Below of life

ลำดับตอนที่ #1 : เราเพียงผู้เดียว

เมื่อไรนะ ที่เราหันกลับไปมองข้างหลัง แล้วเห็นเราเพียงผู้เดียว

เมื่อไรนะ ที่คนรอบ ๆ ข้างเราหายไปกันหมด

เมื่อไรนะ ที่เราเริ่มไล่ตามแผ่นหลังของผู้อื่น

และสุดท้ายก็มีเราเพียงผู้เดียว

เริ่มจากความสัมพันธ์ที่สวยงาม กลายมาเป็นความรู้สึกดี ๆ
และอยากจะอยู่ใกล้เธอคนนั้นตลอดไป
แต่พอสักพักหนึ่งกลับรู้สึกว่า เธอคนนั้นเริ่มไกลออกไป ยิ่งไล่ตามก็เหมือนกับว่า เธอไม่เคยหยุดรอเราเลยสักครั้งหนึ่ง

กลายเป็นความรู้สึกเหงา ขึ้นมาเมื่อไหร่กันนะ
เมื่อคนที่เรารักเริ่มพากันลบเลือนตัวตนของเราไปจนหมด

เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเรา เริ่มห่างหายไปจากสายตาของหลาย ๆ คน

ถึงแม้จะยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่ก็ไม่มีใครสังเกตุเห็นเป็นเพียงมุมเล็ก ๆ ในโลกที่กว้างใหญ่

อาจจะเป็นเพราะว่า โลกนี้หมุนเร็วเกินไป จนเราตามไม่ทัน หรือว่าเรา เชื่องช้าเกินไปกันนะ

กลายเป็นว่า ทำอะไรก็ไม่เคยมีใครพอใจ แม้เราจะทุ่มสุดกำลัง แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย จนเราต้องอยู่เฉย ๆ และปล่อยให้กาลเวลากลืนกินไปในที่สุด

ชีวิต เเขวนไว้บนสิ่งที่เรียกว่า เวลา ไม่ว่าเมื่อไร ตัวตนของเราก็จะถูกลบเลือนไป สิ่งนี้จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน