(ปรมาจารย์ลัทธิมาร)ความในใจของหลานจ้าน

แน่นอนแฟนฟิคนี่เกิดจากความประทับใจจากการดูปรมาจารย์ลัทธิมาร 

ออกตัวก่อน จริงๆแล้ว แอดเป็นลูกเรือบาป ซือจุย & เวินหนิง แต่ขอเป็นลูกเรือสายอ่านอย่างเดียว ไม่เป็นสายเขียน เพราะมีเพื่อนๆน่าจะเขียนกันเยอะแล้ว

สำหรับแฟนฟิคนี่ จะเรียกว่าแฟนฟิคแบบคนละจักรวาลกับปรมาจารย์ลัทธิมารในแบบตัวเองคงจะไม่ใช่ เพราะเราอยากเขียนความรู้สึกของหลานจ้านที่มีต่อเว่ยอิง เพราะทั้งนิยาย ซีรีส์ มันเป็นการเล่าในมุมมองของเว่ยอิงเกือบ 75% ออกตัวว่าเราอ่านฉบับแปลไทยถึงเล่ม 2 ยังไม่ค่อยพบการเขียนที่เล่าในมุมมองหลานจ้านเลยว่า รู้สึกยังไงกับเว่ยอิง เพราะคาแรคเตอร์ของหลานจ้าน เป็นคนที่ไม่แสดงออกทางสีหน้าและคำพูด ยิ่งในซีรีส์ การแสดงออกของหลานจ้านที่มีต่อเว่ยอิง ผ่านการกระทำมากกว่าคำพูด

เอาจริง เรามีนิสัยเกือบจะเหมือนหลานจ้าน คือเราไม่ค่อยพูด (แต่แหกกฎเสมอ แนวดื้อเงียบ) ซึ่งคนภายนอกจะมองว่าเราไร้อารมณ์ แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลย ที่ไม่ค่อยพูด เพียงคิดว่าพูดไปแล้วมันจะเกิดผลอิมแพคอะไรกับเราไหม เคยพลาดที่พูดตามอารมณ์ไปแล้วเกิดผลกระทบ จึงกลายเป็นคนระวังในคำพูดมาก เราจึงรู้สึกเข้าใจว่าหลานจ้านรู้สึกยังไงต่ออีกฝ่าย แค่นิยายกับซีรีส์ไม่ค่อยเน้นมุมของหลานจ้านมากกว่า เพราะเป็นคนที่กุมความลับทุกอย่างของเรื่อง ถึงค่อยมาเฉลยในตอนท้ายๆ

ประกอบกับเราเคยมีประสบการณ์ความรักคล้ายหลานจ้านกับเว่ยอิง เราปิดตัวเอง ทำกำแพงกันไม่ให้คนอื่นปีนขึ้นมา เพราะเชื่อว่าตัวเองไม่มีวันเจอความรักที่หอมหวาน แต่วันนึงเราก็ได้เจอคนๆนึงที่ปีนขึ้นมากำแพง แล้วก็เข้ามาทำให้เรารู้จักความรักที่หอมหวาน มีชีวิตชีวา เปิดโลก

เสียดายแค่ว่า ความรักของเราไม่ได้มีบทสรุปที่สดใสแบบหลานจ้านและเว่ยอิง 

แต่ถึงกระนั้น ถ้าเราไม่ได้สัมผัสความรักที่มาจากชีวิตจริง ไม่ใช่แค่เพ้อฝันมโนในนิยาย เราอาจไม่รู้ว่าการใจเต้นสั่นไหวมันเป็นยังไง การต้องทนอึดอัดแอบรักกับสถานะรุ่นพี่รุ่นน้องที่ใกล้ชิดแต่ให้ใครรู้ไม่ได้มันเป็นยังไง การรอคอยกลับมาเจอคนที่ชอบถึง 10 ปี มันเป็นไปได้ การได้เที่ยวได้ใกล้ชิด ได้เปิดเผยความรู้สึกของเราที่มีต่อเขา มันเป็นอย่างไร...แม้สรุปแล้วเขาจะไม่ได้เลือกเราเป็นคู่ชีวิต แต่ก็ขอบคุณที่เขาสอนให้เราได้รู้จักความรัก ได้สัมผัสความรู้สึกของผู้หญิงคนนึงที่ได้ใกล้ชิดกับคนที่ชอบ

