รักนะครับ...คนดี

ลำดับตอนที่ #4 : คู่กัน

    และแล้ววันนี้ก็มาถึง ฉันต้องอยู่ที่นั่นถึง 10 วันแน่ะ เมื่อเช้าก่อนออกจากบ้านแม่สั่งนู่นสั่งนี่ซะเป็นการใหญ่ แถมพอแม่รู้ว่าเป็นโรงเรียนของจอยซ์ก็กระตุ้นความทรวจำของคุณท่านในบัดดล แม่ฉันดันถามถึงอ้คุณจอยซ์ใหญ่เลยว่าทำไมหายหน้าหายตา บลาๆๆๆๆ
    "เอาล่ะนักเรียนทุกคน ไปอยู่ทางโน้น ผอ. ขอให้ทุกคนโชคดีแล้วปฏิบัติตนให้ดี อยู่ในระเบียบวินัย..."เป็นไงคะคุณท่าน ผอ. ก็ยังคงคอนเซปเดิมเป๊ะ สมกับคติโรงเรียน ระเบียบวินัยคือชีวิต อย่าคิดละเมิด  ฟังดูหดหู่จังเลยนะคะ แหะๆ
    ในที่สุดพวกเราก็มาถึงสถานที่ที่ต้องฝากชีวิตไว้กว่า 10 วัน ดูแล้วรู้สึกทุกคนจะระรื่นกันจัง นานๆทีหนุ่มๆสาวๆจะได้รวมตัวกัน แถวยังเป็นเวลาอันยาวนานอีกตะหาก ^^
    "เอาล่ะทุกคน ฉันนายพิรัชต์ หรือ พริ้น ประธานนักเรียน ปรินซ์ซีเรส" โอ้จอร์จนั่นมันเพื่อนไอซ์แฟนยัยอิงค์นี่หว่า
    "อาจารย์ของเราได้ปรึกษากัน และให้ฉันมาแจ้งงานมอบหมายให้พวกเธอทุกคน เอาล่ะ บลาๆๆๆๆ" นายพริ้น่ายหน้าที่นี่นั่นยาว แต่ไม่เห็นมีชื่อฉันซะที
    "เอาล่ะ ถึงหน้าที่สำคัญแล้ว ตัวละครคู่รอง 4 ตัว ก็จะมี จักรกฤษ คู่กับ ชญานุช และพิรัชต์ คู่กับ ศรันรัตย์" สิ้นเสียงนายนั่นปุ๊ปเสียงกรี๊ดกร๊าดโห่ร้องก็ตามมา
    "เฮ้ย!!!ไอ้ซิลล์ ฉะ...ฉัน คู่กับ จอยซ์" O_Oไอ้โชวเดอร์ทำหน้าตกอกตกใจ
    "เฮ้ย! เดี๋ยว พิรัชต์ ศรันรัตย์ นั่นมัน เฮ้ย" ฮือๆๆๆๆ ไอ้บ้านั่นมันแกล้งฉันป่ะเนี่ยทำไมฉันต้องไปคู่กับมันอ่ะ แถมต้องแสดงใกล้ชิดกับจอยซ์ด้วย ฮือๆๆๆๆ
    "เอาล่ะขอให้ทุกคนไปพักผ่อนได้ แล้ว 1 ชม. หลังจากนี้เราจะลงมือปฏิบัติงานกันอย่างจริงจังซะที" สิ้นเสียงนายนั่นปุ๊ปทุกคนก็สลายตัวทันที ส่วนฉันน่ะหรอฮึ ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรแล้ว นี่เวรกรรมอะไรเนี่ย ชาติที่แล้วฉันไปยุให้แฟนแกมีชู้หรอไงยะ ฉันถึงต้องมาเจอพวกนายตลอดเลย ทำใจไม่ได้
    "นี่ไอ้คุณซิลล์ขา จะนั่งรอให้ราชรถมาเกยหรอคะไปเสวยได้แล้วค่ะ"
    "ดูแกระรื่นจังเลยนะ"
    "แล้วแกจะนั่งทำหน้าเป็นตูดหมาทำไมเนี่ย"
    "แต่ฉันต้องแสดงคู่กับนายนั่น แถมยังใกล้ชิดจอยซ์อีก ฉันอุตส่าห่างๆเขาแล้วนะ"
    "แกบ้าป่ะ คิดมาก เขาก็ทำตัวปกติไม่ได้ทำให้แกน่าอึดอัดซะหน่อย ส่วน พริ้น หน้าตาเขาก็ดี 2 คนนี้ก็ป๊อปอยู่ทำงานกับคนหล่อออกจะเบิกบานใจ ลัลล๊า~ เอ๊ะหรือว่าแกจะมานึกเสียดายจอยซ์ทำใจไม่ได้หรอไง"
    "บ้าดิ" ไอ้นี่จอยซ์มันจ้างมาหรือไงฟะ
    "ถ้าแกไม่ชอบฉันเหมาเลย 2 คน"
    "ไอ้นี่ก็บ้า"
    "แล้วอย่าเสียดายคนดีๆแล้วกัน"
    "เออ" ไอ้นี่มันเพื่อนฉันจริงรึเปล่าเนี่ยจับผิดตลอด แต่ฉันก็กลัวนะ ไม่แน่ใจตัวเองเลย กลัวหวั่นไหวจัง ฉันไม่ได้เกลียดนายนะ แค่ไม่มั่นใจในความสัมพันธ์ที่เริ่มจากเพื่อนมาก่อนเป็นแฟน ฉันกลัวทำนายเสียใจต่างหากล่ะ ฉันขอโทษ...
   หลังจากนั้นยัยโชวเดอร์ก็ลากฉันไปสวาปามทุกอย่างที่ขวางหน้า ดีเหมือนกันจะได้มีพลังอิ่มท้องไว้ก่อนแม่สอนไว้ อิอิ