คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ต้องเลือกสักทาง
“คุณแจมมีแฟนรึยังคะ พอมีที่ว่างให้ฟางบ้างรึป่าว ขอแค่เศษเสี้ยวก็ยังดี” ฟางจับมือแจม
“เอ่อ..คือ.ยังไม่มีหรอก...เอ่อ..ฟาง...แจมว่า..อุ๊บ.” แจมยังไม่ทันจะพูดจบ
ฟางก็กระชากเข้ามาจูบ ทำเอาแจมอึ้ง ทึ่ง เสียว แต่ก็จูบตอบอย่างอ่อนโยน จูบนี้จูบแรก
จูบที่ได้รับจากคนที่ไม่ถือเป็นคนรัก แล้วทำไมฟางถึงทำแบบนี้ เพราะอะไรกัน
“ฟาง...ทำแบบนี้ทำไม” แจมถามเมื่อฟางผละจูบออก
“ก็เพื่อพิสูจน์ไงคะ ตอนนี้ก็รู้แล้วละ จะปฏิเสธมั้ยว่าแจมไม่ได้ชอบฟาง”
ฟางถามอย่างผู้ที่มีอยู่เหนือกว่ามาก่อน
“เอ่อ..คือ..แจมไม่รู้” โดนฟางจับได้แจมถึงกับพูดไม่ออก
“ฟางรู้ว่าแจมมองฟางมาตลอดตั้งแต่ได้เจอกันครั้งแรก ไม่คิดว่าแจมจะปากแข็งได้ขนาดนี้”
ฟางจ้องตาแจม
“คือว่า....” แจมพูดไม่ออก เหมือนมีอะไรติดคอ
“ถ้าฟางเดาผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ”
ฟางค้อนนิดๆแล้วกำลังจะลุกออกไป
แต่กลับต้องลงมานั่งที่เดิมเพราะแจมรั้งเทอไว้
“ฟางพูดถูก แจมชอบฟาง”
ในที่สุดแจมก็ได้พูดออกมาจนได้
“แล้วไงคะ จะให้ฟางชอบรึป่าว”
ฟางทำท่างอนหน่อยๆพอน่ารักๆ
“แล้วฟางชอบแจมมั้ยละ”
แจมดึงฟางเข้ามากอด
“มือไวเหมือนกันนะ ขอไม่ตอบตอนนี้แล้วกัน ที่นี่ไม่เหมาะเท่าไหร่”
ฟางพูดจบก็แกะมือแจมออกแล้วกลับมานั่งที่เดิม
แก้วเดินเข้ามาพอดี
“แจม ฟาง แล้วมีนละ”
แก้วถามถึงเมื่อมีนไม่ได้อยู่ในห้อง
“มีนไปห้องน้ำนะคะ คุณแก้วมีอะไรรึป่าวคะ” ฟางถาม
“ป่าวหรอกคับ เป็นอะไรไปแจมนั่งนิ่งเชียว”
แก้วสังเกตเห็นเพื่อนดูนิ่งผิดปกติ
“ป่าวหรอก แล้วเฟย์ละไม่ลงมาหรอ”
แจมรีบเปลี่ยนเรื่องทันที
“เดี๋ยวก็คงมา ชั้นขอออกไปเดินเล่นก่อนนะ”
พูดจบแก้วก็เดินออกจากห้องทันที
‘อะไรกัน แจมชอบฟางหรอเนี่ยทำไมเราไม่เคยรู้เลย ฟางก็ชอบแจมใช่มั้ย
แล้วเราจะเสียใจทำไมเทอไม่ได้รักเค้าใช่มั้ย จริญญา”
แก้วคิดไปเดินไป
เดินมาเรื่อยๆจนถึงสวนดอกไม้
เป็นสวนกุหลาบหลากหลายสี
กลิ่นหอมไปทั่วบริเวณ
แก้วเดินเข้าไปไกล้ๆ ก็สังเกตเห็นใครบางคน
“ทำไรหรอมีน ขอแก้วนั่งด้วยคนได้มั้ย” แก้วเดินเข้าไปหา
“ได้สิ เชิญนั่งเลยคะ”
มีนขยับให้แก้วนั่งด้วยเพราะมีม้านั่งแค่อันเดียว
“ไม่เข้าไปข้างในละคับ หลบมาอยู่คนเดียว”
แก้วหันไปถามมีนที่ดูสีหน้าแล้วเหมือนกำลังมีปัญหา
“ขอทำใจก่อนนะค่ะ สบายใจแล้วจะเข้าไป”
มีนตอบด้วยสีหน้าเรียบ
“ความรู้สึกเดียวกันเลย งั้นก็ถูกแล้วนะคับที่เราจะนั่งด้วยกัน”
แก้วพูดไปยิ้มไป
“แก้วมีอะไรไม่สบายใจหรอเล่าให้มีนฟังได้นะ มีนยินดีรับฟัง”
มีนหันไปมองหน้าแก้ว
“ไม่มีอะไรหรอก ก็แต่สับสนหัวใจตัวเองเล็กน้อย” แก้วยิ้มให้
แต่มีนกลับทำหน้านิ่งแล้วลุกขึ้นเดินไปที่ต้นกุหลาบขาวต้นหนึ่ง
