ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ภารกิจที่ 2 [40%]
ชิกามารุ Talk
ให้มันได้แบบนี้สิ เจ้าบ้านารุโตะ เจอพวกสภานักเรียนเอตะไม่พอ แล้วนี่ยังจะมาเจอกับพวกนินจาสายลับที่สภาสูงส่งมาอีก เพราะมันแท้ๆ แล้วทีนี้จะทำไงดีว่ะเนี่ย ไอบ้านั่นก็ใกล้เข้ามาในนี้แล้วซะด้วยซิ
" ชิกามารุ นายลงไปในน้ำนั่นก่อนได้มั้ย " เทมาริพูดอย่างเร็วๆ
" จะบ้ารึไง ลงไปป่านนี้ ลงไปเดี้ยงล่ะสิไม่ว่า หนาวน่ะ " ผมเถียงกลับ เรื่องไรที่จะยอมหนาวตาย
" นายอยากให้พวกนั้นจับได้รึไง ไม่ใช่เฉพาะแต่นายน่ะที่โดนลงโทษ ฉันก็ด้วย นายเองก็รู้กฏข้อนี้ดีไม่ใช่เหรอ " เทมาริพูดอย่างอารมณ์เสีย
" ก็ได้ๆ เห็นว่าเป็นเธอหรอกน่ะ ที่สั่งฉันได้น่ะ คนอื่นอย่าหวัง " นึกอีกทีผมพูดอะไรออกไปแล้ว มันเหมือนกับว่า เธอคนนั้นเป็นของผม เกิดอะไรขึ้นกับผมเนี่ย ตั้งแต่ตอนที่เจ้าบ้านารุโตะบอกประวัติของเทมาริให้ ผมตื่นเต้น อยากจะฟัง แล้วตอนนี้ผมไม่อยากให้เธอ โดนทำโทษเพราะพวกผมเลย ผมรีบลงไปในสระน้ำ โดยไม่ทันเห็นสีหน้าของเทมาริที่กำลังแดงสุก
' หนาวชะมัด แล้วเมื่อไหร่พวกนั้นจะออกไปซะทีน่ะ ไม่อยากเป็นข่าวหน้านึงในหนังสือพิมพ์ฉบับนินจาว่า ประธานนักเรียนหนุ่มแห่งโอตะ ตายขึ้นอืด ใต้บ้านของประธานนักเรียนสาวเอตะ '
" นายๆ พวกนั้นมันออกไปหมดแล้ว ขึ้นมาได้แล้วล่ะ ฉันเตรียมน้ำอุ่นให้แล้ว อยู่ในห้องน้ำน่ะ " เทมาริเรียกผมขึ้นไป พลางส่งผ้าเช็ดตัวสีขาวมาให้
ผ้าเช็ดตัวอะไรกลิ่นหอมชะมัด สงสัยเป็นของเทมาริแน่ๆ
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างว่าง่าย หันกลับมามองหญิงสาวเจ้าของห้องที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่บนเตียง ช่างไม่สะทกสะท้านอะไรกับเขาเลยเหรอ แม่คุณเล่นใส่กางเกงนอนตัวจิ๋ว เผยให้เห็นเรียวขาขาว
ผมสำรวจห้องน้ำของเทมาริอยู่นานสองนาน คนอะไรจัดโคตรเป็นระเบียบเลย ทั้งห้องน้ำ ยังได้กลิ่นหอมของสบู่ที่เทมาริใช้อยู่เลย นี่ผมเป็นคนโรคจิตแล้วงั้นเหรอ ที่มาสำรวจห้องน้ำผู้หญิงเนี่ยน่ะ ( เป็นไปตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ที่แกไปแอบดูผู้หญิงเค้าอาบน้ำกันน่ะ : ผู้แต่ง )
' เฮ้อ จ้องอยู่ได้เมื่อไหร่นายจะเข้าไปในห้องน้ำซะที อีตาบ้า ทำไมเมื่อกี้เราต้องตื่นเต้นไปกับคำพูดของเขาด้วยน่ะ ' ก็ได้ๆๆ เห็นว่าเป็นเธอหรอกน่ะ ที่สั่งฉันได้ คนอื่นอย่าหวัง ' มันเหมือนกับเป็นการบอกรักเลยง่ะ -*- ' เทมารินั่งคิดอยู่ในใจหลังจากที่เจ้าตัวปัญหานั่นเข้าห้องน้ำไปแล้ว
" ชิกามารุ นายตกส้วมไปแล้วรึไง " เทมาริเอ่ยถามออกไปทั้งๆ ที่ปากมันไม่ว่างเพราะกำลังเคี้ยวขนมอยู่
