ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Fic : My Hero Academia ] [oc x Todoroki] [Kiribaku]

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอน 3 ยูเป็นชิปเปอร์

    • อัปเดตล่าสุด 23 พ.ย. 64


    หลังจากวันที่เกิดเหตุการณ์ร้ายในวันนั้น ก็ผ่านมานาน จนถึงการสอบเข้าโรงเรียน UA


    ในวันสอบเข้ายูและบาคุโกเดินเข้าโรงเรียนด้วยกัน และเจอมิโดรินะที่กำลังยืนมองโรงเรียนอยู่



    "คัตจัง!! ยูจัง!!"

    "มายืนขวางทางฉันงี้ เดี๋ยวปั๊ดเชือดซะหรอก"

    "อะ อรุณสวัสดิ์ ต่างฝ่ายต่างก็มาพยายามกันเถอะนะ.."



    บาคุโกไม่สนใจอะไรและเดินเข้าไปก่อน


    "อือ.. พยายามเข้านะมิโดริยะคุง"



    "ได้นอนรึยังครับ ยูจัง"



    "นอนแล้ว.. เมื่อตอนตี5.."



    "โธ่!! ผมก็เตือนแล้วนะครับ!!"



    "ไม่รู้.."



    แล้วยูก็เดินหนีเข้าโรงเรียนไป ปล่อยมิโดริยะไว้คนเดียว



    เมื่อถึงเวลาพรีเซ็นต์ไมค์ก็ประกาศด้วยเสียงดังฟังชัดทีเดียว มิโดริยะ ยู และ บาคุโกนั่งติดกัน ยูเลยได้มีโอกาสเห็นมิโดริยะหวีดฮีโร่ มิโดริยะเขาพูดออกมาหมดเลยว่าฮีโร่คนนี้เป็นใคร พูดจนยูจำได้ขึ้นใจ


    ยูนั้นได้อยู่สนามสอบเดียวกับมิโดริยะคุง แต่บาคุโกอยู่อีกที่นึง


    "แกได้สนามสอบเดียวกับเดกุสินะ เหอะ"


    "ทำไม.. เหงาเหรอ.."


    "ฉันเนี้ยนะเหงา!!! เพ้อเจ้อเกินไปแล้ว!!! ไอ้หลายแขน!!!"



    พอพูดจบบาคุโกก็เดินฟึดฟัดไปสนามสอบ

    "งอนเหรอ..?"



    ทำหน้างงสักพัก ก็เดินไปสนามสอบของตัวเอง





    ณ สนามสอบของ ยู และ อิซึคุ





    ยูได้เข้ามาในจุดเริ่มในสนามสอบพร้อมกับมิโดริยะ





    "ยูจัง.. ยูจังว่าผมจะทำได้มั้ยครับ" มิโดริยะเข้ามาคุยกับยู



    "ฉันเชื่อนาย ว่านายทำได้แน่นอน.. มิโดริยะ"



    "เราก็สนิทกันมาตั้งนานแล้ว เรียกผมอิซึคุ หรือ เดกุเหมือนคัตจังก็ได้นะครับ ผมไม่ว่าอะไรหรอก5555"



    "อิซึจัง.."



    "อะ..เอ่อ ยูจังไปเตรียมตัวเถอะคะ..ครับ อัตลักษณ์ของยูจังต้องใช้สมาธิหนิเนอะ555"



    ยูยิ้มออกมา เพราะมิโดริยะเหมือนจะเขินเขามากพอตัวเลยทีเดียว



    อัตลักษณ์ ฮานะ ฮานะ ของยู อย่างที่มิโดริยะบอก คือถ้าไม่มีสมาธิก็จะควบคุมพลังไม่ได้เลย





    "เป็นอะไรกันหมดเนี่ย!? ศึกจริงเขาไม่มีนับถอยหลังบอกหรอกนะ!! เอ้า วิ่งเข้า!!!" พรีเซ็นต์ไมค์





    ยูที่ได้ยินแบบนั้น ก็สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วรีบวิ่งไปเก็บคะแนนทันที





    ยูตั้งสมาธิและใช้อัตลักษณ์ค่อยๆ หลบและหาจังหวะหักคอหุ่นไปทีละตัว แต่พอผ่านไปสักเขาก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาเลยยืนพัก



    หลังจากที่ได้ยืนพักอยู่สักพักนึง มันก็มีหุ่นมาโผล่ข้างยูตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้



    ยูในตอนที่พักอยู่นั้นไม่ได้ระวังตัวเลย







    BOOM!!!







    "โอ้ย.. ไอ้หุ่นงี่เง่านี่!!"



    ยูหลังจากที่โดนหุ่นตัวนึงทำร้ายไป ก็อยู่ในสภาพที่เละนิดหน่อย



    พอได้ตั้งสติได้เขาก็รีบทำให้มันใช้การไม่ได้ทันที เพราะไม่งั้นมันต้องเล่นงานเขาอีกแน่





    "อ่า.. เริ่มอยากกลับไปนอนแล้วแฮะ.. มิโดริยะอ่ะไม่ใช่ อิซึจังสิ ไปอยู่ไหนกันนะ"





    เขามองหาอยู่นานสองนานเลยทีเดียว ตาก็จะปิดอยู่แล้ว แต่ก็ยังจะมองหา และเขาก็ได้เจอกับมิโดริยะในฉากต่อยไอ้หุ่นเบอร์ 0 นั่นพอดี



    "อิซึจัง!!!!!!!"





