้นิฮายะฉุนกึกแต่เธอก็ทำได้แต่อยู่เฉยๆ

       เสียงกริ๊ดกร๊าดของเด็กผู้หญิงตามทางเดินที่ผ่านมาพร้อมกับสายตาที่น่ากลัว

ของเหล่าสาวๆที่ส่งมาให้นิฮายะ    มันทำให้เธอขนลุกซู่ไปทั้งตัวแถมบางคนยังส่ง

รังสีอำมหิตย์มาให้อีก

         “นายรู้มั้ยว่าพรุ่งนี้ฉันตายแน่ๆ    ต้องโดนรุมสะกำแหงๆเลย”   นิฮายะบ่น

         “มันคงไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอกมั้ง”   ทาคุโตะที่เดินอยู่ข้างหลังบอก

         “พวกนายไม่รู้อะไรผู้หญิงน่ะน่ากลัวจะตายไป  ยิ่งผู้หญิงโรงเรียนนี้นะ 

อย่าให้พูดเลย   โอ้ย  สยอง แค่คิดก็อยากจะบ้าตาย” นิฮายะบ่นต่อ

         “เธอพูดหยั่งกะเธอเคยเจอ”    มิคาโตะพูดอย่างแปลกใจ

        “ฉันไม่เคยเจอหรอก แต่เคยเห็นคนอื่นเจอ”    นิฮายะตอบ