My lovely cat แมวเทพบุตร [ yeolmyung ]

ลำดับตอนที่ #5 : My lovely cat : เพลงแห่งความคิดถึง 100%

________________________________________ 
  - - - - - - - - - - - - - - - - - -
 MY LOVELY CAT
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
My lovely cat : เพลงแห่งความคิดถึง
________

ANA




"ซองยอล อันยองง~" พอเข้าบริษัทมาก็เหมือนเดิมมีเสียงทักทายเข้ามาไม่ขาดสาย แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือทุกคนจะจดจ้องคนที่ร่างสูงจูงมือมาด้วยและอยากรู้ว่าเป็นใคร ร้อยวันพันปีซองยอลไม่เคยจูงใครเข้าบริษัทแบบนี้


"หว่าา~ซองยอลอ่านี่ใครหรอ?" ชิน แฮยุน นูน่าคนสนิทของซองยอลหนึ่งในผู้ถือหุ้นของ ANA ทักขึ้นมาเมื่อเห็นรุ่นน้องจูงมือเด็กหนุ่มเข้ามาในบริษัท


"อ้อนี่น้องชายผมหน่ะ เป็นญาติกันห่างๆพึ่งย้ายเข้ามาเรียนในโซลพ่อผมก็เลยต้องฝากผมดูแลหน่ะยังเด็กอยู่"ซอลยอลบอกนูน่าคนสนิท แต่ดูเหมือนรุ่นพี่คนสวยจะเอาแต่สนใจร่างเล็กที่อยู่ข้างๆสะมากกว่า


"นี่เราหน่ะชื่ออะไรหรอ พี่ชื่อแฮยุนนะ .."รุ่นพี่คนสวยแนะนำตัวแต่ร่างเล็กที่ถูกถามก็ไม่ยอมพูดอะไรแถมกอดแขนซองยอลซะแน่น " นี่ซองยอลอ่าดูท่าทางน้องชายนายจะกลัวฉันนะเนี่ย"ซองยอลหันไปมองร่างบางที่ตอนนี้เอาแต่หลบอยู่ข้างหลัง แล้วกอดแขนร่างสูงแน่นไม่ยอมพูดอะไร


"ก็แน่แหละ พี่มันยัยแม่มดชินหนิหน่าอย่างพี่เนี่ยเรียกป้าน่าจะถูก" คนโดนว่าแถบจะเอาแฟ้มที่ถืออยู่ตบหัวคนพูด"5555ก็มันจริงนิ นี่ผมว่าจะขึ้นไปหาประธานอุคสักหน่อยเดี่ยวจะกลับวันนี้คงอยู่นานไม่ได้ ผมต้องไปจัดการเรื่องต่างๆให้มยองซู"


"ชื่อมยองซูหรอเราหน่ะ อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย"ร่างสูงสะกิดคนไม่ยอมพูดให้ตอบนูน่าคนสวย


"เอ่อ .. มยองซูอายุ17คับ"ร่างเล็กตอบกล้าๆกลัว สร้างความเอ็นดูให้นูน่าไม่น้อย


"ว๊าวน่ารักจัง 17แล้วหรอดูเด็กจังเลย นี่ฉันเห็นนายเดินมากับซองยอลฉันนึกว่าซองยอลจูงหลานมาเปิดตัวที่บริษัทสะอีก แต่จะว่าไปก็หล่อนะเราเนี่ยสนใจเป็นนายแบบให้บริษัทไหมหื้ม"พอเห็นนูน่าคนสนิทเริ่มจะล่อลวง(?)ร่างเล็กเข้าวงการ ร่างสูงก็รีบขัดก่อน


"นี่แม่มดชินจะหลอกล่ออะไรน้องผมเนี่ยพอเลยๆ"


"นี่ฉันถามมยองซูไม่ใช่นายนะซองยอลเงี่ยบไปเลย ว่าไงมยองซูสนใจไหม"