    ในเวลาต่อมามิโดริยะก็ร่วงลงมาในสภาพที่เละมาก แขนขาหักในแบบที่ดูไม่ได้ ยูรีบใช้อัตลักษณ์รับร่างของมิโดริยะไว้แล้วเดินไปหา





    "เวลาหมดแล้วจ้า!!!!!" พรีเซ็นต์ไมค์ประกาศออกไมค์





    จบการสอบรีคัฟเวอรี่เกิร์ลก็เข้ามาดูอาการคนที่บาดเจ็บ และแจกเยลลี่





    "อ้าวๆ เธอน่ะ ตาข้างซ้ายลืมตาไม่ได้แล้วนะ มานี่มา" รีคัฟเวอรี่



    "ดูเขาก่อนเถอะนะครับ"



    "อ๋อ นั่นสินะจ๊ะ"



    เธอเข้ามารักษายูก่อน แต่ยูก็บอกให้ไปดูคนที่นอนหมดสภาพอยู่บนพื้นก่อนดีกว่า



    ยูสภาพเขาก็แย่พอตัวเลยแหละ ถลอกไปทั้งตัวเลย ตาก็ปิดข้างนึง เสื้อก็ขาดนิดหน่อย





    "ขอบคุณที่รักษาเพื่อนผมนะครับ"ยูก้มหัวให้



    "ไม่เป็นไรหรอก แต่ถึงตาเธอแล้วเนอะ มาๆ"



    ยูเดินไปรีคัฟเวอรี่เกิร์ลอย่างว่าง่าย รีคัฟเวอรี่เกิร์ลรักษาให้อย่างรวดเร็ว ยูแทบจะไม่รู้สึกว่ารักษาไปแล้ว





    "กลับบ้านก็นอนหน่อยเถอะหนุ่มน้อย"





    ยูพยักหน้าให้เธอ แล้วก็เดินออกไปด้านนอก



    .



    .



    .







    ในระหว่างทางกลับบ้านของ ยู และ บาคุโก





    "ไอ้สึบาสะ ยู นี่แกทำได้ใช่มั้ย!!!"



    "อือ.. สอบติดแน่ๆ"



    "เออ ดี เพราะถ้าไม่ผ่าน คงต้องโดนระเบิดสักลูกแล้วล่ะ สึบาสะ ยู" คัตสึกิพูดแล้วก็เข้ามากอดคอยู



    .



    .





    "เด็กๆ !!!! มีจดหมายจากโรงเรียนมาจ้ะ!!!!"



    ยูในตอนนั้นนอนหลับอยู่ บาคุโกเองก็ไม่อยากจะปลุกยูขึ้นมาเท่าไหร่ บาคุโกเลยเป็นคนไปเอามาดูให้แทน



    พอดูเสร็จ บาคุโกก็วิ่งเข้าห้องยูไป



    "ไอ้หลายแขน!!!!! แกผ่าน!!!!!!"



    บาคุโกกระโดดทับร่างของยูที่นอนหลับเป็นตายอยู่ ยูที่ได้ยินก็ลุกขึ้นมาดูทันที



    "อะไรนะๆ ผ่านเหรอ"

    "ใช่แล้วโว๊ยย แต่ก็สมแล้วล่ะนะ ฉันเป็นคนติวให้แกเองหนิ อ่ะ เอาไปดู" บาคุโกยื่นจดหมายให้ยู



    ยูค่อยเปิดจดหมาย ช้า.. ช้า..



    "ไอ้หลายแขน โดนระเบิดสักหน่อยมั้ย มันจะช้าเกินไปหน่อยแล้วมั้งน่ะ"


    ยูรีบเปิดดูทันที และคิดในใจว่า ' ฟ้องคุณแม่ดีกว่า ขู่กันเกินไปแล้ว'


    "สึบาสะ ยู สอบผ่านแล้วเด้อ!!!!"


    ยูได้โฟกัสแค่ประโยคที่พูดว่าตัวเองสอบผ่านเท่านั้น ยูถึงกับโยนของทุกอย่างในมือออก แล้วพุ่งเข้าไปกอดบาคุโกทันที


    "กรี๊ดได้มั้ยคัตจัง"

    "กรี๊ดหาพ่อแกเหรอ"


    และในคืนวันนั้นก็เป็นวันที่ยูได้นอนกับบาคุโก และได้ฝันดีมากที่สุดในชีวิต เพราะในฝันนั้นเขาเห็นบาคุโกบอกชอบคิริชิมะ



    และในขณะที่ยูฝันก็ละเมอออกมาจนบาคุโกตื่น


    "ไอ้หลายแขน.. นี่แกฝันอะไร.."





    . . . . .



    : ว่ะซั่น (✷‿✷)
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×