เอื้อมมือไปเด็ดดอกกุหลาบสีขาวบริสุทธ์
แต่กุหลาบก็ย่อมมีหนาม สำหรับมือบอบบางที่เข้าไปสัมผัสก็เกิดการทิ่มแทง
จนมีเลือดไหลออกมาก่อให้เกิดความเจ็บปวด
“มีนเป็นไรรึป่าว ขอแก้วดูหน่อย”
แก้วเห็นเลือดออกที่มือมีนจึงรีบเข้าไปดูทันที
“ไม่มีอะไรหรอกแก้ว แค่นี้เอง จะได้รู้ซะบ้างว่าความเจ็บปวดมันเป็นยังไง”
มีนตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ร้องไห้โผเข้ากอดซบอกแก้วทันที
“มีน มีเรื่องอะไรเล่าให้แก้วฟังสิ”
แก้วปลอบคนที่อยู่ในอ้อมกอด
“แก้ว ฮือๆ เฟย์มีแฟนแล้วใช่มั้ย เฟย์รักพิมใช่มั้ยแก้ว”
มีนคร่ำครวญในอ้อมกอด
“ใจเย็นๆก่อนนะมีน” แก้วไม่รู้จะตอบยังไงดี
“ใช่มั้ยแก้ว เฟย์รักพิมใช่มั้ย ทำไมละ ทำไมเฟย์ต้องโกหก หลอกลวงมีนมาตลอด”
มีนระบายความในใจออกมาให้แก้วฟัง
“เฟย์ไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนั้นหรอกนะมีนลองคุยกับเฟย์ก่อนดีมั้ย”
แก้วช่วยแนะนำ มีนก็ยังคงกอดแก้วไว้แน่น
‘พี่มีน.....แก้ว......มันหมายความว่าไง’ เฟย์ที่เดินออกมาตามมีน
ก็บังเอิญมาเห็นภาพบาดตาบาดใจเข้าเต็มๆ จนต้องหลับตาลงช้าๆให้ภาพมันลบเลือนไป
ตั้งสติแล้วเดินเข้าไปหาแก้ว มีน
“เฟย์ // เฟย์” แก้วมีนพูดออกมาพร้อมกัน
มีนรีบปาดน้ำตา ผละออกจากอ้อมกอดแก้วทันที
“ขอโทษนะที่มาขัดจังหวะ พี่ฟางให้มาตาม จะไปต่อกันข้างในก็ได้นะ”
เฟย์เสียดสีนิดๆแล้วเดินเข้าบ้านไป
“แก้ว ทำไมเฟย์ต้องพูดแบบนี้ด้วย”
คำที่เฟย์พูดกรีดลงกลางใจมีน
“อย่าคิดมากนะมีนเดี๋ยวแก้วพูดให้เองนะ” แก้วปลอบมีน
แล้วเดินเข้าบ้านไปหาเพื่อนๆ
“เฟย์ไปไหนมา” พิมถามทันทีที่เฟย์เดินเข้ามา
“ไปห้องน้ำมาน่ะพิม” เฟย์ยิ้มให้บางๆ
“อ้าว..แก้ว มีน มานั่งนี่สิ” แจมเรียกแก้วให้มานั่งด้วย
แก้วก็ตรงเข้าไปนั่งทันที
เป็นอันว่าทุกคนพร้อมแล้ว
“พี่ฟาง เฟย์มีเรื่องจะบอก” เฟย์เริ่มเปิดบทสนทนา
“พี่ก็มีเรื่องจะบอกเฟย์เหมือนกัน” ฟางพูดขึ้นบ้าง
“คือ เฟย์ รัก พิม ...เฟย์จะขอหมั้นกับพิม” เฟย์ประกาศต่อหน้าทุกคน
“อะไรนะ // อะไรนะ //อะไรนะ” แก้ว แจม มีน ร้องขึ้นพร้อมกัน
“มันอะไรกันน่ะเฟย์” แก้วลุกขึ้นทันที
ทั้งงงทั้งสงสัยทั้งที่ตอนแรกเฟย์ขอให้แก้วช่วยเรื่องนี้แต่ตอนนี้กลับพูดซะเอง
เฟย์ปล่อยให้ทุกคนอึ้งซักพัก
“ทุกคนได้ยินถูกแล้ว เฟย์จะหมั้นกับพิม” เฟย์ย้ำให้ฟังอีกครั้ง
“พี่ไม่ยอมเด็ดขาดที่จะให้เฟย์หมั้นกับคนที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าแบบนี้
เฟย์หมั้นกับมีนแล้วและเมื่อเรียนจบก็ต้องแต่งงานกัน”
ฟางได้ยินก็ถึงกับขึ้นทันทีลุกขึ้นหาเฟย์ทันที
“ทั้งที่พี่มีนเค้าไม่ได้รักเฟย์งั้นหรอ ที่ต้องหมั้นเพราะพ่อแม่ไม่ใช่หรอพี่ฟาง”
เฟย์เริ่มขึ้นบ้างแล้ว เริ่มใส่อารมณ์
“แล้วมันสำคัญตรงไหน ยังไงก็ต้องแต่งงานกับมีนเท่านั้น”
