หากพรุ่งนี้..ไม่มีแม่

เนื้อเรื่อง

คุณเคยสังเกตไหม..ส่วนใหญ่คนเรากว่าจะเห็นคุณค่าของคนๆหนึ่งได้ก็เมื่อกำลังจะสูญเสีย

หรือได้เสียสิ่งนั้นไปจากชีวิตของคุณแล้ว

เมื่อก่อน...ฉันเป็นเด็กหัวดื้อ

ไม่ค่อยยอมฟังใครด้วยเหตุผล หรือเพียงคำพูด

ทว่าผู้หญิงคนหนึ่งได้สอน และถ่ายทอดเรื่องราวความรักให้ฉัน ผ่านเหตุการณ์บางอย่าง

ทำให้ฉันสัมผัสได้จริง เห็นได้จริงด้วยตัวเอง ว่าบนโลกก็มีความรักแบบนี้ได้ด้วย

ผู้หญิงคนนั้นเคยมีปัญหากับสามีของเธอ

ด้วยความไม่เข้าใจบางประการ

และปัญหาบีบคั้นรอบด้าน โดยเฉพาะเรื่องเศรษฐกิจในช่วงนั้น

เธอหอบหิ้วฉันกับน้องชายไปอยู่ที่บ้านตากับยาย

ณ เวลานี้ฉันรู้แล้วว่า ทุกอย่างมันมีเหตุปัจจัย ฉันมองย้อนกลับไป

จึงไม่โทษทั้งเธอ..และสามีของเธอ ที่ทำให้ชีวิตในวัยเด็กของฉันได้รับความรู้สึกโหดร้าย

มันเป็นเพราะกรรมของฉันเองโดยแท้

แต่ ณ เวลานั้น ตอนที่ฉันยังไม่รู้จักชีวิตดีพอ ฉันเริ่มได้สัมผัสคุณค่าของคำว่ารักยิ่งใหญ่จากเธอ

และความเกลียดชังสามีของเธอค่อยๆทวีตัวขึ้นในจิตใจของฉัน

ที่ทำให้ฉันขาดชีวิตที่อบอุ่น ต้องย้ายโรงเรียนหลายครั้ง ชีวิตกระพร่องกระแพร่งไปมากเพราะเขา

ไม่รู้ทำไม..

ทั้งที่ฉันจำเหตุการณ์อันแสนเจ็บปวดตอนอยู่ในท้องของเธฮไม่ได้

ไม่ได้รู้เห็นความทรมานที่มาพร้อมกับความรักครั้งแรกของชีวิตใหม่

แต่ฉันก็รู้สึกได้ว่า..ฉันมีความผูกพันกับผู้หญิงคนนี้

และความรักที่ผู้หญิงคนนี้ให้ฉันมันหาประมาณไม่ได้

ขนาดฉันเป็นเด็กที่ไม่ค่อยจะรู้คิดนัก ฉันยังรู้สึกได้

ฉันแอบรู้สึกว่าบางทีมันเป็นสัณชาตญาณบางอย่างที่ไม่ต้องใช้คำพูดบอกกล่าว

เรื่องราวของมันจะถูกถ่ายทอดให้ทุกชีวิตรับรู้ด้วยตัวของมันเอง

นั่นก็เป็นจุดเริ่มแรก ของความรู้สึกพลัดพราก

ฉันยอมรับว่าส่วนลึกในใจรู้สึกเกลียดโกรธ

แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ารู้สึกโหยหาความอบอุ่นจากสามีผู้หญิงคนนั้น ในช่วงเวลานั้น

