คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ข่าวเด่นข่าวดัง
.....วันรุ่งขึ้นที่โรงเรียน
ข่าวเด่นวันนี้คือ คุณแก้ว จริญญา มีแฟนแล้วพาดินเนอร์สองต่อสองที่บ้านแฟน
ข่าวออกจะใหญ่โตแต่เหมือนแก้วจะเฉยๆไม่เดือดร้อนอะไรเลย น่าแปลกจริงๆ
.....เวลาพักเที่ยง
แก้ว แจมก็เดินมาทานข้าวที่โรงอาหารเหมือนเดิมทุกๆวัน
‘พี่แก้วคะ’ ‘พี่แก้วข๋า’
‘พี่แก้วมีแฟนแล้วจริงๆหรอคะ’
‘จริงรึป่าวคะพี่แก้วมีแฟนเป็นคนขายดอกไม้”
‘พี่แก้วคะ ตอบด้วยคะ’
“ขอโทษนะครับทุกคน พี่ยังไม่มีแฟนหรอกครับ ถ้ามีเมื่อไหร่พี่จะบอกเองนะคับ ขอบคุณครับ”
แก้วตอบสั้นๆชัดๆพูดจบก็เดินออกไปทันที
“เป็นไงละ ไม่กลัวเป็นเรื่องใหญ่หรอ เห็นนิ่งอยู่” เพื่อนซี้สงสัยจึงเอ่ยถาม
“ไม่นิ เฉยๆ ไม่เห็นต้องรู้สึกอะไรเพราะว่ามันไม่จริง” แก้วตอบได้หน้าตาเฉยจริงๆ
ทั้งสองเดินมาถึงโรงอาหารก็จัดแจงหาที่นั่งแล้วก็หาอะไรมาทานกัน
“อ้าว..เฟย์ พิม มานั่งด้วยกันสิ” แก้วเอ่ยชวนทันทีที่เฟย์เดินมาถึง
“หวัดดีแก้วแจม” เฟย์ทักทาย
“หวัดดีคะพี่แก้ว พี่แจม” พิมเอ่ยทักทายอย่างมีมารยาท
“หวัดดีเฟย์ พิม/หวัดดีเฟย์ พิม นั่งก่อนสิ” แก้วแจมพูดพร้อมกัน
“ขอบใจนะ” เฟย์และพิมก็นั่งร่วมโต๊ะกับแก้วแจม
“เฟย์คะ ทานอะไรดีคะ เดี๋ยวพิมซื้อให้” พิมอาสา
“อะไรก้ได้จ๊ะ แล้วแต่พิม” เฟย์ยิ้มให้ แล้วพิมก็เดินออกไป
“เออเฟย์ ไม่เลิกกับพิมหรอ ยิ่งนานไปยิ่งตัดใจลำบากนะ” แก้วพูดขึ้นมา
“ใช่แล้วเฟย์ ถึงยังไงเทอไม่มีสิทธิ์ที่จะคบกับพิมถึงยังไงเทอก็ต้องแต่งงานกับมีน
รีบเลิกตอนนี้ดีกว่าก่อนที่ทุกอย่างจะถลำลึกไปมากกว่านี้”
แจมช่วยแก้วเสริมขึ้นมา
“แล้วถ้าชั้นจะถอนหมั้นแล้วชั้นมีสิทธิ์จะคบกับพิมใช่มั้ย วันนี้ชั้นจะพาพิมไปที่บ้านพาไปรู้จักกับพี่ฟาง”
เฟย์พูดด้วยสีหน้าที่ดูเป็นทุกข์เหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ
“ขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย” แจมถามด้วยท่าทางที่ออกแนวจะคาดคั้นมากกว่า
“มีไรหรอแจม” เฟย์สงสัย
“ตกลงเทอรักใครกันแน่ พิม หรือ มีน” คำถามนี้ช่างถามได้ตรงใจจริงๆ
เล่นเอาเฟย์อึ้งไปเลย