ฟางเริ่มขึ้นเสียงใส่เฟย์ เล่นเอาบรรยากาศตรึงเครียดทันที
“พี่ฟาง ฟังนะ พี่มีนเค้าเป็นคนรักของแก้ว เค้าเป็นคนรักของเพื่อนเฟย์
จะให้เฟย์แย่งมาอย่างนั้นหรอ”
ในที่สุดก็พูดออกมา สิ่งที่มันค้างคาใจ
“ไม่ใช่นะเฟย์ ชั้นกับมีนไม่ได้เป็นอะไรกันนะ เทอเข้าใจผิดแล้ว”
แก้วรีบอธิบายทันที
“เสียเวลาป่าว ไม่ต้องอธิบายอะไรหรอกแก้ว” มีนลุกขึ้นห้ามแก้ว
“แสดงว่ายอมรับแล้วใช่มั้ย เห็นมั้ยพี่ฟางเพื่อนพี่ยอมรับแล้ว พี่จะเอาอะไรอีก”
เฟย์ตะคอกพี่สาวทำเอาทุกคนอึ้งไปตามๆกัน เพราะปกติเฟย์กลัวพี่จะตายแต่วันนี้กล้าขึ้นเสียง
“พี่จะบอกอะไรให้นะเฟย์ พี่กับแก้วไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วพี่ก็ไม่เคยรักใคร
แต่เฟย์เองต่างหากที่ไม่เคยพอ หลายใจหลอกลวง ไม่มีหัวใจ ทำร้ายคนที่เค้ารักได้ลงคอ
หลอกให้รักแล้วก็ทำร้าย คนไม่มีหัวใจ”
มีนฝืนกลั้นน้ำตาด่าเฟย์ชุดใหญ่ อัดอั้นมานานถึงเวลาได้ระบายออกมาซะที
“ใช่สิ เฟย์มันไม่มีหัวใจ แล้วพี่มีนละเคยรักใครบ้างมั้ย แคร์ความรู้สึกกันบ้างมั้ย
เป็นคู่หมั้นกันแล้วไปยืนกอดกับคนอื่นยังเรียกว่าคู่หมั้นได้อีกหรอ ถ้ามีคู่หมั้นแบบพี่มีน ‘เฟย์ไม่ขอมีดีกว่า”
เฟย์ขึ้นเสียงใส่มีน
เพี๊ยะ!!
เจ้าแม่ลงประทับฟางแล้วตอนนี้ ตบหน้าน้องตัวเองไปทีนึง ทำเอาทุกคนอึ้งอีกครั้ง
อึ้งหลายครั้งแล้ววันนี้
“เฟย์ไม่ควรพูดแบบนี้ ให้เกียรติมีนบ้างสิ” ฟางด่าน้องตัวเอง
“ฟางใจเย็นๆ ก่อนนะ ค่อยๆพูดค่อยๆจากันก็ได้” แจมรีบเข้ามาห้ามฟางทันที
“คุณก็ดูเพื่อนคุณทำสิ พูดแบบไม่ให้เกียรติคู่หมั้นเลย นี่คุณก็คงเป็นแบบนี้เหมือนกันใช่มั้ย”
อ้าว..แจมซวยเลยเองซะแล้ว กะจะมาห้ามแต่ไหงดันโดนซะเอง
“เฟย์...เปนไรมั้ย” พิมรีบเข้ามาดูเฟย์ทันที
“เทอไม่ต้องยุ่ง ออกไปห่างๆน้องชั้นเดี๋ยวนี้” ฟางผลักพิมออกจากเฟย์
“ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วยคะพูดกันดีๆก็ได้นะคะ” พิมเกิดอาการเจ็บแทนเฟย์
“แล้วเทอจะยุ่งอะไร หน้าไม่อายกล้าแย่งได้แม้กระทั่งคู่หมั้นคนอื่น
หัดตักน้ำใส่กระโหลกแล้วชะโงกดูเงาตัวเองซะบ้างอย่าริอาจมาเทียบกับชั้น”
มีนด่าพิมชุดใหญ่ ทำเอาอึ้งกันทั้งห้อง
(รักกันมากเลยนะสองเพื่อนนี่ช่วยกันรุมด่าพิมชุดใหญ่)
“ถึงชั้นจะเป็นแค่คนธรรมดา ไม่ได้เป็นเจ้าเป็นนายอะไร ไม่ใช่ไฮโซผู้รากมากดีที่ไหน
แต่ชั้นก็ไม่ทำตัวต่ำๆแบบคุณ ชั้นจะบอกคุณให้นะชั้นรักกับเฟย์ก่อนที่คุณจะหมั้นซะอีก แล้วชั้นก็
ไม่เสียดายถ้าเฟย์จะต้องเป็นของคุณ เพราะชั้นยอมเสียสละได้เพื่อคนที่ชั้นรัก ไม่เหมือนคุณที่เห็นแก่ตัวที่สุด”
โอ้อออแม่เจ้า แรงซะ!! พิมกล้าสั่งสอนมีนเลยหรอเนี่ย ใส่ไปชุดใหญ่ มีนไม่ขึ้นก็ให้มันรู้ไป
“แกกล้าสั่งสอนชั้นหรอ” มีนตะคอกใส่พิม
เพี๊ยะ!!