"เอ่อ .. มยองซูแล้วแต่ซองยอลเลยฮะ"แม่มดชินทำท่าจิ๊ปากขัดใจเล็กน้อย กะจะดึงเข้ามาเป็นเด็กปั้นสะหน่อยถ้าตามใจคนเป็นพี่แบบนี้คงจะยากซองยอลดูท่าทางจะหวงน้องสะด้วย


"เห็นไหมละมยองซูแล้วแต่ผม พี่หยุดดึงน้องผมไปเป็นเด็กปั้นของพี่เลยนะผมไม่ให้หรอก555 เอ่อ .. ผมขอขึ้นไปหาประธานอุคก่อนนะพี่จะขึ้นไปด้วยกันไหม " ร่างสูงมองซ้ายมองขวาก่อนจะกระซิบกับนูน่าสองคน "เอ่อ .. ผมจะไปคุย .. เรื่องนั้นหน่ะ .. " ซองยอลพูดเชิงรู้กันว่าเรื่องอะไร


"ไปสิ .. เรื่องสำคัญหนิ" ร่างสูงเดินจูงมือร่างบางตามนูน่าคนสนิทไป .. ไม่ว่าจะเป็นยังไง .. ผมก็ตัดสินใจแล้ว ทุกอย่างที่ผมทำไปก็เพื่ออินฟินิทพาวเว่อร์ของผม



ก๊อกๆๆ .. ก๊อกๆๆ



"เข้ามาสิ"ประธานอุคเงยหน้าขึ้นมาก็พบคนที่ตัวเองกำลังรอพอดี"อ่าว .. ซองยอลมาพอดีเลยฉันกะจะโทรตามนายให้มาหาพอดี ฉันนึกว่าวันนี้นายไม่เข้าบริษัทสะอีก  แล้ว .. นั่นใคร" ประธานอุคมองไปข้างหลังของร่างสูงเห็นเด็กหนุ่มที่เอาแต่หลบอยู่ข้างหลังอย่างกลัวๆ



"นี่น้องชายผมเป็น ญาติห่างๆที่พึ่งย้ายมาอยู่กับผมหน่ะคับ  ชื่อมยองซู .. มยองซูนี่เจ้านายฉันเองประธานอุค" ร่างเล็กออกมาจากข้างหลังร่างสูงและโค้งหัวทำความเคารพตามมารยาท


"อะ เอาเถอะมยองซูนายไปนั่งอยู่ฝั่งนู้นก่อนได้ไหม ฉันมีเรื่องจะคุยกับซองยอล"ประธานอุคชี้ให้เด็กหนุ่มเดินไปนั่งอีกฝั่งเพื่อที่จะได้คุยเรื่องสำคัญได้สะดวก


"เอ่อ .. ได้คับ"ร่างเล็กมองร่างสูงสักพักก่อนจะเดินไปนั่งอีกฝั่งตามที่ผู้ใหญ่บอก


"มยองซูตามสบายเลยนะตรงนั้นหน่ะ"ประธานอุคบอกเด็กหนุ่มให้ทำตัวสบายๆ ดูท่าท่างจะเป็นเด็กติดพี่เห็นเอาแต่หลบหลังซองยอล อาจจะเป็นเพราะเป็นเด็กขี้กลัวก็เป็นได้


"มยองซูเดี่ยวพี่นั่งเป็นเพื่อน นายสองคนคุยกันไปเลยละกันฉันจะไปดูเด็กฉัน"พอพูดจบ นูน่าคนสวยก็รีบเดินไปหาเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่อีกฝั่งพร้อมเอาขนมที่ติดไม้ติดมือมาจากข้างล่างเอาไปให้เด็กหนุ่มนั่งกินรอ


"นี่พี่แฮยุน น้องผมไม่ใช่เด็กพี่นะ! .. จริงๆเลยนะยัยแม่มดชิน"ร่างสูงบ่นออกมาเบาๆ นูน่าคนนี่คิดจะจับใครปั้นก็ต้องได้ปั้นจนได้