“เอ่อ...คือ..ชั้น..ชั้นไม่รู้ ชั้นไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เหมือนจะรักพี่มีน
เหมือนจะรักพิม มันไม่แน่นอน”
เฟย์ตอบอย่างคนที่ไม่แน่ใจจริงๆ
“ถ้าเป็นแบบนี้นะ ต้องเลือกแล้วละ ตกลงจะเลือกใคร” แก้วจ้องหน้าเฟย์ตาไม่กระพริบ
“อะแฮ่ม!!” แจมกระแอมไอเมื่อพิมเดินมา
ทำให้แก้วเลิกจ้องหน้าเฟย์แล้วกลับมาทำกิจกรรมของตน
อาการสับสนหัวใจตัวเองของเฟย์ทำให้เฟย์ต้องเงียบไว้
ไม่อยากพูดกลัวมันจะหลุดออกมา
....เวลาเลิกเรียน
วันนี้เฟย์จะพาพิมไปที่บ้านเพื่อแนะนำให้พี่สาวเทอรู้จัก
เฟย์รอพิมอยุ่ที่รถประมาณ10นาที
“เฟย์รอนานมั้ยคะ ขอโทษทีนะพิมเก็บของอยู่” พิมรีบวิ่งมาสุดชีวิต
“ไม่นานหรอก10นาทีเอง ไปกันเถอะ” เฟย์พูดแล้วก็เปิดประตูรถให้พิม
พิมก็เข้านั่งข้างคนขับ
“เอ๊ะ โทรศัพท์เฟย์หรอนี่” พิมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถามเฟย์
“อืม..ไม่ใช่ของเฟย์นะ ของพี่ฟางก็ไม่ใช่ แล้วของใครกันนะ”
เฟย์ก็ไม่รู้จริงๆว่าโทรศัพท์เครื่องนี้ของใครและมาอยู่ในรถเทอได้ยังไง
“นี่อย่าบอกนะว่าเฟย์ พาใครไปเที่ยว ใช่มั้ยคะแล้วก็เมาจนจำอะไรไม่ได้”
พิมหันมาจ้องจับพิรุจน์เฟย์
“ป่าวนะ ไม่ใช่” เฟย์รีบปฏิเสธทันที
“อะแน่ะ...โกหกรึป่าว” พิมทำหน้าใส่เฟย์
“อ๋อออออออ...เฟย์นึกออกแล้ว ใช่เลย โทรศัพท์แจมแน่ๆเลย” เฟย์ถึงบางอ้อเลย
นึกขึ้นได้ว่าวันนั้นไปส่งแจมที่คอนโด
“แจมหรอ...เฟย์หมายถึงพี่แจมเพื่อนพี่แก้วนะหรอ แล้วทำไมเฟย์ถึงได้...”
พิมเกิดสงสัยขึ้นมาจริงๆซะแล้วตอนแรกแค่แกล้งเท่านั้น
“มันไม่ใช่อย่างนั้น คือว่า เฟย์กับพี่ฟางไปงานวันเกิดคุณอาแล้วขากลับแก้วยืมรถแจมไปส่งพี่ฟาง
เฟย์ก็เลยต้องไปส่งแจม...แค่นั้นเอง”
เฟย์รีบอธิบายทันที
“เฟย์คะ พิมแค่ล้อเล่นเอง ดูเฟย์สิท่าทางจริงจังมากเลย” พิมแอบหัวเราะเฟย์เบาๆ
...ถึงซะที
บ้านนีระสิงห์
คฤหาสน์สุดหรู
เฟย์ขับรถเข้ามาในบ้านแล้วก็พาพิมเข้ามา
“คุณหนูรองคะ วันนี้คุณท่านไม่กลับนะคะท่านบอกว่าติดงานที่ต่างจังหวัดคะ”
แม่บ้านรีบมารายงานทันที
“แล้วพี่ฟางกลับมารึยังคะ” เฟย์ถามถึงพี่สาว
“คุณหนูใหญ่ยังไม่กลับคะ บอกว่าตอนเย็นๆถึงจะกลับคะ” แม่บ้านบอกกับเฟย์
