[SJ HanKyu] เลขาตัวแสบ กับ เจ้านายมาดขรึม

ลำดับตอนที่ #9 : คืนวันศุกร์

                คยูฮยอนนั่งรอเจ้านายตัวดีที่สั่งกับตนเองว่าจะมารับที่บ้านอย่างหงุดหงิดใจ ให้เขารอมานาน บอกว่าห้าโมงเย็นจะมา นี่พ่อล่อซะหกโมงแล้วยังไม่โผล่หัว ไม่รู้ว่าเอาชุดไปประดับทองก่อนมารึไง คยูฮยอนเดินวนไปวนมาจนคิบอมที่นั่งอยู่ที่ชุดรับแขกด้วยกันอดบ่นไม่ได้

                แกเป็นบ้าอะไรว่ะเนี่ย เดินไปเดินมาจนเวียนหัวไปหมดแล้วคิบอมส่ายหน้าอย่างระอานิด เพราะไอ้ลูกพี่ลูกน้องตัวแสบเดินไปเดินมา จนเขาไม่อาจจะอ่านหนังสืออย่างมีสมาธิได้ด้วย อ้อ ไม่ใช่แค่คยูที่กวนสมาธิเท่านั้น แต่ไอ้เรื่องที่พี่อีทึกให้ทำก็วนอยู่ในหัวซะจนคิดอะไรไม่ออกเลย

                เปล่าหรอก ว่าแต่นายเหอะ เรื่องที่พี่อีทึกฝากไว้น่ะ ถึงไหนแล้วคยูฮยอนพยายามเบี่ยงประเด็นเพื่อไม่ให้คิบอมซักไซ้ตัวเองมากนัก

                ก็ไม่ถึงไหนสักที ไอ้เด็กนั่นน่ะเป็น...เฮ้อ ไม่อยากพูดว่ะ เดี๋ยวเขาจะเสียคิบอมพูดพลางถอนหายใจ

                เป็นอะไรล่ะ แล้วที่ว่าเขาจะเสียนี่ มันร้ายแรงมากเลยรึไงฮะคยูฮยอนนึกสงสัยมากขึ้น ร้อยวันพันปีคนอย่างคิบอมไม่เคยเลยที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร นับว่าเด็กนั่นทำบุญมามากมหาศาลเชียวที่ทำให้คิบอมสงสารได้

                ก็พอประมาณน่ะ แต่เดี๋ยวฉันคงต้องพูดกับพี่อีทึกเรื่องเด็กนี่ซะหน่อย

                พูดเรื่องอะไร นี่สรุปว่ามันร้ายแรงมากใช่ไหมคยูฮยอนยังคงซักไซ้ต่อ

                เฮ้อ...คิบอมเพียงแค่ถอนหายใจเท่านั้นก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไป โดนไม่ตอบคำถามของคยูฮยอนให้กระจ่างเลยแม้แต่น้อย

                เฮ้ย สรุปว่าเห็นฉันเป็นอากาศธาตุใช่มั้ย ไม่เคยเห็นหัวฉันเลยนะคยูฮยอนบ่นพึมพำเพียงคนเดียว

ปี๊นๆ

                เสียงบีบแตรรถดังขึ้นฉุดให้คยูหลุดออกมาจากห้วงคำนึงของท่าทางคิบอม คยูฮยอนมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ข้างฝา ตอนี้ก็หกโมงครึ่งแล้ว เลทซะตั้งชั่วโมงครึ่ง เรื่องนี้ต้องเคลียร์แน่

                ทุกคนครับ ผมกลับดึกหน่อยนะครับคยูฮยอนส่งเสียงบอกทุกคนในบ้านก่อนจะเดินออกจากบ้านอย่างอารมณ์เสีย พลันสายตาก็เห็นรถสปอร์ตสีขาวป้ายแดงจอดโดนเด่นอยู่ที่หน้าบ้าน

                หนอย เลทตั้งนานยงจะมีอารมณ์มานั่งเก๊กอีก อย่างนี้มีใส่แน่ (ใส่=ใส่อารมณ์) คยูฮยอนบ่นกับตัวเองก่อนจะเดินกระแทกเท้าไปยังเจ้านายของตน

                นี่ ไหนคุณบอกว่าจะมาห้าโมงเย็นไง นี่ล่อเข้าหกโมงครึ่งแล้ว เลทไม่เกรงใจกันเลยนะคยูฮยอนบ่นทันทีที่ฮันกยองหันหน้ามา

                อ้าว ก็คุณไม่ต้องมาเป็นผู้บริหารอย่างผมคุณจะรู้หรอ เผอิญว่ามีประชุมด่วนนิดหน่อยฮันกยองบ่นออกมานิดๆ อีกทั้งยังรู้สึกผิดที่ต้องให้คนอื่นมานั่งรอเขา มันไม่ใช่นิสัยของนักธุรกิจนักหรอก แถมเขาตอนนี้ก็ยังแต่งตัวไม่เรียบร้อยเท่าไหร่นัก

playSound(); showPoll();