จิ้งจอกร้าย...มังกรรัก

ลำดับตอนที่ #6 : ขอเป็นเพื่อน

     ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่ร้านอาหารไทยกับพวกของดราก้อนเพราะฉันต้องเลี้ยงข้าวเค้า แต่ก็มีข้อแม้ว่าฉันจะเลี้ยงในสิ่งที่ฉันอยากเลี้ยง ก็เลยเป็นอาหารไทยไงค่ะ

     “แนะนำตัวอย่างเป็นทางการกันหน่อยดีมั้ย ฉันชื่อดราก้อน” ดราก้อนเริ่มแนะนำตัวเองก่อนแล้วมองมาทางฉัน

     “ฉันชื่อเซริน” ฉันแนะนำตัวบ้าง

     “ผมชื่อ เอริค นะครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เพื่อนของดราก้อนอีกคนแนะนำตัวกับฉันอย่างสุภาพ ส่วนซันกับเพื่อนอีกคนของดราก้อนน่ะหรอ? นั่งจ้องตากันอยู่นั่นไง

     “นี่เพื่อนฉันอีกคนชื่อเดวิด” ดราก้อนแนะนำตัวแทนเพื่อนคน ที่โดนฉันถีบไง

     “นี่น้องชายฉันชื่อซัน” ฉันก็ต้องแนะนำตัวซันแทนเหมือนกัน

     หลังจากที่อาหารมาเสริฟที่โต๊ะอย่างมากมาย แต่ยังไม่มีใครแตะอาหารเลยเพราะว่าซันกับเดวิดยังนั่งจ้องตากันอยู่=_= แล้วซันก็เริ่มหาเรื่องโดยมีฉัน ดราก้อนและก็เอริคนั่งฟังอยู่

     “มองอะไร หน้าฉันเหมือนลุงแกหรอ” ซันเป็นคนเริ่มเปิดศึกก่อน

     “อ้าวไอ้เด็กเวรนี่อยากโดนตีนหรอ” เดวิดว่าแล้วก็ลุกขึ้น

     “แล้วนายอยากโดนตีนฉันอีกทีมั้ยล่ะ ถ้าไม่อยากก็นั่งลงดีๆแล้วก็กินๆซะ” ฉันลุกขึ้นแล้วพูดกับเดวิดบ้าง น้องข้าใครอย่าเตะเว้ย! เค้าก็นั่งลงแต่โดยดีอ่ะนะ (ตีนเธอเบาที่ไหนล่ะ-_-;;)

     “คุณเซรินนี่ดูรักน้องจังเลยนะครับ” เอริคพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ

     “คือฉัน...” คือฉัน...ยังพูดไม่จบดราก้อนก็แทรกขึ้นก่อน=_=;;

     “รักมากด้วยนะ สู้กับลูกน้องฉันเป็นสิบจนพวกมันนอนจมกองเลือดเพราะช่วยน้อง” ดราก้อนว่าเหมือนจะประชด

     “อ๋อ ที่พวกไอ้มาร์คมันเละกันแบบนั้นเป็นเพราะคุณเซรินหรอเนี่ย ว้าว!!”

เอริคพูดขึ้นด้วยสีหน้าทั้งตกใจทั้งชื่นชม

     “เรียกเซรินก็ได้ไม่ต้องมีคุณ แล้วก็ไม่ต้องพูดผมหรือครับหรอก เพราะดูๆแล้วพวกนายก็อายุเท่าๆฉันนั่นแหละ” ฉันบอก

     “กินกันเถอะฉันหิวแล้ว ไม่ได้กินข้าวเช้ามาด้วย” ฉันบอกพรางลงมือกินทันทีดราก้อนกับเอริคก็กินเหมือนกัน ยกเว้น...

