แค่วางทุกข์ก็สุขแล้ว :: (ตีพิมพ์กับ สนพ.อักขระบันเทิง)

ลำดับตอนที่ #4 : อิจฉาอย่างไร..ให้ได้กำไร

ความอิจฉาเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นได้ในใจของปุถุชน..

คุณอาจเคยอิจฉาคนรู้จักสักคนที่ได้ดิบได้ดีเกินหน้าเกินตา

อิจฉาดาวเดือนประดับฟ้า

อิจฉาคนมีชื่อเสียงที่คุณอาจไม่รู้จักเขาดีพอ

อิจฉาได้แม้กระทั่งคนในสายเลือดเดียวกัน

อิจฉาศัตรูคู่แค้น

อิจฉาคนใกล้ตัว

หรือแม้กระทั่งแอบอิจฉาเพื่อนที่คุณคบหา สนิทสนมกว่าใคร

ที่สำคัญคุณคงไม่ค่อยพอใจกับความรู้สึกแบบนี้เท่าไหร่

หลายครั้งอาจตำหนิตัวเองด้วยซ้ำ..ว่าทำไมเราถึงเป็นคนแบบนี้

รู้สึกแย่ทุกครั้งที่คุณเกิดความรู้สึกอิจฉาใครสักคน  โดยเฉพาะอย่างยิ่งความอยากที่จะแข่งขัน

เอาชนะกับใครคนนั้น เพื่อเปลี่ยนให้เขามาเป็นฝ่ายอิจฉาคุณบ้าง

ความอิจฉาเป็นเรื่องธรรมดา

คุณไม่ผิดที่จะอิจฉาใครหลายๆคน

แต่คุณจะเหนือธรรมดาถ้าเปลี่ยนการมองใครสักคนด้วยความอิจฉา

มาเป็นมองหาต้นสายปลายเหตุ และเอาแบบอย่างที่ดีของเขามาสร้างเหตุที่คุณจะเป็นแบบเขา หรือใกล้เคียงได้บ้าง

เมื่อก่อนฉันก็เป็นพวกอิจฉาริษยาคนนั้นคนนี้ไปทั่ว

โดยไม่คิดเปลี่ยนแปลงตัวเอง

ผลที่ได้คืออะไร..

แน่นอน อย่างที่บอกคือความอิจฉาเป็นเรื่องธรรมดา

และคุณก็ต้องยอมรับลักษณะที่เป็นธรรมดาของความอิจฉา

ทุกครั้งที่ความอิจฉาเกิดขึ้น

ในใจคุณจะค่อยๆทวีความหนักหน่วง

รุ่มร้อน ไม่เป็นสุข

ไม่เบาสบาย

อันนี้เป็นเรื่องที่คุณคงปฏิเสธไม่ได้

และเมื่อคุณไม่คิดจะทำอะไรได้มากไปกว่าการอิจฉา

คนที่เข้ามาอยู่ในครรลองสายตา และทำให้คุณอิจฉาได้นั้น

ก็จะยิ่งทวีความร้อน ความหนัก ความทึบ ความไม่สบายขึ้นในจิตใจของคุณ

ความทรมานที่คุณสร้างขึ้นเอง และเห็นได้ชัด

น่าจะเป็นเหตุเพียงพอให้คุณอยากอยู่เหนือธรรมดาขึ้นมาได้บ้าง

บางคนพออิจฉา ริษยา ใคร

ความรุ่มร้อนที่มีเป็นทุนเดิมจากการอิจฉา

ก็ยิ่งเพิ่มทวี จากการนินทา การใส่ร้าย การทำทุกทางให้เป้าหมายเสื่อมเสียด้วยปากของเขา

หากคุณลองเปลี่ยน..มองในอีกมุม

ความดีงามที่น่าอิจฉาของใครคนนั้น มีสาเหตุมาจากลักษณะการคิด การพูด และการกระทำอย่างไร

