ตรวนเสน่หาจอมเถื่อน/กาญจน์เกล้า

ตรวนเสน่หาจอมเถื่อน

กาญจน์เกล้า

หลังจากปล่อยเด็กน้อยที่เคยเลี้ยงต้อยไว้หลุดมือไปเป็นคู่หมั้นของพี่ชาย นิโคลัส ก็ไม่เคยญาติดีกับ สเตฟานี่ อีกเลย

เขาเริ่มเสียดาย แต่กลายเป็นผู้ร้ายปากแข็ง!

แขวะ จิก กัดเธอได้ทุกทีเมื่อมีโอกาส เราสองคนจึงเป็นคู่กัดที่ฟัดกันนัว...

ก็เพราะความถือดี อวดดี และอาการยี้ใส่ของเธอนี่ไง เขาถึงได้ร้าย แต่ก็ยังห่วงไม่ห่าง แล้วรอจังหวะดีๆ ต้อนเธอกลับไปเป็นเด็กเลี้ยงต้อยของเขาอีกครั้ง

“ถอยไปนะ ฉันจะกลับบ้าน”

“ก็กลับสิ ฉันไม่ได้ห้ามอะไรเธอนี่”

“แต่นายยืนขวางรถฉันอยู่” มองเขาตาคว่ำก่อนจะดันร่างหนาให้ถอยห่างเมื่อทนไม่ไหว ทว่าร่างที่ยืนอยู่นิ่งๆ กลับขยับพร้อมทั้งรัดเอวเธอเอาไว้จนหายใจไม่ออก

“ปล่อยฉันนะ”

“เธอแตะต้องตัวฉันก่อนนะยายโง่”

“นายมันฉลาดตายละ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฟ้องร็อบบี้และรียา”

“ฟ้องสิ บอกคู่หมั้นเธอด้วยว่าฉันจูบเธอกี่หน” นิโคลัสมองสบตาสวยอย่างท้าทาย มุมปากหยักยกขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าหวาดหวั่นของยายคุณหนูสมองกลวง

“ต้องการอะไรกันแน่ มายุ่งกับฉันทำไม”

“ผู้หญิงอย่างเธอฉันไม่อยากจะยุ่งนักหรอก”

“ไม่อยากยุ่งแล้วที่ทำอยู่นี่คืออะไร” สเตฟานี่ทุบที่อกกว้างอย่างเหลืออด ก่อนจะก้มหน้าซุกที่อกเขาเมื่อใบหน้าหล่อเหลาก้มมาใกล้

“ตอนนี้เธอต่างหากที่ยุ่มย่ามกับร่างกายฉัน”