คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : My lovely cat : ไอ่แมวยั่ว100%
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
MY LOVELY CAT
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
My lovely cat : ไอ่แมวยั่ว
________
"มยองซูไปอาบน้ำ"
"งื้อออ~ มยองซูเหนื่อยขอนอนแปปนึงนะซองยอล"ร่างเล็กที่พอกลับมาถึงห้องก็ล้มตัวนอนไม่คิดแม้แต่จะอาบน้ำ หนึ่งอาทิตย์แล้วที่ผมใช้ชีวิตแบบ ตื่นเช้าไปเรียน ตกเย็นก็เข้าตึกไปเทรน พอเทรนเสร็จก็กลับมานอนแบบหมดสภาพ ความจริงผมก็ไม่ได้อยากเป็นหรอกนะอินฟินิทพาวเว่อร์หน่ะ ถ้าไม่ติดว่าพี่ซองกยูบอกว่าถ้าผมเป็นไอดอลก็จะมีคนมอบความรักให้มากมายแล้วก็จะได้เก็บหัวใจได้เยอะๆแล้วผมก็จะได้กลับไปเป็นเทพ เพราะฉะนั้นซองยอลให้ฝึก ผมก็ฝึก ซองยอลบอกว่ายิ่งขยันมาฝึกเทรนก็จะยิ่งเก่งแล้วจะได้กลายเป็นไอดอลไวขึ้น ;_; มยองซูไม่มีทางเลือกสินะงื้ออออ
"ไม่ได้นะมยองซู นายต้องไปอาบน้ำก่อนเร็วๆ"ร่างสูงฉุดกระชากลากดึงก็แล้ว แมวจอมขี้เกลียดก็ไม่ขยับสักที
"ไม่เอาอะ ~ มยองซูเหนื่อย"คนตัวเล็กเบ้ปากใส่
"นี่ฉันจะไม่นอนกอดแมวเน่าไม่ยอมอาบน้ำนะ รู้ไหม"ร่างสูงที่หมดแรงจะดึงใช้วิธีพูดล่อแมวดีกว่า
"ทำไมอ่า~ ปกติทุกคืนซองยอลก็กอดมยองซูนิ"แมวน้อยลุกขึ้นนั่งแล้วทำหน้าเหมือนเด็กขี้สงสัย
"ก็นายอาบน้ำนิหน่า ถ้านายไม่ยอมอาบน้ำเวลานายหนาวฉันก็จะไม่กอดนายด้วยแล้วฉันก็จะไปนอนที่อื่นด้วย"ร่างสูงกอดอกหันหลังแล้วพองแก้มที่คิดว่าน่ารักที่สุดแล้ว(?) ให้ร่างเล็กสนใจ
"ง่าาา~ มยองซูอาบน้ำก็ได้ๆ ซองยอลอย่าไปนอนที่อื่นเลยนะ นอนกับมยองซูเนี่ยแหละนะๆๆ เลิกทำแก้มป่องได้แล้วมยองซูอาบแล้วๆๆๆ"ร่างเล็กที่เห็นว่าซองยอลยังไม่เลิกทำแก้มป่องก็จุ้บไปที่แก้มหนึ่งทีเป็นการเอาใจเจ้านายแล้ววิ่งเขัาห้องน้ำไป
"0///////////////////0 นายทำฉันหัวใจจะวายนะมยองซู"ซองยอลที่สติหลุดไปเพราะแมวก็เอาแต่ลูบแก้มอยู่อย่างนั้น
ก๊อกๆๆๆ
"ใครกัน?"ร่างสูงรีบเดินไปเปิดประตูเพราะเสียงที่เคาะกระหน่ำก็กลัวว่าประตูมันจะพังเหลือเกิน พอไปเปิดก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแดยอลไอ่เด็กเวรนี่เอง "อ่าวมาทำไมดึกๆดื่นๆเนี่ยแดยอล"
"อ้อผมมาหามยองซูหน่ะ มยองซูอยู่ไหมพี่"
"มาหาทำไมที่ตึกที่โรงเรียนไม่เคยเจอกันรึไง- -" ตั้งแต่มยองซูเจอกับไอ่แดยอล สองคนนี้มันก็เริ่มติดกันหนึบชักจะหมั่นไส้