คุณลองมองด้วยความเป็นกลาง ว่ามันสมเหตุสมผลหรือไม่กับสิ่งที่เขาควรได้รับ

แทนที่จะเห็นใครแล้วได้แต่อิจฉา หมั่นไส้

แต่คุณพยายามมองหาต้นเหตุ และสาเหตุของการได้มาเหล่านั้น

คุณก็จะพบความงามของโลกที่ต่างออกไป

และที่สำคัญคุณจะมีแก่ใจเริ่ม..ชื่นชมใครที่เคยทำให้คุณอิจฉาด้วยปากของคุณเอง

เพราะเห็นแล้วว่า สิ่งที่เขาคิด พูด ทำ สมควรแล้วกับสิ่งที่เขาได้

ใครหลายๆคน อาจทำให้คุณอิจฉาและ รู้สึกขัดแย้งกับที่มา

เพราะเขาอาจไม่เห็นจะทำอะไรที่ดีงามเพียงพอสำหรับสิ่งดีๆที่ได้รับตั้งมากมาย

อันนั้นคุณก็คงได้แต่มองความอิจฉาเป็นของร้อน ของไม่เที่ยง ที่แวะเวียนมาทักทายแล้วก็จากคุณไป

ประโยชน์อย่างยิ่งคือใจคุณเองไม่ต้องแช่อยู่กับความทุกข์ที่ตัวเองสร้างขึ้น

แต่สำหรับใครบางคนที่คุณอิจฉา และเขามีดีสมควรแก่สิ่งที่คุณอิจฉาจริง

คุณจะได้ประโยชน์จากการช่างสังเกตลักษณะการคิด พูด ทำ อันเป็นที่มาเหล่านั้น

ว่าคิดดีอย่างนี้นี่เอง ถึงมีแต่ความสุขแบบนั้น

พูดดีอย่างนี้นี่เอง ถึงมีแต่คนอยากอยู่ใกล้

ปรารถนาดีกับคนอื่นอย่างนี้นี่เอง ถึงมีแต่ความรักที่ได้รับจากใครๆ

ทำดีอย่างนี้นี่เอง ถึงประสบความสำเร็จในชีวิต

ถ้ามองอย่างนี้ นอกจากจะไม่ต้องแช่ใจไว้กับความร้อนแล้ว

คุณยังได้โอกาสในการพัฒนาจิตวิญญาณของตัวเอง

ได้เข้าใจว่าผลย่อมไหลมาแต่เหตุ ไม่มีอะไรที่ได้มาลอยๆ หรือด้วยความบังเอิญ

และหากสั่งสมนิสัยการรู้จักมองอย่างเป็นกลาง โดยปราศจากอคติเช่นนี้แล้ว

คุณจะเริ่มมองใครต่อใครด้วยสายตาเป็นมิตร มองใครต่อใครด้วยความชื่นชมจากใจจริง

จะเริ่มเคยชินกับการพลอยยินดีในความสุขความสำเร็จของผู้อื่น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณชินแล้วกับการออกปากชื่นชมความดีของใคร ให้คนอื่นได้ร่วมรับรู้

กระแสความเย็นสบายจากจิตใจที่ไม่เพ่งโทษผู้อื่น

จะค่อยๆพยุงคุณขึ้นจากบ่อน้ำร้อนแห่งความอิจฉาริษยา

คุณจะรู้สึกดีผิดธรรมดาที่รู้สึกอยากชื่นชมคนที่คุณเคยอิจฉาด้วยตัวเอง

และรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองด้วยการทำเหตุให้ถึงพร้อม

ได้กำไรจากการมีชีวิตอยู่..จนกระทั่งสุดท้าย

คุณนั่นแหละจะห่างหายจากธรรมดาของโลกแห่งการอิจฉา และสร้างโลกใหม่แห่งการยินดีในความดีให้กับผู้อื่นต่อไป