คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : คำตอบ
หลังจากที่ถ่ายเสร็จก็เลิกเรียนพอดีนิฮายะเลยไปที่ป่าหลังโรงเรียนแต่มิเอ
โกะไม่วางไปด้วยเพราะเธอต้องไปเรียนพิเศษ เธอจึงต้องไปคนเดียว พอ
ถึงที่เธอก็วางกระเป๋าทิ้งแล้วจึงล้มตัวลงนอนมองไปบนท้องฟ้าที่ตอนนี้มี
เหล่านกบินไปมา ผีเสื้อที่บินตอมดอกไม้อยู่ กลิ่นหอมพร้อมกลีบดอกซา
กุระร่วงลอยมาแตะจมูกเธอ แล้วเธอจึงลุกขึ้นมาร้องเพลงโปรดเธอร้องไปก็
เดินเล่นไปจนถึงลำธารเล็กๆที่อยู่ด้านหลังสุด เอนั่งมองเหล่าปลาน้อยใหญ่
ว่ายน้ำวนไปมา
แกร็ปๆ เธอมองอยู่สักพักหนึ่งก็มีเสียงคนเดินเข้ามา
“มิเอโกะหรอ” เธอถามพร้อมหันหน้าไปดู
“มะ มะ มะมิคาโตะ ทาคุโตะ นี่พวกนายมาที่นี่ได้ไงเนี้ย แล้วมาตั้งแต่เมื่อไหร่” นิฮายะพูดตะกุกตะกัก
“พวกเราก็ตามเธอเข้ามาไง เธอนี่ใช่ได้เลยนี่” ทาคุโตะตอบ
“ยังพวกนายก็เห็น...” นิฮายะงัก
“อืม เห็นทุกอย่างที่เธอทำ” มิคาโตะตอบบ้าง
“ไม่จริง โอ้ย ฉันล่ะอยากจะบ้าตาย นี่นายฉันขอร้องล่ะอย่าเอาไปบอกใคร
ได้ไหม” นิฮายะขอร้องหลังจากตั้งสติได้
“ก็ได้แต่....”ทาคุโตะพูดพลางครุ่นคิด
“แต่อะไร” นิฮายะกระวนกระวาย
“แต่เธอต้องทำตามที่พวกเราสั่ง” มิคาโตะให้เงื่อนไข
ทำให้นิฮายะคิดหนักก่อนที่จะตอบ แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะให้เธอทำอะไร
มากเพราะวันนี้กองถ่ายก็เลิกไปหมดแล้วก็คงไม่ต้องเจอกันแล้ว
“ตกลง เอางั้นก็ได้” เธอตอบ
แล้วหลังจากนั้นเธฮก็รีบวิ่งกลับบ้านอย่างเร็วที่สุด ปล่อยให้ 2 หนุ่มยืนต่อ
ไป
ความคิดเห็น