"แค่จะมายืมหนังสือแล้วมาหาไม่ได้รึไง อีกหน่อยก็ต้องอยู่วงเดียวกันแหมะอย่ามาทำเป็นหวงของไปหน่อยเลยหน่าพี่"แดยอลแซวพี่ชายคนสนิทที่ตอนนี้เหมือนเด็กหวงของ
"หวงของอะไรเล๊าว! จะเข้ามาไหมเนี่ยยุงเข้าห้องหมดแล้ว"ซองยอลได้แต่ยื่นแยกเคี้ยวใส่
"เข้าคาบคุณพี่ๆ"
"รออยู่นี่เเปปนึงเดี่ยวฉันไปตามให้ คงกำลังอาบน้ำอยู่"
"ไปตามนะพี่นะ ไม่ใช่ไปช่วยอาบ"แดยอลตะโกนแซวคนเป็นพี่ที่เดินเข้าไปตามเพื่อนรักที่อาบน้ำอยู่
"เออ ไอ่เด็กเวร"พอสิ้นเสียงแดยอลก็ได้รับหมอนอันหนานุ่มลอยมากระทบที่หัว
"โอ้ยยยยพี่มันเจ็บนะ"แดยอลได้แต่บ่นอยู่คนเดี่ยว แล้วลุกเดินสำรวจห้องไปเรื่อยๆจนกระทั่ง
พรึ่บ!!!
'เห้ยยยยยยยยย!!//อ๊ากกกกกก!!"
ตุ้บ!
จู่ๆไฟก็ดับ ดับไม่พอแถมมีอะไรเซมาทับด้วย ทำใหัผมเสียหลักล้มลงไปนอนแอ้งแม้งกับพื้น แต่มันแบบหอมๆ นิ่มๆ นุ่มๆ แปลกๆแหะ
"ดะ .. แด .. แดยอล นายใช่ไหม" ไอ่ตัวนุ่มปริศนารู้จักผมด้วย .. เดี่ยว ..มยองซูนิหว่า
"นายเองหรอมยองซู นายช่วยลุกออกจากฉันได้ไหมฉันลุกไม่ขึ้น"เมื่อกี้ที่เซก้นกับมือผมมันไปโดนเก้าอี้อย่างจังคงระบมไม่เบา คงจะเขียวอีกไม่นานนี้ มือคงจะเคล็ดเลยขยับไม่ได้
"มยองซูลุกไม่ได้ .. "ผมค่อยๆพยุงตัวเองและร่างเล็กขึ้นนั่งช้าๆแต่ยังคงนั่งอยู่บนตักผมแต่ผมก็ไม่สามารถที่จะยกตัวคนบนตักลงได้เนื่องจากมือเคล็ด
"ทำไม .."
"งื้อออ ตะคริวกินขามยองซูง่าาาาา"ร่างเล็กโวยวายแล้วพยายามที่จะขยับตัวลุกออกแต่มันกลายเป็นว่าก้นนุ่มๆมันไปเสียดสีอะไรสะแล้ว แล้วมือน้อยๆที่ปัดผ่านแถวๆนั้นอีก
"นาย ... มยองซู พอๆ"แดยอลพูดให้ร่างเล็กอยู่นิ่งๆ แต่เป็นเพราะมองไม่เห็นมือเล็กพยามที่จะหาที่ยันประคองตัวก็ไปโดนตรงที่ช้ำพอดี ไหนจะก้นนุ่มๆที่อยู่บนตักอีกโอ้ยยยจะบ้าตายยย "อ๊าา!! มยองซู!! .. อย่าไปโดนดิ้มันเจ็บ" เผลอครางออกมาเบาๆด้วยความเคลิ้มหรืออะไรก็ชั่ง
"แดยอลนายก็อย่าดันสิ ฉันเจ็บบบ"ผมพยายามดันตัวเพื่อนตัวเล็กออกด้วยมือข้างที่ถนัด แต่เพื่อนที่อยู่บนตักก็ร้องโอดโอ้ย สรุป .. มันเป็นตะคริวหรือว่ามันโดนผมปล้ำ-.,- ถ้ามันยังไม่หยุดขยับได้ปล้ำมันจริงๆแน่-0-
"ย๊าเมื่อไหร่ไฟจะมาเนี่ย .. นินายเลิกขยับได้แล้ว มัน .. มันแบบ"
"แบบอะไร '3' "มันยังมีหน้ามาถามไอ่เพื่อนยั่วสักวันได้หน้ามืดปล้ำมันแน่เลยย โอ้ยอีแดยอลจะบ้าตาย
ยย
"นิถ้าไม่ติดว่าฉันมือเคล็ดนะ ... ฮึ้ยย!" นายเสร็จฉันไปนานละ .
