รักนะครับ...คนดี

ลำดับตอนที่ #5 : วันแรก

    1 ชม.ผ่านไปไวเหมือนมุสา

    และแล้วหลังจากที่ทุกคนสวาปามทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่ ก็แหมนานๆๆๆทีโรงเรียนจะเลี้ยงอยู่ฟรีกินฟรี โปรโมชั่นสะบั้นหั่นแหลก ถึงต้องทำงานก็เหอะนะ ในที่สุดทุกคนก็มารวมตัวกันอีกครั้ง
    "เอาล่ะนะทุกคน เดี๋ยวเราจะเริ่มปฏิบัติงานกันเลย พวกเรามีเวลาแค่ 10 วันเท่านั้น เพราะฉะนั้นขอให้ทุกคนทุ่มเทอย่างเต็มที่ งานนี้เป็นหน้าเป็นตาของ ม.6 ทุกคน ถ้าพร้อมแล้วก็แยกย้ายกันลงมือได้เลย" พอนายพริ้นพูดจบปุ๊ปทุกคนก็แยกย้ายกันไป ขะมักเขม้นขมูขมีขมันทำหน้าที่ตัวเอง
    "ว่าไงจ๊ะ 2 สาวพร้อมกันยัง" ปากหวานน่าดูนายนี่
    "ไงซิลล์ โชวเดอร์" นายจอยซ์
    "อะ..เอ่ออ..ก็ดี" ฉันตอบตะกุกตะกัก
    "พวกเราไปซ้อมกันเถอะ" พูดได้ดีมากนายร้นสุดหล่อ รักนายจัง หุหุ
    หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันไปซ้อมบทของตัวเอง ทำไมฉันรู้สึกนายจอยซ์สนิมสนมกับยัยโชวเดอร์จัง
    2 ชม.ผ่านไป ซ้อมจนเบคอแวนะเนี่ย เฮ้อฌบื่อโว้ยยย
    "เอาล่ะๆๆๆทุกคน" ตาย้งผู้กำกับเวทีเดินเข้ามาหาพวกเรา หลังจากที่เห็นพวกเราซ้อมจนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าแคล่วคล่องว่องไว เกี่ยวไรฟะ เอาเป็นว่าซ้อมกันพอจำบทได้แล้ว
    "เดี๋ยวฉันขอซ้อมฉากที่ 2 ก่อนนะ"
    สิ้นเสียงนายย้อง เรา 4 คนก็เตรียมตัวทันที นี่เป็นฉากที่เรา 2 คนต้องพบรักกับนาย2 คนนั้นซึ่งเป็นองครักษ์พิทักษ์ชาติ เน่าจริงจริ๊งงงงงงงง
    "โอเค พร้อม 5 4 3 2..."
    "กรี๊ดดดด"
    "ชู่วววววว"
    "พวกท่านเป็นใครกัน"
   "พวกเราเป็นองครักษ์พิทักษ์เจ้าบุญชู ได้โปรดเมตตาหาที่หลบภัยให้พวกเราด้วย"
    บลาๆๆๆ@#$15 พวกเราก็ซ้อมกันต่อตามบท