คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : ตอน 33
อนที่ 7
ประันหน้า
อำลัลอบสัหารภายใ้ารวาแผนอรอแม่ทัพว่าน้าเสี่ยนล่าถอยไปั้หลัรทาโ้แล้ว ทว่าลับมีอมยุทธ์ราวห้าสิบว่านระายัวห้อมล้อมอารามหานเยียนเฝ้าับามอรถม้าระูลเหวยอย่าไม่ิลละ แววาแ่ละนมุ่มาอาาเผยเนาัแ้...ร่าีวิุายให่เหวยเฟิฮวา! ือภาริหลัที่พวมันรับมอบหมายมา
้านนอบรรยาาศึเม็ใล้ปริแอย่าไร ผู้น้านในอารามมิใร่ไยี เพราะอนนี้ภายในเิบรรยาาศอึอัุ่นมัวและอึมรึมนบานแน่นอ้อระบายลมหายใเ้าออยาว ๆ อยู่หลายรั้ วาู่มอนผู้นั้นลอไป้วยหยาน้ำเม็โเพียพอบบัทัศนวิสัย นผู้นั้นมีวาน ‘อ๋อ่าสุล’ สวมหัว หามิใ่ ‘วนอ๋อหานวแห่เมือหลินือ’ แล้วะเป็นผู้ใอีเล่า
หานฮอเฮามอพระบิาสลับอนุานเล็ที่้อเสียสละทุอย่าเพื่อแผนารให่ ‘ผลัเปลี่ยนแผ่นิน’ ออีเว่ยฮ่อเ้ มือเรียวเอื้อมไปับลำแนแร่อวนอ๋อพร้อมเอ่ยยิ้ม ๆ ปลอบ้วยน้ำเสียละมุน “เส็พ่อ! น้อเล็เพียน้อยใ อย่าุ่นเือเาเลย...” ฮอเฮานามถอนหายใอย่าเ็บปว่อนล่าว่ออีว่า “ที่ทำัวเหินห่าหมาเมิน” านั้นหันมอผู้ที่นเรียานว่าน้อเล็ำลัหยอล้อเล่นับอ์ายรอเว่ยโม่เียนระหว่ารอผู้เ้าร่วมหารือแผนารสำัที่ยัมาไม่ถึอีสอน
ารูปประโยทำให้รู้ว่า...ุายให่เหวยเฟิฮวาแท้ริเป็นสายเลือราสุลหานแห่เมือหลินือ เามีราศัิ์เป็นถึ ‘ท่านายเล็’ ในวนอ๋อ านะสูส่ไม่เบาเลย
หานวะพริบาถี่ยิบไล่หยาน้ำร้อนที่เอ่อลอหน่วยทุรั้ยามเอหน้าโอรสอ์เล็ วามรู้สึล้ายถู้อนหิน้อนให่ทับหน้าอบัเิอนเห็นอีฝ่ายยืนัวร ยมือึ้นระับมูแล้ว้มหัวารวะ ท่านอ๋อสูหายใฟืฟาอย่าเ็บปวทรมาน อยาโอบอโอรสอ์เล็็ระทำมิไ้เฟิฮวาถอยห่าไม่ให้แะเนื้อ้อัว้ำร้ายเ้ายศเ้าอย่า เรียานบิาแท้ ๆ ว่า ‘ท่านอ๋อ’ รัน้ามเรียแม่ทัพเหวยว่า ‘ท่านพ่อ’ เ็มปาเ็มำ
หัวอนเป็นบิาในสายเลืออ้ำระำใ ใรบ้าอยาเสียสละ้อนเนื้อที่นให้ำเนิ ลูทั้นเียวนะ ไม่มีบิามารานไหนเ็มใโยนลูเ้าอเพลิที่มีเปลวไฟลุโิ่วหรอ หามิใ่เพื่อบ้านเมือ เพื่อราษรทั้แผ่นิน เพื่ออนาที่รุ่โรน์ัวาลอแว่นแว้น นำพาราสำนัให้พ้นแล้วลาาารล่มสลายเพราะน้ำมือสายเลือั่ว วนอ๋อหานวแห่เมือหลินือมีหรือะยินยอมอุ้ม ‘ท่านายเล็หานเฟิฮวา’ ที่อายุเพียหนึ่วบถวายอีเว่ยฮ่อเ้
พยั์้ำบัลลั์มัรย่อม้อเสียสละทุอย่าามะาฟ้าลิิ ระทั่ีพน...พยั์ยั้อยให้มัรเป็นผู้ำหน
“พ่อเ้าใ” วนอ๋อบหลัมือธิาเบา ๆ เาพยายามฝืนยิ้มให้นาสบายใ ทว่ายิ้มนั้นลับส่ไปไม่ถึวา วามสลเศร้าทอประายระริอยู่ในนั้น
หานฮอเฮามอพระบิาแสร้ปั้นหน้าไม่เป็นอะไรทั้ที่วใเ็บปวร้าวรานพานรู้สึแสบมู ลำอีบัน อยาะร้อไห้เสียเี๋ยวนี้ พระนาวัผ้าเ็หน้าลายปัหส์สยายปีออมาับหยน้ำร้อนที่เอ่อลอรหัวา “อือ” รับำพระบิาอย่านใ
16 ปีที่วนอ๋ออทนอลั้นมอโอรสอ์เล็ใ้แ่นำอสหายร่วม่อาร 16 ปีที่วนอ๋อเฝ้ามอารเริเิบโอเฟิฮวาอยู่ห่า ๆ ไม่มีสิทธิ์แม้ระทั่ทัทาย เาเป็นเื้อพระวศ์่าสุลเบื้อหน้ามิอาทำัวสนิทสนมับทายาทระูลใ อยาลูบหัวโอรสยั้อแสร้้มลปัฝุ่นที่เาะรอเท้าแล้วเอื้อมมือลูบเาอเา ‘ลูพ่อ เ้าเิบโมาอย่าี’ ื่นมไ้แ่ในใ พูออไปไม่ไ้สัรึ่ำ
ลูเอ๋ย พ่ออยู่นี่! วนอ๋อล่าวประโยนี้้ำ ๆ เมื่อยืนมอเฟิฮวาถูสุยอนัปรา์ศาสร์ลยุทธ์ารศึสั่ให้ัอัษรหมื่นบอน 4 วบ
ลูเอ๋ย พ่ออโทษ! วนอ๋อล่าวประโยนี้ในใเมื่อยืนมอเฟิฮวาถูพามารแ่าสอนให้วทวนเหล็พันรอบเพื่อเพิ่มพละำลั้อมืออน 6 วบ
ลูเอ๋ย อย่าโรธพ่อ! วนอ๋อล่าวประโยนี้ในใเมื่อยืนมอนิ้วทั้ห้ามือวาอเฟิฮวาเลือไหลหลั่ไม่หยุเพราะฝึยิเาทั์ับวิหเพลิแ่อันอน 7 วบ
ลูเอ๋ย พ่อเสียใ! วนอ๋อร่ำไห้เมื่อยืนมอเฟิฮวาฝึระบี่ เพลาบับแม่ทัพเหวยไหลฝูอน 8 วบอย่าหนัหน่ว หนัว่าพลทหารหรือนายอร้อยเท่า แม่ทัพเหวยไม่เยลราวาศอ ไม่สนเ็น้อยผู้นี้ะเป็นบุรแท้ ๆ อใรหรือเป็นบุรยืมแ่นำอนเพื่อารให่ เล็ลับวิาถ่ายทอออไป้วยวามละเมียละไม บาแผลเ็มาย็ห้ามย่อท้อ
ความคิดเห็น