มีนโกรธมากตบหน้าพิมทีนึง
“เฮ้ย..มีน // พี่มีน” แก้ว เฟย์ แจม ตกใจมากที่มีนกล้าตบพิม
“พิมเป็นไรมั้ย.....ทำไมพี่มีนทำแบบนี้” เฟย์รู้สึกไม่พอใจที่มีนตบพิม
“มีนทำถูกแล้ว.... พี่ขอยื่นคำขาด เลิกกับพิมแล้วรอแต่งงานกับมีน เท่านั้น!!”
ฟางยื่นคำขาดทันที
“ไม่มีทาง” เฟย์ตอบเสียงแข็ง
“ถ้าอย่างนั้นไม่ต้องมาเรียกพี่ว่าพี่อีก”
ฟางบอกแล้วออกจากห้องทันที
“ฟาง รอแจมก่อน” แจมเรียกแล้วรีบตามฟางไป
“เฟย์...เรา-เลิก-กัน..” พิมบอกแล้ววิ่งออกไปพร้อมกับน้ำตา
“พิม..เดี่ยวสิ พิม....แก้วปล่อยชั้น” เฟย์จะวิ่งตามไปแต่แก้วดึงแขนไว้
“อย่าเลยเฟย์ ไม่มีทางเลือกแล้ว ปล่อยพิมไปเถอะ” แก้วบอกเฟย์
“โถ่เอ้ยยยยยยยย..ชีวิตชั้นทำไมมันแย่อย่างนี้” เฟย์ร้องออกมา
“ใจเย็นนะเฟย์” แก้วตบไหล่เบาๆเพื่อปลอบ
“งั้นชั้นตามพิมไปก่อนนะ เดี๋ยวชั้นเคลียร์เอง ไม่ต้องห่วงนะ”
แก้วบอกแล้วรีบเดินออกจากห้องทันที
“เฮ้ออ...เซ็ง” เฟย์พูดเหมือนจะประชดมีน แล้วลุกขึ้นจะเดินออกไป
“เฟย์...พี่ขอโทษนะ พี่รักเฟย์นะ พี่ยอมไม่ได้ถ้าเฟย์ต้องรักคนอื่น” มีนโผเข้ากอดเฟย์ทันที
“พอใจแล้วใช่มั้ย ที่ทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้” เฟย์บอกด้วยอาการที่กำลังอารมณ์ไม่ดี
แล้วแกะมือมีนออกอย่างไม่ใยดี
“เฟย์ พี่รักเฟย์จริงๆนะ มีนรักเฟย์นะ เข้าใจบ้างมั้ย” มีนเริ่มร้องไห้ออกมาเบาๆ
เหมือนเป็นการอ้อนวอน
“เก็บคำว่ารักของพี่ไว้เถอะ เฟย์ไม่ต้องการ” เฟย์พูดจบก็เดินออกจากห้องทันที
“เฟย์ทำไมเฟย์ทำแบบนี้ มีนรักเฟย์นะ เฟย์”
มีนทรุดลงร้องไห้อย่างไม่อายที่จะต้องอ้อนวอนคนที่เป็นรุ่นน้อง
.................................................................................................
เป็นไงกันบ้าง
สนุกกันรึป่าว
ยังไงก็ฝากด้วย เม้น ด้วยนะครับ
จาก...ไลฟ์คุง
ความคิดเห็น