แม้จะเป็นเวลาสั้นๆก็ตาม

ฉันรู้สึกได้เรียนรู้ความรัก..และความขาดไปพร้อมๆกัน

ไม่!...นั่นมันแค่การเริ่มต้นของเค้าลางพายุฝนเท่านั้น

เรื่องทุกอย่างมันเริ่มต้นหนักตอนที่เธอ ผู้ที่ทำให้ฉันได้รู้จักความรัก

หวนกลับมามีชีวิตอยู่กับสามีที่รักของเธออีกครั้ง

ฉันก็จำไม่ได้ว่าด้วยเหตุใดเขาทั้งสองจึงคืนดีกัน

และทำให้ชีวิตขาดแหว่งของฉันได้ถูกเติมเต็มดังเดิม

นั่นเป็นเพียงความสุขที่มาก่อนความทุกข์เพียงคลาดสายตาเดียว

เธอกับสามีทะเลาะกันแทบทุกวัน

ฉันก็เฝ้าดูด้วยความเจ็บปวด

รู้สึกในบ้านมีเพลิงอันตรายสุมอยู่โดยรอบ

ฉันเห็นแววตาที่บอบช้ำของเธอ

และบางครั้งก็เห็นเธอ..ร้องไห้

ฉันสัมผัสได้ถึงความทุกข์ทรมานของชีวิตลูกผู้หญิงคนหนึ่ง

ที่เคยได้รับแต่ความรักบริสุทธิ์จากพ่อแม่

ได้รับการถนอมเลี้ยงดูอย่างดีตั้งแต่เล็กจนโต

แต่ก็ต้องมารับความสุขแบบหวานอมขมกลืนในชีวิตคู่

ฉันคิดว่าถ้าเป็นฉัน เจอเรื่องราวที่ทำให้เจ็บปวดขนาดนั้น

ฉันคงไม่อยู่แล้ว

ฉันคงไม่มีวันหวนคืนมาอีก ไม่ว่าจะเหตุผลใด

ทุกครั้งที่น้ำตาเธอไหล จิตใจฉันดิ้นรน และร่ำร้องไปด้วยทุกครั้ง

แต่เธอก็ยังฝืนทนเรื่อยมา

เพราะอะไรน่ะหรือ..

เพราะเธออยู่เพื่อฉัน

ทุกวันที่แสนทรมานนั่นเธออยู่เพื่อฉัน และน้องของฉันอีกสองคน

ฉันสัมผัสได้ถึงความสุขที่เธอได้ถนอมเลี้ยง และถนอมรักฉันกับน้อง

หาทุกอย่างมาให้ไม่เคยขาด

เธอทนไม่ได้ที่จะเห็นฉันมีความทุกข์

ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง เธอจะเข้ามาแก้ไขปัญหาทุกๆอย่างแทนฉัน

เพื่อให้ฉันหยุดร้องไห้

เพื่อให้ฉันมีความอบอุ่น

ทั้งที่บางปัญหา ฉันก่อมันขึ้นมาโดยไม่ได้คิดถึงใครเลยนอกจากตัวเอง

พอปัญหานั้นก่อความเดือดร้อนให้ตัวเองและผู้อื่น

ฉันจึงรู้สึกทึ่งว่าทำไมเธอถึงปกป้องฉันได้ขนาดไม่คิดถึงชื่อเสียงของตัวเอง

เธอทำได้ทุกอย่างจริงๆ..ฉันไม่คิดว่าจะมีความรักแบบนี้บนโลก

เพราะฉันไม่เคยรู้จักรักใครด้วยตัวเอง ฉันไม่เคยมอบรักอันบริสุทธิ์ให้กับใคร

ฉันอยากจะบอกว่าความรักของเธอมันเป็นอินฟินิตี้จริงๆ!

โลกได้มอบสิ่งสวยงามล้ำค่ามาให้ฉัน

แต่แล้ววันหนึ่งธรรมชาติก็แทบจะคร่าชีวิตผู้หญิงคนที่ฉันรักที่สุดไปจากฉัน

ตอนนั้นฉันเพิ่งจะเรียนมัธยมต้น

ผู้หญิงที่ฉันรักเริ่มมีอาการผิดปกติทางร่างกาย

เธอปวดท้องมากขึ้นทุกวัน

สามีของเธอก็รอดูอาการไปสักระยะ

พอเห็นว่าเธอเริ่มไม่ไหวแล้วจริงๆจึงพาเธอไปหาหมอ

ข่าวร้ายคือหมอบอกว่าเธอน่าจะเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่