พรึ้บ!!!
"ไฟมาแร้วๆๆๆๆ!เย้ๆ"
"ทำอะไรกันหน่ะ!!"พอไฟมาก็บรฟรลัยเลยแดยอลวันนี้วันอะไรของแกวะ ตายแน่ตรู TT
"เอ่ออ ..ซองยอล"
"พี่ซองยอลนี่พี่เอาน้องพี่ลุกไปเลยนะผมจะแบนอยู่แล้ว แล้วก็ดึงผมขึ้นด้วยโอ้ยยยปวด"สะโพกหลุดแน่งานนี้TT
"ทำไมไม่ลุกกันเองห้ะ "ร่างสูงดึงร่างเล็กที่นั่งอยู่บนตักเพื่อนออกมาแล้วพาไปนั่งบนเกาอี้ใกล้ๆ
"มยองซูตะคริวกินง่าา ซองยอลเบาๆนะงื้ออ"ร่างบางหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด(?) ไอ่คนสะโพกจะหลุดก็ยังคงไม่ได้รับความช่วยเหลือ
"พี่ซองยอลเอาผมขึ้นด้วยดิ้ สะโพกจะหักแล้วมั้งมือก็เคล็ดอีก"ขออีแดยอลสำออยแปปนึง ~
"แกมาทีมีแต่เรื่องวุ่นๆเอาหนังสือไปแล้วก็กลับได้แล้ว"ร่างสูงโยนหนังสือที่ร่างเล็กฝากให้ไปหยิบบนชั้นวางหนังสือ ให้แดยอล
"คาบๆๆกลับแล้วโอ้ยยย"พอร่างสูงพยุงให้แดยอลลุกขึ้น แล้วแดยอลก็ค่อยๆเดินไปที่ประตู "เจ็บชะมัดเลยวุ้ย โอ้ยๆค่อยเดินดิพี่"
"อย่ามาสำออยไอ่แดยอลไม่งั้นฉันถีบแกจริงๆด้วย"พอคนเป็นพี่ทำท่าจะถีบแดยอลก็หุบปากสิครับ;_; มยองซูที่เริ่มเดินได้แล้วก็มารอเปิดประตูให้สองคนที่พยุงกันมา พอเปิดประตูก็เห็นร่างหนาของโฮย่ายืนอยู่หน้าประตู
"โฮย่าฮยอง"ร่างเล็กโค้งให้แล้วหลบไปอยู่ข้างๆ เป็นเพราะกลัวรึอะไรก็ไม่รู้มยองซูรู้สึกว่าร่างหนาไม่ค่อยชอบหน้าเค้าเท่าไร
"อ่าว .. ฮยองขึ้นมาทำไมเนี่ย"แดยอลถามคนเป็นพี่ที่ปากบอกว่าจะรออยู่บนรถแต่ตอนนี้กลับมายืนอยู่ตรงนี้
"แค่ขึ้นมาตามเฉยๆ เห็นหายไปนานฉันก็กลัวว่าใครจะจับนายไปทำมิดีมิร้ายสะก่อน"ใครจะจับบ้าอะไรละ มีแต่เราเนี่ยจะไปจับเค้า-0-
"ไม่มีสักหน่อย ฮยองช่วยผมหน่อยดิ้โอ้ยเจ็บอะชนเก้าอี้แรงไปหน่อย"แดยอลรีบเข้าไปเกาะโฮย่าที่ทำหน้าเอือมๆกับสะภาพตัวเอง
"โฮย่าฉันฝากทำแผลให้ไอ่แสบนี่ด้วยละกันเห็นมันบอกว่าปวดก้นกับมือเคล็ด อ้อนี่จะกลับหอใช่ไหมรีบไปนอนกันสะพรุ่งนี้พวกแกต้องไปเดินสายโปรโมตรพรีเดบิวต์ของพวกแก รวมทั้งมยองซูด้วย"
"เดี่ยวนะพี่ซองยอล .. ทำไมผมไม่รู้ละ"
"ก็ประธานอีพึ่งสั่งฉันมาเหมือนกัน เตรียมตัวกันให้ดีด้วยพวกเราจะไปโปรโมตรที่โรงเรียนของแกและมยองซู ไปบอกแจซอกด้วย"
"โอเคเข้าใจละ เดี่ยวฉันจะพาไอ่แดยอลไปทำแผลนายก็เตรียมน้องนายดีๆละกันฉันไปละ"ก่อนจะไปโฮย่าเหลือบไปมองร่างเล็กที่หลบอยู่ข้างๆประตูและยิ้มมุมปากก่อนจะพยุงแดยอลออกไป
"นี่พี่ .. พี่ยังโกรธมยองซูอยู่ไหม"แดยอลหันมาถามโฮย่าที่พยุงตัวเองอยู่
"โกรธอะไรกัน ฉันไปโกรธมยองซูตอนไหน"ร่างหนาชะงักไปพักนึงแล้วก็พยุงน้องไปต่อ
"ทำไมผมจะไม่รู้ ว่าตอนที่ประธานให้มยองซูเข้าแทนพี่ซึงฮอลพี่หน่ะไม่เห็นด้วย"
"ฉันเปล่าสักหน่อย.."
"แล้วพี่โวยวายทำไม .. ผมเห็นนะที่พี่โวยวายต่อยข้างกำแพงแล้วก็เถียงอยู่กับเซนานูน่า"
"ช่างมันเถอะนายรีบเดินไปขึ้นรถได้แล้ว จะไปกลับไปทำแผล"ร่างหนาพูดปัดๆไปเพื่อที่จะไม่ให้น้องถามมากแล้วก็งพยุงน้องขึ้นรถ แล้วหันออกมามองบนคอนโดตึกหรูที่พึ่งลงมาเมื่อกี้ "ได้เจอหน้าแค่นี้ก็ดีมากแล้ว .. ยังเหมือนเดิมสินะ หึ .." แล้วร่างหนาก็ขึ้นรถไป
M Y L O V E L Y C A T
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
_____________________________________________
.
.
.
.
.
"ซองยอลลลลล"
"ซองยอลล .."