" กินให้หมดก่อนได้ม่ะเดี๋ยวติดคอตายซะหรอก " เสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นข้างๆ หู เฮ้ย มันออกมาจากห้องน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่ฟร่ะ
" ตาบ้า เอาหน้านายออกไปเลยน่ะ " เทมาริพูดพลางใช้มือดันหน้าเขาออกไป แต่หยดน้ำที่ไหลลงตามผมนั่น ฮูย โคตรเซ็กซี่เลยอ่ะ *-*
" ไม่เอา ใครเอาออกก็โง่อ่ะดิ ผมนี้ยิ่งหอมๆ อยู่ด้วย " พูดจบ ชิกามารุก็หอมแก้มฉันฟอดใหญ่ มันฉวยโอกาส
" ตาบ้า ฉวยโอกาสได้ไง " สิ้นเสียงหมอนรักที่กอดอยู่ก็ขวางไปยังหน้าหล่อๆ นั่น ผมรากไทรสีดำประบ่า ทรงนี้ดูดีกว่าทรงเมื่อกี้อีก
" เจ็บน่ะ ถ้าไม่หยุดเดี๋ยวโดนทำโทษซะหรอก " ได้ผล สิ้นเสียงนั้นเทมาริหยุดแล้วนั่งที่ปลายเตียงทันทีอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะ รู้ว่าเขาทำจริง
" อื้มๆ เด็กดีดีจัง มาให้รางวัลก่อนเร็ว " จู่ๆ เขาก็มาหอมหน้าผากกลมมนของฉัน " อ่ะ...เช็ดให้หน่อย " หน่อย ไอบ้า ได้ทีแล้วใช้กันเลยรึไง อิอิ แกล้งซะหน่อยดีกว่า
" โอ้ยๆๆ เบาๆ สิ ผู้หญิงอะไรมือหนักชะมัด ใครเค้าจะเอาทำเมียเล่าแบบนี้ " ชิกามารุร้องโวยวาย แต่ก็ยอมให้หญิงสาวเช็ดหัวแบบนั้น ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอนั้นกำลังแกล้ง
" ตาบ้า นี่แนะๆๆ " คราวนี้ส่งมาเป็นชุดเลย
' ปล่อยให้แกล้งซะให้พอ เดี๋ยวจะเอาคืนทั้งต้นทั้งดอกเลย ' ชิกามารุได้แต่หัวเราะในลำคอ
********************************
50 %
ให้มันได้แบบนี้สิ เจ้าบ้านารุโตะ เจอพวกสภานักเรียนเอตะไม่พอ แล้วนี่ยังจะมาเจอกับพวกนินจาสายลับที่สภาสูงส่งมาอีก เพราะมันแท้ๆ แล้วทีนี้จะทำไงดีว่ะเนี่ย ไอบ้านั่นก็ใกล้เข้ามาในนี้แล้วซะด้วยซิ
" ชิกามารุ นายลงไปในน้ำนั่นก่อนได้มั้ย " เทมาริพูดอย่างเร็วๆ
" จะบ้ารึไง ลงไปป่านนี้ ลงไปเดี้ยงล่ะสิไม่ว่า หนาวน่ะ " ผมเถียงกลับ เรื่องไรที่จะยอมหนาวตาย
" นายอยากให้พวกนั้นจับได้รึไง ไม่ใช่เฉพาะแต่นายน่ะที่โดนลงโทษ ฉันก็ด้วย นายเองก็รู้กฏข้อนี้ดีไม่ใช่เหรอ " เทมาริพูดอย่างอารมณ์เสีย
" ก็ได้ๆ เห็นว่าเป็นเธอหรอกน่ะ ที่สั่งฉันได้น่ะ คนอื่นอย่าหวัง " นึกอีกทีผมพูดอะไรออกไปแล้ว มันเหมือนกับว่า เธอคนนั้นเป็นของผม เกิดอะไรขึ้นกับผมเนี่ย ตั้งแต่ตอนที่เจ้าบ้านารุโตะบอกประวัติของเทมาริให้ ผมตื่นเต้น อยากจะฟัง แล้วตอนนี้ผมไม่อยากให้เธอ โดนทำโทษเพราะพวกผมเลย ผมรีบลงไปในสระน้ำ โดยไม่ทันเห็นสีหน้าของเทมาริที่กำลังแดงสุก
' หนาวชะมัด แล้วเมื่อไหร่พวกนั้นจะออกไปซะทีน่ะ ไม่อยากเป็นข่าวหน้านึงในหนังสือพิมพ์ฉบับนินจาว่า ประธานนักเรียนหนุ่มแห่งโอตะ ตายขึ้นอืด ใต้บ้านของประธานนักเรียนสาวเอตะ '
" นายๆ พวกนั้นมันออกไปหมดแล้ว ขึ้นมาได้แล้วล่ะ ฉันเตรียมน้ำอุ่นให้แล้ว อยู่ในห้องน้ำน่ะ " เทมาริเรียกผมขึ้นไป พลางส่งผ้าเช็ดตัวสีขาวมาให้