จากอาการแสดง และอื่นๆที่พอบอกได้

แต่ก็ยังไม่ถึงกับสรุปแน่ชัดว่าใช่รึเปล่า

เพราะต้องผ่าตัดและได้ผลชิ้นเนื้อไปตรวจถึงจะยืนยันได้จริง

ฉันจำได้ไม่ลืมเลยว่า

วินาทีนั้นโลกทั้งโลกเหมือนถล่มทลายลงต่อหน้า

กิตติศัพท์ของมะเร็งในความเข้าใจของเด็กมัธยมต้นคนหนึ่ง

มันร้ายแรงมาก...และมันคงจบชีวิตเธอคนนั้นไปในไม่ช้า

เธอต้องนอนอยู่รพ.เป็นเดือน

ระหว่างนั้นก็ต้องย้ายไปรพ.นี้ที รพ.โน้นที

ซึ่งก็มีแต่ความเจ็บปวดทั้งกายและใจในระหว่างทาง

ฉันได้รับการบอกเล่าจากสามีของเธอว่า

ระหว่างรอคิวพบหมอ

เธอเจ็บปวดทุรนทุรายมาก

ถึงขนาดลงไปนอนร้องครวญครางกับพื้นต่อหน้าสาธารณชน

ฉันได้ฟังแล้วเจ็บแปลบอย่างสุดชีวิต

เธอเป็นผู้หญิงที่อดทน เข้มแข็ง

ถ้าถึงขนาดต้องทำอย่างนั้นแล้ว

คงเป็นความทุกข์ทรมานอย่างยากจะควบคุม และสุดจะทนจริงๆ

ช่วงเวลานั้นฉันได้เรียนรู้มากกว่าความรัก

ฉันต้องทำทุกอย่างในชีวิตประจำวันเองอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน

ภารกิจภายในบ้านที่ก่อนนี้เธอเป็นคนทำ

ก็ตกมาเป็นหน้าที่ของฉันแทบทั้งหมด

ฉันยิ่งร้องไห้ และรับรู้ความรักของเธอมากขึ้นไปอีก

เพราะหน้าที่ที่ฉันต้องทำในตอนนั้น มันบ่งบอกในตัวเอง

ว่าเธอต้องเหนื่อย ต้องเสียเหงื่อมากขนาดไหนในการดูแลฉันและน้องแต่ละวัน

แต่ถึงจะเหนื่อย ฉันก็เห็นแต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ ทุกครั้งที่เธอจะทำอะไรก็ตามเพื่อฉันกับน้อง

นั่นแหละ..คือความรักที่ไม่หวังผลตอบแทนโดยแท้

ฉันทึ่งเข้าไปอีกว่ามีแบบนี้บนโลกด้วยหรือ

เนื่องจากฉันเป็นคนเห็นแก่ตัวอย่างมากในอดีต

ความงดงามบริสุทธิ์ของเธอ

ทำให้ให้สิ่งชั่วร้ายในใจฉันได้รับการขัดเกลา

ธรรมชาติของความผูกพันในลักษณะนั้น สอนให้มนุษย์รู้จักรักเป็น

ไม่ว่ามนุษย์ผู้นั้นจะเป็นคนเลวสักเพียงไหน

แต่ก็คงเหลือเชื่อเกินไปที่จะมองไม่เห็นอะไรดีๆที่ธรรมชาติมอบให้จากอ้อมอกผู้หญิงคนหนึ่งเลย

เธอได้รับการผ่าตัดจากศัลยแพทย์ และอยู่ในระหว่างการรอฟังผลชิ้นเนื้อว่าเป็นมะเร็งแน่รึเปล่า