     “นี่แกจะจ้องตากันให้ท้องเลยหรอ กินสิ” ดราก้อนหันไปว่าเดวิดที่นั่งจ้องตากับซันอยู่จนสองคนนั้นเลิกจ้องตากันแล้วมาแย่งกันกินอาหารแทน ทำไมถึงว่าแย่งน่ะหรอก็เพราะว่าพอเดวิดจะตักอันนั้นซันก็ดันตักก่อนพอเดวิดจะตักอันนี้ซันก็แย่งก่อนอย่างนี้แหละค่ะ

     จนตอนนี้อาหารเต็มจานของซันแล้ว แย่งมาแต่ไม่กินแบบนี้มัน...

     “หมาหวงก้าง” ฉันพูดใส่ซันน้องชายตัวแสบจนดราก้อนกับเอริคหันมามอง ด้วยสายตาประมาณว่า ‘เธอรักน้องแบบไหนเนี่ย-_-’

     “เค้าน้องพี่นะT^T น้องในไส้ด้วย!!” ซันหันมาบอกฉันด้วยสีหน้าเศร้าและเสียงไม่สบอารมณ์

     “เซรินชอบกินอาหารไทยหรอ ทำไมถึงดูชอบจัง” เอริคถามเพื่อเปลี่ยนเรื่อง

     “อ๋อ คือฉันไปเรียนที่อเมริกาตั้งแต่ ม.ต้น กลับมาเลยคิดถึงอาหารไทยนะ” ฉันตอบอย่างตรงไปตรงมา ว่าแล้วก็อยากเป็นเพื่อนกับดราก้อนจัง (จะได้ไม่มีศัตรูคอยแกล้ง)

     “ดราก้อน” ฉันเรียกเค้าเพื่อหาเรื่องคุยดูหมอนี่ก็อยากคุยกับฉันนะแต่ไม่กล้า ฉันดูคนออกนะบอกให้ ฮ่าๆๆ ดราก้อนเงยหน้าขึ้นจากการกินมามองฉัน

     “อะไร คิดถึงฉันหรอ^^” โครตคิดถึงเลยว่ะ-_-;

     “พวกนายมาทำอะไรกันหรอ” ฉันถามดราก้อน

     “เรื่องของพวกฉัน” จะบอกว่าฉันอย่าเสือกงั้นสิ ฉันทำหน้าจะร้องไห้จนเอริค ลนลาน ส่วนดราก้อนนะหรอตกใจกับสีหน้าฉันน่ะสิค่ะ มารยาหญิง โฮะๆ

     “คือพวกผมเดินมาเที่ยวกันน่ะครับ” เอริคตอบแทน

     “ดราก้อน นายเกลียดฉันมากขนาดนั้นเลยหรอ...แค่ฉันอัดลูกน้องนายจน...นอนจมกองเลือดเพราะจะช่วยน้องฉันเองเนี่ยนะT^T” ฉันไม่สนใจเอริคแล้วพูดกับดราก้อน

     “เฮ้ย!! ไม่ใช่สักหน่อยใครบอกว่าฉันเกลียดเธอ” ดราก้อนลนลานขึ้นมาเมื่อเห็นว่าฉันกำลังจะร้องไห้ โอ้โหจะสงสารหรือขำดีว่ะเนี่ย ฮ่าๆๆ (ฉันว่าแกเลือกที่จะขำนะ-_- ;)

     “จริงหรออออ งั้นเราเป็นเพื่อนกันนะฉันอยากเป็นเพื่อนกับนายที่สุดเล้ย ^O^” ฉันเปลี่ยนสีหน้าไวจนคนข้างๆงง

     “อือ” ดราก้อนบอกด้วยเสียงเบาๆแต่สีหน้าถามฉันว่า ‘เธอจะมาไม้ไหนเนี่ย’

     “เย้!! ดีใจจังเลย^O^ ฉันจะได้มีเพื่อนซักทีตั้งแต่กลับมาฉันยังไม่มีเพื่อนเลยนะ” ฉันบอกและทำหน้าดีใจสุดๆ ซันพูดขึ้นเหมือนรู้ทันว่า...

