คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1 : Part 3 ภารกิจของคิบอม (100%)
Chapter 1
Part 3 ภารกิจของคิบอม
ให้ตายเหอะ ตอนนี้เขาไม่สามารถอ่านได้ เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะไอ้เจ้านายที่ดูขรึมนั่น ทำให้เขาอารมณ์เสีย หงุดหงิด ทุกอย่างมันหงุดหงิดดดดดด
“เฮ้ คยู นายทำอะไรอยู่น่ะ”เสียงตะโกนของลูกพี่ลูกน้องของเขา หรือลูกของคุณอานั่นเอง ลอดผ่านประตูห้องมา คยูฮยอนลุกไปเปิดประตูเพื่อให้ลูกพี่ลูกน้องคนนี้เข้ามา
“มีอะไรรึไง คิบอม”เขาถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
“ไม่มีอะไร ก็ไม่เคยเห็นนายอุดอู้อยู่ในห้อง ก็เลยถามดู เผื่อเอาสาวมากกไว้”คิบอมพูดด้วยเสียงเรียบเฉยมากกกก ตามสไตล์ของเขา
“จะบ้ารึไง เห็นฉันเป็นคนมั่วไม่เลือกรึไง ยอมรับว่ามั่วก็จริง แต่เลือกเว้ย”เอ๊ะ มันยังไง
“เอาเหอะ ว่าแต่เห็นคุณป้าบอกว่านายไปฝึกงาน เป็นไงบ้างอ่ะ”คุณป้าที่คิบอมพูดถึงคงไม่พ้นแม่ของเขาแน่ๆ แม่นะแม่ อุตส่าห์บอกแล้วว่าอย่าบอกใคร
“ไม่เป็นไง”คยูฮยอนตอบด้วยความไม่ใส่ใจ
“มันแย่มากเลยหรอ”คิบอมยังคงไม่ล่ะความพยายาม
“ไม่เชิง หงุดหงิด อย่าถาม”คยูฮยอนบอกตัดบทดื้อๆ
“ฉันพอรู้แล้ว ว่าทำไมนายถึงหงุดหงิด”คิบอมพูดด้วยเสียงยั่วอารมณ์ (เสีย) แต่ก็นั่นแหละ ส่งผลให้คยูฮยอนหันมามองด้วยสายตาถมึงทึง
“เพราะว่า... นายเจอคนที่เหนือกว่านาย... ใช่มั้ย”คิบอมพูดแทงใจดำเขาอย่างแรง
“ไม่ใช่สักหน่อย นายอย่ามาเอามั่ว แล้วว่างนักรึไง ถึงได้มานั่งคุยกับฉันเรื่อยเปื่อยนัก”คิบอมนึกรู้ทันทีว่าคยูฮยอนพยายามเปลี่ยนเรื่อง ซึ่งเขาก็จะไม่ปฏิเสธ
“ก็มาตามนาย พี่อีทึกมาหาน่ะ”คิบอมเพิ่งพูดถึงสาเหตุแห่งการมา
“มาหา แล้วนายเพิ่งมาบอก ให้ตายเหอะ”
“แล้วทำไมนายไม่รีบลงไปหาล่ะ”คิบอมพูดทิ้งท้ายให้เขาอยากกระโดดสกายคิกก่อนที่จะเดินออกไปอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร
“อ๊ากกกก ฉันอยากฆ่านายคิบอม”คยูฮยอนคงสามารถพูดได้แค่อยากฆ่า เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะก่อนที่เขาจะฆ่าคิบอมได้ สงสัยว่าเขาคงเป็นคนที่คิบอมฆ่าก่อนมากกว่า