แต่ ณ ตอนนั้นทุกคนพร้อมใจจะเชื่อว่าเธอเป็นมะเร็ง

หมอบอกว่าก้อนที่ลำไส้ของเธอ ที่ทำให้เธอเจ็บปวดถึงขนาดลงไปนอนดิ้นกับพื้นได้นั้น

มันมีขนาดใหญ่มากเส้นผ่าศูนย์กลาง ราวๆ แปดเซนติเมตร

มันเป็นไปได้ยากที่จะเป็นเพียงเนื้องอกธรรมดา แนวโน้มเนื้อร้ายมีสูงกว่าเป็นเท่าตัว

ญาติคนสำคัญต่างทยอยกันมาเยี่ยมเยียนเธอด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าโศก

แต่ตอนนั้นฉันต้องมีภาระในการเฝ้าบ้าน เพื่อกิจการของครอบครัว

ฉันจึงไม่มีโอกาสไปเยี่ยมเธอที่รพ.

แต่ก็พอจะรู้เรื่องราวอย่างละเอียดได้จากการบอกเล่าของบุคคลต่างๆที่ได้ไปพบเธอ

รับรู้ได้ว่ามีแต่บรรยากาศความหดหู่ เศร้าหมองกระจายตัวขึ้นทุกวันๆ

หลังพักฟื้นที่รพ.มาเป็นระยะเวลาหนึ่ง เธอก็กลับมาบ้าน ตอนนั้นหมอเอาปลายลำไส้มาไว้ทางหน้าท้อง

รอการซ่อมแซมต่อภายหลัง เธอต้องถ่ายอุจจาระทางหน้าท้องและต้องเหนื่อยกับการทำความสะอาดมากขึ้นเป็นเท่าตัว

ชีวิตเธอดูยากลำบากกว่าแต่ก่อนมาก

ระหว่างนั้นเธอได้ไปเยี่ยมพ่อแม่ของเธอที่บ้าน ซึ่งก็คือตากับยายของฉันนั่นเอง

ฉันเห็นถึงความเจ็บปวดที่ทุกคนมีไม่แพ้กัน

น้ำตาของตากับยายมันบอกอะไรบางอย่างได้ดี

คนเป็นลูกกำลังอยู่ในความเสี่ยงของความตาย

ไม่รู้วันดีคืนร้ายจะจากกันไปเมื่อไหร่

เธอก้มลงกราบที่ตักของยายและตาพร้อมกับสะอื้นไห้ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ท่านทั้งสองก็ได้แต่ปลอบใจว่าเธอทำดีที่สุดแล้ว อย่าเสียใจ

นั่นแหละ..อีกแง่มุมหนึ่งที่ฉันได้เห็น

มันเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยได้เห็นมาก่อน

เพราะตอนยังดีๆ ทุกคนก็พูดคุยกันสุขสันต์ไม่คิดอะไร

แสดงความรักให้กันพอประมาณ

แต่เมื่อความพลัดพรากจ่อรออยู่สถานีป้ายหน้า

ความรักท่วมท้น ที่แฝงมากับความทุกข์แทบล้นทะลักมันก็พากันหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย

ช่วงเวลาแห่งความเศร้าโศกของฉันตอนนั้น

ไม่รู้ยังไง คุณครูถึงมอบตำแหน่งแม่ลูกดีเด่นให้ฉันกับเธอ

เป็นหนึ่งในตัวแทนขึ้นไปบนเวทีในงานวันแม่

ฉันจำความรู้สึกนั้นได้ดี

ทุกคนที่อยู่บนเวทีต่างก็ก้มลงกราบแม่พร้อมพวงดอกไม้แสนหอมด้วยความซาบซึ้งใจ

และน้ำตาแห่งความรักให้แก่กัน

แต่สิ่งหนึ่งที่ต่างสำหรับฉันคือ..