ผ้าเช็ดตัวอะไรกลิ่นหอมชะมัด สงสัยเป็นของเทมาริแน่ๆ
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างว่าง่าย หันกลับมามองหญิงสาวเจ้าของห้องที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่บนเตียง ช่างไม่สะทกสะท้านอะไรกับเขาเลยเหรอ แม่คุณเล่นใส่กางเกงนอนตัวจิ๋ว เผยให้เห็นเรียวขาขาว
ผมสำรวจห้องน้ำของเทมาริอยู่นานสองนาน คนอะไรจัดโคตรเป็นระเบียบเลย ทั้งห้องน้ำ ยังได้กลิ่นหอมของสบู่ที่เทมาริใช้อยู่เลย นี่ผมเป็นคนโรคจิตแล้วงั้นเหรอ ที่มาสำรวจห้องน้ำผู้หญิงเนี่ยน่ะ ( เป็นไปตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ที่แกไปแอบดูผู้หญิงเค้าอาบน้ำกันน่ะ : ผู้แต่ง )
' เฮ้อ จ้องอยู่ได้เมื่อไหร่นายจะเข้าไปในห้องน้ำซะที อีตาบ้า ทำไมเมื่อกี้เราต้องตื่นเต้นไปกับคำพูดของเขาด้วยน่ะ ' ก็ได้ๆๆ เห็นว่าเป็นเธอหรอกน่ะ ที่สั่งฉันได้ คนอื่นอย่าหวัง ' มันเหมือนกับเป็นการบอกรักเลยง่ะ -*- ' เทมารินั่งคิดอยู่ในใจหลังจากที่เจ้าตัวปัญหานั่นเข้าห้องน้ำไปแล้ว
" ชิกามารุ นายตกส้วมไปแล้วรึไง " เทมาริเอ่ยถามออกไปทั้งๆ ที่ปากมันไม่ว่างเพราะกำลังเคี้ยวขนมอยู่
" กินให้หมดก่อนได้ม่ะเดี๋ยวติดคอตายซะหรอก " เสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นข้างๆ หู เฮ้ย มันออกมาจากห้องน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่ฟร่ะ
" ตาบ้า เอาหน้านายออกไปเลยน่ะ " เทมาริพูดพลางใช้มือดันหน้าเขาออกไป แต่หยดน้ำที่ไหลลงตามผมนั่น ฮูย โคตรเซ็กซี่เลยอ่ะ *-*
" ไม่เอา ใครเอาออกก็โง่อ่ะดิ ผมนี้ยิ่งหอมๆ อยู่ด้วย " พูดจบ ชิกามารุก็หอมแก้มฉันฟอดใหญ่ มันฉวยโอกาส
" ตาบ้า ฉวยโอกาสได้ไง " สิ้นเสียงหมอนรักที่กอดอยู่ก็ขวางไปยังหน้าหล่อๆ นั่น ผมรากไทรสีดำประบ่า ทรงนี้ดูดีกว่าทรงเมื่อกี้อีก
" เจ็บน่ะ ถ้าไม่หยุดเดี๋ยวโดนทำโทษซะหรอก " ได้ผล สิ้นเสียงนั้นเทมาริหยุดแล้วนั่งที่ปลายเตียงทันทีอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะ รู้ว่าเขาทำจริง
" อื้มๆ เด็กดีดีจัง มาให้รางวัลก่อนเร็ว " จู่ๆ เขาก็มาหอมหน้าผากกลมมนของฉัน " อ่ะ...เช็ดให้หน่อย " หน่อย ไอบ้า ได้ทีแล้วใช้กันเลยรึไง อิอิ แกล้งซะหน่อยดีกว่า
" โอ้ยๆๆ เบาๆ สิ ผู้หญิงอะไรมือหนักชะมัด ใครเค้าจะเอาทำเมียเล่าแบบนี้ " ชิกามารุร้องโวยวาย แต่ก็ยอมให้หญิงสาวเช็ดหัวแบบนั้น ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอนั้นกำลังแกล้ง
" ตาบ้า นี่แนะๆๆ " คราวนี้ส่งมาเป็นชุดเลย
' ปล่อยให้แกล้งซะให้พอ เดี๋ยวจะเอาคืนทั้งต้นทั้งดอกเลย ' ชิกามารุได้แต่หัวเราะในลำคอ
********************************
50 %
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น