เราจึงรู้สึกเหมือนกำลังเห็นหลานจ้านทำในสิ่งที่เราเคยทำเมื่อชีิวิตยังเป็นหนุ่มสาวเพิ่งรู้จักคำว่ารัก

ในการเขียนแฟนฟิคนี่ เราไม่ได้เขียนแบบเปิดสตอรี่ตั้งแต่เริ่มต้นจักรวาลใหม่แบบในอฟช. แต่จะเรียงลำดับเหตุการณ์ เอาตั้งแต่ปฐมบทที่หลานจ้านเกิดมาเลย เพื่ิอจะกลับไปสู่ปมของเด็กที่เกิดมาครอบครัวไม่อบอุ่นครบถ้วน จนกระทั่งมาตกหลุมรักเว่ยอิง โดยเราจะเอาแต่ละตอนของทั้งซีรีส์และนิยายในตอนที่ชอบมาเขียนในมุมมองที่หลานจ้านมีต่อเว่ยอิง (จะมีที่ไปอ่านสปอยแปลของฉบับภาษาอังกฤษที่คนอื่นแปลมาอีกที) แบบเรียงไทม์ไลน์ เก็บข้อมูลเล็กๆที่ไม่ได้ใส่รายละเอียดหรือปมที่มา อย่างเช่น ปมเรื่องครอบครัวของหลานจ้านที่เพียงแค่ปัญหา แต่ไม่ได้ขยายดีเทลให้ทราบ ซึ่งเราจะใช้การอนุมานเอง เพื่อจะได้เห็นความรู้สึกที่พัฒนาของหลานจ้าน ในมุมมองของเราเอง หากการเขียนใหม่จะเป็นการเพิ่มเติมที่อิงออฟฟิเชียลด้วย โดยแต่ละตอนเราจะอ้างอิงว่าเอามาจากตอนเหตุการณ์ตอนไหน จะไม่เขียนทุกตอน ดังนั้นคนที่จะอ่านแฟนฟิคนี่ ต้องรู้เนื้อหาพอสมควร และอันไหนที่ไม่มีจาก อฟช. อันนั้นคือเราเอาเศษเสี้ยวของข้อมูลมาแต่งใหม่ หรือบางเนื้อหาเราเห็นว่าไม่สมเหตุสมผล เราก็จะเปลี่ยนเพื่อให้มันสามารถอธิบายกับบางตอนที่เรารู้สึกว่าผู้เขียนต้นฉบับเหมือนเขียนยังไม่สมบูรณ์นัก (ที่มีคนกล่าวว่า ถ้าซีรีส์ทำตามนิยายเป๊ะ อาจจะไม่ดังขนาดนี้ เพราะยังรู้สึกว่าเว่ยอิงไม่ค่อยรักหลานจ้านเท่าไหร่)

อนึ่งที่อยากชี้แจงว่า ในบางตอนที่คิดว่าหลานจ้านทำอะไรที่มันหลุดคาแรคเตอร์ไป เรามองในมุมหนึ่งว่า คนที่ไม่แสดงออกอะไรเลย ในก้นบึ้งของนิสัยเขาอาจจะมีอีกมุมที่แตกต่าง เหมือนเวลาที่หลานจ้านเมาแล้วกลายเป็นคนโมโหหึงร้าย อย่างเราในเวลาที่เราโกรธมากๆ อย่าให้ได้ด่าเชียว เจ็บยิ่งกว่าคนที่ปากร้ายเป็นประจำเสียอีก 555

หรือแม้แต่เรื่องความรู้สึกทางเพศ เห็นเราเงียบๆ แต่นิยายที่ชอบอ่านนี้ อาจจะทำให้คนรู้เหวอได้กันเลย แบบหลานจ้าน หน้าม่านคุณธรรม หลังม่านทุกวันคือทุกวัน อย่างที่หลานจ้านเป็น 555

แต่บอกไว้ก่อนนะ ว่าไม่มี nc ค่ะ แต่อาจจะมีอีโรหน่อยๆ