ฉันไม่รู้ว่าวันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายของผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุดหรือไม่

ฉันก้มลงกราบที่หน้าตักของเธอพร้อมกับร้องไห้ตัวโยน

เธอเองก็ร้องไห้เหมือนกัน

ต่างก็สัมผัสได้ถึงความเสียดแทงเจ็บปวด

ที่ความตายกำลังจะพรากเราออกจากกันอย่างไม่มีวันหวนคืน

ปาฏิหาริย์มีจริง

วันนั้นมีหมอคนหนึ่งกระโดดโลดเต้นมาแต่ไกล

มาบอกเธอว่า..คุณเป็นแค่เนื้องอกธรรมดา

ไม่ได้เป็นเนื้อร้ายอย่างที่ใครๆคาดเดากันในตอนแรก

หมอบอกว่าเป็นเรื่องเหลือเชื่อ และเป็นกรณีศึกษาจริงๆ

ฉันรู้สึกเหมือนได้ของขวัญสุดพิเศษที่ไม่มีสิ่งใดเทียบได้อีกแล้วกลับคืนจากธรรมชาติ

ขอบคุณสิ่งที่มองไม่เห็นที่ทำให้เวลาแห่งความรักของฉันกลับคืนมา

เวลาที่ฉันไม่สามารถเรียนรู้จากใครได้ดีเท่าจากเธอคนนั้นอีกแล้ว

ทุกวันนี้ฉันพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เธอเจ็บปวดน้อยที่สุด

อะไรที่เป็นความสบายใจของเธอฉันก็ยินดีจะมอบให้อย่างไม่ต้องเสียเวลาคิด

ที่ฉันรู้ดีแก่ใจก็คือ..

สิ่งที่ฉันได้ทำให้เธอทั้งหมด

มันเทียบไม่ได้เลยกับ “รักอินฟินิตี้” ที่เธอมีให้ฉัน

มหัศจรรย์แห่งธรรมชาติจริงๆ..

ไม่กี่วันก่อนฉันได้ดูคลิปเพลงเพลงหนึ่งในเฟสบุ๊ค

ชื่อเพลงว่า “เรียงความเรื่องแม่”

ในคลิปเขาพยายามสื่อถึงเด็กที่ไม่ได้มีโอกาสรู้จักแม่

ไม่เคยได้เห็นหน้าแม่

ไม่เคยรู้ว่าอ้อมกอดแม่เป็นอย่างไร อบอุ่นอย่างคำเล่าลือของใครๆหรือไม่

ที่ฉันสัมผัสได้ชัดคือความต้องการ ความโหยหา และความขาด

ที่ยิ่งกว่าฉันตอนที่ประสบเรื่องร้ายนับร้อยนับพันเท่านัก

ฉันดูและฟังแล้ว รู้สึกอยากจะกระโดดเข้าไปมอบไออุ่นให้เด็กเหล่านั้น

อยากโผเข้าไปกอดและลูบศีรษะเบาๆด้วยความถนอมรักพร้อมกับคำปลอบว่า..

“ไม่เป็นไรนะลูก..แม่อยู่ตรงนี้แล้ว”

ลูกหลายคนมีแม่ให้ได้เห็นหน้าตา ได้บอกรัก ได้ทำดีตอบแทนคุณท่านอยู่ทุกวัน

ถ้าคิดจะปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดลอยไป

ถ้าคิดจะพลาดโอกาสสัมผัสความรักอันยิ่งใหญ่ล้ำค่านี้

ก็คงสุดแล้วแต่..

แต่ฉันอยากจะบอกว่าเป็นเรื่องที่น่าเสียใจ และน่าเสียดายมาก

ไม่เฉพาะต้องเป็นวันพิเศษอย่างวันแม่เท่านั้น

ทุกๆวันก็เป็นวันพิเศษที่ลูกพร้อมจะมอบให้แม่ได้

บางคนแม่เสียชีวิตไปแล้ว

แต่ฉันเชื่ออย่างยิ่งว่า..

ทุกขณะที่คุณคิดดี พูดดี และทำดี

ขณะนั้นเป็นการประกาศกิตติคุณของแม่ และตอบแทนความดีที่แม่เคยให้คุณมาเป็นอย่างยิ่งแล้ว

ขอให้ภูมิใจกับสิ่งดีที่ตนได้กระทำ...