"ซองยอลลลลลล .. หันมาคุยกับมยองซูหน่อยสิ~"ร่างเล็กพยายามเรียกร่างหนาที่นั่งหันหลังให้บนเตียงโกรธมยองซูอีกแน่เลยงื้อออ
"....."ร่างสูงยังคงนั่งอ่านหนังสือบนเตียงหันหลังให้ร่างเล็กเหมือนเดิม
"ซองยอลล~ หันมาคุยกันหน่อยย"ร่างบางยังคงสะกิดต่อ
"....."ร่างหนาก็ยังคงเฉยเหมือนเดิม
"งื้อออ ~นะซองยอลนะ~"ร่างเล็กเอาหน้าไปถูๆแขนร่างสูงแบบที่เคยทำ เหอะ~สนใจหนังสือนั่นมากกว่ามยองซูมยองซูไม่ยอมนะ-3-
"มยองซูทำอะไรเนี่ย !~"ซองยอลตกใจที่อยู่ๆร่างเล็กข้ามมานั่งคร่อมบนตักแล้วดึงหนังสือเจ้าปัญหาออกแล้วโยนไปไกลๆ
"ก็ซองยอลไม่ยอมสนใจมยองซูง่ะเอาแต่สนใจเจ้าหนังสือนี่มยองซูเรียกก็ไม่หัน"ร่างบางเบะปากงอลๆ
"ไปเรียกให้ไอ่แดยอลมันมาสนใจนู้นสิ"นั่นไงซองยอลโกรธมยองซูจริงๆด้วย"ฉันห้ามแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปให้ใครแตะเนื้อต้องตัวแนบชิดขนาดนั้นทำไมไม่ฟังฉัน" ร่างหนาหันหน้าไปทางอื่นแล้วเบะปากนิดๆ
"ง่าาซองยอลอย่าโกรธมยองซูสิ~นอกจากซองยอลมยองซูก็ไม่เคยให้ใครโดนตัวมยองซูแบบชิดๆเลยนะ แต่เมื่อกี้มันอุบัติเหตุจริงๆนะ ซองยอลเชื่อมยองซูสิ"ร่างเล็กทำหน้าอ้อนๆแล้วเขย่าเเขนร่างสูง
"จะให้ฉันเชื่อได้ยังไงกัน ไปนั่งทับตักกันขนาดนั้นฉันก็บอกแล้วนะว่าโดนนิดๆหน่อยๆได้แต่ไม่ใช่ไปนั่งทับกันแบบนั้น"ร่างหนาทำคิ้วขมวดหนีกกว่าเก่า
"ซองยอลเชื่อมยองซูสิ .. มยองซูให้แค่เจ้านายชิดตัวแบบนี้คนเดียวจริงๆ"ร่างเล็กที่ยังเห็นร่างสูงยังทำหน้าคิ้วขมวดไม่พอใจเหมือนเดิมก็คิดทำยังไงดีให้ซองยอลหายโกรธ ร่างเล็กคิดอะไรบางอย่างออกก็รีบจัดการง้อ ซองยอลชอบให้มยองซูอ้อน ..
