"เอาหละคนเก่ง ได้เวลาเข้านอนแล้วนะ" เสียงนุ่มละมุนของผู้เป็นพ่อดังขึ้นในห้องอันเงียบสงัดปราศจากแสงไฟ จะมีก็แต่เพียงแค่แสงดาวสาดส่องจากเพดานกระจกใส ลงมากระทบยังตัวเด็กน้อยที่นอนห่มผ้ากำมะหยีผืนหนาอยู่บนเตียง
"แต่พ่อฮะ ผมยังไม่ง่วงเลย" เด็กน้อยวัย 9 ขวบตอบกลับด้วยน้ำเสียงงัวเงีย พร้อมกับขยี้ตา
"งั้นเอาเป็นว่าลูกลองมองขึ้นไปบนท้องฟ้า แล้วบอกกับพ่อว่าค่ำคืนนี้ลูกอยากฟังนิทานเรื่องอะไรก่อนนอน"
เมื่อเด็กน้อยได้ยินดังนั้นจึงเพ่งสายตาจับจ้องไปยังเหล่าดวงดาราที่พร่างพราวอยู่บนท้องฟ้า ก่อนจะละสายตาลงมาหาผู้เป็นพ่อ แล้วพูดออกมาเบาๆ
"ดวงดาวมีนิทานเป็นของตัวเองมั้ยฮะพ่อ"
ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมา แล้วลูบเคราบางๆ ของตน พรางทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะยื่นมือไปลูบหัวลูกชายสุดที่รัก
"มีสิ ดวงดาวหนะมีตำนานมากมายเลยนะ ทั้งเรื่องราวของกลุ่มโจรสลัดผู้ถวิลหาสมบัติที่ไม่เคยมีใครเคยได้ยลมันมาก่อน
จักรพรรดิผู้มุ่งหวังจะครอบครองทุกอาณาจักรไว้แต่เพียงผู้เดียว
เหล่าทหารกล้าผู้เอาตนเข้าปกป้องพวกพ้อง
ชายปริศณาที่ตามหาคนรักที่หายไป
การเดินทางของกลุ่มผู้วิจัยที่แสวงหาพลังอันไร้สิ้นสุด
และหน่วยลับที่...."
"เดี๋ยวๆๆ ถ้าเยอะขนาดนี้ กว่าจะเลือกได้ต้องใช้เวลาเป็นวันเลยนะพ่อ?"
เด็กน้อยทำคิ้วขมวดพร้อมกับกล่าวขัดผู้เป็นพ่อซึ่งกำลังเล่าเรื่องราวอย่างออกรสออกชาติ จนชายหนุ่มต้องหันมายิ้มแบบเขินๆ
"เรื่องเยอะๆ น่ะดีแล้วจะได้เล่าได้หลายวันไง"
"แต่พ่อฮะ เรื่องมันมีเยอะขนาดนี้ผมเลือกไม่ไหวหรอก" เด็กน้อยทักท้วงพร้อมกับทำแก้มป่อง แล้วหันมามองทางผู้เป็นพ่อที่กำลังยื่นหน้าเข้ามาใกล้ พร้อมกับเอามือทั้งสองข้างจับหัวลูกเบาๆ
"แล้วถ้าบอกว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเดียวกันหละ" ชายหนุ่มกระซิบ ก่อนเรื่องราวซึ่งน้อยคนนักที่ได้ล่วงรู้จะถูกกล่าวขานขึ้นมาอีกครั้ง...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น