"ปล่อยยัยนั่นไปเถอะหน่า นายก็รู้ยัยนั่นจ้องใครไว้ก็ต้องได้ทุกคนดูท่าจะอยากปั้นน้องนายมากๆเลยนะนั่น ให้ยัยนั่นปั้นไปเถอะหน่า น้องนายก็หน้าตาดีใช่ย่อยถ้าเอามาเป็นนายแบบให้ค่ายเราก็คงจะดีไม่น้อยเลยนะ"


"ไม่ดีคับ ..ไม่ดีเลย" มยอซูไม่ใช่คนนะแถมยังไม่ค่อยรู้เรื่องการใช้ชีวิตแบบมนุษย์อีกด้วย ผมคงไม่กล้าเสี่ยงให้มยองซูทำงานแบบนี้หรอก


"เอาเถอะ เอาเรื่องนี้ไว้ก่อน  มาคุยเรื่องสำคัญกันก่อนตกลงนายว่าไง"


"ผม .. ตกลงครับ ผมจะถือหุ้นของ ANA" ประธานอุคยิ้มออกมาเมื่อได้คำตอบที่พอใจ


"ดีมากซองยอล ฉันรู้ว่าคนเก่งๆอย่างนายต้องตกลงอยู่แล้ว" ประธานอุคลุกขึ้นไปหาแฮยุนน้องสาวคนสนิทที่ตอนนี้นั่งกินขนมคุยเล่นกับเด็กหนุ่มอยู่ "แฮยุนเรียกประชุมด่วน เอ่อ .. เรียกอินฟินิทพาวเว่อร์มาด้วยก็ได้พวกเค้าควรจะรู้เรื่องนี้เหมือนกัน"


"ได้คะ เดี่ยวฉันจะรีบเรียกประชุมให้  มยองซูอ่าพี่ไปก่อนนะอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม"นูน่าคนสวยลูบผมเด็กหนุ่มอย่างเอ็นดู มยองซู'น่ารัก'


"มยองซูอยู่ได้ฮะ^^"มยองซูหันมายิ้มให้พี่สาวคนสวยแล้วโบกมือบ๊ายบายให้


"แล้วเจอกันนะมยองซูอ่า บ๊ายบาย"


"บ๊ายบายฮะนูน่า^^"


"หึ ดูท่าจะเข้ากันได้ดีเชียวยัยแม่มดชิน น้องนายนี่ดูน่ารักดีนะดูท่ายัยแม่มดชินจะปลื้มมาก" ร่างสูงมองดูร่างเล็กที่ตอนนี้เอาแต่นั่งเล่นเกมส์ในโทรศัพอยู่


"แน่นอนครับ .. น้องผมน่ารักจะตาย"ซองยอลเน้นคำว่าน่ารัก เป็นแมวก็น่ารักเป็นคนก็น่าฟัด เห้ยไม่ใช่ๆ เป็นคนก็น่ารัก


"มยองซูตามสบายเลยนะจะทำอะไรก็ได้ เดี่ยวฉันขอยืมตัวพี่นายไปประชุมก่อนนะ นั่งรออยู่ที่นี่แหละ"ประธานอุคเดินไปลูบหัวเด็กหนุ่มเบาๆแล้วยิ้มให้ "อ้อ เครื่องดนตรีถ้าจะเล่นก็ตามสบายเลยนะ แต่ระวังด้วยละฉันไปละ ปะซองยอลไปกันได้แล้ว"


"นั่งอยู่ที่นี่ดีๆและอย่าดื้อนะ เดี่ยวมา"ร่างสูงหันมาพูดก่อนเดินออกไป


"เปียโนหรอ?"ร่างเล็กเดินไปลูบๆคลำๆเครื่องดนตรีที่อยู่ในห้องก่อนจะไปสะดุดตาที่เปียโน"คิดถึงพี่จังเลย .. พวกพี่สองคนไปอยู่ที่ไหนกันนะ .. มยองซูลงมาโลกมนุษย์แล้วนะพี่รู้ไหม .." ร่างเล็กนั่งลงบรรเลงเปียโนเพลงที่ไม่ว่าผ่านนานแค่ไหนก็จำได้ดีเพลงที่มีเพียงแค่เราสามคนเท่านั้นที่เล่นได้