     “มารยา” น้องฉันมันก็ดูคนออกเหมือนกันนะ

     “ฉันพี่แกนะT^Tพี่ในไส้ด้วย!!” คุ้นๆว่ะฉากนี้

     “ผมก็อยากเป็นเพื่อนเซรินเหมือนกันนะT^T” เอริคพูดด้วยสีหน้าน้อยใจ

     “ก็เป็นได้นี่ นายสามคนกับพวกเราสองคนเป็นเพื่อนกันนะ^^” ฉันบอกแต่...

     “ไม่มีทาง!! ฉันจะไม่เป็นเพื่อนกับ ไอ้หื่น/ไอ้เด็กเวร นี่เด็ดขาด!!” ซันกับเดวิดตะโกนออกมาชี้หน้าพร้อมกันจนคนรอบข้างหันมามองพวกเราด้วยสายตาบอกว่า ‘มันเป็นอะไรกันว่ะ’

     หลังจากกินอาหารเสร็จแล้ว (แน่นอนว่าฉันเป็นคนจ่าย) ฉันก็ว่าจะ Shopping ต่ออีกหน่อย ตอนนี้พวกเราทั้งห้าคนออกมานอกร้านเรียบร้อยแล้วทุกคนก็ทำท่าจะแยกย้ายกันไปฉันจึงถามขึ้นก่อน

     “พวกนายจะไปไหนกันต่อหรอ?” ฉันถามและตีหน้าซื่อที่สุด (เท่าที่จะทำได้)

     “อ๋อ ผมจะกลับบ้านกับไอ้เดวิดน่ะครับ ส่วนไอ้ดราก้อนมันจะกลับคอนโด”

เอริคชอบตอบแทนคนอื่นเสียจริงเลย แล้วซันก็พูด

     “พี่เซงั้นเค้ากลับบ้านก่อนนะ พี่จะ shopping ต่อแล้วค่อยกลับคอนโดใช่มั้ยตามสบายนะ” ว่าแล้วไอ้น้องเวรนี้ก็เดินจากไปทันที

     “งั้นผมกลับก่อนนะครับ” เอริคว่าแล้วก็เดินจากไปพร้อมกับเดวิด เหลือแค่ฉันกับดราก้อนสองคนเท่านั้น

     “งั้นฉันกลับก่อนนะ” ดราก้อนบอกแล้วหันหลังจะเดินไป

    “ดราก้อน นายจะกลับคอนโดใช่มั้ย” ฉันดึง (ฉุด) แขนเค้าไว้แน่นแล้วถาม

     “ใช่ ทำไม”

     “ฉันก็จะกลับเหมือนกัน แต่ฉันจะไป shopping ก่อนอ่ะนายไปเป็นเพื่อนหน่อยสิฉันยังไม่ค่อยรู้จักร้านอ่ะ แล้วค่อยกลับคอนโดพร้อมกัน นายไม่ได้เอารถมาใช่มั้ย” ฉันรีบพูด

     “อยากเดินควงฉันก็ว่ามาเถอะ” หลงตัวเองจริงๆ

     ฉันเดินซื้อนู่นซื้อนี่เต็มไปหมดโดยเฉพาะเสื้อผ้า และแน่นอนว่าดราก้อนเป็นคนถือ ฉันอยากจะดีกับดราก้อนจริงๆนะ เพราะงั้นช่วยเค้าหน่อยล่ะกัน

     “มาฉันช่วยถือ” ฉันว่าแล้วจะเอื้อมมือไปหยิบถุง แต่เค้าก็ไม่ให้ซะงั้น

     “ไม่เป็นไรฉันถือได้เธอจะซื้ออะไรอีกมั้ย” ดราก้อนบอกปัดและหันมาถามฉัน

     “ฉันจะซื้อหนังสือไปอ่านกับซีดีไปดูอ่ะ” ฉันบอกแล้วมองหาร้านที่ต้องการ

     “งั้นไปร้านหนังสือก่อนแล้วกัน ฉันรู้จักร้านดีๆเดี๋ยวพาไป”