“เอ่อ..นี่ พิมนะ แฟนเฟย์เอง” เฟย์แนะนำให้แม่บ้านรุ้จัก
“คุณหนูรองคะ” แม่บ้านดูตกใจมาก
“สวัสดีคะ” พิมยกมือไหว้อย่างมีมารยาท
“สวัสดีคะคุณหนูพิม” แม่บ้านเปลี่ยนสีหน้าจากตกใจมารับไหว้พิม
“งั้นเดี๋ยวเฟย์ขึ้นห้องก่อนนะถ้าพี่ฟางกลับมาแล้วช่วยขึ้นไปบอกเฟย์ด้วยนะคะ”
เฟย์บอกแม่บ้านแล้วพาพิมเดินขึ้นห้อง
ครั้งแรกที่พิมได้เข้ามาในบ้านเฟย์
บ้านหลังนี้ใหญ่โตราวกับราชวัง
ทุกสัดส่วนถูกจัดไว้อย่างลงตัว
เฟย์เปิดประตูห้อง
พิมก็ได้พบกับห้องนอนอันสุดแสนจะสวยงาม
เหมือนอยู่ท่ามกลางธรรมชาติท่ามกลางดอกไม้นานาพันธุ์
ให้ความรู้สึกที่สดชื่นทุกครั้งที่ตื่น
ภายในประดับด้วยไม้ดอกนานาพันธ์ให้กลิ่นหอมทั่วห้อง
ข้าวของเครื่องใช้ครบชุดสำหรับความบันเทิงดูหนังฟังเพลง
หรือจะแชทกับเพื่อนๆก็มีพร้อมสับสำหรับใช้
เตียงนอนที่แสนจะนุ่มถ้าลองได้นอนแล้วไม่อยากจะลุกเลย
เฟย์พาพิมมานั่งที่โซฟา
“ห้องเฟย์เนี่ยสวยจังเลยนะ น่าอยู่ที่สุดเลย” พิมนั่งมองไปจนทั่วห้องแล้วยิ้มอย่างชอบใจ
“พิมชอบมั้ยละ ถ้าพิมชอบเดี๋ยวเฟย์ไปทำให้พิมบ้างดีมั้ย” เฟย์นั่งลงข้างๆพิม
“ไม่เป็นไรหรอก แค่พิมเห็นห้องเฟย์ก็พอใจแล้วละ” พิมยิ้มให้คนรักเบาๆ
ก๊อก...ก๊อก....ก๊อก...
เฟย์เดินออกมาเปิดประตู
“คุรหนูรองคะ คุรหนูใหญ่กลับมาแล้วคะ...แต่ว่า..เอ่อ..คือ..ว่า”
แม่บ้านขึ้นมาบอกตามที่เฟย์บอกไว้ แต่ทำไมต้องอ้ำอึง
“มีอะไรรึป่าวคะ” เฟย์ถาม
“คือว่า คุณหนูใหญ่พาคุณหนูมีนมาด้วยคะ” แม่บ้านตั้งสติได้ก็รีบบอกเฟย์
“อะไรนะ พี่มีนมาด้วยหรอ...แย่แล้ว” เฟย์ตกใจมาก
เดินกลับเข้ามาในห้องอย่างกลุ้มใจ
“มีอะไรรึป่าวเฟย์ ดูหน้าเครียดๆ” พิมถามอย่างห่วงใย
“ป่าวหรอกไม่มีอะไร” เฟย์ฝืนยิ้มให้
ทั้งที่จริงกำลังคิด
‘เอาไงดีเนี่ย ถ้าเกิดพี่มีนรู้ว่าเรามีแฟนแล้วต้องแย่แน่ๆ แล้วถ้าพิมเจอกับพี่มีน
โอย..ไม่อยากจะคิด ..พี่มีน..พิม..เอาไงดี ตายแน่ พรปวีณ์ตายแน่ๆงานนี้
เออ...ต้องหาตัวช่วย ใครดี แจม ...โทรหาแจม แต่โทรศัพท์แจมอยู่กับเรานี่ โถ่เอ้ย..เอาไงเอาไง
คิดสิ คิดสิ เฟย์เอ้ย ใช่แล้วแก้ว โทรหาแก้ว’
เฟย์ถือโทรสัพท์เดินวนไปวนมาแล้วยกขึ้นมาโทรหาแก้วทันที