เสียงเปียโนกลับหยุดให้ใครบางคนที่ยืนอยู่นอกห้องหันเข้ามามองในห้อง .. หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างนอกห้องมองร่างของเด็กหนุ่มที่บรรเลงเพลงอยู่ในห้องผ่านกระจกแผ่นใสที่เป็นห้องของประธาน หญิงสาวกุมขมับหัวที่ตอนนี้ความรู้สึกจี๊ดแล่นผ่านเข้ามาข้างใน หญิงสาวเดินไปแตะกระจกแผ่นบางที่ตอนนี้มีเด็กหนุ่มนั่งบรรเลงเปียโนอยู่ในห้อง  น้ำตาของหญิงสาวเริ่มเอ่อล้นออกมาจากดวงตาคู่สวยทีละหยด ..


"มะ .. มยองซู .."ริมฝีปากสวยเอ่ยออกมาแผ่วเบาๆให้ได้ยินเพียงแค่คนเดียว ก่อนหญิงสาวจะหันหลังแล้วเดินออกไปจากหน้าห้องนั้นเงี่ยบๆ






















 

M Y L O V E L Y C A T
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -









 

 

ห้องประชุม




"งั้นตกลงตามนี้ ซองยอลคือคนที่จะมาถือหุ้นต่อจากประธานอีแล้วเราจะจัดแถลงข่าวในวันมะรืนนี้ ขอให้ทุกฝ่ายเตรียมตัวให้พร้อมกับการแถลงข่าว อ้อ .. พวกนายด้วยอินฟินิทพาว์เว่อร์ควรจะอยู่ในงานนี้เข้าใจไหม?"



"ครับ/คะ!"พอสิ้นเสียงประธานอุคทุกคนก็ตอบพร้อมกับตบมือให้กับซองยอล หลังจากทุกคนก็พูดคุยปรึกษาและทยอยๆเสนอความคิดเห็น



"ประธานอุคคะ!ฉันขอเสนอมยองซูให้มาเป็นนายแบบพรีเซ็ตเตอร์ให้ค่ายเรา"แฮยุนเสนอขึ้นมา ทำให้ซองยอลหันไปดักคอนูน่าคนสนิททันที



"ไม่ได้นะพี่ผมก็บอกทุกคนแล้วไง ว่าน้องชายผมที่พึ่งย้ายเข้ามาอยู่โซลกับผมเขามีปัญหาประสบอุบัติเหตุจนจำอะไรไม่ได้และเสียพ่อกับแม่ไป ไม่ว่ายังไงผมก็ยังไม่อยากให้น้องทำงานและผมต้องดูแลเขาเป็นพิเศษ"ซองยอลเถียงขึ้นมาแต่เหมือนว่านูน่าคนสนิทคงจะไม่ยอมเหมือนกัน



"เอาละๆๆ เอาเป็นว่าเรื่องมยองซูค่อยว่ากัน นายน่าจะลองเอาน้องมาฝึกงานก่อนก็ได้นะอีกอย่างนายก็อยู่ที่นี่ไม่ได้ไปไหนก็น่าจะดูแลได้ ส่วนเรื่องอื่นๆฉันเข้าใจว่านายเป็นห่วงน้องแต่ถ้านายจะให้น้องมาฝึกงานและมาทำงานกับพวกเรา พวกเราก็พร้อมกันจะช่วยดูแลอยู่แล้ว"ประธานอุคพูดแบบนี้ซองยอลก็คิดหนักในเมื่อฝ่ายอื่นๆเห็นด้วยกับประธานอุคเขาก็ต้องยอม



