ซาตานกะนางฟ้า

ลำดับตอนที่ #3 : การเปลี่ยนแปลง

            
“เธอว่าแปลกๆป่ะ   มาเข้าเรียนกลางคันแบบเนี้ยต้องเคยมีเรื่องมาแล้วแน่เลย”  มีคา

น่าเริ่มบทสนทนากับเพื่อนร่วมกลุ่มขณะทานข้าวอยู่ที่โรงอาหาร

“ไม่หรอมั้ง”  ลาริสซ่าแย้ง  เพราะเธอไม่ค่อยจะสนใจใครมากเท่าไหร่นอกจากกลุ่ม

เพื่อนของเธอ

“วันนี้เล่นอะไรกันดีอ่ะ”เฟอร์เซียเปลี่ยนเรื่องซะงั้น  เธอไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลย เอา

แต่รีบสหวาปามอารหารที่อยู่ในจานให้หมดจะได้ไปเล่นต่อ

“บอลลูนด่าน”   ทุกคนตอบพร้อมกันหลังจากที่หันมามองตากัน

       แล้วต่างคนก็รีบกินอาหารของตนเองให้หมดเร็วที่สุด  เพื่อจะได้ไปเล่นบอลลูน

ด่านที่โถงอเนกประสงค์ต่อ   เมื่อทานอาหารเสร็จทั้งกลุ่มก็เดินตามทางระเบียงเพื่อ

ไปที่โถงอเนกประสงค์  แล้วพวกเธอก็เดินสวนกับคาลอสซึ่งเดินมากับคิว  คาลอส

เดินตรงมาที่ลาริสซ่า

“ถอดแว่นแล้วน่ารักดีนะ”     เสียงคาลอสกระซิบเบาๆที่ข้างหูของลาริสซ่า   หน้า

หล่อๆของคาลอสอยู่ห่างจากหน้าของเธอประมาณ  2 ซม.

“เอ่อ…”   ลาริสซ่าถึงกับพูดไม่ออก  ตอนนี้หน้าขาวๆของเธอเริ่มขึ้นสี  เพราะเธอ

ไม่เคยถูกทำแบบนี้มาก่อน

“เอ๊ะ”  มาทิลน่าเอ่ยขึ้น พร้อมสีหน้าครุ่นคิด

“ฉันว่านายหน้าคุ้นๆนะ”เธอเอ่ยต่อ

“อืม ฉันก็ว่างั้นแหละ หน้าเหมือนลูกชายใครน้า”   มีคาน่าเสริมพร้อมคิดต่อ

“ไม่ใช่หรอกครับ” คาลอสตอบยิ้มๆ

          แล้วจากนั้นก็เดินผ่านไป ระหว่างทางได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงน้อยใหญ่คุยกันถึง

คาลอส  บางคนก็กริ๊ดกร๊าด   แต่เธอก็ไม่ค่อยสนใจซะเท่าไหร่

“ฉันว่านะ ต้องใช่แน่เลยล่ะ   คาลอสต้องเป็นนายแบบที่คนปกคนนั้นแน่เลย”  มา

ทิลน่ายังไม่จบเธอพูดพร้อมทำหน้ายั่งกะเจ้าชายในฝัน

“เอาเถอะๆ”   ลาริสซ่าเรมปลงๆกับเพื่อนรัก

“แหม เธอก็แล้วตะกี้คาลอสกระซิบอะไรกับเธอหรอ”   มาทิลน่าทำหน้าเขินๆแล้ว

ก็เปลี่ยนเรื่องซะงั้น

“เปล่า ไม่มีอะไรหรอ”   ลาริสซ่าตอบเสียงเรียบๆแต่สีหน้าก็แอบเขินนิดๆ

   และแล้วก็ถึงโถงอเนกประสงค์

“โอ น้อย ออก”   เสียงเฟอร์เซียตะโกน เพื่อแบ่งฝั่ง

    ผลปรากฏว่าเฟอร์เซีย  มีคาน่า  วาน่า อยู่กลุ่มเดียวกันส่วนมาทิลน่า โคโลนี่ และ

ลาริสซ่าอยู่อีกกลุ่ม

“เป่า ยิ้ง ฉุบ”    เสียงมีคาน่าตะโกนเพื่อดูว่ากลุ่มไหนได้เล่นก่อนโดยมีเฟอร์เซียและ

โคโลนี่ซึ่งเป็นตัวแทนกลุ่มมาเล่น   ผลคือฝั่งของโคโลนี่ได้เริ่มเล่นก่อนโดยที่ฝั่ง

ของเฟอร์เซียเป็นด่าน

     พวกเธอเล่นกันได้ 4-5 ตาก็ต้องเลิกเพราะยังต้องขึ้นเรียนต่อ  ระหว่างนั้นท้องฟ้า

ที่ปรอดโปร่งแจ่มใสก็กลับมีกลุ่มก้อนเมฆก้อนใหญ่สีดำมาปกคลุม  ทุกๆคนใน

โรงเรียนต่างพากันแหงนมองท้องฟ้าไม่นานนัก

เปรี้ยง!!!!!!!

     สายฟ้าขนาดใหญ่ก็ฟาดลงมา ทุกคนที่อยู่ในโรงเรียนต่างพากันสลบสะไหล  รว

มทั้งพวกเพื่อนของลาริสซ่าด้วย  ตอนนี้ก็มีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ยังได้สติอยู่

เธอหวาดกลัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแต่เธอก็ยังคงควบคุมสติอยู่ได้เธอหยุดยืนอยู่ที่

ระเบียงเพื่อหยุดดูเหตุการณ์ทุกๆอย่างที่เกิดขึ้น

    ท้องฟ้าที่ตอนนี้มืดดำสนิทไม่มีแสงใดผ่านลงมา  ลมพายุพัดแรงทำให้ต้นไม้บา

งต้นเอนไปมา กระแสไฟฟ้าที่ผ่าลงมาเมื่อครู่ทำให้หลอดไฟตามถนนแตก

“เกิดอะไรขึ้นเนี้ย”   ลารสซ่ามองทุกอย่างที่เธอเห็นอย่างละเอียด   แล้วพึมพำกับตัว

เอง

“ปีศาจที่ชั่วร้ายกำลังจะมา”  เสียงเด็กผู้ชายที่ฟังคุ้นหู  เดินออกมาจากบันได