ฉันเชื่อว่าบุญของคุณจะเป็นของขวัญล้ำค่าสำหรับแม่คุณ

และบาปทุกชนิดที่คุณทำ..จะเป็นคมมีดกรีดวิญญาณของแม่คุณได้อย่างน่าใจหายเช่นกัน

ไม่มีใครไม่เคยพลาดผิด

แต่พลาดแล้ว ไม่มีใครห้ามให้คุณกลับใจ หรือสำนึกผิด

อดีตย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้

ปัจจุบันเท่านั้น จะเป็นอดีตที่ดีของอนาคต

ลองฟังเพลงนี้ดูนะคะ..เผื่อใครที่ยังไม่รู้สึกรักแม่ จะเห็นความสำคัญของแม่ขึ้นมาบ้าง

เรียงความเรื่องแม่ (ร้องโดยกลุ่มนักเรียนสถานสงเคราะห์)

คุณครูสั่งให้เขียนเรียงความเรื่องแม่ฉัน

บอกให้ส่งให้ทันวันพรุ่งนี้

มันยากจังทำไม่ใหวหนูแม่ไม่มี

แล้วจะเขียนให้ดียังไง

เป็นห่วงก็ไม่รู้ ดูแลก็ไม่คุ้น

กอดแม่อุ่นจริงๆ มันจริงไหม

พร้อมหน้ากันทานอาหารเคยมีแค่ฝันไป

ไม่มีเพลงกล่อมใดไม่มี

ห่มผ้าไม่เคยอุ่นเลย กอดหมอนไม่เคยอุ่นใจ

นอนหลับไปอย่างเดียวดายทุกที

ไม่มีอะไรจะเขียนให้ครูได้อ่านพรุ่งนี้

บนหน้ากระดาษก็เลอะน้ำตา

ถ้าแม่ฟังอยู่ไม่ว่าแม่อยู่ไหน

ไม่ว่าแม่เป็นใครช่วยส่งรักกลับมา

ถ้าแม่ไม่อยู่ คิดถึงหนูหน่อยนะ

หนูขอสัญญาว่าหนูจะเป็นเด็กดี

เป็นห่วงก็ไม่รู้ ดูแลก็ไม่คุ้น

กอดแม่อุ่นจริงๆ มันจริงไหม

พร้อมหน้ากันทานอาหารเคยมีแค่ฝันไป

ไม่มีเพลงกล่อมใดไม่มี

ห่มผ้าไม่เคยอุ่นเลย กอดหมอนไม่เคยอุ่นใจ

นอนหลับไปอย่างเดียวดายทุกที

ไม่มีอะไรจะเขียนให้ครูได้อ่านพรุ่งนี้

บนหน้ากระดาษก็เลอะน้ำตา

ถ้าแม่ฟังอยู่ไม่ว่าแม่อยู่ไหน

ไม่ว่าแม่เป็นใครช่วยส่งรักกลับมา

ถ้าแม่ไม่อยู่ คิดถึงหนูหน่อยนะ

หนูขอสัญญาว่าหนูจะเป็นเด็กดี

ถ้าแม่ฟังอยู่ไม่ว่าแม่อยู่ไหน

ไม่ว่าแม่เป็นใครช่วยส่งรักกลับมา

ถ้าแม่ไม่อยู่ คิดถึงหนูหน่อยนะ

หนูขอสัญญาว่าหนูจะเป็นเด็กดี

ถ้าแม่ฟังอยู่ไม่ว่าแม่อยู่ไหน

ไม่ว่าแม่เป็นใครช่วยส่งรักกลับมา

ถ้าแม่ไม่อยู่ คิดถึงหนูหน่อยนะ

หนูขอสัญญาว่าหนูจะเป็นเด็กดี

ถ้าแม่ฟังอยู่ไม่ว่าแม่อยู่ไหน

ไม่ว่าแม่เป็นใครช่วยส่งรักกลับมา

ถ้าแม่ไม่อยู่ คิดถึงหนูหน่อยนะ

หนูขอสัญญาว่าหนูจะเป็นเด็กดี

ขอให้ทุกชีวิตมีรัก “อินฟินิตี้” งดงามในใจ

ของขวัญวันแม่

ศิลาริน พุทธบุตรี