รักนะครับ...คนดี

ลำดับตอนที่ #3 : จุดเริ่มต้น

    ...ขอให้นักเรียนทุกคนปฏิบัติตนอยู่ในกฏระเบียบ วันนี้ ผอ. ก็ขอฝากเอาไว้แค่นี้ก่อนขอให้นักเรียนทุกคนมีสมาธิกับการเรียนด้วย

    ในที่สุดฉันก็ได้ขึ้นห้องเรียนซะที เป็นไงล่ะคะโรงเรียนฉัน บรรพบุรุษกฎเลยล่ะค่ะ กฎนี่ยิ่งกว่าเอากฎหมายตราสามดวงบวกกับกฎมณเฑียรบาลซะอีก

    "นักเรียทำความเคารพ" เสียงยัยอลิสหัวหน้าห้องจอมแสบจ้องจับผิดชาวบ้านอย่างเดียว

    "สวัสดีค่ะ" อ้อโรงเรียนฉันผู้หญิงล้วนค่ะ

    "สวัสดีนักเรียนทุกคน วันนี้อาจารย์มีข่าวคิดว่าน่าจะเป็นข่าวดีสำหรับสาวๆอย่างพวกเธอ โรงเรียนของเราจะจัดงานสานสัมพันธ์ ฟรินซ์อะเมส แอนด์ ปรินซ์ซีเรส"

    "ว้าววววววู้ววววว.....บลาๆๆๆๆ"  สิ้นเสียงอาจารย์ปกด. ปากกาแดงปุ๊ป ทุกคนก็ฮือฮาแหม ของมันแน่อยู่แล้วก็โรงเรียนชายล้วนแอนด์หญิงล้วนจะได้ร่วมกิจกรรมกันหนิคะ

    "ปังๆๆๆๆๆๆ" เสียงอาจารย์แกทุบโต๊ะ ไม่เจ็บมือหรอคะอาจารย์ ฉันล่ะสงสัยจริงจริ๊งว่าอาจารย์แกเมื่อยหน้าบ้างไหม ทำเข้มตลอด แหม!!ทำเป็นเข้ม อะฮ้า หุหุ

    "แต่...." เมื่อเจอคำที่เป็นเงื่อนไขปุ๊ปห้องเรียนตลาดสดก็กลายเป็นห้องสมุดป่าช้าโดยบัดดล

    "งานนี้จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ 2 อาทิตย์ ที่หอประชุมใหญ่โรงเรียนปรินซ์ซีเรส เนื่องจากโรงเรีนยทั้งสองเห็นว่านี่เป็นโอกาสอันดีที่ ม.6 ทั้งสองจะได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ดีๆ ก่อนออกไปสู่โลกใบใหม่ในรั้วมหาวิทยาลัย  ดังนั้นหลังจากนี้สามวัน ม.6 ทุกคนทั้งสองโรงเรียนต้องไปรวมตัวกันที่ปรินซ์ซีเรส เพื่อจัดการแสดงละคร 1ชุด และพักที่นั่นจนจบงาน รายละเอียดอื่นๆทางโรงเรียนจะแจ้งและออกจดหมายถึงผู้ปกครองของพวกเธอ"

    "ฮู้....วู้....ว้าว@ # % $~#"   ตายๆๆๆแน่ฉันก็อยากไปนะ แต่นั่นมันโรงเรียนจอยซ์นะยะ ฮืออออ อยากบ้า
     
    12.00 น. วันเดียวกันณ โรงอาหารจำเจ
    "เฮ้ย โชวเดอร์ แม่นางเขาเป็นอะไรฟะเหม่ออยู่ได้"
    "ไม่รู้มัน ตั้งแต่คาบอาจารย์ ปกด. มันก็เหม่ออยู่นั่น"
    "เฮ้ยๆๆๆๆไอ้ซลล์"
    "อะไรของแกไอ้อิงค์เรียกยังกะไฟไหม้ญาติเสียโรงเรียนเจ๊ง ผอ. ลาออก"ใจหายหมดกะเรียกให้ดังไปถึงยุโรปเลยหรอไงยะ
     "นี่แกบ้าป่ะเนี่ย เหม่อขนาดหนัก" ไอ้อิงค์ว่าฉันแล้วฉันเหม่อเกี่ยวไรกับมันฟะ
    "เอ๊ะๆๆๆๆๆๆ" เสียงไอ้โชวเดอร์บ้าไรของมันอีกเนี่ย
    "แกเหม่อตั้งแต่รู้ว่าต้องไปปรินซ์ซีเรส"
    "แล้วงัย" จับผิดอีกแล้วไอ้ยุ่ง
    "ก็นั่นมันโรงเรียนจอยซ์"
    "ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย ประสาท" ยุ่งจริงไอ้นี่ ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมเราถึงพูดต่อหน้าไอ้อิงค์ที่จริงมันก็เคยถามแต่พอไม่บอกมันก็เลยไม่สน ไอ้นี่มันไม่ค่อยสนใครวันๆมัวแต่สวีตหวานแหวนกับที่รักมัน
    "แน่ใจ"
    "ล้าน%ย่ะ"
    "จะว่าไปเขาก็น่ารักดี ระวังไว้เหอะไ
    จากนั้นเราก็ขึ้นเรียน วันนี้ไม่มีสมาธิเรียนเลย ถ้าฉันต้องเจอนายทุกวันฉันจะทำตัวไงดีนะจอยซ์.....