Sorry,He's mine (END) - นิยาย Sorry,He's mine (END) : Dek-D.com - Writer
×

Sorry,He's mine (END)

โดย @Majorika

ขอโทษที!คนนี้ของผม

ผู้เข้าชมรวม

8,937

ผู้เข้าชมเดือนนี้

31

ผู้เข้าชมรวม


8.93K

ความคิดเห็น


92

คนติดตาม


125
จำนวนตอน : 30 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  17 พ.ค. 63 / 21:15 น.

แท็กนิยาย

วาโยตัวโน๊ต ลม

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

 

 

เกือบสองทุ่มแล้ว

ผมวิ่งเอาถุงขยะออกมาทิ้งข้างนอกเพราะใกล้เวลาที่ร้านจะปิดแล้วผมก็จะได้กลับไปพักผ่อนซักที อาทิตย์หน้าก็จะเปิดเทอมแล้วและผมก็จะกลายเป็นเด็กม.ซึ่งเป็นช่วงชั้นสุดท้ายของชีวิตมัธยมปลาย 

ขณะที่ผมกำลังคิดเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับอนาคตของตัวเองอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงล้อรถเบรคดังเอี๊ยด ผมหันไปมองตามต้นเสียงเห็นรถมอเตอร์ไซต์บิ๊กไบค์สีดำขี่มาปาดหน้าขวางปอร์เช่สีขาวจนต้องเบรคกระทันหัน

โห ดีนะที่เบรคทัน ผมพึมพำออกมาจากที่ยื่นมองห่างๆ

ผู้ชายที่ขี่บิ๊กไบค์ลงมายืนอยู่หน้ารถปอร์เช่ก่อนที่ประตูฝั่งข้างคนขับจะเปิดออก มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินลงมาแล้วตรงไปหาผู้ชายคนนั้น เธอยกมือขึ้นกอดอกแล้วพูดกับเขา

ดาวว่าเราน่าจะคุยกันรู้เรื่องแล้วนะโย

ผู้ชายถอดหมวกกันน็อคออกแล้วถือไว้แต่ผมมองเห็นหน้าพวกเขาไม่ชัด

แต่โยยังไม่ข้าใจ

ฟังนะโย เธอถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ดาวอยากได้คนที่สามารถดูแลดาวได้ดีกว่านี้

ที่ผ่านมาโยดูแลดาวไม่ดีเท่าที่ควรใช่ไหม

โยก็ดูแลดาวได้ดีในระดับนึงนะ แต่ถ้าโยยังเอาแต่เตะฟุตบอลเล่นไปวันๆแบบนี้แล้วต่อไปล่ะจะดูแลดาวได้ยังไง

ทำไมจะไม่ได้ โยจะทำพิสูจน์ให้ดาวเห็นเองว่าโยสามารถดูแลดาวได้

ด้วยอาชีพนักฟุตบอลอย่างที่โยบอกน่ะหรอ

ใช่

แต่มันจะไม่ดีกว่าหรอถ้าโยเลือกที่จะช่วยทำธุรกิจของที่บ้านน่ะ

แต่โยอยากพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าโยก็สามารถทำได้โดยไม่ต้องพึ่งที่บ้าน แล้วฟุตบอลมันก็เป็นความฝันของโยด้วย

ดาวก็มีความฝันเหมือนกัน

งั้นเรามาช่วยกันทำความฝันของเรากันนะ โยจะช่วยสนับสนุนดาวทุกอย่างเลย

ผู้ชายยื่นมือออกไปหาผู้หญิง แต่เธอก้าวถอยหลังเพื่อไม่ให้รับสัมผัสจากอีกฝ่าย

ขอโทษนะโยแต่ความฝันของดาวในตอนนี้มันไม่มีโยอยู่ด้วยแล้ว

 

ความเงียบที่ชวนอึดอัดเกิดขึ้น ขนาดผมที่ไม่ได้รู้จักพวกเขาและแค่แอบยืนมองอยู่ห่างๆยังรู้สึกอึดอัดตาม ก่อนที่ผู้หญิงจะเดินกลับขึ้นรถไป ปอร์เช่สตาร์ทแล้วหักหลบคนที่ยืนนิ่งอยู่กับที่ก่อนจะเหยียบคันเร่งราวกับไม่ต้องการเสียเวลาอยู่ตรงนั้นแม้เพียงเสี้ยววินาที

ผู้ชายคนนั้นเขวี้ยงหมวกกันน็อคในมือลงพื้นแล้วทรุดนั่งลงข้างรถ

แย่ชะมัด ผมพูดกับตัวเองก่อนจะรีบล้วงโทรศัพท์ที่สั่นเตือนขึ้นมาดู เห็นข้อความแจ้งเตือนจากไลน์เด้งขึ้นมา

 

Base : นี่มึงไปทิ้งขยะถึงดาวอังคารรึไงวะ

     เบสมึงรอกูด้วย

Base : มึงรีบๆมาเลยกูหิวข้าว

    : เคๆ

 

ผมหันไปมองผู้ชายคนนั้นอีกครั้งและเห็นว่าเขายังคงนั่งอยู่ที่เดิม

ดูท่าทางเขาคงจะรักผู้หญิงมาก ดังนั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้เขาเสียใจมากขนาดไหน

เข้าไปให้กำลังใจเขาดีไหมนะ แต่เราไม่รู้จักกันนี่

เพราะอย่างนั้นผมจึงทำได้เพียงส่งกำลังใจให้เขาก่อนจะเดินจากมา

 

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

ความคิดเห็น