"ก็ได้ครับ .. แต่ยังไงก็ฝากน้องผมด้วยนะครับมยองซูอาจจะต้องใช้เวลาปรับตัวนิดนึงน้องไม่รู้เรื่องอะไรก็ฝากสอนน้องผมด้วยนะครับเขาจำอะไรไม่ได้เลยแม่กระทั่งความเป็นอยู่ของสังคม"ซองยอลจำเป็นต้องโกหกว่ามยองซูประสปอุบัตติเหตุความจำเลอะเลือนและต้องย้ายมาอยู่ด้วยเพราะพ่อและแม่ได้เสียไปแล้ว เพื่อที่ทุกคนจะไม่สงสัยถ้าให้บอกว่าเป็นเทวดาตกสวรรค์ทุกคนได้ว่าเขาบ้าพอดี-.- พอจบการประชุมร่างสูงก็เดินตามประธานอุคและนูน่าคนสนิทไปที่ห้องประธานไปเพื่อรับมยองซู



"นิ .. มีใครเห็นยุนเซนาไหม? แฮยุนเธอเห็นบ้างไหม"



"ไม่นิคะประธาน ฉันเรียกเธอเข้ามาประชุมแล้วนะแต่เธอก็ไม่มา .. แปปนึงเดี่ยวฉันถามเธอให้"แฮยุนหยิบโทรศัพเครื่องสวยออกมาจะกดหาเซนาแต่ก็เจอข้อความที่เซนาส่งทิ้งไว้ให้เมื่อชั่วโมงก่อน " อ้อ .. เธอส่งข้อความมาบอกว่าเธอเข้าประชุมไม่ไหวและต้องรีบไปหาหมอขอโทษที่ไม่ได้เข้าประชุม"แฮยุนโชว์ข้อความให้ประธานดู



"โอเคๆ ไม่เป๋นไร ซองยอลป่านนี้น้องนายจะเป็นยังไงเนี่ยทิ้งไว้สะนาน"พอทั้งสาวก้าวมาถึงหน้าห้องประธานอุคก็ชงักเท้าหยุดทันที "เดี่ยว..หยุดก่อน"



"หยุดทำไมครับ?"ร่างสูงหันไปถาม



"ได้ยินอะไรไหม?"มีเสียงบรรเลงเปียโนพร้อมกับเสียงขับร้องคลอๆเบาๆแต่กลับน่าสนใจ เพลงนี้มันค่อนข้างที่จะมีโน๊ตทำนองที่ลงตัวและแปลกใหม่ เพลงนี้ก็ดูเหมือนเพลงธรรมดาทั่วไปแต่ถ้าฟังดีๆเพลงนี้มีบางอย่างที่ดึงดูดคนฟังได้มากเลยทีเดียว เสียงเปียโนยังคงบรรเลงไปตามเนื้อเพลงอย่างต่อเนื้องไม่มีสะดุดจนคนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับเคลิ้มไปกับเสียงเปียโนที่มีเด็กหนุ่มบรรเลงอยู่ภายในห้อง



"นี่แหละ .. "



"...."



"สมาชิกคนใหม่ของอินฟินิทพาว์เว่อร์"ร่างสูงหันไปมองประธานตนเองสลับกับเด็กหนุ่มในห้อง



"....."



"มยองซู"







 

 

- - - - - - - - - - - - - -
เ ห มี้ ย ว
 

กลับมาอัพครบแล้วน๊าาา เดี่ยวอัพดีฟคิสต่ออย่าลืมเม้นแท็กกันนะ ^^เรื่องนี้ไรต์ไม่ทิ้งแน่นอน


1 เม้น ต่อ 1 กำลังใจ

[   Twitter  : Lifnt1   ] อย่าลืมเข้าไปพูดคุยกับไรต์นะ^^ ไรต์ลืมบอกแท็กไป #ฟิคแมวเทพบุตร   ใส่แท็กนี้เป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยนะ^^ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
 

CR.SHL