~~เพราะเทอคือคนที่ฉันนั้นรัก แต่เทอไม่เคยรักฉัน
ประโยคง่ายๆแค่เพียงเท่านั้นที่ฉันต้องเข้าใจ ~~
“ฮัลโหลเฟย์ ว่าไง”
(แก้ว รีบมาบ้านชั้นด่วนเลยนะมีเรื่องให้ช่วย)
“มีอะไรหรอ ชั้นกำลังพาแจมไปซื้อโทรศัพท์ โทรศัพท์แจมหาย”
(ไม่ต้องซื้อแล้วโทรศัพท์แจมหล่นอยู่บนรถชั้น รีบมาเลยนะ)
“โอเค โอเค อีก10นาทีนะ”
ตู๊ดๆๆๆ
“มีไรหรอแก้ว” แจมถามทันทีที่แก้ววางสาย
“โทรศัพท์แกอยู่กับเฟย์แกทำตกไว้” แก้วพูดแล้วก็รีบตรงไปบ้านเฟย์ทันที
“มาเร็วๆนะแก้ว ถ้าแกช้าชั้นตายแน่ๆ” เฟย์พรึมพรำหลังจากวางสาย
“เฟย์เป็นอะไรรึป่าว ทำตัวเหมือนหนีอะไรเลย”
พิมเห็นอาการลุกลี้ลุกลนของเฟย์ก็เกิดความสงสัย
“เอ่อ..คือ.ว่า พี่ฟางกลับมาแล้วละ” เฟย์ปั้นหน้ายิ้มให้
“พี่ฟางมาแล้วทำไมเฟย์ต้องทำท่าทางแบบนี้ แล้วโทรหาแก้วทำไมละคะ” พิมก็ยังสงสัยอยู่ดี
“เดี๋ยวพิมก็รู้เองแหละ รอแป๊บนึงนะคะ” เฟย์บอกแล้วเดินออกไปหน้าห้อง
ปี๊ก...ปิ๊ก..ปี๊ก...ปี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เสียงแตรรถแก้วบีบใหญ่เลย เพราะยามไม่ยอมเปิดประตูให้
ทำให้ฟางต้องเดินออกไปดู
“แก้ว มาได้ไงเนี่ย” ฟางพรึมพรำเบาๆเมื่อมองดูคล้ายๆว่าเป็นแก้ว
ฟางจึงรีบเข้าไปหาทันที
“ฟาง..บอกเค้าเปิดประตูให้แก้วหน่อยสิ บีบแตรจนจะพังอยู่แล้วก็ไม่ยอมเปิด”
แก้วเลื่อนกระจกรถลงมาเพื่อพุดกับฟาง
“คุณแก้วหรอครับ ขอประทานโทษด้วยครับ ผมไม่ทราบจริงๆ”
ยามโค้งตัวลงเพื่อขอโทษตามคอนเซ็ปต์ของยามแล้วเปิดประตูให้แก้วขับรถเข้าในบ้าน
“สวัสดีคะ คุณแก้วคุณแจม ไม่ทราบว่าลมอะไรหอบมาถึงที่นี่ได้คะ” ฟางเอ่ยทักทายอย่างมีมารยาท
“ลมคิดถึงมั้งคับ” แก้วทำหน้าทะเล้น
“ก็พอดีว่าแจมลืมโทรศัพท์ไว้บนรถเฟย์ ก็เลยกะว่าจะมาหาพอดี” แจมตอบเป็นการเป็นงาน
“ขอเชิญ คุณแจม คุณแก้ว ข้างในดีกว่าคะ” ฟางเอ่ยชวน
แต่สายตามองแจมไม่กระพริบยิ้มหวานให้อีกด้วย
ฟางเดินนำมาที่ห้องรับแขกสุดหรูที่มีมีนนั่งอยู่ก่อนแล้ว
“อ้าว คุณแก้ว คุณแจม สวัสดีคะ” มีนทักทายก่อน
“หวัดดีคับมีน” แก้วตอบรับ
“สวัสดีคะ มีน น่าอิจฉาเฟย์จริงๆเลยนะ มีคู่หมั้นมาหาแบบนี้ ถ้าเป็นแจมคงรักตายเลย”
