ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic หัวขโมยแห่งบารามอส ตอน รักหวานๆของเจ้าชายกับหัวขโมย

    ลำดับตอนที่ #1 : บทละครโดยป้อมอัศวิน

    • อัปเดตล่าสุด 24 มิ.ย. 50




    ดวงหน้าใสแดงก่ำด้วยแรงโทสะในขณะที่ร่างบางสั่นเท้มก่อนจะตะโกนลั่นห้องของหัวหน้าชั้นปี หลังจากที่รู้ว่าตัวเองถูกรับเลือกให้แสดงละครเรื่อง"เจ้าหญิงเริงระบำ"ที่จะส่งประกวดกับหอพักทั้งสี่ ในงานเฉลิมฉลองครบรอบ 500 ปีของโรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์ก



    "ทำไมชั้นจะต้องไปแสดงเป็นเจ้าหญิงยากไร้ในละครงี่เง่าด้วยฮะ"



    "ก้เพราะหลังสงครามเอเดนเดมอสกระแสของนายมาแรงมากไง" คำตอบดังมาจากเพื่อนรักนักฆ่าแห่งซาเรสทำเอาคนที่ร้อนอยู่เป็นทุนเดิมหันควับมาทางหนุ่มนักฆ่าทันที ทำเอาคิลมัส ฟิลมัสถึงกับกลืนน้ำลายรูดซิบปากไปได้ซักพัก



    "ยังไงก้ตามถึงแม้ชั้นในฐานะหัวหน้าป้อมอัศวินจะไม่อยากให้นายมาแสดงบทบาทที่สำคัญเช่นนี้แต่ในเมื่อเสียงส่วนมากในป้อมเห็นว่านายสมควรชั้นก้ไม่ขัดข้อง" อีกเสียงดังมาจากเจ้าชายพ่อมดแห่งคาโนวาล น้ำเสียงที่เด็ดขาดและเย็นชานี้คงจะทำให้คนฟังสงบและยอมรับชะตากรรมได้หากคนผู้นั้นไม่ใช่ เฟริน เดอเบอโรว์ หัวขโมยตัวแสบแห่งป้อมอัศวิน คนที่โมโหเป็นฟืนเป็นไฟจังหันกลับมาหาเจ้าชายตัวดี



    "ยังไงๆชั้นก้ไม่แสดงเด็ดขาด ยิ่งมีคิงริชาร์ด แอเรียสมาดูด้วยยิ่งไม่ๆๆๆ....อุบ...."เสียงใสเจื้อยแจ้วดังไปได้ไม่นานก้ต้องสงบลงเพราะถูกริมฝีปากของคนตัวสูงกว่าประกบเข้าให้แล้ว ส่วนทางฝ่าย ก ข ค หนึ่งเดียวในห้องก้ต้องหน้าแดงให้กับความไม่อายเพื่อนของเจ้าน้ำแข็งเดินได้ที่จู่ๆก้ละลายขึ้นมาเสียเฉยๆโดยไม่ต้องอาศัยคนอื่นคอยละลายให้เช่นเคย



    "อื้อ...ปะ..ปล่อย..ปล่อยโว้ยไอ้คาโลบ้า"เฟรินร้องออกมาเสียงดังพลางผลักคาโลออกไปเต็มแรงจนเจ้าชายน้ำแข็งกระเด็นกระดอนไปชนเข้ากับขอบโต๊ะเต็มแรง



    "ปังงงงงง..ง"



    "เฮ้ยเฟรินแกทำเกินไปป่าววะ"คิลหันมาทันทีที่ได้ยินเสียงสิ่งของกระทบกันอย่างแรงแล้วพบว่าคนที่จู่โจมคนอื่นเมื่อครู่ลงไปกองสลบคาอยู่ที่พื้อนแล้ว



    ร่างบางรีบวิ่งไปดูคนที่นอนอยู่กับพื้นอย่างกระวนกระวาย มือเล็กค่อยๆประคองร่างสูงขึ้น



    "มันเป็นอะไรมั๊ยเนี่ย ตายล่ะ ชั้นไม่ตั้งใจจริงๆนะ"เสียงใสแห้งผากลงไม่หลงเหลืออาการโกรธให้เห็น แต่เมื่อหันไปทางฝ่ายเพื่อนรักกลับพบแต่ความว่างเปล่า จนรู้เข้าให้ว่าหลงกลเข้าให้แล้ว



    มือหนาของคนที่แกล้วสลบเมื่อครู่ตะปบเข้าที่สีข้างร่างบางอย่างจัง และด้วยแรงกระชากนิดหน่อยเฟรินก้ลอยไปนั้งทับตักคนตัวโตทันที



    "ว่าไงจะแสดงเป็นนางเอกในละคร..."ใบหน้าของเจ้าชายน้ำแข็งก้มลงต่ำ ริมฝีบางได้รูบไล้ไปตามลำคอระหง "..หรือจะเล่นเป็นนางเองให้ชั้นตอนนี้ล่ะ" เสียงทุ้มเอ่ยเรียบๆแต่แฝงความนัยที่สื่อถึงผู้ฟังได้กระจ่างชัด หากแต่ความดื้อดึงอยู่เหนือเหตุผล



    "ไม่ยังงัยก้ไม่"



    ทันทีที่คำอาญาสิทธิ์หลุดออกจากปากดื้อๆนั้นคาโลก้ลุกขึ้นพร้อมกับช้อนร่างบางที่กำลังดิ้นรนขัดขืนสุดกำลังแต่ก้หาเป็นผลไม่



    "นายจะให้ชั้นพาไปที่เตียงหรือจะยอมแสดงละครดีๆ"คำพูดที่ไม่น่าจะมาจากเจ้าชายผู้อ่อนต่อโลกดังขึ้น ถ้าเป็นเวลาปกติเฟรินคงจะคิดว่ามันดีแต่ปาก แต่ในสถานการณ์เช่นนี้เจ้าตัวดีคิดได้แค่ว่าเจ้าชายคาโลตอนนี้ทำอะไรได้มากกว่าที่มันคิด



    "โอเค โอเค ชั้นยอมแล้วปล่อยชั้นก่อนเซ่ เลิกทำบ้าๆสักที ขนลุกจะแย่แล้ว" เจ้าตัวยุ่งแห่งป้อมตกปากรับคำในที่สุดเมื่อเห็นว่าเสียเปรียบเจ้าน้ำแข็งอยู่มาก



    เมื่อได้ยินคำที่อยากได้ยินแล้วมือหนาก้ปล่อยร่างเจ้าหญิงหัวขโมยให้ตกลงไปด้วยแรงดึงดูดของโลกสู่พื้นห้องดังตุบใหญ่ๆแล้วจึงเดินออกจากห้องไปเพื่อแจ้งผลแก่ชาวป้อมที่กำลังรอฟังผลการเจรจากับนางเอกละครหน้าใหม่อย่างใจจดใจจ่อ โดยมีสายตาดุๆของคนที่ถูกทิ้งในห้องมองตามไปอย่างไม่ละสายตา



    .....................................................


    ในที่สุดก้จะเปิดเทอมแล้วนะยังไงก้ฝากผลงานด้วย มาครั้งแรกก้ทะเลาะกันซะแล้ว ๏-๏ ยังงัยก้อย่าพลาดมาดนางเองละครของเฟรินน้า เม้นด้วยนะจะได้มีกำลังจายอัพต่อ หุหุ....




    mimi_ mimi mimi_ mimi mimi_ mimi


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×