"นะ ..นี่มยองซูทำอะไร"ร่างสูงทำหน้าตกใจกว่าเก่าเมื่ออยู่ๆมยองซูดันเค้าให้พิงไปกับหัวเตียงแล้วเอามือดันไหล่เค้าไว้
"ก็ซองยอลไม่ยอมหายโกรธมยองซูอ่า มยองซูไม่รู้จะง้อยังไงแล้วนะ"ร่างเล็กเหมือนแมวฟึดฟัดแล้วจู่ๆมยองซูก็ดันให้เค้านอนราบไปกับเตียงแล้วเอามือเล็กๆล๊อคแขนเค้าไว้ แต่ก่อนจะง้อเค้าก็แค่หอมแก้มแล้วก็อ้อนนิดๆหน่อยๆแต่เดี่ยวนี้ไม่คิดว่ามันจะเพิ่มเลเวลจากอ้อนมาเป็นยั่วขนาดนี้
"เอ่อ .. มยองซูลุกออกไปก่อน"มยองซูจะรู้ไหมแบบนี้เค้าเรียกว่ายั่ว แต่ร่างเล็กไม่ยอมยังคงนั่งคล่อมต่อไป
"ซองยอลโกรธมยองซูขาดนี้เลยหรอ งื้ออ ไม่เอานะๆๆซองยอลไม่โกรธมยองซูสิ"ตอนนี้เลยกลายเป็นว่ามยองซูเข้าใจว่าซองยอลโกรธจนไม่ให้เข้าใกล้ โอ้ยยไม่ใช่อย่างนั้นคือแบบโอ้ยยแมวมันยั่ว ตอนนี้มยองซูกลายเป็นแมวซนๆขึ้นมาไม่อยู่เฉยเอาหน้ามาถูอ้อนๆแถวคอร่างสูงแล้วทำรอยแบบที่ซองยอลเคยสอน
"นี่มยองซูไม่เอาหน่าออกก่อนสิ"ปากบอกให้ออกแต่หน้านี่เคลิ้มเชียว ร่างสูงเอียงคอใหัแล้วหลับตาพริ้มความจริงคือหายโกรธตั่งแต่มานั่งคร่อมตักละ
"ไม่เอาอะซองยอลต้องบอกมาก่อนว่าหายโกรธมยองซูแล้ว ไม่งั้นมยองซูไม่ออกจริงๆด้วย!"ปากว่าไม่พอแต่อะไรที่มันเริ่มเข้ามาใต้เสื้อแล้วคลำไปคลำมานี่มันคืออะไร .. เดี่ยวนะมันมือมยองซูนี่หว่า !คิดได้อย่างนั้นร่างสูงก็รีบตั้งสติก่อนที่อะไรมันจะเลยเถิด พอลืมตาเท่านั้นแหละ .. อยากจะจับมากดให้จมเตียงจริงๆ จมูกโด่งๆที่อยู่แถวๆคอแล้วมือน้อยๆที่กำลังคลำอยู่ใต้เสื้อ ซองยอลตั้งสติ!