“หวัดดีฮะ พี่อีทึก”คยูฮยอนกล่าวขึ้นหลังจากสงบสติอารมณ์แล้วเดินลงมาที่ห้องรับแขก อีทึก หรือ หนุ่มหน้าหวาน ร่างบาง อ้อนแอ้น เป็นลูกพี่ลูกน้องของเขาอีกคนเป็นลูกของคุณป้าของเขา ส่งผลให้เขาศรัทธาพี่อีทึกมากขึ้น
“หวัดดีคยู มานั่งนี่มา พี่มีอะไรจะขอร้องนายหน่อย”อีทึกกล่าวขึ้นมาอย่างรีบร้อน
“พี่มีอะไรหรอ ถึงมาหาผมได้น่ะ”คยูฮยอนถามขึ้นมาทันทีเพราะพี่อีทึกไม่เคยเลยที่จะดูกังวลและรีบร้อนเท่านี้
“พี่อยากจะให้นายช่วยกันคนๆนึงที่เขามาจีบพี่ให้หน่อยนะ”อีทึกกล่าวขึ้นพร้อมกับสีหน้าอ้อนวอน แต่เดี๋ยวนะ พี่อีทึกบอกว่า เขา งั้นรึ
“เขา?”คยูฮยอนทวนถามอีกครั้ง
“ใช่ เขา”คยูฮยอนถึงกับเหวอเมื่อได้รับคำตอบ แต่เมื่อประมวลผลข้อมูลในสมองเรียบร้อยแล้ว คงไม่แปลกนักถ้ามีคนมาปลื้มพี่อีทึก ก็พี่อีทึกของเขาหน้าตาออกแนวสวยซะขนาดนั้น
“จะให้ผมช่วยกันยังไง ช่วงนี้ผมต้องฝึกงาน”คยูฮยอนรีบบอกปัดทันที หลังจากประมูลข้อมูลที่หัวสมองตัวสักพัก กัน เขา งั้นหรอ คงไม่ใช่ให้เขาไปเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วหรอกนะ ทางที่ดี เขาปฏิเสธงานนี้ดีกว่า
“อ้าว นายฝึกงานแล้วหรอ งั้นคิบอม นายล่ะ ช่วยพี่หน่อยดิ”อีทึกส่งสายตาและสีหน้าไปทางคิบอมทันที
“ผมงั้นหรอ”คิบอมออกแนวเหวอแบบเดียวกับคยูฮยอนทันที
“คิบอม นายก็ช่วยพี่อีทึกเขาหน่อยดิ จะเป็นไรไป”นี่คือการแก้แค้นของฉันคิบอม ฮ่าๆๆๆ
“เอ่อ... พี่อีทึก...เอ่อ...ผม...ผม”คิบอมพูดอ้ำอึ้ง พยายามหลบสายตาของอีทึก
“คิบอมนายจะไม่ช่วยฉันจริงๆหรอคิบอม”อีทึกรู้ดีว่า คิบอม แพ้สายตาออดอ้อนของเขา จึงพยายามจ้องหน้าคิบอม
“เอ่อ... ก็ได้ฮะ ผมช่วยพี่ก็ได้”คิบอมตอบหลังจากถอนลมหายใจออกมาอย่างแรง ก็แน่ล่ะสิ เขาอยู่ในสภาวะกดดันนี่
“ขอบใจมาก งั้นนายเอารูปเขาไปดู แล้วนายช่วยกันเขาออกไปที แฟนฉันเขาขี้หึงน่ะ”พี่อีทึกพูพร้อมกับส่งรูปให้กับคิบอม
“แฟนพี่? เขา?”คยูฮยอนสงสัยในคำพูดของพี่ชายต่างบิดรมารดาของเขาอีกรอบ
“ใช่ คังอินน่ะ แฟนพี่เขาขี้หึง อ้อ อย่าเพิ่งบอกใครล่ะว่าพี่คบกับผู้ชาย รอพี่พร้อมก่อน พี่เพิ่งคบกับเขาไม่นาน งั้นพี่ไปก่อนนะ บาย ฝากทำธุระด้วยนะคิบอม” อีทึกพูดพร้อมกับเดินออกจากบ้านในทันที ทิ้งให้คิบอมและคยูฮยอนหน้าเหวออีกรอบไปตามๆกัน
ความคิดเห็น