แจมทักทายปนจิกกัดนิดๆ
“ไม่หรอกคะ มีนมาทำรายงานกับฟางนะคะ” มีนแก้ตัวทันทีทั้งที่จริงก็อยากมาหาเฟย์นั่นแหละ
“แล้วนี่เฟย์อยู่ไหนหรอมีน” แก้วเกือบลืมไปเลยว่ามาหาเฟย์
“เฟย์อยู่บนห้องนะคะ เชิญคุณแก้วตามสบายเลยนะคะ” ฟางเดินเข้ามาพอดี
“งั้นแก้วขอตัวก่อนนะ” แก้วบอกแล้วรีบไปหาเฟย์ทันที
‘ท่าทางแก้วรีบร้อนจัง มีอะไรกันนะ ต้องตามไปดู’ มีนคิด
“ฟางเดี๋ยวมีนขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ” มีนพูดจบก็เดินออกไป
ห้องเฟย์
มีนแอบตามแก้วมา
“มาช้าจังเลยแก้วมัวทำไรอยู่เนี่ยรู้มั้ยชั้นจะแย่แล้วนะ” เฟย์บ่นแก้วทันที
“แล้วเฟย์มีเรื่องอะไรหรอ รีบร้อนจัง” แก้วถาม
“เจอพี่มีนแล้วใช่มั้ย” เฟย์ถามเพื่อให้แก้วรู้
“ที่แท้ก็เรื่องนี้เอง จะให้ช่วยอะไรว่ามา” แก้วรู้ทันทีอย่างไม่ต้องอธิบาย
“ห้ามบอกพี่มีนว่าพิมเป็นแฟนชั้น แล้วให้แกล้งเป็นว่าพิมเป็นแฟนแก้ว เข้าใจมั้ย”
เฟย์ขอให้แก้วช่วย
“เอางั้นหรอ โอเคได้ๆไม่มีปัญหา” แก้วตกลงที่จะช่วย
“งั้นชั้นลงไปก่อนนะ รีบตามมาแล้วกัน” แก้วบอกแล้วเดินลงไปข้างล่าง
...ห้องรับแขก
ที่มี ฟาง แจม อยู่กันตามลำพัง
แจมไม่พูดอะไรเลย เขินอะไรก็ไม่รู้
“ฟาง/แจมคะ” แจมเรียกฟาง ฟางเรียกแจมพร้อมกัน
“เอ่อ..ฟางพูดก่อนแล้วกัน” แจมให้ฟางพูดก่อน
“แจมพูดก่อนดีกว่านะ” ฟางไม่ยอมพูดก่อน
“ฟาง พูด ก่อนดีกว่านะ” แจมแอบเขินสายตาฟางที่มองหยาดเยิ้มปานน้ำผึ้งเดือนห้า
“คือ ฟางจะบอกว่า คุณแจมน่ารักจังเลยนะ เวลาอยู่ใกล้ๆแล้วรู้สึกดีจังเลย” ฟางพูดด้วยน้ำเสียงหวานซึ้ง
“เอ่ย..ฟางก็ สวยมากเลยนะ ดูมีสเน่ห์ที่สุดเลย” แจมก็ชมบ้าง
“คุณแจมแกล้งชมรึป่าวนะ” ฟางทำสุดแสนจะหวาน
“ก็ฟางน่ารักจริงๆนิ ไม่ได้แกล้งสักหน่อย” แจมกลับจะเขินซะเอง
“ปากหวานนะ สงสัยคงมีคนชอบเยอะเลยใช้มั้ยคะ เพอร์เฟคซะขนาดนี้ ใช่มั้ยคะ”
ฟางขยับมานั่งข้างๆแจม
‘ตึ๊กตั๊ก..ตึ๊กตั๊ก..ตึ๊กตั๊ก..ตึ๊กตั๊ก..ตึ๊กตั๊ก..ตึ๊กตั๊ก’ เสียงหัวใจแจมเต้นรัว
‘ใจเย็นไว้ชลธร ใจเย็นไว้’ แจมคิดอยู่ในหัว
......................................
เป็นไงกันบ้างครับ
โอเครึป่าว
ขอเม้น ด้วยนะครับ
ไปละ
บาย
จาก...ไลฟ์คุง
ความคิดเห็น