"อะ..โอเคๆฉันหายโกรธแล้วๆลุกได้รึยัง"ซองยอลรีบจับมือน้อยๆที่ตอนนี้มันเริ่มเปลียนจากใต้เสื้อแล้วไปแถวกางเกงแทน
"จริงนะ " ร่างเล็กละจากซอกคอของซองยอลแล้วหันมามองหน้า
"จริงสิ .. นี่นอนได้แล้วนะพรุ่งนี้นายต้องไปออกงานเดี่ยวไม่หล่อ"
"เย้! ซองยอลน่ารักที่สุดเลย^^นอนแล้วก็ได้"มยองซูลุกออกจากตัวซองยอลแล้วลงมานอนข้างๆแล้วซุกหน้าไปกับอกกว้าง จะว่าไปง้อแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเนาะสงสัยต้องให้ง้อบ่อยๆ ซองยอลกอดเอวไว้หลวมๆแล้วลูบหัวเจ้าแมวที่นอนซุกอกอยู่เบาๆ นึกไปนึกมามยองซูนี่นายมันแมวยั่วชัดๆโอ้ยอยากฟัดแมวแถบขาดใจ
"ว่าแต่ ..นายคิดยังไงนายถึงง้อฉันแบบนี้เนี่ย"ซองยอลถามคนในอ้อมกอดที่ตอนนี้กำลังจะเคลิ้มหลับ
"แล้วซองยอลชอบไหมละ .. มยองซูคิดว่าซองยอลต้องชอบจะได้หายโกรธ"นี่ยิ่งกว่าชอบอีกแค่ทำหน้าอ้อนๆแล้วพูดเสียงงุ้งงิ้งๆก็หายโกรธแล้วนี่ไปเอาวิธีง้อมาจากไหนกัน
"แล้วคิดได้ไงเนี่ยใครสอน"ร่างเล็กตอบเสียงอู้อี้ๆออกมาว่า ..
"แดยอลสอน .." พอร่างเล็กตอบแล้วก็หลับไป
อ้อแดยอล ...
แดยอลเป็นคนสอนนี่เอง
ห้ะ!!0.0
ไอ่แดยอลลลลลลล!!! ..
- - - - - - - - - - - - - -
เ ห มี้ ย ว
แฮร่! กลับมาอัพแล้วๆๆ คาดว่าNC คงอีกไม่ไกล เม้นเร็วๆๆ จะมีฉากพี่ยอลฟัดแมวไหมต้องติดตามชมในตอนต่อไป5555 ไรต์อยากทรมานพี่ยอล ฝากติดตามด้วยนะ^^
[ Twitter : Lifnt1 ] #ฟิคแมวเทพบุตร ใส่แท็กด้วยๆๆน๊าเข้ามาพูดคุยกับไรต์ได้นะ^^
ความคิดเห็น