Fic หัวขโมยแห่งบารามอส ตอน รักหวานๆของเจ้าชายกับหัวขโมย

ลำดับตอนที่ #7 : บทบรรยายโดยผู้แต่ง???100%แล้วคร่า

"ฮึกๆๆ..ฮือ..ฮืออ.อ"


เสียงสะอึกสะอื้นดังลอดวงแขนเล็กแบบบางออกมาอย่างต่อเนื่อง หญิงสาวในชุดกระโปรงยาวกร่อมเท้าสีขาวสะอาดตาที่เจ้าตัวคนใส่นั้นแสนเกลียด หากแต่ตอนนี้เด็กสาวหาได้สนใจในเรื่องนั้นไม่



ทำไมกันทั้งๆที่เธออยากตื่นขึ้นมาเพื่อให้มันได้รู้ถึงความรู้สึกของเธอ แต่ไฉนเลยมันจึงทำกับเธอแบบนี้ได้ เด็กสาวคิดพลางกำกระดาษบทละครที่ตนเองแสดงเป็นเจ้าหญิงไว้แน่น ขณะเงยหน้าขึ้นแล้วขยำเจ้าบทละครที่ไม่ได้อยากเล่นมาตั้งแต่แรกแล้วฉีกทึ้งอย่างพลุ่งพล่านไปด้วยโทสะ



หญิงสาวปาเศษกระดาษออกห่างตัวอย่างรังเกียจ แต่ในขณะที่ร่างบางนั้นกำลังพยายามยันตัวขึ้นนั้นเอง เจ้าตัวก้เซถลาล้มลงอย่างไม่ตั้งใจ เนื่องจากยังทรงตัวได้ไม่ดีนัก หากว่าไม่มีใครคนหนึ่งมาประคองร่างนั้นไว้แล้ว เห็นทีเด็กสาวคงลงไปนอนเล่นใต้ทะเลสาบใสข้างต้นแอ็ปเปิ้ลที่พิงอยู่ตอนแรกอย่างแน่นอน



"ปล่อยนะ!!!"เฟรินร้องขึ้นทันทีที่เห็นว่าคนตรงหน้าเธอเป็นใคร



ดวงหน้ารูปสลักยังคงเรียบเฉยไม่แสดงซึ่งอารมณ์ใดๆ หากแต่เจ้าหญิงสองแผ่นดินไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะนิ่งได้ดังบุรุษที่ยังคงกอดเธออยู่ มือเล็กพยายามผลักร่างสูงออกห่างด้วยแรงเพียงน้อยนิด



"ปล่อยยยย!!ฉันบอกให้แกปล่อยไง!...."


"ไม่"เสียงเรียบดังขึ้นหลังสิ้นเสียงใสกังวาน น้ำเสียงผู้พูดบ่งบอกถึงอารมณ์ที่คุกรุ่นอยู่ภายใต้หน้ากากน้ำแข็งนั้น เพียงแต่หญิงสาวที่กำลังโกรธไม่อาจจับได้ถึงความน้อยใจในน้ำเสียงนั้น ความน้อยใจที่เกิดจากเธอไม่ยอมเชื่อใจเขานั่นเอง




"ไม่ ปล่อยยยย!"เสียงใสแผดร้องขณะที่เจ้าชายหนุ่มใช้ความว่องไวก้มลงประกบริมฝีปากอุ่นๆเข้าปิดเสียงร้องนั้นทันที



"อะ..อึก....ก...อืม...ม"คนตัวเล็กกว่าเริ่มเผลอไผลไปกับสัมผัสนั้นจนเผลอครางออกมาเบาๆ แต่แล้วเจ้าชายหนุ่มก้รีบถอนริมฝีปากออก เฟรินสบตากับคาโลอย่างหวังจะหยั่งถึงความรู้สึก หากแต่ชายหนุ่มเบือนหน้าหนี ไม่เอื้อนเอ่ยคำใด



"ทำไม"หญิงสาวเรียกเสียงแผ่ว นัยตาสีน้ำตาลรื้นขึ้นด้วยน้ำตา



"มัน....เป็นเรื่องของประเทศชาติน่ะ"เสียงทุ้มตอบกลับไปอย่างคลุมเครือ ก่อนจะหันมาสบตาสีน้ำตาลคู่สวยแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเข้มแข็ง ให้ความมั่นใจแก่หญิงสาว



"แต่ชั้นจะรีบแก้ไขทุกอย่างให้เร็วที่สุด"ชายหนุ่มก้มหน้าลงซบกับไหล่บาง อย่างที่ยากจะได้เห็นจากเจ้าชายผู้ทรงเด็ดเดี่ยว เข้มแข็ง และแสนจะเย็นชาพระองค์นี้ ก่อนจะเอ่ยคำที่ทำลายความขัดข้องทั้งหมดทั้งมวลให้สลัดหลุดออกไปจากใจของหญิงสาวคนตรงหน้า



"ชั้นรักนายนะ เฟริน.............รักมากที่สุด..เสมอ..จากนี้และตลอดไป..."




................................................................................



"รักกันดีจังนะ"เสียงนุ่มทุ้มเรียกความสนใจจากหญิงสาวผู้สวยไร้ที่ติให้หันกลับไปมองฉับไว



"ชิ"เสียงใสหลุดคำพูดออกมาอย่างเจ็บแค้นในทรวงลึกๆ สายตาคู่สวยจับจ้องหนึ่งบุรุษที่ได้ชื่อว่าเป็นพระคู่หมั้นของตนกำลังยืนกอดอยู่กับอีกหนึ่งสตรีที่ได้ชื่อว่าเป็นถึงเจ้าหญิงแห่งความมืดมิด



"แล้วเธอจะทำยังไงต่อล่ะ"ชายหนุ่มคนเดิมถามอีกครั้งอย่างหมายมั่นจะเอาคำตอบ



"แก คอยดูแล้วกัน...เจ้าชายคาโล วาเนบลี จะไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธชั้น ไม่ว่าเค้าจะเต็มใจหรือไม่ก้ตาม มิเช่นนั้นคาโนวาลจะต้องถึงกาลล่มสลายอย่างแน่นอน..."



...........................................................................................


เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จบตอนได้งัยฟร่ะ คราวที่แล้ว10เปอร์ยังโผล่มาตั้งเยอะ คราวนี้อีก90เปอร์โผล่มานิดส์เดียว-*- ขอโทษกับแหล่งประมวลผลที่ผิดพลาดขอรับท่าน








mimi_ mimi mimi_ mimi mimi_ mimi